Tehelka report misled on British treatment of Tamils: Jaffna academic

[TamilNet, Saturday, 20 April 2013, 08:03 GMT]
The Tehelka feature on Friday by Revati Laul is highly appreciable on many counts, as it has brought out the multifaceted genocide committed on Eezham Tamils so that they would remain “people without a nation, much like the Palestinians in the Gaza Strip,” the military-occupied situation that is worse than that of Afghanistan and the double game of the world cum UN expecting that the “idea of nationhood could be the next to disappear,” but yet the reality and determination of the people alive with the idea of a separate Tamil nation despite the terror and genocide. However, the feature is misled by a repeatedly told myth by the adversaries of Tamils and believed by the gullible even among the Tamils especially in the diaspora, that British colonialism once favoured the Tamils, writes an academic in Jaffna.

Further comments from the academic in Jaffna:

Revati Laul

“Despite the contemporary devastations the Tamils have faced, the tragic story of chauvinism and racial domination in Sri Lanka is not one-sided. In keeping with the imperial games it played elsewhere, while Sri Lanka was a part of the British Empire, the British clearly favoured and nurtured the Tamils over the Sinhalese,” the Tehelka feature said.

“This meant the Tamils ended up better educated, often returning with degrees from abroad; they had a greater share of the few plum jobs in the colonial civil services; they bought the biggest properties in Colombo,” the Tehelka feature further said.

What Revati Laul has written is a repeatedly told myth by the Sinhala politicians and academics including some Tamil lobbyists. Sri Lanka’s former President, Chandrika Bandaranaike Kumaratunga recently reiterated that while delivering a lecture at Osigwe Anyiam-Osigwe Foundation in 2012.

Chandrika Kumaratunga

“The colonial rulers had employed a policy of positive favoritism towards the Tamil citizens, in order to “divide and rule” a Nation which did not easily accept colonial subjugation. Independence saw the rise of the Sinhala majority with successive governments apportioning the best and most of the public benefits to the Sinhalese. The frustration of the Tamils, who enjoyed many privileges during the colonial era, was heightened in comparison to their previous situation.” Chandrika Bandaranaike Kumaratunga said.

The anti-colonial, anti-British and anti-imperialist political struggle of affected people in the entire island did not originate from the Sinhalese or from the Colombo Tamils. It originated from the Jaffna Youth Congress in the early 1920s, much before the appearance of Sinhala Left political parties, or for that matter any political party at all in the island.

Jaffna Youth Congress bringing Mahatma Gandhi to Jaffna in 1927

That should be an enlightening evidence to understand where the grievances were simmering and against whom they were simmering.

It is true that the Tamils in Jaffna were educated, but the British did very little compared to what the then anti-colonial Americans and native revivalists did to education. The Jaffna Tamils had no other option as their economy of the Dutch times collapsed and was subordinated to plantation-based, Colombo-centric colonial economic outlook of the British.

If the British were favouring Tamils in education why a university was not given to Tamils during the entire British rule? Even the native institutions in Jaffna that were affiliated to Calcutta and Madras were made into ‘secondary schools’ by the British-Colombo administration, while a university college and later a university was started only in Colombo.

Lord Soulbury and DS Senanayake inauguarating the first Parliament of the so-called independent Ceylon

Those who argue that the British favoured Tamils should read what the Report of the Donoughmore Commission that was sent to Ceylon in 1927 by the first Labour government of Britain has said on the communities in the island.

The coastal Sinhalese were the most ‘progressive’ people in the island according to the Donoughmore Report, which implied that they were the favourite of the British in having a special relationship and in eventually transferring power.

That’s what the British did under the Donoughmore constitution and between 1945 and 1948 under the Soulbury constitution– transferring power to the coastal Sinhala leadership, despite witnessing an All-Sinhala cabinet for 10 years under Donoughmore constitution.

Deserving to their misplaced calculations, even their military bases were kicked out of the island by the Oxford-educated father of Chandrika Bandaranaike Kumaratunga.

Transfer of Power from the British to the Sinhala State

The British who unified the separate territories in the island never heeded to federal solutions or any other power-sharing arrangements. They were only keen in transferring power to an elite that would be faithful to them and the chosen lot was the coastal Sinhalese. Transfer of power to an ethnic elite in an imbalanced way was the root cause of all the evils in the island.

Chandrika’s family, ancestors and their ilk were much more beneficiaries of the British than any Tamil. It is a joke that she speaks on British favouritism to Tamils. But then she is not the only person to come out with this myth, which by repetition, like the Aryan origins of the Sinhalese, has become almost a fact to many.

Journalists are ‘compelled’ to show that they are ‘balanced’ in their writings and often they rub wrong areas.

Revati comes out with the myth as a passing reference and as something insignificant to the plight of today’s Tamils.

But, perhaps she is not aware of the fact that how the myth has taken a new avatar in sections of the diaspora to ‘inspire’ the gullible in the diaspora on the ‘virtues’ of not questioning the West and behaving as good children like their forefathers to the British, so that the West would bring back the pre-independence era through ‘regime change’ and would keep Tamils in contentment–never mind Tamil Eelam or any sovereignty-based solutions.

Revati also perhaps may not be aware that it is this attitude that is not questioning the LLRC-based ‘reconciliation’ even when it is worse than the rotten 13th Amendment rejected by Eezham Tamils.

The Tehelka feature says international actors like the UNHRC, the US and Indian governments take ambivalent positions on what happened. But they are not ambivalent. They are the ones who have taken a determined stand on making Eezham Tamils to forget Tamil Eelam, whether there is genocide or not. The Youth uprising in Tamil Nadu has grasped the issue and that is what makes many uncomfortable today.

Chronology:

20.04.13  Tehelka report misled on British treatment of Tami..

20.04.13  Tehelka report brings out genocide at sea: Eezham ..

19.04.13  ‘Idea of Tamil nation not dead despite aftermath o..

Related Articles:
07.12.08   Eezham Tamils' development: myths and realities
18.11.08   ‘It is not the big brothers but the younger ones who watch’
04.07.08   Sri Lanka, a case of political inequality


External Links:

Colombo Telegraph:		Chandrika Kumaratunga: Unity In Diversity
Tehelka.com:		The War May Be Over But The Idea Lives On

‘Idea of Tamil nation not dead : Tehelka report

‘Idea of Tamil nation not dead despite aftermath of genocide’: Tehelka report

[TamilNet, Friday, 19 April 2013, 21:10 GMT]
Even in the aftermath of terror and genocide, the idea of nationhood has not disappeared among the Tamils in the island of Sri Lanka, writes journalist Revati Laul in an investigative feature published on the Indian news magazine Tehelka on its April 27 issue. Travelling to the militarily occupied Tamil homeland in the north and east and interacting with politicians, civil society activists, NGO workers, priests, ex-LTTE cadres and ordinary people, Ms Laul provides through their accounts a picture of the intense oppression that the Sri Lankan state is subjecting the Tamils to through various means, she further notes how the UN’s “pussyfooting on the war” and the Geneva resolution in March 2013 gave a cloak for such oppression, arguing that “It is this refusal to take in the whole narrative that allows Rajapaksa to tell the world all is well now with the Tamils in his country.”

Excerpts from Ms Laul’s article on Tehelka titled ‘The war maybe over but the idea lives on’ follows:

“The idea of a separate Tamil nation is not dead in Sri Lanka.”

“There was a time when this was espoused with brutal violence by the dreaded LTTE. That violence has been leached out now to be replaced by a kind of limitless — and perhaps more potent — despair. There are reasons why the idea of a separate Tamil nation refuses to die.”

“The chilling story of the LTTE and its lethal suicide bombers is well-known. The horrific retaliatory killing of its cadres and thousands of Tamil civilians by the Sri Lankan Army towards the end of the war is also now an emerging story. But this is a report on the silent war that continues till this day against the Tamils, an insidious and systematic violence they call a “structural genocide”.”

“With the war over, things have gone back to usual. Contrary to Rajapaksa’s famed 13th amendment, promising autonomy to the provincial councils in the north for the Tamils, this means a return to State policies from the 1950s that systematically and deliberately excluded them from cultivable farmland and prime fishing waters. The exclusion that sparked the Tamil resistance and war in the first place is back with a bang.”

“Trincomalee in the east, a long and beautiful stretch of coastline once held by the LTTE, is now back on the tourist map after it was recaptured by the army in 2006. But Trincomalee is overrun with soldiers at every street corner. Every passenger on every incoming bus to the north and east is checked by the military. Every time you board a bus, you have to write your contact numbers, purpose of visit and passport details.”

A report in the Economic and Political Weekly on 14 July 2012 claimed the ratio of army to civilians in these parts is as high as 1:5. If that’s true, it’s at least four times more than the troops on ground in Afghanistan where a war is still on. Sri Lankan Army spokesperson Brigadier Ruwan Wannigasooriya calls the figures preposterous. According to him, not more than 6,000 personnel are deployed in Trincomalee. For instance, the reason they check each bus, he says, is “in case former LTTE cadre are carrying weapons on them”.

“In Thennavanmarapuady, an ancient Tamil village in Trincomalee, the underlying reasons for the seemingly irreparable hostility between Tamils and Sinhalese becomes even more apparent. The village traces its antecedents to the 9th century, when a Pandian king conquered the area. The Pandian dynasty ruled large parts of Tamil territory in ancient India and northern Sri Lanka. In the 1980s, this land became the theatre of conflict between the LTTE and the Sri Lankan government. Its people, therefore, fled to a camp in Mullaitivu in the north. From here too, they moved many times; some fled to India.”

“After the civil war ended in 2009, these farmers wanted to return to their homes and the 1,200 acres of paddy fields they had left two decades earlier. After many difficult rounds of negotiation with the local government, families began to get permits to come back in batches. But they returned to find their land overrun by the army. Nearly 150 families are back in the area now but they live in temporary camps built by the UNHRC in 2011. Instead of 1,200 acres, they are now collectively left with a mere 150 acres to cultivate. An additional 150 acres is now occupied by Sinhalese farmers.”

“Complaints to the police have led nowhere. The head of the society they have formed has written directly to President Rajapaksa as well as every bureaucrat in between, to no avail. A farming community that, at the time of fleeing their land in 1984, made the equivalent of LKR 50,000 a month now earns not more than LKR 2,000, which for a war-inflated economy is barely subsistence level.”

“According to the government, most Tamils dislocated by decades of civil war — and the last devastating push by the Sri Lankan Army — have been resettled. But an NGO working with displaced people explains what “resettled” really means. Farmers who once had one-acre plots are “resettled” on pint-sized slices of land measuring 0.125 acres. “It’s part of a State sponsored design to resettle Tamils at below subsistence levels so they can never regroup and fight,” the NGO explains.

“Reliable figures for the thousands of people displaced by war and still living in camps are hard to come by. Tamils here say, like everything else, the flow of information is tightly controlled by the government and scripted to suit the story they want the world to hear. The scale of displacement and dispossession, therefore, can only be hazarded from reports like this one, based on patchwork anecdotes from the ground.”

“Looking at these stories of torture as merely a humanitarian crisis, however, is to miss the big picture. It makes activist lawyer K Guruparan very angry. “A simple human rights discourse doesn’t help,” he explains. It merely forces people to weigh one set of atrocities against another — those by the Sri Lankan Army in 2009 against those carried out over the past 30 years by the LTTE, which had one of the deadliest guerrilla armies and suicide squads in contemporary history. “Without the history of Tamil oppression and the ongoing structural genocide, the story of the Tamils has almost no meaning,” says Guruparan. “You have to look at the longstanding process of disenfranchisement from which the LTTE emerged.””

“The language of terror paints absolutist pictures that remove the possibility of context and history. Despite the barbaric scale of Tamil civilian killings — 40,000 in the last six months of the army push in 2009 is the official estimate — it allows the Sinhalese majority to revere President Rajapaksa. It also allows international actors like the UNHRC, the US and Indian governments to take ambivalent positions on what happened.”

“Consider the UN’s pussyfooting on the war, for instance. In March 2011, a report from the UN Secretary General’s office said: “Between September 2008 and 19 May 2009, the Sri Lankan Army advanced its campaign into the Vanni where the army used large-scale and widespread shelling, causing a large numbers of civilian deaths.” The report further spelled out how the army had shelled no-fire zones, UN hubs and hospitals and internally-displaced Tamils.”

“Two years later, however, on 19 March this year, when the UNHRC drafted a resolution on Sri Lanka, it seemed to have developed amnesia about this report. The resolution was gentle in its censure of the government for what happened in 2009 and even praised it for the work done since — “welcoming and acknowledging the progress made by the government of Sri Lanka in rebuilding infrastructure, demining, and resettling the majority of internally displaced persons”.”

“It is this refusal to take in the whole narrative that allows Rajapaksa to tell the world all is well now with the Tamils in his country.”

“In 2011, a document called ‘The Lessons Learnt and Reconciliation Report’ was published. It was deemed independent but conducted by people appointed by the Sri Lankan government. It listed that the security forces had lost 5,556 personnel between July 2006 and May 2009 and 28,414 were injured. The LTTE, on the other hand, had lost 22,247 of its cadre. It spoke of the “principle of proportionality” and cited instances of war crimes from the Bosnian war to make the point that the blame for atrocities against Tamils in the war was a relative question.”

“Among all the Sri Lanka’s living dead that TEHELKA met, perhaps the most difficult to face were those whose families have gone missing since the end of the war. The war over statistics and narratives is even starker when it comes to the missing. For instance, a group of pastors sent a report to the Lessons Learnt and Reconciliation Commission that put the figure of those missing from two districts in the north, where most of the Tamils had converged at the end of the war, at 1,46,679. They said they had used government data to arrive at this number, based on the population count in October 2008 and May 2009.”

“Not surprisingly, the army spokesperson rubbished the figures. He cited figures compiled by government schoolteachers and village-level officials. This report puts the figures of “those untraceable” across four districts of the north from 2005 to 2009 at 4,156.”

“Catholic priests in the north and east are faced with the fact that their church is divided straight down the middle. With Catholic Tamils on one side — the victims. And the Sinhalese Catholics on the other — who have thrown their weight behind the rest of the Sinhalese — the victors.”

“Priests have stepped in to help victims walk with fear every day. They take different routes while travelling, delete call history from their cell phones and despite that, receive regular calls and threats from the CID.”

“The Tamil media is equally under threat. At the crack of dawn on 3 April, Aramugham Ponaraja, the office manager at the Udayan daily in Kilinochchi, was getting ready to distribute the first batch of newspapers when six masked goons attacked him 17 times with cricket stumps.”

“Tamil MP Sivagnanam Sritharan’s office was attacked just a few days before that by similarly masked goons. Under normal circumstances, the string of attacks may have been completely unconnected. In the times Tamils live in now, all attacks point only to one place — Sinhalese mobs asserting power over the vanquished.”

“Like how East Timor separated out of Indonesia in 2002, after the intervention of the UN, to become Timor Leste. The intervention was the result of incessant lobbying by the East Timorese and a truth and reconciliation commission. The territory was administered by the UN from 1999 until 2012, when it was finally handed over to an independent government. The Tamils are now trying to get their version of the truth out. And given the history of violence and broken promises, most say, reconciliation is not an option.”

“They say their window of hope for now is twofold: India and the US — two countries that should be scared at the increasing proximity of the Sri Lankan government with China and Pakistan. Does India want the strong presence of Pakistan and China less than 5 km away from its southern coast, they ask. And they hope that the US will have similar fears and decide to back their cause. For now, that is their only recourse.”

“Former Tamil MP Ponnambalam puts it simply: “I think it’s dangerous for us to think about what is possible. If we start thinking about that, it only means assimilation. We must stop talking Tamil, we must give up our religion. We must be Sinhalese and Buddhist.””

“Over and above the geopolitics and domestic Tamil politics that directly affects India, the Sri Lankan Tamils’ story raises a disturbing question. Can the desperate and continuing plight of a people be explained away by terrorism alone? For now, more than 22 lakh Tamils within Sri Lanka and an estimated 10 lakh in the diaspora, are asking this universally perplexing question. As their story also serves as a warning to other displaced people without a nation — while the world and the UN plays a double game, your idea of nationhood could be the next to disappear.””

“But even in the aftermath of the terror and genocide, the Tamil idea of nationhood has not disappeared. If India does not want another cycle of violence at its doorstep, it cannot afford to be indifferent to the voices of the Lankan Tamils.”

External Links:

Tehelka.com:

The War May Be Over But The Idea Lives On

"தினத்தந்தி' அதிபர் சிவந்தி ஆதித்தன் மறைவு

By dn, சென்னை

First Published : 20 April 2013 02:23 AM IST

• புகைப்படங்கள்

• 

"தினத்தந்தி' நாளிதழ் அதிபர் சிவந்தி ஆதித்தன் (76) சென்னையில் வெள்ளிக்கிழமை இரவு காலமானார்.

கடந்த சில நாள்களாக உடல் நலம் பாதிக்கப்பட்டிருந்த அவர், சென்னையில் உள்ள தனியார் மருத்துவமனையொன்றில் சிகிச்சை பெற்று வந்தார். சில தினங்களுக்கு முன்பு முதல்வர் ஜெயலலிதா அவரை மருத்துவமனையில் சந்தித்து நலம் விசாரித்தார்.

இந்த நிலையில் வெள்ளிக்கிழமை அவரது உடல்நிலை மோசமடைந்தது. மாலையில் அவரது உயிர் பிரிந்தது.

தினத்தந்தி நாளிதழின் நிறுவனர் மறைந்த சி.பா.ஆதித்தனாரின் மகன் சிவந்தி ஆதித்தன் 27.9.1936 அன்று பிறந்தார். சென்னை மாநிலக் கல்லூரியில் பட்டப் படிப்பு முடித்த அவர், ஆதித்தனார் மறைவுக்குப் பிறகு தினத்தந்தி நிர்வாகத்தைப் பொறுப்பேற்று நடத்தி வந்தார். தந்தி டி.வி. தொலைக்காட்சி நிறுவனத்தையும், ஹலோ எப்.எம். வானொலியையும் அவர் நிர்வகித்து வந்தார். ஆதித்தனார் கலை அறிவியல் கல்லூரி உள்பட பல கல்லூரிகளை நடத்தி வந்தார்.

பத்திரிகைத் துறை, கல்வித் துறை மட்டுமின்றி விளையாட்டுத் துறையிலும் சிவந்தி ஆதித்தன் சிறந்து விளங்கினார். இந்திய ஒலிம்பிக் சங்கத்தின் தலைவராக அவர் பணியாற்றியுள்ளார். வாலிபால் விளையாட்டுக்கு அவர் ஆற்றிய சேவையைப் பாராட்டி சர்வதேச வாலிபால் சம்மேளனம் அவருக்கு தங்கப் பதக்கம் வழங்கி கெüரவித்துள்ளது. மத்திய அரசு கடந்த 2008-ஆம் ஆண்டு பத்மஸ்ரீ விருது வழங்கி அவரை சிறப்பித்தது. மதுரை காமராசர் பல்கலைக்கழகம் உள்பட பல்வேறு பல்கலைக்கழகங்கள் அவருக்கு டாக்டர் பட்டங்களை வழங்கியுள்ளன.

அவரது இறுதிச் சடங்கு பெசன்ட் நகர் மயானத்தில் சனிக்கிழமை (ஏப்ரல் 20) பிற்பகல் 3 மணிக்கு நடைபெறவுள்ளது.

அமைச்சர்கள் அஞ்சலி: தமிழக அரசின் சார்பில் சமூகநலத் துறை அமைச்சர் பா.வளர்மதி, வணிவ வரித்துறை அமைச்சர் பி.வி. ரமணா ஆகியோர் அவரது உடலுக்கு மலர் வளையம் வைத்து அஞ்சலி செலுத்தினார்.

தினத்தந்தி அதிபர் சிவந்தி ஆதித்தனார் காலமானார்

சென்னை: தினத்தந்தி அதிபர் சிவந்தி ஆதித்தனார் சென்னையில் நேற்று காலமானார். அவருக்கு வயது 76. கடந்த சில நாட்களாக உடல்நலக்குறைவு காரணமாக மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வந்த அவர், சிகிச்சை பலனின்றி இன்று காலமானார்.

"தினத்தந்தி' நாளிதழின் நிறுவனர் மறைந்த சி.பா.ஆதித்தனார் மகன் சிவந்தி ஆதித்தனார். இவர் கல்வியாளர், தொழிலதிபர், பத்திரிகையாளர், விளையாட்டு நிர்வாகி என பன்முக திறமை கொண்டவராக இருந்தார். தினத்தந்தி நாளிதழின் அதிபராக இருந்து வந்த சிவந்தி ஆதித்தனார், பல்வேறு கல்லூரிகள், மாலைமலர், தந்தி டிவி, ஹலோ எப்.எம்., ஆகியவற்றையும் நிர்வகித்து வந்தார். கடந்த 1936 செப்., 24ம் தேதி பிறந்த சிவந்தி ஆதித்தனார், பிரசிடென்சி கல்லூரியில் பட்டப்படிப்பு முடித்தார். இவரது தந்தை 1942ல் மதுரையில் தொடங்கிய தினத்தந்தி நாளிதழை தனது சிறந்த சீர்மிகு தலைமையில் ஒவ்வொரு நாளும் புத்தம் புது மலராக மலர்ந்து மணம் வீச செய்திருக்கிறார். தினந்தந்தி நாளிதழ், சென்னை, மதுரை, திண்டுக்கல், திருச்சி, தஞ்சை, திருநெல்வேலி, நாகர்கோவில், கோவை, சேலம், ஈரோடு, வேலூர், கடலூர், புதுச்சேரி, பெங்களூரு, மும்பை என 15 பதிப்புகள் வெளியிடப்படுகிறது. இவரது சேவையை அங்கீகரிக்கும் விதமாக 2009ம் ஆண்டு மத்திய அரசின் உயரிய விருதுகளில் ஒன்றான "பத்ம ஸ்ரீ' விருது வழங்கப்பட்டது. மேலும் கவுரவ டாக்டர் பட்டமும் பெற்றுள்ளார்.

சிவந்தி ஆதித்தனாரின் கல்விச் சேவை: ஆதித்தனார் கல்வி நிறுவன அறக்கட்டளை திருச்செந்தூரில் இயங்கிவருகிறது. கிராமப்புற, பின்தங்கிய மக்களுக்கு சேவை செய்யும் நோக்கோடு ஏற்படுத்தப்பட்ட இக்கட்டளையில், தற்போது 7 கல்வி நிறுவனங்கள் செயல்பட்டு வருகின்றன.

1, ஆதித்தனார் கலை அறிவியல் கல்லூரி

2. கோவிந்தமாள் ஆதித்தனார் மகளிர் கல்லூரி

3. டாக்டர் சிவந்தி ஆதித்தனார் உடற்கல்வியியல் கல்லூரி

4. டாக்டர் சிவந்தி ஆதித்தனார் கல்வியியல் கல்லூரி

5. டாக்டர் சிவந்தி ஆதித்தனார் பொறியியல் கல்லூரி

6. டாக்டர் சிவந்தி ஆதித்தனார் ஆசிரியர் பயிற்சி நிறுவனம்

7. டாக்டர் சிவந்தி ஆதித்தனார் நர்சிங் கல்லூரி

இக்கல்வி நிறுவனங்களுக்கு டாக்டர். பா சிவந்தி ஆதித்தனார் தலைவராக இருந்தார். தனது பன்முகத்தன்மை மற்றும் ஆளுமை தன்மையால், கல்வித்துறையில் பல்வேறு சாதனைகளை படைத்தவர் சிவந்தி ஆதித்தனார். தமிழகத்தில் சிவந்தி ஆதித்தனாரின் கல்வி பங்களிப்பு போற்றத்தக்கது. இக்கல்வி நிறுவனங்களில் தற்போது ஆயிரக்கணக்கான மாணவர்கள் படித்து வருகின்றனர். கல்வித்துறையில் அவரது முன்உதாரணமான சேவையை பாராட்டி இந்திய அரசு அவருக்கு, பத்மஸ்ரீ விருது வழங்கியது. மேலும் இவரது கல்விச் சேவையை பாரட்டி 1993 ம் ஆண்டு மதுரை காமராசர் பல்கலை, 1994 ல் அண்ணாமலை பல்கலை, 2004 ல் மனோன்மணியம் சுந்தரனார் பல்கலை, 2007 ல் சென்னை பல்கலை, கவுரவ டாக்டர் பட்டம் வழங்கியது. மதுரை காமராஜ் பல்கலை, அண்ணாமலை பல்கலை, பாரதிதாசன் பல்லை, சென்னை பல்கலையில் சிண்டிக்கேட் உறுப்பினராகவும் இவர் இருந்துள்ளார். இவர் ஒரு சிறந்த விளையாட்டு வீரர். 10 ஆண்டுகள் இந்திய ஒலிம்பிக் சங்கத் தலைவராக இருந்துள்ளார். தற்போது பல்வேறு சர்வதேச விளையாட்டுப் போட்டிகளில் பொறுப்பாளராக உள்ளார். கல்வி மற்றும் விளையாட்டுத்துறையில் இவரது சேவையை பாராட்டி "ஒலிம்பிக் ஆர்டர் பார் மெரிட்' என்ற விருது வழங்கப்பட்டுள்ளது. தமிழக பள்ளி மாணவர்களை ஊக்கப்படுத்தும் பொருட்டு ஒவ்வொரு ஆண்டும் பத்தாம்வகுப்பு, பிளஸ் 2, பொதுத்தேர்வில் மாநில அளவில் முதலிடம் பெறும் மாணவருக்கு 10,000 ரூபாயும், இரண்டாவது மாணவருக்கு 7,000 ரூபாயும், மூன்றாவது மாணவருக்கு 5,000 ரூபாயும், வழங்கப்படுகிறது. மாவட்ட அளவில் முதலிடம் பெறும் மாணவருக்கு 5,000 ரூபாயும், இரண்டாவது மாணவருக்கு 3,000 ரூபாயும், மூன்றாவது மாணவருக்கு 2,000 ரூபாயும் வழங்கப்படுகிறது.

சிவந்தி ஆதித்தனாரின் சமூகப்பணிகள்: சிவந்தி ஆதித்தனார், சமூகப்பணிகளில் ஆர்வம் கொண்டவர். ஏழை மாணவர்கள் கல்வி பயில பல்வேறு உதவிகளை செய்து வருகிறார். பத்தாம் வகுப்பு, பிளஸ் 2வில் முதல் மூன்று இடங்களை பிடிக்கும் மாணவர்களுக்கு தினத்தந்தி சார்பில் பரிசுத்தொகை வழங்கப்படுகிறது. தற்போதைய கல்விமுறைகளை மாணவர்களுக்கு விளக்க "வெற்றி நிச்சயம்' என்ற நிகழ்ச்சியை ஆண்டுதோறும் நடத்துகிறார். பத்தாம் வகுப்பு, பிளஸ் 2 வினாவிடையும் தினத்தந்தி இதழில் வெளியாகிறது. ஒவ்வொரு ஆண்டும் சிவந்தி ஆதித்தனாரின் பிறந்த நாள் அன்று, தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தமிழக அறிஞர்களுக்கு பரிசுத்தொகையும், பொற்கிளியும் கொடுத்து அவர்களை கவுரவிக்கிறார். ஏழை மாணவர்கள் கல்வி பயிலும் வண்ணம் பல உயர் கல்வி நிறுவனங்களை நடத்தி வருகிறார். மேலும் பல்வேறு சமூக பணிகளையும், நலத்திட்ட உதவிகளையும் சிறப்பாக செய்து வருகிறார்.

ஆவி பிடிப்பதில் கவனம் தேவை!

ஆவி பிடிப்பதில் கவனம் தேவை!

உடல் நலன் பேணுதலில், நாம் செய்யும் தவறுகளை ச் சுட்டிக் காட்டும், மருத்துவர் என்.ஆர்.ஜெயக்குமார்: தலைவலியில் பல வகைகள் இருப்பதால், எந்த வகையான தலைவலியால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கிறோம் என, தெரிந்த பிறகே ஆவி பிடிக்க வேண்டும். ஏனெனில், ரத்த அழுத்தத்தால், தலைவலி உள்ள யாராவது ஆவி பிடித்தால், அது அவர்களுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தும்.உடலின் எந்த பகுதியும் சூடேறும் போது, சதையின் ரத்த நாளங்கள் விரிவடையும். ரத்த அழுத்த தலைவலி உள்ளவர்களுக்கு, மூளையில் உள்ள ரத்தக் குழாய் விரிவடையும் சமயத்தில், மேற்கொண்டு நீராவி பிடித்து சூடேற்றுவது கூடாது. "சைனஸ்' தலைவலி உள்ளவர்கள், நொச்சி மற்றும் யூகலிப்டஸ் இலைகளை, நீராவியில் போட்டு ஆவி பிடித்தால், ஆரோக்கியம் மேம்படும்."டான்சில்' எனும் தொண்டை பிரச்னை உள்ள குழந்தைகள், கூல்டிரிங்ஸ், சாக்லேட், இனிப்பு வகைகள், தயிர், ஐஸ்கிரீம் போன்றவற்றை தவிர்க்க வேண்டும். இனிப்பு சாப்பிட்டால், ஏற்கனவே தொண்டையில் உள்ள பாக்டீரியா கிருமிகளின் அதிவேக பெருக்கத்திற்கு, உணவு கொடுப்பது போல் ஆகிவிடும். ஆதலால், பாக்டீரியாவிற்கு உணவு கிடைக்காத வகையில் செயல்படுவது நல்லது.சளி பிடிக்கும் போது, தும்மல், மூக்கு ஒழுகுதல் போன்ற அறிகுறிகள் இருக்கும். உடனே அதை கட்டுப்படுத்த, விக்ஸ், அமிர்தாஞ்சன் போன்ற நிவாரணிகளை மூக்கில் வைத்து உறிஞ்சுவதால், தேய்ப்பதால் தற்காலிக நிவாரணம் மட்டுமே கிடைக்கும்.

ஆனால், இது சளியை உடனே தடுத்து நிறுத்துவதால், சளி உள்ளே கட்டப்பட்டு, தலைக்கு அதிக பாரத்தை தரும். இது போன்று தொடர்ந்து பயன்படுத்துவதால், சைனஸ் தலைவலி உருவாகிறது.வீட்டில் தயாரித்த பழச் சாறுகளை, தயாரித்த அரை மணி நேரத்திற்குள் சாப்பிட வேண்டும். அலுவலகம் போன்ற வெளி இடங்களுக்கு எடுத்துச் செல்ல கூடாது. ஏனெனில், சர்க்கரை போன்ற இனிப்புகளை சேர்க்கும் போது, என்ன தான் இறுகிய பாத்திரங்களில் அடைத்து எடுத்து சென்றாலும், கண்ணுக்கு புலப்படாத பாக்டீரியா கிருமிகள், பல மடங்கு அதிகரிக்க வாய்ப்பு உண்டு.

உயிரிழந்தும் வாழ்கிறான் தியானேசு!

குடும்பத்தினரைப் பாராட்டுவோம். எனினும் இத்தகைய செய்திகளைப் படிக்கும் பொழுது் பின்வரும் ஐயங்கள் ஏற்படுகின்றன. 1. உண்மையிலேயே மூளைச்சாவு வந்தபின்தான் அறிவிக்கின்றார்களா? அல்லது பணத்திற்காக உயிர் ஊசலாடிக்  கொண்டிருக்கும் பொழுதே மூளைச்சாவு என்கின்றார்களா?  2. பொதுவாக இதுவரை  உடலுறுப்புகளைத் தானமாகப் பெறும் மருத்துவமனைகள் பணம் கொழிக்கும் மருத்துவமனைகளே!  கொடை யுள்ளத்துடன் அளிக்கப்படும் உடலுறுப்புகள் விலையடிப்படையில்  தரப்படுகின்றனவா? 3. உடலுறுப்பு தானமாகப் பெற்று ஏழை ஒருவர் நன்மை அடைந்ததாக இதுவரை செய்தி வந்ததில்லையே! பணம் உள்ளவர்களுக்குத்தான் உடல் உறுப்புதானமா? 4. அதிகப் பணம் அளிப்பவருக்கு முதலிடம் என்ற முறையில் வழங்குவதுபோல் தோன்றுகின்றது. அவ்வாறில்லாமல் தேவை  ஏற்பட்ட காலத்தின் அடிப்படையில் கொடுக்கலாமே! இவ்வாறு செய்தால் , ஏழை, பணக்காரன் என்ற வேறுபாடில்லாமல் வழங்கலாமே! 5. அரசு இதில் கருத்து செலுத்தி ஏன் முறைப்படுத்தாமல இருக்கின்றது. 6. ஊழல்களை எல்லாம் வெளிக்கெபாணரும் ஊடகங்கள் இவை பற்றி இனியாவது சிந்திக்குமா? அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் /தமிழே விழி! தமிழா விழி! எழுத்தைக் காப்போம்! மொழியைக் காப்போம்! இனத்தைக் காப்போம்!/

http://img.dinamalar.com/data/large/Tamil_News_large_694647.jpg

உயிரிழந்தும் இன்னும் வாழ்கிறான் தியானேசு!  

 கோவை : கோவையில் தீம் பார்க் ஒன்றில் தவறி விழுந்து இறந்த பள்ளி மாணவனின் உடல் உறுப்புகள், அவனது பெற்றோர்களின் ஒப்புதலோடு தானமாக வழங்கப்பட்ட உருக்கமான சம்பவம் நடந்துள்ளது. இந்த உடல் தானம் மூலம், ஆறு பேருக்கு மறுவாழ்வு கிடைத்துள்ளது.

கோவை, ராமநாதபுரத்தில் உள்ள பெர்க்ஸ் பள்ளி மாணவன் தியானேஷ் (15). இந்த ஆண்டு பத்தாம் வகுப்பு தேர்வு எழுதி முடித்தார். விடுமுறையை நண்பர்களோடு மகிழ்ச்சியாக கழிக்க, அவிநாசி ரோடு அருகே உள்ள ஒரு தீம் பார்க்கிற்கு சென்றார்.அங்கு நீர் வீழ்ச்சிகளில் நீந்தி விட்டு, அடுத்ததாக சறுக்கு விளையாட்டுக்கு சென்றுள்ளார். அப்போது தவறி விழுந்ததில், தலையில் அடிபட்டது. பலத்த காயமடைந்த அவர், அங்கேயே மயக்கமாகி விட்டார்.அருகில் உள்ள மருத்துவமனைக்கு முதலுதவிக்காக எடுத்துச் சென்றனர். அங்கிருந்து மேல் சிகிச்சைக்காக கோவை மெடிக்கல் சென்டர் மருத்துவமனைக்கு கொண்டு சென்றனர்.தலையில் பலத்த காயம் அடைந்திருந்ததால், அவருக்கு எவ்வித சிகிச்சையும் பலனளிக்கவில்லை. அவருக்கு மூளை சாவு ஏற்பட்டதை டாக்டர்கள் உறுதி செய்தனர். இதையறிந்து அதிர்ச்சியில் உறைந்தனர் பெற்றோர்.

தனியார் கட்டுமான தொழில் நிறுவனத்தில் மேலாளராக பணியாற்றும் தந்தை நமச்சிவாயம், தாயார் விஜயலட்சுமி ஆகியோர் மூளைச்சாவு ஏற்பட்ட பின், மீண்டும் தங்கள் மகனின் உடல் உறுப்புகளாவது உயிர் வாழ வேண்டும் என விரும்பினர். மருத்துவமனையின் டாக்டர்கள், டீன் குமரன் ஆகியோருடன் ஆலோசனை செய்த பின், உறுப்புகளை தானமாக வழங்க முன் வந்தனர்.இதையடுத்து, உடல் உறுப்புகளை தானமாக பெற தேவையான நடவடிக்கைகளை மருத்துவமனை மேற்கொண்டது. கோவை மெடிக்கல் சென்டர் மருத்துவமனையில் அவரது இரண்டு சிறுநீரகங்களும் தானமாக பெறப்பட்டு, வேறு நோயாளிகளுக்கு பொருத்தப்பட்டது. இதனால், இருவருக்கு சிறுநீரகம் கிடைத்து நலம் பெற்றனர்.இருதய வால்வுகள் சென்னையில் உள்ள மெடிக்கல் மிஷன் ஹாஸ்பிடலுக்கு வழங்கப்பட்டது.

மியாட் மருத்துவமனை ஈரலை தானமாக பெற்றது. இந்த உறுப்புகள் சென்னைக்கு விமானம் மூலம் அனுப்பி வைக்கப்பட்டன. கண்கள் இரண்டும் மதுரை அரவிந்த் கண் மருத்துவமனைக்கு தானமாக வழங்கப்பட்டன. "இந்த உறுப்புகளால் ஆறு பேருக்கு மறு வாழ்வு அளிக்க முடியும்' என்றனர் கோவை மெடிக்கல் சென்டர் மருத்துவமனையின் டாக்டர் குழுவினர்.மருத்துவமனையின் டீன் டாக்டர் குமரன் கூறுகையில்,""மூளைச்சாவு பற்றியும், உடல் உறுப்புகளை தானமாக வழங்குவது பற்றியும் மக்களிடையே விழிப்புணர்வு ஏற்பட்டுள்ளது, மருத்துவ உலகுக்கு கிடைத்த வெற்றி.மாணவன் தியானேஷ் இறப்புக்கு பின்னும், அவரது உறுப்புகளுக்கு வாழ்வு கிடைத்துள்ளது. உயிர் பிரிந்தாலும், உடல் உறுப்புகள் உயிர்வாழ்வது, மருத்துவ உலகின் வியத்தகு முன்னேற்றம். அதோடு, பலருக்கு மீண்டும் புது வாழ்வு கிடைத்துள்ளது,'' என்றார்.

Sikh resolution passes, Tamil resolution not tabled

Sikh resolution passes, Tamil resolution not tabled at NDP national convention

[TamilNet, Friday, 19 April 2013, 11:24 GMT]
The biannual national convention of the New Democratic Party held in Montreal, Canada from April 12-14 passed a resolution recognizing Jaswant Singh Khalra, a Sikh activist who was allegedly abducted and killed by the police in the Indian state of Punjab in 1995, as a human rights defender. However, a resolution submitted from Scarborough-Rouge River calling for, among others, an independent, international and impartial mechanism in Sri Lanka to ensure justice for the Tamils and a UN conducted referendum to determine their political future, failed to make it to the tables of the convention. While Tamil activists who attended the convention argue that the resolution could have been passed had it been pushed by the Tamil NDP MP from Scarborough-Rouge River, Ms Sitsabaiesan, a NDP source claims that the resolution was brought in late but the MP made sure that it was in the policy book.

The resolution on Mr Jaswant Singh Khalra, the Sikh human rights activist, was strongly pushed for by the NDP MPP for Bramalea-Gore-Malton Mr Jagmeet Singh at the convention, and was passed with overwhelming support.

However, the resolution on Sri Lanka, which included calls for the recognition of the right to self-determination of the Tamils and a UN monitored referendum, was not taken up as it was not pushed as a prioritized one by Ms Rathika Sitsabaiesan, the MP representing Scarborough-Rouge River and as a result, it was not tabled at the national convention, said a community activist from the Tamil Worker’s Alliance (TWA) from that constituency who participated in the convention.

The resolution on Sri Lanka, which was passed in the Scarborough-Rouge River riding, through a democratic process on February 28, was mentioned in a NDP booklet of regular resolutions from ridings across the country and was sent to the organizers of the convention well in advance and was submitted as an emergency resolution, the activist from TWA further said.

While there were other resolutions too that were not tabled, grassroots activists from Scarborough claim that given the gravity of the situation facing the Eezham Tamils both in the homeland and in the international scenario, and given the history of NDP’s position on the Tamil question, the resolution on Sri Lanka could have been tabled at the national convention.

However, a NDP source speaking to TamilNet said that the resolution was brought to the convention late but Ms Sitsabaiesan made sure that it was in the policy book. Adding that Ms Sitsabaiesan worked in the background very strongly to make sure that issues on Sri Lanka are addressed both in the party and the parliament, he further said that Ms Sitsabaiesan also supported the Sikh resolution because she is building solidarity with the Sikh community so that the two communities can work closely and be stronger allies.

An official response to TamilNet from Ms Sitsabaiesan’s office said “NDP conventions have passed resolutions, giving our Leader and Caucus the mandate to fight for Tamil rights. That's what we're doing and we're very proud of our Leader and Caucus taking the strongest and most principled positions toward Sri Lanka. At this convention we also saw Neethan Shan, a Tamil activist and friend, elected to represent Ontario at Federal Council.”

“Thanks to Rathika, Canada's Official Opposition has taken the strongest, most principled stance on Sri Lanka in support of Tamil rights. New Democrats have been standing up in the House of Commons to demand that Conservatives refuse to send any delegation to the Commonwealth meeting in Sri Lanka. The Conservatives have refused. Rathika and Tom Mulcair will continue to increase the pressure on Conservatives on this.”

Full text of the resolution passed at the Scarborough-Rouge River riding submitted to the NDP National Convention follows:

Resolution on Human Rights in Sri Lanka

Submitted by Scarborough-Rouge River

WHEREAS the NDP has consistently supported the Tamil community’s call for justice, fairness, and human rights while being a strong voice for peace on the global stage; and

WHEREAS Noting while Tamil homes, schools, hospitals, and places of worship remain destroyed by the war in our home land, the Government of Sri Lanka is building symbols of Sinhala hegemony in the occupied lands to destroy any evidence of Tamil existence,

BE IT RESOLVED that New Democrats again reiterate the call on the United Nations to immediately establish an independent, international and impartial mechanism to ensure truth, accountability, and justice in Sri Lanka; and

BE IT FURTHER RESOLVED that New Democrats call on the government of Canada to state unconditionally, and without reservation that it will not be participating in the 2013 Commonwealth Heads of Government Meeting to be held in Sri Lanka; and

BE IT FURTHER RESOLVED that New Democrats call the United Nations to recognize the Tamils’ right to Self-Determination; and

BE IT FURTHER RESOLVED that United Nations to conduct a referendum among the Tamils originally from North and East of Sri Lanka to decide their political future.

External Links:

NDP Resolutions 2013:

Resolutions (PDF)

Norway Tamil politician questions continued ICE bias

Norway Tamil politician questions continued ICE bias against democratic mandate of Eezham Tamils

[TamilNet, Friday, 19 April 2013, 10:16 GMT]
Khamshajiny Gunaratnam, an Eezham Tamil youth politician of the ruling Labour Party in Norway, who states that her political engagement began with the agony of witnessing civil war in her homeland, questions the conduct of the world powers and the policy groups of the international community, for their continued bias against the democratically proven political mandate of Eezham Tamils, both in the island of Sri Lanka and in the diaspora. In a political column of the newspaper Dagsavisen, Ms Khamshajiny, a survivor of the brutal Utøya massacre carried out by the Norwegian killer Anders Breivik in 2011, also questions the conduct of the international community in leaving the responsibility of investigating the crimes committed by the Sri Lankan State to the very hands of that State, as seen in the recent resolution of the UN Human Rights Council in March 2013.

Khamsajini Gunaratnam

Hinting that the recent student upsurge in Tamil Nadu was a response to the continued bias exercised by the international community, Ms Khamshajiny questions why the hesitation in calling for international investigations on the alleged crime of genocide against Eezham Tamils.

The Sri Lankan State has adopted an assimilation process after the end of war, the Labour politician writes, citing the beginning from the SL State-run IDP camps after the war.

She observes that the Sri Lankan policy is also depriving ethnic identity to even the districts [as expressed in LLRC] and the SL State is again adopting the ‘Sinhala Only’ policy in a different way [Tri-lingual Sri Lanka in 2020 as the LLRC states].

The International Crisis Group has been biased against the formation of independent State, Khamshajiny writes the column, questioning whether the hesitation by the powerful States and the policy groups in calling for international investigations on genocide is because they don’t want to admit that the natural remedy outcome would be the formation of an independent State based on the Tamils Right to Self-Determination.

External Links:

dagsavisen.no:

Sri Lanka kan takke seg selv

இந்து என்றால் திருடன்: கருணாநிதி விளக்கம் தர நீதிமன்றம் உத்தரவு

ஒரு சொல் காலமாற்றத்தில் மேம்பட்ட பொருளையோ கீழான பொருளையோ அடைவதே  உலக மொழிகளின் இயற்கை. தாசி என்றால் தொண்டு புரியும் பெண்ணைக்குறித்து, அடுத்துப் பணிமகளைக் குறித்தது. இன்று விலை மகளைக் குறிக்கிறது. இன்று, பழம் பொருள் அடிப்படையில் ஒருவர், தன் வீட்டுப்  பணிப்பெண்ணைத் தாசி என்று கூறிவிட முடியாது. இந்து என்பதற்குக் கரி, கரடி, சந்திரன் ; கருப்பூரமரம் ; மிருகசீரிடம் ; இந்துப்பு ; சிந்துநதி ; இந்து மதத்தான், கௌரி பாடாணம் ; எட்டி  எனப் பல பொருள்கள் இன்றும் உள்ளன. ஆனால், இந்து என்ற பெயர்க்காரணம் திருடன் என்ற பொருளில் வந்ததாகவே பழம் நூல்கள் கூறுகின்றன. கழக வெளியீட்டின் வினா-விடை நூல் ஒன்றிலும் அவ்வாறுதான் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த வரலாற்று உண்மையைக் கலைஞர் சொல்லியிருந்தால் தப்பில்லை. ஆனால், இதன் அடிப்படையில் இந்துக்கள் அனைவரும் திருடர்கள் என்று சொல்லியிருந்தால் குற்றம்தான். இந்துக்களிடையே வாழ்ந்து கொண்டு அவ்வாறு சொல்லியிருக்க மாட்டார் என எண்ணுகிறேன்..

இந்து என்றால் திருடன் என்று இழிவாகப் பேசிய கருணாநிதி 4 நாட்களுக்குள் விளக்கம் தர நீதிமன்றம் உத்தரவு

By தேவதாசன், சென்னை

First Published : 19 April 2013 01:31 PM IST

• புகைப்படங்கள்

• 

இந்து என்றால் திருடன் என்று இந்துக்களை இழிவாகப் பேசிய திமுக தலைவர் இன்னும் 4 நாட்களுக்கு உரிய விளக்கம் தர வேண்டும் என்று சென்னை உயர் நீதிமன்றம் அவருக்கு தனிப்பட்ட நோட்டீஸ் அனுப்பியுள்ளது.
சென்னை மயிலாப்பூர் வேத அறிவியல் மையத்தின் சார்பில் பி.ஆர்.கௌதமன் ஒரு மனுவை தாக்கல் செய்தார். கடந்த 24.10.2002 அன்று சென்னையில் நடைபெற்ற ஒரு கூட்டத்தில் இந்து என்றால் திருடன் என்று கருணாநிதி பேசியிருந்தார். இது இந்து மக்களின் உணர்வுகளைப் புண்படுத்தும் படி இருக்கிறது என்று, இதற்கு தகுந்த நடவடிக்கை கோரி மறுநாள் 25.10.2002 அன்று மாம்பலம் காவல் நிலையத்தில் புகார் அளித்தேன். அதன் மீது முதல் தகவல் அறிக்கை பதிவு செய்யப்படவில்லை. மேலும், இது குறித்து மீண்டும் உயர் நீதிமன்றத்தை அணுகியபோது, உயர் நீதிமன்ற உத்தரவின் படி 6.1.2006இல் காவல் நிலையத்தில் எப்.ஐ.ஆர். பதிவு செய்யப்பட்டது. அதன் பிறகு அவர் மீது பதிவு செய்யப்பட்ட எப்.ஐ.ஆரின் அடிப்படையில் அவரை அழைத்து விசாரிக்கவோ, நடவடிக்கை எடுக்கவோ காவல் துறையினர் எவ்வித முயற்சியும் மேற்கொள்ளவில்லை.
எனவே உயர்நீதிமன்ற உத்தரவின்படி பதிவு செய்யப்பட்ட எப்.ஐ.ஆரின் படி கருணாநிதியிடம் விளக்கம் கேட்கவும், அவர் மீதான விசாரணை மேற்கொள்ளுமாறு காவல்துறையினருக்கு நீதிமன்றம் உத்தரவிட வேண்டும் என்றும் தனது மறு மனுவில் கௌதமன் கூறியிருந்தார்.
இந்த மனு உயர் நீதிமன்ற நீதிபதி கிருபாகரன் முன்னிலையில் விசாரணைக்கு வந்தது. இந்த மனு மீது இன்று காவல் துறைக்கு (காவல்துறை ஆணையர், மாம்பலம் காவல் துறை ஆய்வாளர் ஆகியோருக்கும்)நோட்டீஸ் அனுப்ப உத்தரவு பிறப்பித்த நீதிபதி, கருணாநிதிக்கு தனிப்பட்ட முறையில் விளக்கம் கேட்டு நோட்டீஸ் வழங்கலாம் என்றும் உத்தரவிட்டார். மேலும், இது தொடர்பான அடுத்த விசாரணையை வரும் செவ்வாய்க் கிழமைக்கு ஒத்திவைத்து நீதிபதி உத்தரவிட்டார். இதனால், வரும் 4 நாட்களுக்குள் கருணாநிதி உரிய விளக்கம் தர வேண்டும் என்று நோட்டீஸ் அனுப்பப் பட்டுள்ளது.

தமிழ்நாட்டில் வதைபடும் ஈழத்தமிழர்கள் - காணுரை

திருவள்ளுவன் இலக்குவனார்

19 seconds ago via YouTube

ஈழத்தமிழர் தமிழ் நாட்டில் உரிமை மறுக்கப்பட்டுத் தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளது தொடர்பான உண்மை உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் பதிவுகள். பார்க்கவும் பகிரவும் தொடர்பான கருத்துகளை அரசிடம் வலியுறுத்தி ஈழத்தமிழர்களை இரட்டை வாக்குரிமை உள்ள குடிமக்களாகத் தமிழகத்தில் வாழ வழி செய்ய வேண்டும். அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் /தமிழே விழி! தமிழா விழி! எழுத்தைக் காப்போம்! மொழியைக் காப்போம்! இனத்தைக் காப்போம்!/

Uraka Solvom 

வேதியல் உரம் வேண்டா

இரசாயன உரம் வேண்டா

விவசாயத்திற்கு, ரசாயன உரங்களுக்கு மாற் றாக, இயற்கை உரங்களை பயன்படுத்துவதற்கான விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தும், பாம்மயன்: இயற்கை விவசாயத்தின் நன்மை மற்றும் ரசாயன உரங்களால் ஏற்படும் தீமை பற்றி, விவசாயிகளிடம் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த, "தமிழக உழவர் தொழில்நுட்பக் கழகம்' மூலம், இலவச பயிற்சி வகுப்பு நடத்துகிறோம். தற்போது, இதன் செயலராக இருக்கிறேன். பயிரின் விளைச்சலை நிர்ணயிப்பது, அந்நிலத்தின் மேல்மண் பகுதி. ஆனால், அதிக அளவில் ரசாயன உரங்களை பயன்படுத்துவதால், மேல்மண்ணின் உயிரோட்டம் பாதிக்கப்படுகிறது. பயிர்கள் செழித்து வளர, "நைட்ரஜன்' எனும் தழைச்சத்து, "பாஸ்பரஸ்' எனும் மணிச்சத்து, "பொட்டாஷ்' எனும் சாம்பல்சத்து கிடைப்பதற்கு, விவசாயிகள், "யூரியா' போன்ற ரசாயன உரங்களை பயன்படுத்துவர். இந்த உரங்களில் உள்ள நைட்ரேட், மழைக்காலங்களில் நீரால் அடித்துச் செல்லப்பட்டு, நிலத்தடி நீரை மாசுபடுத்துகிறது. விளைநிலத்தில், பயிர்களுக்கு நன்மை மற்றும் தீமை செய்யும் இரண்டு பூச்சிகள் இருக்கின்றன. ஆனால், ரசாயன பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகள் தெளிக்கும் போது, நன்மை செய்யும் பூச்சிகளும் இறக்கின்றன. எருக்கு, வேம்பு, நொச்சி போன்ற மூலிகை பூச்சி விரட்டிகள் மூலம், தீமை செய்யும் பூச்சிகளை கட்டுப்படுத்தலாம். பயிர்களுக்கு தேவை யான சத்துக்களை, ரசாயன உரங்கள் மட்டுமே தருவதில்லை. அதற்கு இணையாக, இயற்கை பொருட்கள் வழியாகவும் இச்சத்துக் களை பெற முடியும். மண்ணின் ஈரப் பதத்தை அதிகரிக்க, மூடாக்கு போடுதல், பயிர் சுழற்சி முறை, கலப்புப் பயிர் முறை என, பல வழிகள் உள்ளன. "அசொஸ்பைரில்லம், பாஸ்போபாக்டீரியம்' போன்ற, இயற்கையான வேளாண் இடுப்பொருட்களும் கடைகளில் கிடைக்கின்றன. காட்டில் வாழும் மரம் மற்றும் செடிகளுக்காக, யாரும் களையெடுத்து, உரமிடுவதில்லை. மரத்திலிருந்து விழும் பட்டைகள், இலைத்தழைகள் மண்ணில் புதைந்து மூடாக்காக மாறி, மண்ணின் ஈரப்பதம் அதிகரித்து, நுண்ணுயிரிகள் பெருகுவதே இயற்கை வேளாண்மை. இதனால், விளைச்சலும் அதிகரிக்கும்.

கணினி வழிக் கல்வி; "கைப்பணத்தில்' ஆசிரியர் தொண்டு

http://img.dinamalar.com/data/large/Tamil_News_large_693830.jpg

கணினி வழிக் கல்வி; "கைப்பணத்தில்' ஆசிரியர்  தொண்டு

காரைக்குடி: காரைக்குடி அருகே புதுக்குடியிருப்பு, ஊராட்சி ஒன்றிய தொடக்க பள்ளி மாணவர்கள், கணினி வழிக் கல்வியில் கலக்கி வருகின்றனர்.

புதுக்குடியிருப்பு ஊராட்சி ஒன்றிய தொடக்கப்பள்ளியில் ஒன்று முதல் ஐந்து வகுப்புகளில், 66 மாணவர்கள் படிக்கின்றனர். இதில் கூலி வேலை செய்வோரின் குழந்தைகள் அதிகம். தலைமை ஆசிரியர் லாரன்ஸ் முயற்சியால், கணினி மூலம் கல்வி கற்கின்றனர். அவரது செலவில், பொது அறிவு, பாட சம்பந்தமான "சிடி' க்களை வாங்கி வைத்துள்ளார். ஒவ்வொரு பாடத்துக்கும் முன்பு, அது குறித்த தகவல்களை "சிடி' மூலம் மாணவர்களுக்கு கற்பிக்கிறார்; பொது அறிவு "சிடி' க்களும் காட்டப்படுகிறது. ஒன்றாம் வகுப்பு மாணவர்களுக்கு, கணினியில், "மவுஸ்' கையாளுதல், கூட்டல், கழித்தல் கணக்கு போடுதல் உள்ளிட்டவை கற்றுத்தரப்படுகிறது. உணவு நேரத்திற்குப் பின், "டிவி' மூலம் "டிஸ்கவரி சேனல்' ஒளிபரப்பப்படுகிறது. மாணவர்கள் வனங்கள், வன உயிரினங்கள், கடல் வாழ் உயிரினங்களை பற்றியும் அறிந்து கொள்கின்றனர். "ஸ்போக்கன் இங்கிலீஸ்' கற்று கொடுக்கப்படுகிறது. தலைமை ஆசிரியர் கூறுகையில், ""அறிவியலின் வளர்ச்சி, நாளுக்கு நாள் வளர்ந்து வருகிறது. புத்தகப் படிப்போடு, உலகம் பற்றிய அறிவை, மாணவர்களுக்கு வளர்க்க வேண்டும். அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கம் மூலம் கொடுக்கப்பட்ட "சிடி' க்களும் உள்ளன. மாணவர்களே "சிடி' யை போட்டு, பாடத்தை அறிந்து கொள்ள கற்றுக் கொடுக்கிறோம்,'' என்றார்.

இலங்கையை நீக்க ப் பொதுநலச் சட்ட மாநாட்டில் தீர்மானம்

பொதுநல மாநாட்டில் இருந்து இலங்கையை நீக்க ப் பொதுநலச் சட்ட மாநாட்டில் தீர்மானம்

By Sriram Senkottai

First Published : 18 April 2013 12:06 PM IST

• புகைப்படங்கள்

• 

காமன்வெல்த் மாநாட்டில் இருந்து இலங்கையை நீக்க வேண்டும் என்று, காமன்வெல்த் அமைப்பின் சட்ட வல்லுநர் சங்க மாநாட்டில் தீர்மானம் நிறைவேற்றப் பட்டுள்ளது. தென் ஆப்பிரிக்காவின் கேப்டவுன் நகரில் நடைபெற்ற காமன்வெல்த் அமைப்பின் 18 வது சட்ட வல்லுநர் சங்க மாநாட்டில் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டுள்ளது.
இங்கிலாந்து, வேல்ஸ் ஆகியவற்றின் சட்ட வல்லுநர் சங்கம், காமன்வெல்த் அமைப்பில் இருந்து இலங்கையை நீக்க வேண்டும் என்று கோரியுள்ளன.
இது, சர்வதேச அளவிலான தீர்மானத்துக்கு வலு சேர்க்கும் விதமாக அமைந்துள்ளது என்று கூறப்படுகிறது.
காமன்வெல்த் அமைப்பின் வழக்குரைஞர் சங்க மாநாட்டில், காமன்வெல்த் சட்டக் கல்வி கூட்டமைப்பு, காமன்வெல்த் மேஜித்ரேட் மற்றும் நீதிபதிகள் அமைப்பு ஆகியவையும் பங்கேற்று தீர்மானத்தை தாக்கல் செய்தன.
இந்தத் தீர்மானத்தில், வன்முறைகள் மற்றும் குற்றச்சாட்டுகளுடன் தொடர்புடைய இலங்கையை, காமன்வெல்த் நாடுகளின் அமைப்பில் இருந்து நீக்க வேண்டும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது.
மேலும் இதுபோன்ற குற்றச்சாட்டுகள் நிறைந்த நாட்டில் காமன்வெல்த் நாடுகளின் மாநாட்டை நடத்துவது, காமன்வெல்த் அமைப்பின் கொள்கைகள் மற்றும் கட்டுப்பாடுகள் தொடர்பில் கேள்வி எழுப்படும் தன்மையை ஏற்படுத்தும் என்றும், எனவே வரும் நவம்பர் மாதம் இலங்கையில் நடத்தப்படவுள்ள காமன்வெல்த் நாடுகளின் மாநாட்டை வேறு நாட்டில் நடத்துவது தொடர்பாக காமன்வெல்த் நாடுகளின் கூட்டமைப்பு யோசிக்க வேண்டும் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது.
மேலும், வரும் ஏப்ரல் 26ம் தேதி நடைபெறும் காமன்வெல்த் அமைச்சர்களின் செயற்குழுக் கூட்டத்தில், இலங்கை விவகாரம் தொடர்பாக ஆலோசிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் கோரப்பட்டுள்ளது.

Danish Parliament highlights need for international investigation on Sri Lanka

Conference at Danish Parliament highlights need for international investigation on Sri Lanka

[TamilNet, Thursday, 18 April 2013, 08:12 GMT]
Expressing deep concern for the rapidly deteriorating human rights situation in the island of Sri Lanka, Danish politicians from both the ruling left parties and the opposition party, academics, Eezham Tamil politicians from the island and the diaspora, Sinhala journalists, and other civil society activists called for an independent international investigation into the crimes of the Sri Lankan state during the war and after, in a conference organized in the Denmark Parliament on Wednesday. The event titled “A forgotten conflict: Conference on Human Rights in Sri Lanka” saw a general consensus among participants that Sri Lanka was incapable of investigating its crimes through its own mechanisms.

Panel discussion

Mogens Lykketoft, Speaker of Denmark Parliament

TNPF president Gajendrakumar Ponnambalam

Exiled Journalist Bashana Abeywardane

Speaking at the event, Mogens Lykketoft, current Speaker of the Parliament and former foreign minister, opined that the international community had a responsibility to provide justice for the Tamils. He also hoped for India to take a stronger position on Sri Lanka.

Mr Gajendrakumar Ponnambalam, President of the Tamil National People’s Front, spoke about how the Sri Lankan state was carrying out a policy of Sinhalization and militarization of the Tamil homeland with genocidal intent.

Referring to the pro-LLRC US resolution that was passed in Geneva, he said that this resolution was of no use to the Eezham Tamils, elucidating how it did not meet any of the aspirations of the Tamil nation.

Exiled Sinhala journalist Bashana Abeywardane was of the opinion that the least the International Community can do is to recognize the genocide of the Tamil nation. Likewise, referring to international legal principles, he said that the proof of the genocide was the deliberate targeting of the Tamil population by the Sri Lankan sate in over thirty years of war.

Per Stig Moller from the Conservative party said that while it was hoped that the Sri Lankan government would keep up its promises to the world at least ‘post-war’, what was left was only a sense of betrayal.

Academic Mikkel W. Kaagaard, author of ‘Sri Lanka: From Independence to Suicide Terrorism’, was of the opinion that the main Sri Lankan political parties in order to capture or retain power oppressed the Tamils as a policy.

Jeyashanker Murugiah from the TGTE spoke about the cultural genocide of the Eezham Tamil nation being executed by the Sri Lankan state.

The conference also had a panel discussion involving Danish statesmen, journalist, and a representative from the Denmark Federation of Tamil Associations (DFTA). Agreeing on several breaches of international law by the Sri Lankan state, they were of the common opinion that only an independent investigation on Sri Lanka would suffice.

Maheswaran Ponnambalam, president of the DFTA, emphasised on the illegal detention of Tamil prisoners of war, calling for their immediate release.

The conference was jointly organized by the Social Democratic party, which forms the major bloc in the ruling coalition in the Denmark government, and the DFTA.

Kerala researcher speaks on facets of Indo-Eezham discourse

[TamilNet, Thursday, 18 April 2013, 07:35 GMT]
“Eelam and Kerala share similar history. We were ruled by the same colonial powers, the Portuguese, Dutch and later English. Kerala is not very far from Eelam and the war in Eelam was something happening right in front of our eyes. Yet Eelam never became the agenda before any political organizations in Kerala. Keralites were in the streets in solidarity with Palestine, Iraq, Afghanistan. This never happened in the case of Eelam,” said Dr Vinod Krishnan from Kerala in an exclusive interview to TamilNet this week. Dr Krishnan, an academic researcher involved in studies related to social exclusion in South and Southeast Asia, is currently attached to the Centre for Research and Education for Social Transformation (CREST) in India.

Dr Krishnan’s interest in the Eezham question spans over four decades. He has been documenting the struggle since 1977 and has been independently campaigning for the rights of Tamils in the island through Malayalam media in Kerala.

“In the beginning it was just an academic interest, but following the Black July riots of 1983, I became more interested in the Tamil issues in Sri Lanka,” Dr Krishnan, who was speaking to TamilNet on various facets of Indo-Eezham discourse said.

* * *

Questioned on the disinformation campaign in the mainstream media of India, against the Eezham struggle, the researcher said that they were only distancing themselves from the struggle and this doesn’t mean that they were against the Eezham Struggle.

“Media alone cannot be blamed for this. Hardly was there any group in India that was involved with advocacy in support of Eelam,” he said.

However, he admitted that some national media in India like The Hindu did take a very clear position and this stance of theirs resembled that of the mainstream media of Sri Lanka.

“Organized attempts should have been made in India to use mass media advocacy strategically in support of Eelam struggle,” Krishnan said pointing to the absence of strategy on the part of the political parties like the DMK and AIADMK.

* * *

On Indian foreign policy and genocide of Eezham Tamils, the researcher’s response was that India could have very well averted the genocide had it sympathetically handled the Tamil issue.

As of today, only the global Tamil diaspora would be in a position to internationalize the plight of Eezham Tamils and the younger generation should not forget it, Krishnan observed.

In his opinion, Muslims should have been the natural allies of Eezham Tamils in the struggle of self-determination, but there was a major tactical error on the part of Eelam leadership.

* * *

Caste is a major aspect of Dr Krishnan’s studies. To a question on the issue of caste among Eezham Tamils compared to the issue in India, the researcher said that one position that particularly interested him was the seriousness with which the Vaddukkoaddai Resolution addressed it in 1976.

“This Declaration had wider implication too. The Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), which later became the most powerful force that fought for freedom literally abolished caste in the areas controlled by them and any overt act relating to caste was considered punishable by LTTE.”

“There is no parallel anywhere in the history of political mobilization in India,” Dr Krishnan commented, adding “however its impact is not very clear and a comparison with anti-caste movements of India at this point cannot be easily done.”

On a recent effort by a group of Indian Dalit leaders to install Dr Ambedhkar’s statue in Colombo, in collaboration with Mahinda Rajapaksa, Dr Krishnan said, “Installation of Dr.Ambedkar’s statue in Colombo has no significance, whatsoever, for Dalits of India. But for Sri Lankan State, it has.”

While media, political parties including the Tamil parties and human rights groups in India fail in creating public opinion in favour of the struggle of Eezham Tamils, the Sri Lankan State, which qualifies to be called as “Buddhist State”, is using all possible means to create public opinion in India in favour of it, Krishnan added.

Full text of the interview follows:

TamilNet: What made you interested in the struggle for Tamil Eelam?

Dr. Vinod Krishnan: My interest in the struggle for Tamil Eelam began with the interest in Sri Lankan politics. Sri Lankan polity of the late seventies particularly interested me, following the victory of Tamil United Liberation Front (TULF) in the parliamentary elections of 1977. In the election TULF, which faced the electorate demanding an independent nation literally swept the election in the north and the east and had become the principal opposition party in Sri Lankan parliament. How a political formation that openly advocated an independent nation within Sri Lanka taking up the role of the principal opposition party in the parliament fascinated me. It was unimaginable how in a country like Sri Lanka that had a track record of anti-Tamil attitude, emergency, curb on press, and silencing of opposition could afford a formation like TULF as principal opposition in parliament. In the beginning it was just an academic interest, but following the Black July riots of 1983, I became more interested in the Tamil issues in Sri Lanka.

TamilNet: What made you interested in this caste annihilation aspect to begin with? How do you think we have fared in comparison to the situation in India?

Dr. Krishnan: The Tamil inhabited areas in Sri Lanka, particularly northern areas, had a very rigid caste system. It was a very hierarchical society with Vellalas, the numerically dominant community occupying the highest position with the Panchamars, the Dalits lying in the bottom of the hierarchy. The caste system existed among the Tamil dominated areas had some peculiarities too, in comparison with India, particularly with Tamil Nadu. Here even the Brahmins had a subservient role to the Vellalas in the local caste structure. Though the Tamil nationality question in Sri Lanka had obtained attention outside the country, nothing was known about the plight of the Panchamars there who were victims of severe caste oppression. They formed almost ten percent of the Tamil population in the north. They had no right to enter temples. They were denied right to dress the way they prefer. They were not allowed to enter teashops. There were attempts to mobilize the Panchamars even before the independence of Ceylon from Britain in 1948. But for the major political parties of the Tamils like Ceylon Tamil Congress and its offshoot Federal Party, caste inequality never became an important issue to address. Caste oppression was so severe that the Ceylon parliament had to take up legislative measures in the fifties against caste discrimination. Almost all political parties seeking autonomy were Vellala dominated and Panchamars it seemed never aligned with these formations. Interestingly it was the Communist Party of Ceylon, which was not really in favor of autonomy of Tamil areas, were in the forefront of Panchamar mobilization after the independence. The Communists were in the forefront in the temple entry and the teashop entry movements of the sixties. The Panchamar movement like the Tamil Minority Mahasabha was in open conflict with the dominant Tamil parties in Ceylon owing to their caste composition. Even when Tamil United Liberation Front (TULF) was formed as a common platform of Tamil political parties demanding sovereign Eelam, the Panchamars remained outside it forming Tamil Minority Liberation Front, which independently sought Tamil autonomy.

This complex relation of caste and ethnicity in Tamil areas interested me and I was gathering data to understand how inclusive Eelam struggle was. I was also interested in the how national liberation movement addressed caste question and whether national identity surpassed the caste identity during the freedom struggle, especially in the context of severe caste conflict. One position particularly interested me was that Vaddukoddai Declaration of 1976, which seriously addressed caste as an important issue. It for the first time caste was highlighted in the context of Tamil movement for autonomy in Ceylon. The Vaddukoddai Declaration, the first authentic document on Tamil Nation in Sri Lanka, endorsed by all Tamil political parties strongly advocated a casteless society. It seemed the Pachamars positively responded to the Vaddukoddai declaration and distanced themselves from caste mobilizations that might sabotage freedom struggle. This Declaration had wider implication too. The Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), which later became the most powerful force that fought for freedom literally abolished caste in the areas controlled by them and any overt act relating to caste was considered punishable by LTTE. There is no parallel anywhere in the history of political mobilization in India. However its impact is not very clear and a comparison with anti-caste movements of India at this point cannot be easily done.

TamilNet: There has been a significant disinformation campaign in the mainstream media in India against the Eelam struggle. How do you view this? What has been your experience with trying to counter this?

Krishnan: We cannot conclusively say that the mainstream Indian media was consistently involved with disinformation campaign against Eelam struggle. I have been documenting the news items related to Tamil Eelam in the nineties and found that Eelam movement did obtain reasonably good media attention. Many newspapers even wrote editorials against the IPKF intervention in Sri Lanka. Even after LTTE was banned in India following the death of former Prime Minister Rajiv Gandhi, national media did telecast live the famous Kilinochi press conference of Veluppillai Prabhakaran in 2002. However national media in India was not very sympathetic to the Eelam struggle. This does not mean that they were against Eelam struggle. They were distancing themselves from the struggle. Unlike the Tamil media in India, the national media by and large never took a position. They were “independent” in a sense that they were not concerned about creating public opinion in India in favor of Eelam. Media alone cannot be blamed for this. Hardly was there any group in India that was involved with advocacy in support of Eelam. Media advocacy, if at all existed, was confined just to Tamil Nadu.

When we discuss disinformation by the mainstream media we must remember this too. Some “national media” in India did take a very clear position on Eelam struggle. For instance The Hindu, which has wide readership in South India, was open and consistent in their stance on Eelam. However this stance of theirs resembled that of the mainstream media of Sri Lanka.

In the case of Kerala, the State where I am from, the vernacular media did very good coverage on Eelam struggle, starting from the eighties. But here too the media did not attempt to create a public opinion in favor of Eelam struggle. Eelam and Kerala share similar history. We were ruled by the same colonial powers, the Portuguese, Dutch and later English. Kerala is not very far from Eelam and the war in Eelam was something happening right in front of our eyes. Yet Eelam never became the agenda before any political organizations in Kerala. Keralites were in the streets in solidarity with Palestine, Iraq, Afghanistan. This never happened in the case of Eelam. Vernacular media did highlight the issues, but distanced themselves from it. In Kerala too was there any group that lobbied media or seriously engaged in advocacy in support of Eelam.

In the eighties as students, we have been doing some independent pamphleteering in support of Eelam, especially after the Black July, not under the auspices of any forum. But such activities had limitations in reaching a wider audience. During the final days of war in 2009, vernacular media was sympathetic to the Tamil cause to a certain extent. Tamil issue was the focus of prime time news in the visual media in Kerala. However, it did not generate the public opinion the way it should have. It was surprising that Kerala never witnessed a single demonstration those days, expressing solidarity with the Eelam Tamils. This silence from the part of Keralites had ideological, ethnic and religious connotations. Organized attempts should have been made in India to use mass media advocacy strategically in support of Eelam struggle. Political parties like the DMK and AIADMK should have designed a strategy considering the increasing role of regional parties in national politics. Unfortunately it never happened.

TamilNet: What do you think about the role and extent of Indian involvement? Is Indian foreign policy responsible for the genocide?

Krishnan: We cannot deny the fact that India had genuine interest in Eelam in the eighties, owing to geopolitical reasons. India did openly support the formation of an independent Eelam and even provided training for the Tamil groups, probably due to its own security concerns. In the eighties, being in the Soviet block, India was concerned about the pro-American tilt of Sri Lankan Government. Soviet Union, with which India had strong diplomatic relation, too was concerned about the pro-US turn of Sri Lankan polity. Internationally many expected the creation of an independent Tamil Eelam with overt support of India. However due to certain diplomatic lapses, Indian role in the island took a complex turn. Major mistake from Indian side was the Indo- Sri Lanka peace accord, signed between Indian Prime Minister Rajiv Gandhi and Sri Lankan President J.R. Jayewardene in 1987, without the consent of LTTE. By 1987 the national liberation movement of Tamils in Sri Lanka was almost indistinguishable from LTTE. But the peace accord was signed without the consent of LTTE. India should have acknowledged the role of LTTE and proposed a tripartite agreement. Further India should have strongly demanded devolution of power as envisaged in the peace accord, when LTTE agreed to lay down arms. Unfortunately it did not happen and the outcome was the conflict between LTTE and Indian Peace Keeping Force (IPKF). India- Tamil relationship got deteriorated since the conflict between IPKF and LTTE intensified. LTTE also underrated the support of India in the creation of an autonomous, if not independent, Tamil ruled region in Sri Lanka. Since 1991, following the assassination of Rajiv Gandhi, Indian relationship with the Tamils further worsened, resulting in Indian denunciation of Tamil cause.

But by 2009, the situation was different. LTTE had weakened. Jaffna had fallen to Sri Lankan forces. East no more was a war-ridden territory. In the pretext of fighting LTTE, which was confined to a few pockets, numbering a few hundreds, the Sri Lankan forces besieged the whole Tamil population in the north. The outcome of which was predictable. It is very unlikely that Indian military intelligence was unaware of the possible genocide in Tamil inhabited areas. Considering India’s role in the Tamil politics in Sri Lanka since the eighties, India should have intervened. India should have internationalized the issue of military atrocities in Tamil areas. It should have raised the issue before international forums. Many might not be aware of the fact Tamils of Sri Lanka were the people hoisted Indian flags on the top of houses on August 15, 1947, celebrating India’s freedom from Britain. India very well could have averted the genocide, had India sympathetically handled Tamil issue. It was indeed a failure of Indian diplomacy.

TamilNet: Recently, a delegation of Dalit leaders from India met Mahinda Rajapakse and it was agreed to install Dr. Ambedkar's statue in Colombo. Sri Lanka is clearly playing into the fault-lines. What do you think of such an effort of Sinhala Buddhism?

Krishnan: This has to be analyzed in backdrop of public opinion in India on Eelam issue. Media, political parties including the Tamil, human rights groups etc never seriously attempted creating public opinion in India in favor of Eelam struggle. It did not happen during the time of conflict. Even now it remains so. On the contrary Sri Lankan State, which qualifies to be called as “Buddhist State”, is using all possible means to create public opinion in India in favor of Sri Lankan State. Installation of Dr.Ambedkar’s statue in Colombo has no significance, whatsoever, for Dalits of India. But for Sri Lankan State, it has.

TamilNet: Sri Lanka's recent spate of attacks on the Muslims?

Krishnan: With the annihilation of Tamil Liberation movement, Mahinda Rajapakse government needs to invent new enemies, real or hypothetical to keep his clout over the Sinhalese. Muslims form nearly 8% of the population; numerically it is a community as big as the Tamils. They speak a different language. Culturally and religion wise, they are distinct from majority Sinhalese. They had a history of conflicting relationship with Sinhalese. With this background Muslims qualify the criteria to be considered as a tangible enemy by the Sinhala chauvinists. One cannot rule out the possibility that the violence against the Muslims in Sri Lanka had the patronage of the State and it would escalate in the coming future. When speaking about the Muslims, I must add this also. . Majority of the Muslims, the Moors, speak Tamil. However they were never enumerated as Tamils during Sri Lankan census. Like the Tamils they too were the victims of majoritarian politics of Sri Lanka. Muslims should have been the natural allies of Eelam Tamils in their struggle for self-determination. In the 1977 parliamentary elections, Muslim United Liberation Front candidates contested the election under TULF ticket. Unfortunately political leadership of Eelam Tamils never negotiated with the Muslims for a broad alliance at later stage. This was a major tactical error from the part of Eelam leadership.

TamilNet: Any message to the global Tamil Diaspora. Also, what do you think is the way forward?

Krishnan: As of today, only global Tamil diaspora would be in a position to internationalize the plight of Tamils in Sri Lanka. They should keep the issue alive raising it before international forums and human rights groups. The younger generation of the diaspora might not have experienced the tragedy that their previous generation experienced. They should always keep in mind that their homeland is where their parents and grandparents suffered and where their people suffer now.