First Published : 30 Jul 2012 12:50:32 AM IST
பிளஸ் 2 தேர்வில் 1,150 மதிப்பெண்களுக்கு மேல் பெற்ற, நாமக்கல் தனியார்
பள்ளியில் படித்த ஒரு மாணவிக்கு எம்.பி.பி.எஸ். சேர்க்கை விண்ணப்பத்தை நிரப்பத்
தெரியவில்லை; அண்மையில் தனியார் தொலைக்காட்சி நடத்திய ஒரு நிகழ்ச்சியில் அந்த
மாணவியே சொன்ன தகவல் இது.
சுவரில் ஒரு வட்டத்தை வரைந்து அதில் ஒரு புள்ளியை வைத்து, அந்தப் புள்ளியைப்
பார்த்துக்கொண்டே (கவனம் சிதறாமல் இருப்பதற்காகவாம்) படிக்க வேண்டும் என ஆசிரியர்
நிர்பந்தம் செய்ததாக அதே நிகழ்ச்சியில் மற்றொரு மாணவர் கூறினார்.
கோவையில் தனியார் பள்ளி ஒன்றில் பெற்றோர்-ஆசிரியர் கழகத்தில் பொறுப்பில்
இருந்த ஒருவர், கல்விக் கட்டணம் தொடர்பாக அந்தப் பள்ளிக்கு எதிராக நியாயம் கேட்டதால்,
பத்தாம் வகுப்பில் 450-க்கு மேல் மதிப்பெண்கள்பெற்ற அவரது மகனுக்கு பிளஸ் 1
வகுப்பில் சேர அந்தப் பள்ளி அனுமதி மறுத்துவிட்டதாம்.
நண்பர் ஒருவரின் பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் மகன், வகுப்பில் ஆசிரியர் கேட்ட
கேள்விக்குச் சரியாகப் பதில் அளிக்காததால், பாதியிலேயே வகுப்பிலிருந்து
வெளியேற்றப்பட்டு வீட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டதாகத் தெரிவித்தார்.
மதிப்பெண் இலக்கைக் குறிவைத்து, மாணவர்களை வேட்டையாடும் தனியார் பள்ளிகளின்
இன்றைய உண்மையான முகம் இதுதான்.
பாடப் புத்தகத்தை மட்டுமே மனனம் செய்யவைத்து, வெளியுலக அறிவைப் போதிக்காமல்,
ஒரு விண்ணப்பத்தைக்கூட நிரப்பத் தெரியாத அளவுக்குதான் தனியார் பள்ளிகள் மாணவர்களை
உருவாக்குகின்றன.
பிளஸ் 2 தேர்வில் 1,150 மதிப்பெண்கள் எடுத்த மாணவியின் அறிவுத்திறமையே இதுதான்
என்றால், சராசரி மாணவர்களைப் பற்றிச் சொல்லவே வேண்டாம். சூழ்நிலைக்குத் தகுந்தவாறு
முடிவெடுக்கும் திறன், நல்லது எது, கெட்டது எது என விரைவாக ஆராய்ந்து பார்த்து
தேர்வு செய்யும் திறமை, பொது அறிவில் சிறந்து விளங்குவது என மாணவர்களை
ஆளுமைத்தன்மையுடன் உருவாக்க வேண்டிய பள்ளிகள், அவர்களை மதிப்பெண்கள் பெறும்
இயந்திரங்களாகத்தான் உருவாக்குகின்றன.
கவனம் சிதறாமல் இருக்க சுவரில் வட்டத்தை வரைந்து அதில் வைக்கப்பட்ட புள்ளியையே
பார்த்துக்கொண்டு படிக்க வேண்டுமாம்; மாணவரின் கவனம் அந்தப் புள்ளியில் இருக்குமா?
பாடத்தில் பதியுமா? அந்த ஆசிரியர்தான் பதில் சொல்ல வேண்டும்.
கேள்விக்குச் சரியாக பதில் அளிக்காத மாணவரை வீட்டுக்கு அனுப்பியதால் விடை
தெரிந்துவிடுமா? அந்தக் கேள்விக்கான பதிலை வகுப்பு முடிவதற்குள் படித்து, சரியாகச்
சொல்ல வேண்டும் என கூறியிருந்தால் அதுதான் சரியான தீர்வாக இருந்திருக்கும்.
இதெல்லாம் பல தனியார் பள்ளிகளில் தவறாமல் நடக்கும் தவறுகள். நூறு சதவீத
தேர்ச்சி எனும் வியாபார நோக்கத்துக்காக, பத்தாம் வகுப்பில் சுமாராகப் படிக்கும்
மாணவர்களுக்குப் பல்வேறு நிர்பந்தங்களை அளித்து, அவர்களைப் பள்ளியைவிட்டே நீக்குவது
அல்லது மனரீதியான சித்திரவதைகளால் சம்பந்தப்பட்ட மாணவர்களை மனம்நொந்து பள்ளியைவிட்டு
விலகவைப்பது என பெரும் "அரசியலே' செய்கின்றன பல பள்ளிகள்.
பத்தாம் வகுப்பில் 400-க்கு மேல் மதிப்பெண்கள் பெற்ற மாணவர்களை மட்டும் பிளஸ்
1 வகுப்பில் சேர்ப்பது, அதே பள்ளியில் எல்.கே.ஜி. முதல் 10 வரை படித்திருந்தாலும்,
நூறு சத தேர்ச்சி, ஸ்டேட் ரேங்க் என்கிற "பள்ளிக்கு நன்மைதரும்' விஷயங்களை மட்டும்
கருதி, மனசாட்சியைக் கொன்று அந்த மாணவர்களைச் சேர்க்க மறுப்பது, வகுப்பில்
பார்த்தால் குற்றம், பேசினால் தப்பு, சிரித்தால் தண்டனை என எதற்கெடுத்தாலும் அபராதம்
மேல் அபராதம் விதிப்பது, கூடுதல் கட்டணம் வசூலிப்பது என தனியார் பள்ளிகளின் "தேர்ச்சி
நுணுக்கங்கள்' ஏராளம்.
தமிழகத்தில் கல்விச் சேவையாற்றுவதில் தனியார் பள்ளிகள் பெரும் சேவை
ஆற்றுகின்றன என்று புள்ளிவிவரங்கள் வேண்டுமானால் சொல்லலாம். ஆனால், மாணவர்களை
ஆளுமைத்திறம் உடையவர்களாக, இரக்க சிந்தனை கொண்டவர்களாக, சமூகப் பொறுப்பு
மிக்கவர்களாக, சேவை எண்ணம் கொண்டவர்களாக, பொது அறிவில் சிறந்தவர்களாக உருவாக்குவதில்
பல தனியார் பள்ளிகள் தவறிவிடுகின்றன.
மதிப்பெண்களை மட்டுமே இலக்காக வைத்து, கல்வியைத் தண்டனையாக்கி ஸ்டேட் ரேங்க்
பெற்று, அதை அடுத்த கல்வியாண்டுக்கான வியாபாரத்துக்கு அஸ்திவாரமாகத்தான்
பயன்படுத்துகின்றன.
தனியார் பள்ளிகளில் படித்தவர்கள் எல்லாம் பெரும் சாதனையாளர்களாக மாறுவதில்லையா
எனக் கேட்கலாம். அப்படியும் சாதனையாளர்கள் உருவாகத்தான் செய்கிறார்கள். மொத்தத்தில்
சில தனியார் பள்ளிகள் கூறிக்கொள்ளும் கல்விச் சாதனை எல்லாம் வெறும் "ஏட்டுச்
சுரைக்காய்'தான் என்றே இதையெல்லாம் பார்க்கும்போது தோன்றுகிறது.
7/30/2012 11:14:00 AM
7/30/2012 8:56:00 AM
7/30/2012 8:22:00 AM
7/30/2012 6:14:00 AM