சனி, 14 அக்டோபர், 2017

நமக்குத் தேவை தமிழ்ப் பூசைகளும் தமிழ்ப் பூசாரிகளும்~1/3 – இ.பு.ஞானப்பிரகாசன்

நமக்குத் தேவை தமிழ்ப் பூசைகளும் தமிழ்ப் பூசாரிகளும்~1/3

  கடவுளை நம்ப உலகில் உள்ள எல்லோருக்கும் உரிமை இருக்கும்பொழுது, அந்தக் கடவுளைப் பூசை செய்யவும் நம்புகிற எல்லோருக்கும் உரிமை இருப்பதுதானே முறை? ஆனால், இங்கு நடப்பது என்ன?…
 கடவுள் மீது அன்பு(பக்தி) செலுத்த எல்லாரும் வேண்டும்; அந்தக் கடவுளுக்குக் கோயில் கட்ட எல்லா சாதியினரும் வேண்டும்; உண்டியலில் காசு போட எல்லாத் தரப்பு மக்களும் வேண்டும்; ஆனால், கடவுளின் அறைக்குள் (கருவறை = அகநாழிகை) செல்லவும் தொட்டுப் பூசை செய்யவும் மட்டும் குறிப்பிட்ட சிலருக்குத்தான் உரிமை! மனச்சான்றுள்ள மனிதர் யாராவது இதை ஏற்க முடியுமா? ஆனால், தமிழ்நாட்டின் பெரும்பாலான மக்கள் இதை மனமுவந்து ஏற்றுக் கொண்டுதான் வாழ்ந்து – வழிபட்டு வருகிறார்கள். ஆம்! பிராமணரல்லாதாருக்கும் பூசை செய்யும் உரிமை வேண்டும் என்கிற கோரிக்கை பிராமணரல்லாதவர்களிலேயே பெரும்பான்மை மக்களுக்கு அவ்வளவாகப் பிடிக்கவில்லை என்பதே உண்மை. “கோயில் பூசாரி போன்ற புனிதமான வேலைகளில் பிராமணர்கள் இருப்பதே சரி” என்பதுதான் இங்குள்ள பெரும்பான்மை மக்களின் கருத்து.
இது சரியா? தமிழர்கள் கடவுளைப் பூசிக்கக்கூடாதா? அப்படிப் பூசிப்பது சமய நம்பிக்கைகளுக்கோ வேறு ஏதேனும் நெறிமுறைகளுக்கோ எதிரானதா? அலசிப் பார்ப்போம் வாருங்கள்!
ஆகமங்கள் கூறுவது என்ன?
“பிராமணர்கள்தாம் கோயில் பூசாரிகளாக இருக்க வேண்டும்! மற்றவர்கள் அப்பணிக்கு வரக்கூடாது” எனக் கடுமையாக எதிர்ப்பவர்கள் அதற்குச் சான்றாகக் கைகாட்டுவது ஆகமங்களை. அப்படியானால், வடநாட்டில் மட்டும் மக்கள் நேரடியாக அகநாழிகைக்குள் போய்க் கடவுளைத் தங்கள் கைகளாலேயே தொட்டுப் பூசை செய்கிறார்களேஎனக் கேட்டால், ஆகமங்கள் தென்னாட்டினருக்கு மட்டும்தான் எனக் கூசாமல் புளுகுகிறார்கள். ஆனால், ஆகமங்களில் அப்படி எங்கேயும் குறிப்பிடப்படவில்லை என்பதே உண்மை.
  கோயில் கட்டும் முறைகள், கோயில்களின் வழிபாட்டு முறைகள் முதலான அனைத்துக்கும் வழிகாட்டியாக இருப்பவை ஆகமங்கள். ஆனால், அவற்றில் எங்குமே இன்ன சாதியினர்தாம் பூசை செய்ய வேண்டும் எனக் குறிப்பிடப்படவில்லை எனப் பலரும் உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர்.
  ஆகமங்களையும் கோயில்களையும்பற்றி ஆராய்ந்து ‘கோயில்கள் ஆகமங்கள் மாற்றங்கள்’ எனும் நூலை எழுதியிருக்கும் நீதியாளர் ஏ.கே.இராசன் அவர்கள் “ஆகமங்கள் எவற்றிலும் ஒரு குறிப்பிட்ட சாதியைச் சேர்ந்தவர்கள்தான் பூசை செய்ய வேண்டும் என்று எந்த இடத்திலும் சொல்லப்படவில்லை” என்று அந்நூலில் தெளிவாகக் கூறியுள்ளார்.
  “ஒரு கோவிலில் ஒருவர் அருச்சகராக அல்லது பூசாரியாக வருவதற்குள்ள ஒரே சோதனை தீட்சை மட்டுமேயன்றி சாதியோ, வகுப்போ அல்ல” என ‘ஆலயப்பிரவேச உரிமை’, பக்க எண்: 75-இல் திட்டவட்டமாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. கோபால(மூப்பனா)ர் வழக்கில், “கோயில் அகநாழிகைக்குள் ஆகமம் ஒப்புதலளிக்காத நிலையில் பிராமணர்கள் கூட நுழையக் கூடாது” என்று சென்னை உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்புரைத்திருப்பதும், ‘அனைத்து சாதியினரும் பூசாரியாகலாம் (அர்ச்சகராகலாம்)’ என்ற தமிழ்நாடு அரசுச் சட்டத்துக்கு எதிரான வழக்கின் தீர்ப்பில் சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தின் மேற்படி தீர்ப்பை உச்சநீதிமன்றமும் சுட்டிக்காட்டியிருப்பதும் இக்கருத்தை ஐயம் திரிபற உறுதிப்படுத்துகின்றன.
  உண்மை இவ்வாறிருக்க, பிராமணர்கள் தவிர வேறு யாரும் கோயில் அகநாழிகைக்குள் நுழையக்கூடாது, கடவுளைத் தொட்டுப் பூசை செய்யக்கூடாது என ஆகமம் கூறுவதாகத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லி வருவது எப்பேர்ப்பட்ட பொய் என்பதையும், இதை எதிர்த்துக் கேள்வி கேட்பவர்களை “வேண்டுமானால், நீங்கள் சொந்தமாக ஒரு கோயில் கட்டி, உங்கள் விருப்பப்படி யாரை வேண்டுமானாலும் பூசாரியாக வைத்துக் கொள்ளுங்கள்” எனச் சிலர் நக்கலடிப்பது எவ்வளவு இழிவான சாதியத் திமிர் என்பதையும் மக்கள் சிந்திக்க வேண்டும்!
அடுத்தது மரபு!
கோயில் பூசை குறித்துத் தமிழ்நாட்டு மரபு சொல்வது என்ன?
  முதலில் மரபு என்பது என்ன? வெகு காலமாகத் தொடர்ந்து பின்பற்றப்படும் வழக்கத்தையே மரபு என்கிறோம். கி.பி 8ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்துதான் பிராமணர்கள் கோயிலில் பூசை செய்யத் தொடங்கினார்கள் என்கிறது வரலாறு. (‘இந்தியாவில் மட்டும் சாதி இருப்பது ஏன்?’ – வே.கன்னுப்பிள்ளை இ.ஆ.ப). ஆனால், தமிழர் வரலாறோ கி.மு 1000-இலிருந்து தொடங்குகிறது. ஆக, கிறித்து பிறக்கும் முன் ஆயிரம் ஆண்டுகள், கிறித்து பிறந்த பின் 800 ஆண்டுகள் (கி.பி 8ஆம் நூற்றாண்டு) என 1800 ஆண்டுகளாகத் தமிழ்நாட்டில் பிராமணரல்லாதவர்கள்தாம் – தமிழர்கள்தாம் எல்லாக் கோயில்களிலும் பூசாரிகளாக இருந்திருக்கிறார்கள் என்பதும், கி.பி 8ஆம் நூற்றாண்டு முதல் தற்பொழுதைய 21ஆம் நூற்றாண்டு வரை 1300 ஆண்டுகளாகத்தான் பிராமணர்கள் கோயில் பூசைகளைச் செய்து வருகிறார்கள் என்பதும் தெரிய வருகிறது.   ஆகவே, பிராமணரல்லாத தமிழர்களைப் பூசாரிகளாகப் பணியமர்த்துவது மரபுப்படி சரியானதே என்பதில் ஐயமே தேவையில்லை.
  ஒருவேளை, மரபு என்பது எத்தனை ஆண்டுக்காலமாக ஒரு வழக்கம் பின்பற்றப்படுகிறது என்பதைப் பொறுத்ததில்லை; குறிப்பிட்ட குமுகாயத்தின் (சமுதாயத்தின்) தொன்மையான வழக்கம் அல்லது நாகரிகம் எதுவோ அதுவே மரபு எனச் சிலர் கூறலாம். அப்படி வைத்துக் கொண்டாலும், தொன்மைப் பழங்காலத்தில் பிராமணர்கள் தமிழ்நாட்டுக் கோயில்களில் பூசாரிகளாக இல்லை; தமிழர்கள்தாம் அவ்வாறு இருந்திருக்கிறார்கள் என்பதால், அவ்வகையிலும் பிராமணரல்லாத தமிழர்களைப் பூசாரிகளாகப் பணியமர்த்துவது மரபுப்படி சரியானதே என்பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி.
  ஒருக்கால், கோயில்களின் ‘சம்பிரதாயம்’ இதற்கு எதிராக இருக்குமோ எனப் பார்த்தால் அதுவும் இல்லை. காரணம், வழிவழியாகக் கடைப்பிடிக்கப்படும் வழக்கம்தான் ‘சம்பிரதாயம்’ எனப்படுகிறது. அப்படிப் பார்த்தால், தொடக்கத்திலிருந்து பல்லாண்டுகளாகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்த தமிழ்ப் பூசாரிகளைக் கோயில்களில் பணியமர்த்தும் வழக்கம் இடையில் முறிக்கப்பட்டுத்தான் இன்றைய வழக்கம் – அதாவது, பிராமணர்கள் மட்டுமே பூசாரிகளாக இருக்கும் வழக்கம் – திணிக்கப்பட்டுள்ளது என்பதால், ‘சம்பிரதாயம்’ என்கிற அடிப்படையில் பார்த்தாலும் தமிழர்கள் பூசாரிகளாக அமர்வது சரியெனவே ஆகிறது.
சட்டம் என்ன சொல்கிறது?
  தமிழர்களின் பூசை உரிமையை நிலைநாட்ட 2006ஆம் ஆண்டு தமிழ்நாடு அரசு ‘அனைத்துச் சாதியினரும் பூசாரியாகலாம்’ என்று சட்டம் இயற்றியது. இதை எதிர்த்து, மதுரை ஆதி சைவ சிவாச்சாரியார்கள் நலச் சங்கத்தினரும் பிறரும் உச்சநீதிமன்றத்தில் தொடுத்த வழக்கில் சிவாச்சாரியர்கள் முதலானோரின் விண்ணப்பத்தை (மனுவை)த் தள்ளுபடி செய்த உச்சநீதிமன்றம், அதே நேரத்தில் “ஆகம நெறி, சம்பிரதாயம், மரபு ஆகியவற்றுக்கு இணங்கவே பூசாரிகள் பணியமர்த்தப்பட வேண்டும்” என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளது. ஆனாலும், தமிழ்நாட்டு அரசின் சட்டத்தைத் தள்ளுபடி செய்யாமல், அதை எதிர்த்து வழக்குத் தொடுத்தவர்களின் தரப்பையே உச்சநீதிமன்றம் புறந்தள்ளி இருப்பதால், குறிப்பிட்ட கட்டுப்பாட்டுக்கு(நிபந்தனைக்கு) உட்பட்டுத் தமிழ்நாட்டு அரசு பிராமணர் அல்லாத தமிழர்களையும் பூசாரிகளாக்க நடவடிக்கை எடுக்கலாம் என இதன் மூலம் சட்டப்படி வழி வகுக்கப்பட்டுள்ளது. தவிர, தீர்ப்பில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள கட்டுப்பாட்டின்படி பார்த்தாலும் தமிழ்ப் பூசாரிகளைப் பணியமர்த்துவதில் எந்தத் தடையும் இல்லை; ஆகமமோ மரபோ சம்பிரதாயமோ தமிழர்களைப் பூசாரிகளாக்க எவ்விதத்திலும் குறுக்கே நிற்கவில்லை என்பதையும் பார்த்தோம்.
  இதே போல, 2002ஆம் ஆண்டு, கேரளாவில் ஈழவ வகுப்பைச் சேர்ந்த இராசேசு என்பவரை அம்மாநில தேவசம் வாரியம் பூசாரியாகப் பணியமர்த்தியபொழுதும், அதை எதிர்த்து உச்சநீதிமன்றத்தில் தொடுக்கப்பட்ட வழக்கில், “சாதிப் பாகுபாடுகளை நிலைநிறுத்தும் எந்த வழிபாட்டு முறையையும் ஏற்க முடியாது” என்று கூறி இராசேசின் பணியமர்த்தலை உச்சநீதிமன்றம் உறுதி செய்தது இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது.
ஆகச், சட்டப்படி பார்த்தாலும் தமிழர்கள் பூசாரிகளாவதில் எந்தத் தவறும் இல்லை என்பதே உண்மை!
கடவுளுக்கு அடுக்குமா?
  பிராமணர் அல்லாதோர் கடவுளைத் தீண்டுவதையோ பூசை செய்வதையோ கடவுள் ஏற்க மாட்டார், விரும்ப மாட்டார் எனப் பலரும் கருதுகின்றனர். அப்படி நினைப்பவர்கள் கண்ணப்ப நாயனார் கதையைச் சிந்தித்துப் பார்க்க வேண்டும்!
  பிராமணர் அல்லாதவரும் சாதியால் தாழ்த்தப்பட்டவருமான கண்ணப்பர் செய்த பூசையைச் சிவபெருமான் ஏற்கவில்லையா? இத்தனைக்கும் கண்ணப்பர் எப்படி அந்தப் பூசையைச் செய்தார்? இன்று நீதிமன்றங்களும் பழமையாளர்களும் மாய்ந்து மாய்ந்து வலியுறுத்தும் ஆகம நெறிகளின்படியா? இல்லை!
  இறைவனுக்குச் சாற்றுவதற்கான மலர்களைத் தன் தலையில் செருகிக் கொண்டு, திருமுழுக்குக்கான(அபிசேகம்) நீரைத் தன் வாயில் நிரப்பிக் கொண்டு, படையலுக்குப் பன்றிக் கறியை – அதுவும், சுவையான கறித் துண்டங்கள் எவை என்று மென்று பார்த்துச் சேகரித்து – எடுத்துக் கொண்டு போய் இவற்றை வைத்துத்தான் சிவலிங்கத்துக்குப் பூசை செய்தார் கண்ணப்பர்! இந்தப் பூசையைத் தனக்கு உவப்பானது என்று இறைவனே அந்தக் கோயிலுடைய பட்டரின் கனவில் வந்து உரைத்ததாக, நான் சொல்லவில்லை; பிராமணர்கள் – பிராமணர் அல்லாதோர் ஆகிய இரு தரப்பினரும் புனித நூலாகப் போற்றும் பெரிய புராணம் கூறுகிறது.
  சிவன் மட்டுமில்லை, இன்ன பிற தெய்வங்களும் கூட சாதியை ஒரு பொருட்டாகக் கருதுவதில்லை என்பதற்கு இப்படி எத்தனையோ எடுத்துக்காட்டுகளைப் புராண – இதிகாச – வரலாற்று நூல்களிலிருந்தே சுட்டிக்காட்ட முடியும்.
 தீண்டத்தகாத குலம் என்று குறிக்கப்பட்ட பாணர் குலத்தைச் சேர்ந்தவரான திருப்பாணாழ்வாரைப் பெருமாள் கோயில் பட்டர் கல்லால் அடித்தபொழுது அவர் மீது பட்ட காயத்தால் தன் மேனியில் குருதி வடிவதாகவும், திருப்பாணாழ்வாரும் தானும் வேறு வேறு இல்லை என்றும் திருமால் ஒருமுறை திருவிளையாடல் நிகழ்த்திக் காட்டியதாக ஆழ்வார்கள் வரலாறு கூறுகிறது.
 இன்று தாழ்த்தப்பட்டவராகக் கற்பிக்கப்படும் மலைவாழ் மகளான வள்ளியை முருகன் தேடி வந்து காதலித்து மணம் புரிந்ததாகக் கந்த புராணம் காட்டுகிறது.
 என்னதான் இறையியலில் கரை கண்டிருந்தும் ஆதிசங்கரருக்கு சாதி வேறுபாடு பார்க்கும் குணம் போகாததால் இறைவன் தானே சண்டாள வடிவில் வந்து அறிவு புகட்டி அவரை அடிபணியச் செய்ததாக ஆதிசங்கரரின் வாழ்க்கை வரலாறு பதிவு செய்துள்ளது.
 அம்மன்களைப் பொறுத்த வரை கேட்வே வேண்டா! அன்று முதல் இன்று வரை எத்தனையோ அம்மன் கோயில்களில் தமிழர்கள்தாம் பூசாரிகளாக இருந்திருக்கிறார்கள், இருக்கிறார்கள். இப்படி எத்தனையோ சான்றுகளை அடுக்கிக் கொண்டே போகலாம்.
 இப்படி, தன்னை நெருங்கவும், தன்னோடு இரண்டறக் கலக்கவும் கூட சாதியோ பிறப்போ தொழிலோ இது போன்ற வேறு எதுவுமோ ஒருநாளும் பொருட்டில்லை; தன் மீதான உண்மை அன்பு ஒன்றே அதற்கான தகுதி என்று வெவ்வேறு காலக்கட்டங்களில் கடவுள் மீண்டும் மீண்டும் பலமுறை உணர்த்தியும் கடவுளைத் தொட்டுப் பூசை செய்ய சாதியை ஒரு தடையாக நினைப்பது எந்தளவுக்குக் கடவுளுக்கு எதிரான நிலைப்பாடு என்பதைக் கடவுள் நம்பிக்கையாளர்கள் முதலில் உணர வேண்டும்!
“தமிழர்களின் பூசை உரிமை பற்றி இவ்வளவு பேசுகிறீர்களே, தமிழர்களுக்கெனப் பூசை முறைகள் உண்டா? தனிப்பட்ட இறைக் கொள்கை உண்டா?” எனச் சிலர் கேட்கலாம். அதற்கான விடைகள் அடுத்த பகுதியில்.
– தொடரும்

– இ.பு.ஞானப்பிரகாசன்
[‘அனைத்துச் சாதியினரும் பூசாரியாகலாம்’ என அண்மையில் கேரள அரசு சட்டம் இயற்றியிருப்பதைப் பாராட்டுகிறோம்.  தமிழ்க் காப்புக் கழகத்தால் நடத்தப்பட்ட ‘நமக்குத் தேவை தமிழ்ப் பூசைகளும் தமிழ்ப் பூசாரிகளும்’ எனும் கட்டுரைப் போட்டியில் இலக்குவனார் இலக்கிய இணையம் சார்பில்  தை 16 , 2047 / சனவரி 30 , 201  இல் வள்ளல் மாம்பலம் ஆ.சந்திரசேகர் அவர்களால் உரூ.3000/- பரிசில் வழங்கிப் பாராட்டப்பெற்ற  திரு இ.பு.ஞானப்பிரகாசன் கட்டுரையை  இந்த நேரத்தில்,  வெளியிடுகிறோம்.]

இந்தியா எங்கும் ‘தமிழ்’ என்று தொடங்கும் ஊர்ப் பெயர்கள் – தமிழ் ஓவியா

இந்தியா எங்கும் ‘தமிழ்’ என்று தொடங்கும் ஊர்ப் பெயர்கள்

ஆந்திராவில் – 29 ஊர்கள்
அருணாசலப் பிரதேசத்தில் – 11 ஊர்கள்
அசாமில் – 39 ஊர்கள்
பீகாரில் – 53 ஊர்கள்
குசராத்தில் – 5 ஊர்கள்
கோவாவில் – 5 ஊர்கள்
அரியானாவில் – 3 ஊர்கள்
இமாசலப்பிரதேசத்தில் – 34 ஊர்கள்
கருநாடகாவில் – 24 ஊர்கள்
மகாராட்டிரத்தில் – 120 ஊர்கள்
மேகாலயாவில் – 5 ஊர்கள்
மணிப்பூரில் – 14 ஊர்கள்மத்தியப்பிரதேசத்தில் – 60 ஊர்கள்
நாகாலாந்தில் 4 ஊர்கள்
ஒரிசாவில் 84 ஊர்கள்
பஞ்சாபில் 4 ஊர்கள்
இராசத்தானில் 26 ஊர்கள்
தமிழ்நாட்டில் 10 ஊர்கள்
உத்திரப்பிரதேசத்தில் 64 ஊர்கள்
மேற்கு வங்கத்தில் 24 ஊர்கள்
உள்ளன.
இந்தியா முழுமையிலும் தமிழ் என்று தொடங்கும் ஊர்கள் 612 உள்ளன.
– தமிழ் ஓவியா
[குறிப்பு: இப்பட்டியல் நீளும். எனவே, தெரிந்தவர்கள் தெரிவிக்கலாம். அயல்நாடுகளிலும் தமிழூர் என்பதுபோன்ற ஊர்கள் உள்ளன. அவ் விவரங்களையும் தெரிவிக்கலாம்.  – ஆசிரியர்]

North at standstill, Sampanthan not to accompany Sirisena to Jaffna

North at standstill, Sampanthan not to accompany Sirisena to Jaffna


The five districts of the entire northern province stood at complete standstill on Friday heeding the joint call from 20 grassroots movements and civil groups to pass a strong message to the Colombo regime and its collaborators. As the SL State has failed to honour the demands of the hunger-striking Tamil political prisoners, the organisers of the protest resolved on Friday to step up the protest by wavering black flags against the visiting SL President Maithiripala Sirisena, who is scheduled to visit Jaffna Hindu College as the chief guest in the Tamil Language Day, jointly organised by SL Education Ministry and the Education Ministry of the Northern Provincial Council. ITAK Leader R. Sampanthan, scheduled to take part as ‘special guest’ has cancelled his visit to Jaffna. In the meantime, SL Police is attempting to secure interim order against the protest on Saturday. 


Jaffna protest



The NPC delegates will not be attending the event, according to its Speaker. 

It is not known whether Mr Sirisena is also cancelling his planned visit to Jaffna. 

However, none of the organisers have received any interim order against until Friday 10:00 p.m., the organisers who have urged the public to rally in front of the University of Jaffna at 9:00 a.m. to march towards Jaffna Hindu College. 

All public and private businesses were shutdown in all the five districts on Friday. People protested along the A9 road at Ki'linochchi in addition to the successful protest in Jaffna on Friday morning. Tamil-speaking Muslims also took part in the protest and shut down their businesses in all the five districts. 

SL Governor Reginald Cooray was attempting to negotiate with the protesters through a former Tamil parliamentarian to avoid black flag protest on Saturday and to have a meeting with the visiting SL President instead. 


Jaffna protest



The organisers have completely rejected the deceptive offer. The former parliamentarian also received flak from the grassroots for entertaining the SL Governor while the people were protesting against Mr Cooray. 

Around 400 protesters laid siege to SL Governor's secretariat in Jaffna and blocked the traffic along A9 Highway in the morning despite the presence of Sinhala police commandos. 

An attempt by SL Police commandos to assault the protesters was also confronted by the protesters and the police was forced to withdraw its plan of violent response. 


Jaffna protest



The organisers have put forward a 4-point demand on Friday:


  1. The SL State should honour the demands put forward by the hunger-striking Tamil political in Anuradhapura prison as a matter of urgency.
  2. Unconditional release of all Tamil political prisoners through a principle political decision.
  3. The parliamentarians claiming to represent Tamils should exert direct pressure on SL regime to secure the release of the political prisoners.
  4. SL President Maithiripala Sirisena, scheduled to visit Jaffna on Saturday, should be conveyed the urgency of addressing the demands of the political prisoners.




Jaffna protest
Jaffna protest
Jaffna protest



Chronology:

வெள்ளி, 13 அக்டோபர், 2017

“நாட்டுக்கோட்டைத் தியாகராச(ச் செட்டியா)ர் பழங்களுடன் என்னைக் காண வந்தார்’’ – மறைமலையடிகள்

தனித்தமிழ் இலக்கியத்தின் தந்தை மறைமலையடிகளின்  25.10.1937 ஆம் நாள், குறிப்பு .  :
‘‘நாட்டுக்கோட்டைத் தியாகராசச் செட்டியார்
பழங்களுடன் என்னைக் காண வந்தார்’’
இதற்கு மறைமலையடிகளாரின் மகனார் மறை திருநாவுக்கரசு தரும் விளக்கம் :
 இவரைத் (தியாகராசச் செட்டியாரை) தமிழ்ப் புலவர் என்றே கூறிவிடலாம். புலவர்கள் பால் அன்பும் உதவியுமுடையவர். இன்று தமிழ்நாட்டின் தனிப் பெருஞ்செல்வர் அடிகள் நூல்களை இன்றும் நாடோறுங்கற்கின்றார்.
மதுரையில், தியாகராசர் கல்லூரியைத் தம் உரிமைப் பொருள் கொண்டு நடத்தி வருபவர். நூல் ஆலைகள் பலவற்றின் உரிமையாளர். சிவநெறியின் பற்றாளர். அறங்கள் பலவற்றைத் திறம்பட நடத்துபவர்.
இவர் தம் நன்மக்களாகிய சுந்தரமும், மாணிக்க வாசகமும் செந்தமிழும், சிவநெறியும் அறிந்தோராவர். அவற்றினைப் போற்றும் புரவலருமாவார். இவர்கள் மூவரும் தமிழ் மக்கள் முன்னேற்றங்கருதிச் செய்யுந் தொண்டுகள் அளவற்றன.
அடிகள் மறைவிற்குப் பின்னர், யான் ஒரு போது கருமுத்துத்தியாகராசரைப் பார்க்க நேர்ந்தது. அப்போதவர்கள், என்னை நோக்கி, ‘‘அடிகள் நூல் நிலையம் எந்நிலையிலுள்ளது?’’ என்று கேட்டனர். யான் அது பற்றித்தங்கட்கு எப்படித் தெரியும்?’’ என்று எதிர் வினாவிடுத்தேன். அதற்கு அவர்கள் ‘‘நான் பல்லாவரம் போந்து அடிகளைக் கண்டேன். அடிகள் நூல் நிலையத்தை எனக்குக் காட்டினார்கள்’’ என்றார்.
   பேரா.சி.இலக்குவனாரின் குறள்நெறி இதழ் நாள் 15-1 -64  இல் வெளிவந்தது

SL military postpones land release for 2 years as UN awarded Colombo with 2 more years in Geneva

SL military postpones land release for 2 years as UN awarded Colombo with 2 more years in Geneva


The occupying SL military in North, which has heavily militarised Jaffna peninsula, the islets off Jaffna and the Vanni mainland, is now claiming that no further lands would be released for the coming two years. 50-year-old Kalathevy Rajan, a mother uprooted from Palaali and stranded at Antony-puram in Vazhalaay, says that the latest stand of the SL military has dashed her hopes of gaining back her lands. The latest move aims to test the limits of patience and toleration of the uprooted people, who have been staging continuous protests. It also signals that the external ‘strategic partners’ are encouraging genocidal Sri Lanka, which is engaged in military training with the US forces in the occupied homeland of Eezham Tamils. Future protests need to be addressed to the international Establishments rather to the Colombo Establishment, political observers in Jaffna commented. 

There are at least 160,000 Sinhala military personnel occupying the North. The uprooted people have been waging protests from Keappaa-pulavu in Karai-thu'raip-pattu in Mullaiththeevu district along the eastern coast to Mu'l'lik-ku'lam in Musali in Mannaar district along the western coast of the Northern Province. 

All the people waging continuous protests have been questioning the integrity of the SL President Maithiripala Sirisena, particularly the trajectory of his earlier announcements that lands would be released in a step-by-step manner. 

“Now, we know that there are 2 years between each step,” commented the protesters in Keappaa-pulavu in Mullaiththeevu, who also met ‘report writing’ Pablo de Greiff, the United Nations Special Rapporteur on the promotion of truth, justice, reparation and guarantees of non-recurrence, who is on an official visit to the island. 

The emboldened position and resolve by the occupying Sinhala military stems from the external backing, the activists said. 

The US was behind the ‘consensus’ resolution with the SL State in Geneva. The same Establishment was behind extending 2 more years of monitoring the progress as none of the promises were delivered by the Agent State in Colombo. 

The US-UK Establishment has also been pampering elitist sections of Tamil diaspora, especially academics and youth groups among them, not to spoil the ‘consensus’ politics. They have been encouraged to ‘monitor’ the progress and file ‘reports’ in areas where there are ‘complaints’. A section of youth activists are led to believe that they have to convince the Establishment through documenting that the SL State is not capable of institutionally ‘reforming‘ itself. 

“You don't need to collaborate and document it. There are already more than enough evidences to document that the SL State cannot reform itself without a drastic re-configuration of the entire apparatus. How many years do you want to keep counting the trees instead of proving the existence of the forest, which is our problem?” commented a student activist from Jaffna University. 

By manipulating the ‘liberal’ sections of the Tamil diaspora, the Establishments think they could keep the mainstream Tamil activism into containment, the student activist said. 

“Awarding scholarships and NGO funding to the report writing discourse cannot derail the sentiments or the resolve of the grassroots activists from taking forward a democratic struggle-centric discourse,” the activist further said.




Related Articles:

20 Tamil organisations to lay siege to SL Governor's office on Friday

20 Tamil organisations to lay siege to

 SL Governor's office on Friday


Twenty Tamil organisations, including a number of political parties, grassroots organisations and civil groups, have collectively decided on Tuesday to lay siege to the office of the Sinhala colonial Governor to North, Reginald Cooray, in Jaffna on Friday. The SL State should honour the demands of the hunger-striking political prisoners in Anuradhapura prison as a matter of urgency before SL President Maithiripala Sirisena's scheduled visit to Jaffna on Saturday to take place, the groups said in a joint statement. In addition, there should be a political decision on unconditional release of all 132 Tamil political prisoners, who are being detained or imprisoned across the island. The time has come for Eezham Tamils to demonstrate their mainstream opinion through democratic protests, the organisations said. The hunger strikers are continuing their protest for the 17th day on Wednesday. 


Statement by 20 organisations
Statement by 20 organisations
Statement by 20 organisations

The organisations have urged the public to demonstrate its resolve on the matter through a province-wide shutdown on Friday in support of their action demanding immediate response from the Colombo regime on the protest of the hunger strikers. 

“It is an ultimatum. Not only to SL President and the regime, but also to the ITAK parliamentarians collaborating with the SL regime and its global backers,” a key activist with the responsibility of mass mobilisation on behalf of the 20 groups, told TamilNet on Wednesday.

The siege and shutdown would pass a direct message to SL President Maithiripala Sirisena and the collaborating sections of ITAK leadership, who are scheduled to visit Jaffna Hindu College on Saturday for a function, the activist further said. 

A decision about a direct civil action on Saturday would be taken on Friday depending on the behaviour of the SL Government, the groups have communicated to the grassroots.

There are 132 Tamil political prisoners, who are being detained or imprisoned across the prisons in the island. There should be a principled political decision of releasing them all. 

The protesters are to confluence in front of the office of SL Governor to North at 9:30 a.m. on Friday. 

In the meantime, families of protesting hunger strikers have refuted the allegations being levelled against their kith and kin by the SL ministers. 

SL Project Minister of Land, Rajitha Senaratne, has gone on record projecting a myth by describing the hunger-striking political prisoners as former Tiger fighters involved in carrying out major offensives or assaults. There are no prima facie evidence to prove these allegations. The so-called ‘Terrorist’ Investigation Division has victimised a number of Tamil prisoners by producing false confessions obtained under torture and by manipulating enslaved former LTTE members to witness against them, the families further said. 

How could the SL State punish Tamils and leave out Sinhala commanders and soldiers who committed the most heinous crimes, they asked. 

“Therefore, we welcome the decision by the 20 organisations to advance the struggle towards a principled political decision on releasing all the political prisoners,” a family member of one of the Tamil prisoners detained in Anuradhapura told TamilNet on Wednesday.




Chronology: