Drama of punishing srilanka by U.N.O. : ஐ.நாவில் ‘இலங்கை அரசு தண்டிக்கப்படும்’ நாடகக் காட்சி : கோசலன்

ஐ.நாவில் ‘இலங்கை அரசு தண்டிக்கப்படும்’ நாடகக் காட்சி : கோசலன்

இலங்கையின் இனப்படுகொலை மிகக் குறுகிய கால எல்லைக்குள் வன்னி நிலப்பரப்பில் நிகழ்ந்த மிகப்பெரும் படுகொலை. உலகின் அத்தனை அதிகார மையங்களும் அண்ணார்ந்து பார்த்து மனிதப் பிணங்களை எண்ணிக்கொண்டிருக்க சாரி சாரியாக நடத்தப்பட்ட படுகொலை. ஒரு தேசத்தின் எல்லைக்கு உட்பட்ட சிறுபான்மைத் தேசிய இனம் என்பதால், ஒடுக்கப்படும் தேசிய இனம் என்பதால் கொலையுண்டுபோனவர்கள் அப்பாவித் தமிழ்மக்கள். உலகம் முழுவதும் எதிர்ப்பியக்கங்கள் அதிகார வர்க்கத்தை அசைத்துப் பார்க்கின்றன. மில்லினியத்தின் முதலாவது பத்தாண்டின் இறுதியில், சரி தவறு என்ற விவாதங்களுக்கு அப்பால், தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் ஆயுத பலம் மிக்க இயக்கமாக வளர்ச்சி பெற்றிருந்தனர் என்பது மட்டுமன்றி உலகின் விரல்விட்டெண்ணக்கூடிய இராணுவ இயக்கங்களில் ஒன்றாகக் காணப்பட்டது.

ஏகாதிபத்திய நாடுகள் ஒவ்வொன்றாக சரிந்து விழ ஆரம்பித்த வேளையில், தெற்காசிய நாடுகள் மீதான சுரண்டல் தீவிரமடைந்தது. இந்த நிலையில் உலக மக்களின் விரோதிகளான வல்லாதிக்க சக்திகளுக்கு இரண்டு பிரதான எதிர்ர்பு வடிவங்களைக் கையாள வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டிருந்தது.

1. எதிர்ப்பு இயக்கங்களின் இராணு பலம்

2. மக்கள் எழுச்சிகள்.

தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் எந்த அளவிற்கு அரசியல் எதிர்ப்பியக்கமாக வளர்ச்சியடைந்திருந்தனர் என்ற விவாதங்களுக்கு அப்பால் இந்த இரண்டையும் அழிப்பதற்கான வழிமுறைகளின் பரிசோதனைக் களமாகவே இலங்கை பயன்பட்டது எனலாம்.

இந்த அடிப்படையில் இந்திய அரசின் நேரடியான பங்களிப்பில் இலங்கையில் இன அழிப்புப் பரிசோதனை நடந்தேறியது.

இதற்கு ஐரோப்பிய நாடுகள், அமரிக்கா போன்ற அத்தனை ஏகபோகங்களும் அவற்றின் துணை நிறுவனங்களான ஐக்கிய நாடுகள் சபை, மனித உரிமைகள் அமைப்புப் போன்ற அனைத்தும் பக்கபலமாக அமைந்தன. இனப்படுகொலையை எதிர்ப்பின்றி நிறைவேற்ற அவர்கள் தம்மாலான எல்லா வசதிகளையும் ஏற்படுத்திக் கொடுத்திருந்தனர்.

இந்த ஒருங்கிணைந்த உலக அரசியல் நாடகத்தின் ஒவ்வொரு முனையிலும் ஒரு பகுதித் தமிழர்களாவது பயன்பாட்டிற்கு உட்படுத்தப்பட்டனர்.
படுகொலையின் போது மிக அவசியமானதாகக் கருதப்பட்டது உலகின் எந்தப்பகுதியிலும் பொதுவான மக்கள் எழுச்சி இனப்படுகொலையை நிறைவேற்றிக்கொண்டிருந்த இலங்கை அரசிற்கு எதிராகவும் அதன் பங்காளர்களுக்கு எதிராகவும் ஏற்பட்டுவிடக் கூடாது என்பதே.
அதற்கான பொறிமுறையை அவர்கள் கச்சிதமாக வகுத்துக்கொண்டனர்.

1. இனப்படுகொலையை அதிகாரமட்டத்தில் எதிர்ப்பது போன்ற தோற்றத்தை உருவாக்குதல்.

2. மக்கள் எழுச்சி ஏற்படும் வாய்ப்புக்கள் உருவாகும் வேளைகளில் அவற்றிற்கு இதனை அதிகார மட்டத்தில், லொபி அரசியலூடாகத் தீர்த்துவிடலாம் என்ற நம்பிக்கையை உருவாக்குதல்.

இவற்றின் நேரடியான அனுபவத்தை கோதாபய ராஜப்கச எவ்வாறு இந்தியாவுடன் இணைந்து நாடகமாடினோம் என்பதை தனது நேர்காணல் ஒன்றில் தெரிவித்திருந்தார்.

ஐக்கிய நாடுகள் நிறுவனம் மற்றும் மனித உரிமை அமைப்புக்கள் இனப்படுகொலை நிறுத்தப்பட வேண்டும் என்றும் இலங்கை அரசு தண்டிக்கப்படும் என்றும் அடிக்கடி அறிக்கை விடுத்துக்கொண்டிருந்தனர். உலகின் மற்றைய பகுதிகளில் இதே வகையான இன அழிப்பை நடத்திக்கொண்டிருக்கும் அமரிக்காவும் ஐரோப்பிய நாடுகளும் எதிர்ப்புக்குரல் எழுப்பின. அதுவும் இலங்கை அரசிற்கும் இனப்படுகொலைக்கும் எந்தத் தீங்கும் வந்துசேராத வகையில் மிகவும் அவதானமாக எதிர்ப்புக் காட்டப்பட்டது.

இவற்றை எல்லாம் நம்பிய புலிகளும், அறிவீலிகளான அவர்களின் ஐரோப்பிய முன்னணி நபர்களும் “ஒபாமாவிற்கான தமிழர்கள் அமைப்பு” என்பன போன்ற கேலிக்குரிய அமைப்புக்களைக் கூட உருவாக்கிக் கொண்டனர்.

இவர்கள் எல்லோருன்ம் இணைந்து தமிழ்ப் பேசும் மக்களை ஏமாற்றிவிடப் போகிறார்கள் என்ற சில குறித்த உதிரிகளின் கூக்குரல்கள் கவனிக்கப்படவில்லை. பல சந்தர்ப்பங்களின் இவர்கள் துரோகிகளாக ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டனர்.

மொழி ரீதியான பிணைப்பு என்ற அடிப்படையில் தமிழ் நாட்டில் எழுச்சிகள் எதிர்பார்க்கப்பட்டன. அவை கூட உலக நாடுகளின் துணையுடன் மிக நுணுக்கமாகக் கையாளப்பட்டன. இவற்றின் பின்னணியில் புலிகள் நம்பிக்கை வைத்திருந்த அரசியல் வியாபாரிகள் பங்கும் இந்த அழிவிற்கு அளப்பரியாதக அமைந்தது

குறிப்பாக பிரபாகரன் கொலைசெய்யப்பட்ட போது தமிழ் நாட்டில் எழுச்சியை கட்டுப்படுத்துவதற்காக அவர் இன்னமும் வாழ்கிறார் அல்லது இறப்பு குறித்த சந்தேகங்கள் உள்ளன போன்ற வதந்திகள் தமிழ் நாட்டு மற்றும் புலம் பெயர் வியாபாரிகளால் பரப்பப்பட்டன.
எல்லாவற்றையும் திட்டமிட்டு மிகவும் நுணுக்கமான அரசியலின் வழியாக முடித்துவிட்டார்கள்.

இனப்படுகொலையின் இரண்டாவது பகுதியாக இனச்சுத்திகரிப்பு திட்டமிடப்பட்டது.

நிலப்பறிப்பு, கலாச்சார வன்முறை, பௌத்த சிங்கள மயமாக்கல், சிறுபான்மைத் தேசிய இனங்கள் மீதான திட்டமிட்ட அழிப்பு, மக்கள் மத்தியில் முரண்பாடுகளை ஆழப்படுத்தல் போன்ற அனைத்து அழிப்புகளும் திட்டமிடப்பட்டன.

இவை அனைத்துக்கும் எதிரான மக்கள் எழுச்சிகள் இலங்கையின் ஒவ்வோரு பகுதிகளிலும், இராணுவ ஒடுக்கு முறைகளையும் மீறி எழுந்தன. இவற்றைக் கண்டுகொள்ளாத “தேசிய அறிவிலிகளால்” , அமரிக்கா ராஜபக்சவைக் கைது செய்கிறது, ஐக்கிய நாடுகளில் இலங்கையை தூக்கிலிடப் போகிறார்கள் என்ற போலிப் பிரச்சாரங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டன. இன அழிப்பைத் திட்டமிட்டு நடத்திய அதே அதிகாரங்களை மீண்டும் ஒரு முறை நம்புமாறு கோருகின்ற புலி சார் அரசியல் தலைமைகளுக்கு எதிராக காத்திரமான மக்கள் சார்ந்த அரசியலை முன்வைப்பவர்கள் இன்னமும் துரோகிகளளாகவே சித்தரிக்கப்படுகின்றனர். இது தான் நாடகத்தின் இயக்குபவர்களின் அதி முக்கிய திறமை.

ரொபேர்ட் பிளேக் இலங்கை செல்கிறார், கிளிங்டன் அழுத்தம் கொடுக்கிறார் என்ற பூச்சாண்டிகள் இன்னமும் மக்களை மாயைக்குள் வைத்திருக்கிறது. வியாபாரத்திற்கு வசதியான இந்த அழிவு அரசியல் ஒடுக்கப்படும் தேசிய இனங்கள் சிதைக்கப்படும் வரை நிகழும். அதிகாரவர்க்கங்களதும் அரசியல் வியாபாரிகளதும் இந்த நாடகங்களுக்கு எதிரான புதிய அரசியலை நோக்கி இன்னமும் நீண்ட பயணம் செல்ல வேண்டிய நிலையே காணப்படுவது சாபக்கேடு.
இந்த நாடகங்களின் இறுதியில் நல்லிணக்க ஆணைக்குழுவின் அறிக்கை நடைமுறப்படுத்துமாறு ஐ.நா வில் பரிந்துரைக்கப்படும். சில சலசலப்புக்களுக்குப் பின்னர் இன்னுமொரு நாடக அரங்கம் தயாராகும். இந்த இடைவெளிக்குள் அழிக்கப்படும் அப்பாவிகளின் எண்ணிக்கை கூட எமக்குத் தெரியாத ஒன்றாகிவிடும்.

• பகிர்ந்துகொள்ள :
• 
  
• 
  

Without truth, reconciliation not possible - paper

[TamilNet, Friday, 10 February 2012, 12:23 GMT]
Francis Harrison, former BBC foreign correspondent whose book of accounts of survivors from Sri Lanka’s civil war is to be published this summer, says in an article in the Dawn, that there are "signs that the international community is gearing up for action to hold Sri Lanka accountable for alleged war crimes committed by its forces at the end of the brutal civil war against the Tamil Tiger rebels in 2009," and adds that "Tamil survivors also want the truth acknowledged before they can move on with their shattered lives. Without the truth, reconciliation and forgiveness are simply not possible and the grievances that led to conflict in the first place remain dangerously unresolved."

Full text of the "Dawn" article follows:

THERE are signs that the international community is gearing up for action to hold Sri Lanka accountable for alleged war crimes committed by its forces at the end of the brutal civil war against the Tamil Tiger rebels in 2009.

A resolution is being prepared for next month’s session of the UN Human Rights Council in Geneva and Pakistan, where the Sri Lankan president begins a three-day visit today, should not stand in the way of justice for tens of thousands of minority Tamils who perished.

A preliminary investigation by the United Nations said Sri Lanka’s “conduct of the war represented a grave assault on the entire regime of international law” concluding that up to 40,000 Tamil civilians may have been killed in just five months. There are indications that the death toll could be even higher.

Colombo has promoted its victory over the Tigers as a new way to defeat terrorism, dubbed “the Sri Lankan option”.

This is in fact a terrible euphemism for a scorched-earth policy, failure to distinguish between combatants and civilians and removing independent witnesses.

Between the months of January and May 2009, the Sri Lankan military indiscriminately shelled and bombed hundreds of thousands of civilians trapped in a small rebel enclave in the north of the island, ordering all journalists and international aid workers out first so there would be no one to say what really happened.

The traumatised survivors describe a living hell. Starving women and children cowered in earthen trenches as the army pummelled them with volleys of shells fired from multi-barrelled rocket launchers and dropped bombs from supersonic jets.

In a lull in the fighting, people would emerge to find human body parts strewn around, a leg or baby’s head lodged in a nearby tree. They quickly buried their neighbours’ remains with shovels to prevent the dogs eating them.

Everyone has a tale of a near escape, chatting with someone one minute, the next watching the life literally go out of them. Families survived on watered-down rice soup they cooked over tiny outdoor fires. A nine-year-old lost half her body weight in months. A mother who’d just given birth in a bunker sold her last gold bangle for a tenth of its value — 16g of gold bought just two kilos of rice.

Farmers and shopkeepers, teachers and civil servants were displaced up to 40 times, finally camping on a tiny stretch of white-sand, palm-fringed beach. Unable to dig bunkers because the dry sand just collapsed, women chopped up their best silk wedding saris to stitch sandbags.

Desperate parents contemplated running into the sea with their children to commit suicide because they couldn’t bear the idea of dying one by one. They hugged their hungry children and covered their eyes with their hands to shield them from the horror of seeing their friends blown to pieces.

Makeshift hospitals staffed by a handful of brave doctors were systemically attacked as life-saving drugs for surgery and bandages ran out. A baby was delivered with a bullet lodged in his leg, having been shot while still in the womb. Surgeons resorted to using butcher’s knives and donating their own blood to keep patients alive. A priest had his leg amputated without anaesthesia after being shelled in his church compound.

To escape tens of thousands of terrified civilians dodged bullets, waded through water full of corpses, and ran barefoot through puddles of human blood, some forced to make agonising choices about abandoning injured relatives in order to live themselves.

It’s not surprising many survivors are now suicidal. A doctor who served there can no longer stand the sight of blood, a photographer can’t look through a camera lens without seeing dead children and a Catholic nun had to struggle to keep her faith in a loving God after what she witnessed.

The war crimes and crimes against humanity were not perpetrated by only one side. The Tamil Tiger rebels compounded the catastrophe by refusing to allow civilians out of the war zone, using them as human shields, callously exposing their own people to the fury of the advancing Sri Lankan military.

The Tigers forcibly recruited more and more teenagers to die a pointless death in a jungle trench even in the last months when defeat was certain.

It was a terrible abuse of their own people many of whom hated them for it. The Tigers even sent suicide bombers to blow up refugees trying to flee the war zone, determined that everyone must stay together, in the mistaken hope the international community would intervene.

All along both sides claimed to be saving Tamil civilians, while showing little mercy.

When the Tigers were finally obliterated on May 18, 2009, the killing didn’t stop. In the final hours eyewitness saw the mopping-up operation as soldiers threw grenades in bunkers where injured rebels lay, unable to flee.

Some of the last civilians who walked out say thousands of dead bodies lay sprawled on the ground, rotting in the tropical heat.

All 280,000 exhausted crushed survivors were then detained against their will in a giant refugee camp, guarded by armed soldiers and surrounded by barbed wire.

Thousands escaped, bribing their way out. Eleven thousand suspected rebels were locked up in the world’s largest mass detention without trial. Tamils describe summary executions, gang rape and torture even a year after the end of the war.

The Sri Lankans recently completed their own flawed inquiry into the war but Alice in Wonderland-like they seemed to blame everything on the Tigers and completely exonerate their own security forces.

Human rights groups now want an independent investigation, arguing that accountability is a requirement under international law, not an optional extra.

Tamil survivors also want the truth acknowledged before they can move on with their shattered lives. Without the truth, reconciliation and forgiveness are simply not possible and the grievances that led to conflict in the first place remain dangerously unresolved.

External Links:

Dawn:

War crimes in Sri Lanka

No respect for us : ‘எங்களுக்கு மரியாதை இல்லை!'

 சொல்கிறார்கள்

‘எங்களுக்கு மரியாதை இல்லை!' 

ஜல்லிக்கட்டு வீரர் ஸ்ரீதர்: என் ஊர் அலங்காநல்லூர், ஜல்லிக்கட்டுக்கு உலகப் புகழ் பெற்றது. முதன் முதலாக, நான் மாடு பிடிக்கும் போது, என் வயது 16, இப்ப 40 வயது. அன்று முதல் இன்று வரைக்கும் ஜல்லிக்கட்டு எங்கு நடந்தாலும், மாடு பிடிக்கப் போயிடுவேன். முன்பெல்லாம், பரிசு சின்ன துண்டு தான்; முரட்டுக் காளையை அடக்கினால், ஒரு வேட்டி பரிசு. காலப்போக்கில், மாடு பிடிக்க மவுசு கூடி, பரிசாக தங்கக் காசு, பீரோ, கட்டில், சைக்கிள் என்று அறிவிப்பு செய்தனர். முதன்முதலாக தஞ்சை ஜல்லிக்கட்டில் தங்கக் காசு பரிசாக வாங்கினேன். அதன் பின், நூற்றுக்கணக்கில் தங்கக் காசு பரிசாகக் கிடைத்தது. மாடு குத்தினால், பரிசாகக் கிடைத்த காசை விற்று, மருத்துவச் செலவுக்கு வைத்துக் கொள்வோம்; காயம்பட்டாலும் வீட்டிற்கு சொல்ல மாட்டோம். நடக்க தெம்பு இருந்தா போதும், மாடு பிடிக்க, மனசும், தெம்பும் தான் வேணும். இதில் ஒரு சிலர், மாட்டின் கொம்புகளில், விஷத்தை தடவி விடுவர். இப்போதெல்லாம், விஷம் தடவுவது, மாட்டிற்கு சாராயம் ஊற்றுவது கிடையாது. அதில் அரசு மிகவும் கண்டிப்பாக உள்ளது. எனக்கு திருமணத்திற்கு நிறைய பெண் பார்த்தனர். மாடு பிடிப்பவன் என்று பெண் தர மறுத்தனர். யாராவது மாப்பிள்ளை பார்க்க வந்தா, மாடு குத்தி கட்டுப் போட்டு இருப்பேன். இதனாலேயே திருமணம் தள்ளிப்போனது. கடைசியில், மாடு பிடிக்கும் விஷயத்தை சொல்லாமலேயே திருமணம் செய்து கொண்டேன். நான் வாங்காத பரிசு இல்லை, பாராட்டு இல்லை; அதனால், இப்போது ஒரு நன்மையும் இல்லை. ஜல்லிக்கட்டுக்காக நிறைய சொத்துக்களை அழித்து விட்டேன். இப்போது, வறுமையில் இருக்கிறேன். இன்று மாட்டிற்கு உள்ள மரியாதை கூட எங்கள மாதிரி வீரர்களுக்கு கிடைப்பதில்லை. வீர விளையாட்டின், வீரர்களை மதித்து, பராம்பரிய ஜல்லிக்கட்டை வளர்க்க வேண்டும்! தொடர்புக்கு: 95009 38760

The seeds of the Renaissance : மறுமலர்ச்சிக்கான விதை

 சொல்கிறார்கள்                                                                                                                           

மறுமலர்ச்சிக்கான விதை:

புதுமையான முறையில், புதுமனை புகுவிழாவை நடத்தியுள்ள ராஜசேகரன்: தஞ்சையை அடுத்துள்ள பாபநாசம் தான் என் சொந்த ஊர். என் பெற்றோர் விவசாயிகள். அதில் வரும் வருமானத்தை கொண்டு தான் என்னை படிக்க வைத்து ஆளாக்கினர். நான் குடும்ப நலத்துறை பண்டக சாலையில் எழுத்தர் பணியில் இருக்கிறேன். என் இத்தனை ஆண்டு அனுபவத்தில், பெண்கள் தான் அனைத்திற்கும், அடிப்படை என்பதை உணர்ந்தவன்; நம்புபவன். எட்டு மணி நேர வேலைக்கே அலுத்துக் கொள்ளும் ஆண்களுக்கு மத்தியில், எந்தவித சோர்வும் இல்லாமல், காலம் முழுவதும் உழைக்கும் அவர்களை எவ்வளவு புகழ்ந்தாலும், கொண்டாடினாலும் தகும். என் அம்மா 15 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, இறந்து விட்டார். பின், என் பெரியம்மா தான் என்னை வளர்த்தார். அடுத்து என் மாமியார் முத்துலட்சுமி, இவர்களின் பாசம் மட்டுமே, என் இல்லத்தை ஆள்கிறது. இது, என் வீட்டிற்கு மட்டுமல்ல, உலகத்திற்கே பொருந்தும். அதனால் தான் கைம்பெண்களாக இருந்தாலும், என் பெரியம்மா, மாமியாரைக் கொண்டு, புது இல்லம் திறந்தேன். என் பெரியம்மா, ரிப்பன் வெட்ட, பாரதிதாசன் படத்தை என் மாமியார் திறந்து வைத்தார். மூட நம்பிக்கையை ஏற்றுக் கொண்டு, மனிதர்களின் மனங்களை காயப்படுத்துவதில் துளியும் விருப்பமில்லை. இந்நிகழ்ச்சியை நான் விளம்பரத்திற்காகவும் செய்யவில்லை. என் இந்த செயல், யாராவது ஒருவருக்கு, முதியவர்கள் மீது மரியாதையை ஏற்படுத்தும் என்று நம்புகிறேன். நான் நடத்திய இந்த புதுமனை புகுவிழா, பஞ்சாங்கம் பார்த்து, நாள் குறித்து, பன்னீர் தெளித்து, பால் பொங்க வைத்து நடைபெறும் விழா அல்ல; சமுதாயத்தில் என்னால் முடிந்த மறுமலர்ச்சியை ஏற்படுத்த முயற்சி செய்தேன்!

cancel the suspension of Manimekalai : பல்கலை. மகளிரியல் துறை இயக்குநர் இடைநீக்கத்தைத் திரும்பப்பெற த்து செய்ய வலியுறுத்தல்

பல்கலை. மகளிரியல் துறை இயக்குநர் இடைநீக்கத்தை ரத்து செய்ய வலியுறுத்தல்

First Published : 09 Feb 2012 12:01:48 PM IST

திருச்சி, பிப். 8: திருச்சி பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழக மகளிரியல் துறை இயக்குநர் ந. மணிமேகலையின் பணி இடைநீக்கத்தை ரத்து செய்ய வேண்டும் என, சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்புக் கூட்டமைப்பு வலியுறுத்தியுள்ளது.  இதுதொடர்பாக முதல்வர்  ஜெயலலிதாவுக்கு கூட்டமைப்பின் ஒருங்கிணைப்பாளர் கே. சந்திரசேகர் அனுப்பியுள்ள மனு விவரம்: ‘பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழக மகளிரியல் துறை இயக்குநர் ந. மணிமேகலை, பெண்கள் விழிப்புணர்வு அடைய வேண்டும் என்ற நோக்கில் தொடர்ந்து செயல்பட்டு வரும் பெண்ணியவாதி. பெண்களுக்கு தொழில் பயிற்சிகள் அளித்து அவர்களை தொழிலதிபர்களாக உருவாக்கியவர். கிராமப்புற பெண்களுக்கு சுகாதாரம் குறித்த விழிப்புணர்வு பயிற்சிகளை தொடர்ந்து அளித்து வருபவர். சுற்றுச்சூழல் பிரச்னைகளிலும் பல ஆலோசனைகளை வழங்கி மாசில்லா திருச்சியைக் காண ஆர்வம் கொண்டவர். சமூக அக்கறையுள்ள அனைத்து நடவடிக்கைகளிலும் தயங்காமல் பங்கேற்பவர். பெண்களின் நல்வாழ்வுக்காக பல்வேறு திட்டங்களைச் செயல்படுத்தி வரும் முதல்வர், திருச்சியில் பெண்களின் முன்னேற்றம், நலவாழ்வு இவற்றில் கவனம் செலுத்தி வரும் மணிமேகலைக்கு விதிக்கப்பட்டுள்ள இடைநீக்க உத்தரவை ரத்து செய்தும், முறையான விசாரணைக்கு உத்தரவிடவும் ஆணையிட வேண்டும்' என அந்த மனுவில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

Tamil imprints in New Zealand :நியூ சீலாந்து கடற்பரப்பில் ஒலித்த தமிழ் மணி!

நியூ சீலாந்து கடற்பரப்பில் ஒலித்த தமிழ் மணி! -க.வீமன்

Posted by சோபிதா on 01/02/2012 in சமகால ஆய்வு, பிரதான செய்தி | 0 Comment

கடல் கடந்து சென்ற தமிழர்கள் வெகு தூரத்தில் இருக்கும் நீயூ சீலாந்து நாட்டுடன் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு தொடர்பை ஏற்படுத்தியுள்ளனர். இது மேற்கு நாட்டவர்களின் நீயூ சீலாந்துக் குடியேற்றத்திற்கு முந்திய வரலாற்று நிகழ்ச்சி.

14ம் 15ம் நூற்றாண்டுத் தமிழ் எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்ட கப்பலில் தொங்க விடப்படும் வெண்கல மணி பற்றிய செய்தி 1836ம் ஆண்டு வெளியாகியது. செம்பும் தகரமும் உருக்கிக் கலந்து வார்க்கப்பட்ட மணியில் “முகைய்ய தீன் வக்குசு உடைய கப்பல் உடைய மணி”என்ற தமிழ் வாக்கியம் காணப்படுகிறது.

மணியின் வார்ப்பின் போது இந்த எழுத்துக்களும் மணியின் வெளிப்புறத்தில் வார்க்கப்பட்டன. எழுத்துக்கள் இன்றும் மிகத் தெளிவாக இருக்கின்றன. இந்த மணி முகைய்ய தீன் வக்குசு என்ற தமிழ் இஸ்லாமியரின் கப்பலுக்குரியது என்பது இந்த எழுத்துக்கள் மூலம் தெரிகிறது.

இந்த மணிக்குரிய கப்பல் கடலில் சேத மடைந்ததால் மணியும் கப்பலும் வெவ்வேறாகின. நீயூ சீலாந்தின் பூர்வ குடிகளான மாஓறி (Maori) இனத்தவர்கள் மணியைக் கடலில் இருந்து மீட்டதாக நம்பப்படுகிறது. மணி பற்றிய மேலதிகத் தகவல் இவ்வாறு. மாஓறி இனத்தவர்களிடம் இந்த மணி இருந்ததைக் கிறிஸ்தவப் பாதிரியார் வில்லியம் கொலென்சோ (William Colenso) 1836ல் கண்டுபிடித்தார்.

நீயூ சீலாந்தின் டியூனெடின் நகரில் 1862ம் ஆண்டு அதே மணி காட்சிப் படுத்தப்பட்டது. மேற்கூறிய வில்லியம் கொலென்சோ பாதிரியார் மாஓறிகளிடம் இருந்து மணியைப் பெற்றுக் காட்சியை ஒழுங்கு படுத்தினார்.

சில காலத்தில் அதே மணி நீயூ சீலாந்து வெலிங்ரன் (Wellington) தே பாப்பா (Te Papa) அரும் பொருள் காட்சியகத்தில் வைக்கப்பட்டது. ஈழத்து தமிழார்வலரும் 1961ல் மலாயாப் பல்கலைக் கழகத்தின் இந்திய ஆய்வியல் துறைப் பேராசிரியரும் 1966ல் முதலாவது உலகத் தமிழாராய்ச்சி மாநாட்டை மலேசியாவில் நடத்திய வருமான தனிநாயகம் அடிகள் இந்த மணி பற்றி முதன் முதலாக உலகிற்கு அறிவித்தார்.

நீயூ சீலாந்தில் தமிழ் அடையாளங்கள் (Tamil imprints in New Zealand) என்று தலைப்பிட்ட சிறு நூல் 2007ம் ஆண்டு தமிழில் வெளி வந்தது. இதை எழுதியவர் நீயூ சீலாந்துக் குடியுரிமை பெற்ற ஏ.ரி ஆறுமுகம் என்ற யாழ்ப்பாணத்தைச் சேர்ந்தவராவார்.

இந்த நூல் ஆங்கிலத்திற்கு மாற்றப்பட்டு 2012ல் வெளியீடு காண்கிறது. நூலாசிரியர் ஆறுமுகம் யாழ் புன்னாலைக் கட்டுவனில் பிறந்தவர், தெல்லிப்பளையில் வளர்ந்தவர், மாதகலில் வாழ்ந்தவர். இவர் ஆசிரியராகவும் கல்லூரி அதிபராகவும் பணியாற்றிய பிறகு 1996ல் நீயூ சீலாந்தில் குடும்பத்தோடு கால் பதித்தவர். அவருக்கு இப்போது வயது 87.

நீயூ சீலாந்திற்கும் தமிழர்களுக்கும் இடையிலான பன்நெடுங்காலத் தொடர்பு பற்றிய ஆய்வுக்கு இந்த 52 பக்க நூல் உதவுமென்று நம்பப்படுகிறது. இந்த மணியிலுள்ள தமிழ் எழுத்துக்களைப் போன்றவை நீயூ சீலாந்தின் கன்ரர்பெறி (Canterbery) வேக்கா கணவாய்ப் (Weka pass) பாறைகளில் பொறிக்கப்பட்ட நிலையில் காணலாம்.

மேலும் றகலன், மானு குடாவிலும் (Raglan Manu Bay) அதே வகைத் தமிழ் எழுத்துக்களைக் காணமுடியும். பசுபிக் மாகடல் பிராந்தியத்திலும் தூர கிழக்குக் கடல்களிலும் 14ம் 15ம் நூற்றாண்டுகளில் தமிழ்க் கடலோடிகள் சஞ்சரித்துள்ளனர். இந்த மணியில் பொறிக்கப்பட்ட தமிழ் எழுத்துக்களுக்கு நிகரானவை சீனா, கொரிய தீபகற்பம் ஆகியவற்றில் காணப்படுகின்றன.

மேற்கில் எகிப்து வரையும் கிழக்கில் வியற்நாம் வரையும் பழங் காலத்தில் தமிழ்க் கப்பல்கள் சென்றதற்கான சான்றுகள் புதைபடிவ ஆய்வில் பெறப்பட்ட தமிழ் பிரம்மி எழுத்துக்கள் மூலம் அறியப்படுகிறது.

மேலும் தமிழ் பிரம்மி, தென் இந்திய கிரந்த எழுத்துக்கள் தான் தாய்லாந்து, வியற்நாம், இந்தோனேசியத் தீவுகள் ஆகியவற்றில் மீட்கப்பட்ட மிகப் பழமை வாய்ந்த எழுத்துக்களாகும்.

தமிழ் வர்த்தகர்களின் குடியேற்றங்கள் சீனாவில் இருந்ததற்கான சான்றுகளும் கிடைத்துள்ளன. சீன மொழி, கொரிய மொழி, ஜப்பான் மொழி ஆகியவற்றில் தமிழ்ச் சொற்கள் இருப்பது பற்றிய ஆதாரங்கள் கிடைத்துள்ளன. கொரிய மக்களின் உணவு வகைகளில் தமிழர் உணவு வகைகளும் இருப்பதை இத்துறை சார்ந்த ஆய்வுகள் நீருபிக்கின்றன.

இந்த மணியின் சொந்தக்காரர் ஒரு இஸ்லாமியர் என்றபடியால் தமிழ் மொழியைத் தம்மொழியாக வரித்துக் கொண்ட இஸ்லாமியர்கள் பற்றிய ஆய்வும் அவசியமாகிறது. கவிக்கோ அப்துல் ரகுமான் மிகவும் அழகாகச் சொன்னார், “உருது என் தாய், தமிழ் என் காதலி”

கடல் வணிகம் செய்த இஸ்லாமியர்கள் தெரிவு செய்த மிகப் பழமை வாய்ந்த தெற்கு ஆசிய மொழி தமிழ் தான். மத்திய காலத்தில் (Medieval Period) பாரசீக மொழி அல்லது அரபு மொழியில் ஹன்சுநாம் அல்லது அஞ்சுநாம் (Hagngunam Agnjunam) என்று பெயரிடப்பட்ட தமிழ் முஸ்லிம் வர்த்தகக் குழுக்கள் தென்னிந்தியாவில் செயற்பட்டன.

யாழ் மாவட்டத்தில் அஞ்சனந்தாழ்வு என்ற கிராமம் இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தமிழகத்தோடு தொடர்புடைய இஸ்லாமியர்கள் தங்கள் பெயர்களை தமிழ் மயமாக்கியுள்ளனர். இதற்கு மணிக்குச் சொந்தக்காரர் தனது பெயரை மணியில் வார்பிட்ட விதம் சான்றாக அமைகிறது.

கன்யாகுமரி மாவட்டத்தில் தேங்காய்ப்பட்டணம் என்ற ஊர் இருக்கிறது. அங்கு 1,400 வருடம் பழமை வாய்ந்த கருங்கல்லால் கட்டப்பட்ட மசூதி இன்றும் காணப்படுகிறது. தேங்காய்ப் பட்டணத்தில் நிறையத் தேங்காய் மரங்கள் இருக்கின்றன. அங்கு இயற்கைத் துறைமுகமும் இருந்திருக்கிறது. அரபு வணிகர்கள் தேங்காய் வாங்கிச் செல்ல அடிக்கடி வருவார்கள்.

கடல் வாணிபமும் வரலாற்றுப் பின்னணியும் கொண்ட தேங்காய்ப்பட்டணத்தில் அரபுக்கள் மேற்கூறிய மசூதியை அமைத்து மதப் பரபரப்பலை மேற்கொண்டனர். இவ்வாறு இஸ்லாமுக்கும் தமிழுக்கும் இணைப்பு ஏற்பட்டது.

மாஓறி இனத்தவர்களுக்கும் தமிழர்களுக்கும் இடையிலான தொடர்புகள் பற்றிய ஆய்வு ஆரம்ப கட்டத்தில் மாத்திரம் இருக்கிறது. மாஓறி இனத்தின் முன்னோர்கள் பொலினீசியன் (Polynesian) இனக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த தென் கிழக்கு ஆசிய நாட்டவர்கள். சில வரலாற்று ஆசிரியர்கள் அவர்கள் சீனாவில் தோன்றியவர்கள் என்று கூறுகின்றனர்.

எப்படிச் சொல்லப்பட்டாலும் அவர்கள் தென் கிழக்கு ஆசியாவிலிருந்து தென் பசுபிக் மாகடல் மார்க்கமாக நீயூ சீலாந்திற்கு வந்து குடியேறியதாகப் பரவலாக நம்பப்படுகிறது. நோர்வே நாட்டவரான ஆய்வாளர் டோர் ஹெயர்தால் (Thor Heyerdhal)தனது சொந்த கடற் பயணத்தின் மூலம் மாஓறிகள் தென்னமரிக்காவில் இருந்து நீயூ சீலாந்து வந்ததாகக் கூறுகிறார்.

இவருடைய கூற்றை பெரும்பாலான ஆய்வுகள் நிராகரித்துள்ளன. கடந்த 50 வருட காலமாக மாஓறிகள் ஒட்டுமொத்தமாக ஒரே இடத்தில் இருந்து பயணித்து நீயூ சீலாந்து வந்தனரா அல்லது சிறு சிறு குழுக்களாக வௌ;வேறு இடங்களில் இருந்து வந்தனரா என்ற கோணங்களில் ஆய்வுகள் நடக்கின்றன.

இந்து மாகடல் கடலோடித் தமிழர்களின் ஏரி என்று சில ஆய்வாளர்கள் கூறுகிறார்கள். இதில் பசுபிக் மாகடலையும் சேர்க்க வேண்டும். 10ம் நூற்றாண்டு ராஜ ராஜ சோழன் போன்றோருக்கு முன்பும் பின்பும் தமிழர்கள் கடலை வரலாற்றுப் பின்னணியாகக் கொண்டிருந்தனர் என்பது ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்ட விடயம்.

http://www.eelampress.com/2012/02/48942/

U.S. Court dismisses Shavendra case on grounds of immunity

[TamilNet, Thursday, 09 February 2012, 20:15 GMT]
While acknowledging "the gravity of the allegations made by the plaintiffs," Judge J. Paul Oetken concluded that Silva's diplomatic immunity precluded the court from looking at the merits of the plaintiffs' claims, a press release issued by the attorneys of the Tamil plaintiffs who filed the case said. Despite serious allegations of war crimes, Silva has recently been "selected" as an advisor for U.N. Secretary-General Ban Ki-moon's Senior Advisory Group, and Professor Francis Boyle, an expert in international law, has opined that "Ban Ki Moon to appoint a presumptive war criminal to his Staff would be ultra vires his powers under the terms of article 101(3) and thus a violation of the Charter itself."

Full text of the press release follows:

• SDNY Court opinion on Shivendra case

• Press release on Shavendra case

Yesterday [8th February 2012] , the District Court for the Southern District of New York dismissed a lawsuit filed by Tamil victims of the armed conflict in Sri Lanka against Shavendra Silva, a former Sri Lanka Army general, who is now Sri Lanka's Deputy Permanent Representative to the United Nations in New York. Despite serious allegations of war crimes, Silva has recently been "selected" as an advisor for U.N. Secretary-General Ban Ki-moon's Senior Advisory Group on Peacekeeping Operations.

Silva led the 58th Division of the Sri Lanka Army and committed unlawful acts of extrajudicial killing and torture during the final stages of the war. International law prohibits the intentional killing of civilians in protected places, and the torture and execution of persons "ors de combat." The plaintiffs filed a lawsuit under the Alien Tort Claims Act and Torture Victim Protection Act.

The Tamil plaintiffs in this case turned to a U.S. court to obtain redress and establish the truth about the deaths of their relatives--an outcome that is impossible to achieve in Sri Lanka, nearly three years after the end of hostilities. The Sri Lankan government refuses to acknowledge its responsibility for any violations of international law, even in the face of the United Nations' conclusion that its wartime conduct "represented a grave assault on the entire regime of international law."

Although acknowledging "the gravity of the allegations made by the plaintiffs," Judge J. Paul Oetken concluded that Silva's diplomatic immunity precluded the court from looking at the merits of the plaintiffs' claims. "We hope that the Court reconsiders, rectifies its position and enforces 'jus cogens' principles," said Sivakumaren Mardemootoo, co-director of SPEAK Human Rights & Environmental Initiative. "Interpreting the law to provide a diplomatic 'cloak' of protection to Silva--who is seen as a war hero in Sri Lanka, but as a war criminal by the United Nations Panel of Experts--contravenes the U.S. Congress's intent behind the law," said Ali Beydoun, co-director at SPEAK and director of the UNROW Human Rights Impact Litigation Clinic. "The U.S. Congress never intended to mmunize war criminals, and international law does not permit such immunity either. Judge Oetken's decision suggests that individuals who deliberately rample upon humanitarian law during armed conflict can later take dvantage of the U.N. system. They can serve as diplomats and invoke its rotections to evade accountability in every jurisdiction. This result not only represents an egregious failure of the U.N. human rights system, it should shock the conscience of the international community."

Chronology:

09.02.12  U.S. Court dismisses Shavendra case on grounds of ..

08.02.12  Boyle: Appointing alleged war-criminals to UN post..

21.11.11  Treaties provide absolute immunity against civil s..

14.11.11  "Charming Betsy" not so charming towards defendant..

09.11.11  Shavendra not entitled to immunity, argue attorney..

02.11.11  Shavendra raises immunity defense to escape tortur..

24.09.11  Torture case filed against Sri Lanka's ex-General ..

13.05.11  Kohona admits to sending "Killer SMS"

04.05.11  German Rights Group accuses Dias of war-crimes

24.02.11  Ban and Nambiar confer with generals and officials..

22.02.11  Diaspora legal activists speak to Palaka'ni on ICC..

21.02.11  Kohona could face court over Tamil Tiger deaths - ..

13.02.11  TAG, SCET's legal brief asserts ICC obligated to p..

08.12.10  Dual citizen Kohona falls under ICC jurisdiction o..

06.12.10  Suspect Sri Lanka war-criminal in UN post under US..

26.11.10  UN post confers no absolute immunity from war crim..

21.11.10  New York media alerts UN posting of 'War Criminal'..

30.10.10  Denmark Tamils take legal step to file war-crimes ..

15.09.10  European Court to review Jagath Dias case

27.08.10  Sri Lanka's presumptive war-criminal to take UN jo..

01.08.10  Dias case filed in European Court, German Ambassad..

24.07.10  Tamils sue Germany for accepting alleged war crime..

21.07.10  Tamil Country Councils, TAG announce legal partner..

SL Minister Devananda threatens to attack journalists of Jaffna daily

[TamilNet, Thursday, 09 February 2012, 16:45 GMT]


“I told my [paramilitary] boys to beat up these journalists. But, the boys are not paying attention. It seems I have to go in person and do it to make these journalists behave,” was the newest controversial comment by SL Minister and EPDP paramilitary leader Douglas Devananda on Thursday evening at a meeting held at Jaffna District Secretariat, where he was talking to unemployed graduates who were demanding employment. The spontaneous comment by Mr. Devananda came when SL military governor's secretary informed him of a news item that appeared in the Jaffna edition of Thinakkural exposing the diversion of funds allocated to development of schools in Vanni to the highly showcased construction of swimming pool which was declared opened by SL President Mahinda Rajapaksa.

The threat against Tamil journalists comes following the recent comments against journalists by the visiting SL President Mahinda Rajapaksa himself, the journalists in Jaffna said.

L. Ilankovan, the secretary of SL Military Governor of Northern Province, gave the newsclip to Mr. Devananda who was having the meeting with unemployed graduates.

Five million rupees that had been allocated for the urgent reconstruction of schools in Vanni was diverted to the completion of the swimming pool at Jaffna Central College The swimming pool was supposed to be developed by the youth group of SL President Rajapaksa's son Namal Rajapaksa. But, the project which was marred corruption and misuse of the resources took several years and was not completed by the group.

The EPDP is earlier blamed to be involved in the slaying of Jaffna correspondent of BBC and TamilNet, Mr. Nimalarajan in year 2000.

Chronology:

09.02.12  SL Minister Devananda threatens to attack journali..

06.02.12  Tamil journalists blocked from attending Rajapaksa..

Village liquidated in Mullaiththeevu

[TamilNet, Thursday, 09 February 2012, 06:59 GMT]
Chooriya-puram village, created by the LTTE near Keappaa-pulavu in the Puthukkudiyiruppu division of Mullaiththeevu district, to accommodate landless peasants, has been liquidated by the occupying Sinhala military that is engaged in that locality in building a 1200-acre base, news sources in Vanni said. Around 500 families of the locality have lost their living space and are degenerating in their refugee life, either staying in camps or in the houses of relatives and friends. Around 100 families of the Chooriyapuram village, brought from the internment camps for resettlement, are stranded now.

Chooriya-puram village was created 8 km away from Puthukkudiyiruppu, towards Vattaap-pazhai, with all amenities such as houses, drinking water, toilets etc. It was conceived by the LTTE as a model village for landless people and a satellite village for the developing town of Puthukkudiyiruppu.

Landless people in the neighbouring forest areas were given a respectable living space in this village and they were engaged in services and small-scale farming.

But it was not an ‘LTTE Settlement’ as occupying Colombo is campaigning now as an excuse for the annihilation of the village. The LTTE never used that village for its activities.

The villagers are not only refused of resettlement in their former village, but also are denied of rehabilitation facilities meant for the displaced after the war.

Staying in the houses of relatives and friends in the neighbouring Vattaap-pazhai, the families are degenerating. Some continue to remain in the camps.

Commenting on the shortcomings of rehabilitation, a district official said that most of the cases of school dropouts, child exploitation, labour exploitation and social deviations take place in circumstances when the displaced stay in others’ households.

The SL government has no agenda to address the needs of this section of the society, in which the women and children are the worst affected, the official said.

Colombo media movement shows sensitivity for linking it with TNA

[TamilNet, Wednesday, 08 February 2012, 23:54 GMT]
Colombo-based Free Media Movement (FMM) on Tuesday strongly reacted to news appearing in SL government-run ‘Dinamina’ on 03 February which had alleged that the members of the FMM had been in collaboration with the Tamil National Alliance (TNA) in campaigning at Geneva against the Colombo government. Totally disowning any link with the TNA, the language and tone of the FMM press statement only show the anxiety and extra-sensitivity prevailing in Colombo's media associations over the South perceiving any image of their sympathy with the aspirations of Tamil politics in the island. Even in the times of the LTTE, the Colombo media associations were not sensitive like this, political observers in Colombo said.

Meanwhile, Colombo-based Sunday Leader that was founded and edited by the slain journalist Lasantha Wickramathunga, has been now bought over by a Rajapaksa proxy, and the first victim to get booted out was senior journalist Kusal Perara known for his sympathy to the plight of Tamils, Colombo media reports said.

Full text of the press statement by the FMM, carried by IFEX, follows:

7 February 2012

FMM voices concern over allegations in "Dinamina" newspaper article

(FMM/IFEX) - 7 February 2012 - The Free Media Movement (FMM) unequivocally rejects the allegations and insinuations made in the "Dinamina" headline story on Friday 3 February as blatant lies, unfounded, unsupported and unsubstantiated. We further believe, the report was published with the malicious intent of undermining independent media, which is fighting for democracy and freedom of expression, and those who stand for it.

The fabricated article refers to a conspiracy between the Tamil National Alliance (TNA) and the FMM and claims a delegation of TNA MPs and six members of the FMM have left for Geneva to mobilise agitations against the government and cause embarrassment for Sri Lanka during next month's sessions of the United National Human Rights Commission.

We categorically states that neither the Movement nor the individual members have, in the recent or distant past, had any discussion with the TNA on any matter and rejects with absolute contempt, the allegation that six of its members have left for Geneva. These allegations are pure fabrications concocted in the mind of a sick person.

We challenge the Associated Newspapers of Ceylon Limited and the Editor of "Dinamina" to prove these absurd allegations, and declare with conviction that we will dissolve the Movement and refrain from all associated activities, should the allegations be proven true.

However, notwithstanding our challenge to prove the allegations against us, we wish to state with utmost sincerity that the FFM will not hesitate to join forces with any political party or movement functioning within the democratic parameters, to fight for media freedom. It has been so, and it will remain so. If a need arises for us to appear before any international organization of which Sri Lanka is a member, we will certainly do our duty and represent matters honestly and truthfully.

A government controlled media organization such as Lake House, through one of its flagship publications like "Dinamina", making unfounded and sinister allegations against a well-meaning and honest organization committed to media freedom is, without a doubt, inspired and sponsored by the government. It reminds one of the attacks on media personnel in the past when falsehoods were planted in their publications prior to such attacks.

We reiterate our earlier challenge to prove these unfounded allegations. In failing to do so we demand an apology to us, published in "Dinamina", as prominently as the original fabrication.

Sunil Jayasekara
Convener
Free Media Movement (FMM)

Hana Ibrahim
Secretary
Free Media Movement (FMM)

Squash champion aparajita :மென்பந்தாட்ட வீராங்கனை அபரசிதா

ஸ்குவாஷ் வீராங்கனை அபரஜிதா: 

ஒன்பது வயதில் ஏதாவது ஒரு விளையாட்டில் சேர்த்து விடலாம்னு, அப்பா, அம்மா யோசித்த போது, அப்பாவின் நண்பர் மகள் ஸ்குவாஷ் ஆடுவதைப் பார்த்து, என்னை இந்த விளையாட்டில் சேர்த்து விட்டனர். நானும் ஆர்வமுடன் விளையாடி, தமிழக அளவில், மகளிர் ஸ்குவாஷ் அணியில் முதல் அல்லது இரண்டாவது இடத்தை தொடர்ந்து தக்க வைத்திருக்கிறேன். சமீபத்தில் உலகம் முழுக்க இருந்து, 25 நாட்டு ஸ்குவாஷ் வீரர்கள் போட்டியில் பங்கேற்றனர். அங்கு நடந்த, ஜூனியர் ஓபன் போட்டியில், கடுமையான உழைப்பைக் கொடுக்க வேண்டியிருந்தது; கடைசி வரை அசராமல், ஈடு கொடுத்து விளையாடினேன். இறுதியில், தனிநபர் பிரிவில் சாம்பியன் பட்டம் பெற்றேன்.அதே போல், கடந்த ஆண்டு இறுதியில், ஜோர்டன் நாட்டில் நடந்த, "ஏஷியன் ஜூனியர்ஷிப்' போட்டியில், வெள்ளிப் பதக்கம் பெற்றேன்.பினாங், மலேசியா, சுவிஸ், ஜெர்மனி என பல நாடுகளில் நடந்த, ஸ்குவாஷ் போட்டிகளில், இந்திய மகளிர் அணி சார்பாக விளையாடி, தங்கம், வெள்ளியென்று பல பதக்கங்கள் பெற்றேன்.என் ரோல் மாடல் நிகோஷ் டேவிட் தான்.கடந்த ஆறு ஆண்டில் முதல் இடத்தில் உள்ள, பெண்மணி நான் தான்.நம் ஊர் மக்களுக்கு, ஸ்குவாஷ்னு ஒரு விளையாட்டு இருப்பதே தெரியாது. சர்வதேச அளவில், சென்னையில் ஒரு விளையாட்டு நடந்தால், எங்களை உற்சாகப்படுத்த யாரும் இல்லை. இந்த நிலைமை மாற வேண்டும்.என்ன தான் பெரிய, பெரிய விருதுகளை வாங்கினாலும், நம் மக்கள் வந்து கைதட்டி எங்களை உற்சாகம் செய்தால் தான், உண்மையான சந்தோஷம் கிடைக்கும்.இந்த விளையாட்டில், இளைஞர்கள் அதிகளவில் பங்கேற்க வேண்டும். ஸ்குவாஷ் விளையாட்டிற்குண்டான, பணக்கார அடையாளம், சில ஆண்டுகளில் மாறிவிடும்.

Invention of Solar cycle : சூரிய ஆற்றலில் ஓடும் மிதி வண்டி': முன்னாள படைஞர் கண்டுபிடிப்பு

 சூரிய சக்தியில் ஓடும் "சைக்கிள்': மாஜி ராணுவ வீரர் கண்டுபிடிப்பு

காரைக்குடி:சூரிய சக்தி மூலம் (சோலார் எனர்ஜி) இயங்க கூடிய சைக்கிள் தொழில் நுட்பத்தை, சிவகங்கை மாவட்டம் காரைக்குடியை சேர்ந்த ராணுவ வீரர் பூபதிராஜ், 49, கண்டுபிடித்துள்ளார்.
இன்ஜினியரிங் படித்துள்ள இவர், 20 ஆண்டுகளாக 125 க்கும் மேற்பட்ட அறிவியல் சாதனங்களை உருவாக்கியுள்ளார். இவரது கண்டுபிடிப்புகளில் அலாரம் சூட்கேஸ், நோயாளிகளுக்கு குளுக்கோஸ் ஏற்றும்போது, திரவம் காலியானால் எச்சரிக்கும் ஐ.வி., மானிட்டர் கருவி போன்றவை முக்கியமானவை. தற்போது, சூரிய சக்தி,பேட்டரி மற்றும் "பெடல்' மூலம் இயங்க கூடிய சைக்கிள் தொழில் நுட்பத்தை கண்டுபிடித்துள்ளார்.
அவர் கூறுகையில், "" சூரிய ஒளி தகடை பயன்படுத்தி ( சோலார் பிளேட்) டி.சி., மின்சாரமாக மாற்றி, பேட்டரியில் சேமித்து சைக்கிள் ஓட்டலாம். பேட்டரி தேவை இல்லையென்றால், சூரிய ஒளியை நேரடியாக பயன்படுத்தியும் வாகனம் ஓட்டலாம். இரவு நேரங்களில் பேட்டரி மூலம் குறைந்தது 60 கி.மீ., தூரம் வரை பயணிக்கலாம். இவை இரண்டுமே சாத்தியமில்லை என்றால், "பெடல்' மூலம் நேரடியாக சைக்கிளை இயக்கலாம். பகல் 11 முதல் மாலை 4 மணி வரை பேட்டரி இன்றி சூரிய ஒளி மூலம் வாகனத்தை நேரடியாகவே இயக்க முடியும். ஆனால், வேகம் குறைவாக இருக்கும். சாதாரண சைக்கிளில் இந்த தொழில் நுட்பத்தை பயன்படுத்தி வாகனம் ஓட்டலாம். இதற்கு குறைந்தளவே செலவு செய்தால் போதுமானது, என்றார்.

New nano formula for the wounding of diabetics : சர்க்கரை நோயாளி புண் ஆற "புது நானோ பார்முலா': பட்டதாரி சாதனை

 சர்க்கரை நோயாளி புண் ஆற "புது நானோ பார்முலா': பட்டதாரி சாதனை

திருப்புவனம்:சர்க்கரை நோயாளிக்கு புண் வந்தால் எளிதில் ஆறாது. எளிதாக புண் ஆற, திருப்புவனம் பட்டதாரி "புது நானோ பார்முலா' கண்டுபிடித்துள்ளார்.

சர்க்கரை நோயாளிகளுக்கு புண் எளிதில் ஆறாது. இதற்கு திருப்புவனம் பட்டதாரி நேசமணி, "புது நானோ பார்முலா' உருவாக்கியுள்ளார்.மதுரை யாதவா கல்லூரியில் "மைக்ரோ பயாலஜி' முடித்துள்ளார்.

நேசமணி கூறுகையில், ""ஒரு வகை தாவர இலையை எடுத்து அதில் நுண்ணுயிரியை (மைக்ரோ ஆர்கனிஸம்) பயன்படுத்தி, இரண்டு நாள் வைத்தால், அதில் இருந்து குறிப்பிட்ட நொதிகள் (என்சைம்ஸ்) உற்பத்தி ஆகும். இந்த நொதிகளுடன் ஒருவகை நானோ கெமிக்கலை சேர்த்து மருந்து தயாரிக்க முடியும். இந்த மருந்தை பயன்படுத்துவதால் சர்க்கரை நோயாளி புண்களில் உள்ள ரத்த நாளங்கள் வேலை செய்து புண்களை அறுவை சிகிச்சை இல்லாமல் குணப்படுத்தலாம். இந்த பார்முலாவை பயன்படுத்தி பிளாஸ்டர் பேண்டேஜ் தயார் செய்யலாம். சென்னை ஐ.ஐ.டி.,யில் சமர்ப்பித்து புதிய கண்டுபிடிப்பாளர் என்று சான்றிதழ் பெற்றுள்ளேன்,'' என்றார்.

இவரை 82201 30443, 86818 35517 என்ற எண்களில் தொடர்பு கொள்ளலாம். இ-மெயில்: Hitechplasterbandage@gmail.com.

Boyle: Appointing alleged war-criminals to UN posts, a violation of UN Charter

[TamilNet, Wednesday, 08 February 2012, 05:30 GMT]
While Ban Ki Moon's spokesman Martin Nesirky insisted that Ban is powerless to stop the proposed appointment of alleged war-criminal Shavendra Silva to an UN adviser position, Professor Boyle, an expert in international law, said, "U.N. Secretary-General has a Charter obligation to determine that the terms of article 101(3) have been satisfied before he appoints someone to the Staff irrespective of any alleged recommendation by the General Assembly," and therefore, "Ban to appoint a presumptive war criminal to his Staff would be ultra vires his powers under the terms of article 101(3) and thus a violation of the Charter itself."

Professor Francis A. Boyle, University of Illinois

Text of the legal note Professor Boyle sent to TamilNet follows:

The United Nations Charter establishes Six Independent Organs: The Security Council, the General Assembly, the Economic and Social Council, the Trusteeship Council , the Secretariat, and the International Court of Justice. The U.N. Charter was deliberately drafted so that no one Organ had the right to order around any other Organ. Chapter XV of the Charter sets forth the independent powers and responsibilities of The Secretariat. According to article 97 thereof, the Secretary-General is the chief administrative officer of the United Nations Organization. Article 101 of the Charter provides: "The staff shall be appointed by the Secretary-General under regulations established by the General Assembly." However, these General Assembly regulations cannot trump the terms of the Charter itself. In this regard, article 101(3) clearly states: "The paramount consideration in the employment of the staff and in the determination of the conditions of service shall be the necessity of securing the highest standards of efficiency, competence, and integrity." The U.N. Secretary-General has a Charter obligation to determine that the terms of article 101(3) have been satisfied before he appoints someone to the Staff irrespective of any alleged recommendation by the General Assembly. Certainly the U.N. Secretary-General has a Charter obligation to reject a presumptive war criminal for appointment to the Staff on the grounds of his prima facie absence of "integrity." Indeed, for the U.N. Secretary General to appoint a presumptive war criminal to his Staff would be ultra vires his powers under the terms of article 101(3) and thus a violation of the Charter itself. For these reasons, the U.N. Secretary General must reject both Silva and Kohona for any U.N. Staff Appointment.

Inner City Press reported that even many member states describe the appointments as a travesty or a "new low," and say they are pushing Sri Lanka to pull Silva back, even if only to replace him with Permanent Representative Palitha Kohona, who also played a role in the White Flag killing of prospective surrenderees, along with Ban's chief of staff Vijay Nambiar.

Professor Francis A. Boyle taught United Nations Law in the College of Harvard University during the 1976-1977 Academic Year, and later for several years at the University of Illinois College of Law in Champaign. See his Foundations of World Order(Duke University Press: 1999).

Chronology:

08.02.12  Boyle: Appointing alleged war-criminals to UN post..

21.11.11  Treaties provide absolute immunity against civil s..

14.11.11  "Charming Betsy" not so charming towards defendant..

09.11.11  Shavendra not entitled to immunity, argue attorney..

02.11.11  Shavendra raises immunity defense to escape tortur..

24.09.11  Torture case filed against Sri Lanka's ex-General ..

13.05.11  Kohona admits to sending "Killer SMS"

04.05.11  German Rights Group accuses Dias of war-crimes

24.02.11  Ban and Nambiar confer with generals and officials..

22.02.11  Diaspora legal activists speak to Palaka'ni on ICC..

21.02.11  Kohona could face court over Tamil Tiger deaths - ..

13.02.11  TAG, SCET's legal brief asserts ICC obligated to p..

08.12.10  Dual citizen Kohona falls under ICC jurisdiction o..

06.12.10  Suspect Sri Lanka war-criminal in UN post under US..

26.11.10  UN post confers no absolute immunity from war crim..

21.11.10  New York media alerts UN posting of 'War Criminal'..

30.10.10  Denmark Tamils take legal step to file war-crimes ..

15.09.10  European Court to review Jagath Dias case

27.08.10  Sri Lanka's presumptive war-criminal to take UN jo..

01.08.10  Dias case filed in European Court, German Ambassad..

24.07.10  Tamils sue Germany for accepting alleged war crime..

21.07.10  Tamil Country Councils, TAG announce legal partner..

Related Articles:
28.01.12   Silva's proposed UN appointment elicits condemnation from Ri..


External Links:

ICP:		At UN Screening on Sri Lanka Murders, Kohona Tells Press to Ask Nambiar, Silva Says It Was 53rd Div - Lies Agreed On
FR:		Foundations of World Order: The Legalist Approach to International Relations, 1898-1922
ICP:		Amid Move to Switch From Criminal Silva, Ban Dismisses Predecessor Criticism
ICP:		Sri Lanka Got Saudi & Nepal to Stand Down, Silva to Now Cede to Kohona?

சொல்கிறார்கள்

"ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தணும்!'

சிலம்பாட்டத்தில் உலக சாம்பியன் பட்டம் வென்றுள்ள சூரிய சேகரன்: நான் ஆறாம் வகுப்பு படிக்கிறேன். ஒரு முறை, எங்கள் பள்ளியில் நடந்த சிலம்ப விளையாட்டுப் போட்டியில், நான் கொம்பு சுத்தியதைப் பார்த்த எங்கள் விளையாட்டு ஆசிரியர், அதில் பயிற்சி கொடுக்க ஆரம்பித்தார். ஒற்றைக் கொம்பு, வாள், சுருள் வாள் வீச்சு என கடுமையான பயிற்சியளித்தார். அதில் பயம் தெளிந்து, சிலம்பம் மீது, அதிக ஆர்வம் ஏற்பட்டது.பள்ளியில், கிரிக்கெட், கால்பந்து, வாலிபால் என, விளையாட்டுக்கள் பிரபலமாக இருக்கும் போது, நான் சிலம்பம் விளையாடுவதை பார்த்த சக மாணவர்கள், என்னை பார்த்து பயந்தனர். பின், நான் சாம்பியன் பட்டம் பெற்ற போது, அதே மாணவர்கள் என்னை பாராட்டினர்.மலேசியத் தலைநகர் கேலாலம்பூரில் நடந்த, உலக சிலம்ப போட்டியில், பதினோரு வயதினர் பிரிவில், நானும் ஒருவனாக பங்கேற்றேன். இந்தியா, ஈராக், ஈரான், சிங்கப்பூர், மலேசியா, நேபாளம், இந்தோனேசியா உள்ளிட்ட, ஏழு நாடுகளிலிருந்து, 30 பேர் இந்த போட்டியில் பங்கேற்றனர். சிலம்பாட்டத்தின் அடிப்படையே, கவனம் சிதறக் கூடாது என்பது தான். என் அம்மா அருகில் இருந்த தைரியத்தில், நான் நம்பிக்கையுடன் விளையாடி, கோப்பையை ஜெயித்தேன். என் பெற்றோரும், ஆசிரியர்களும் தரும் உற்சாகத்தில் தான், என்னால் வெற்றி பெற முடிகிறது.நம்ம ஊரில் தான், சிலம்பாட்டம் தேய்ந்து வரும் கலையாக உள்ளது. ஆனால், தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில், இந்த விளையாட்டிற்கு நல்ல வரவேற்பு உள்ளது. இங்குள்ளவர்களுக்கும், இந்த கலையின் மீது, ஆர்வத்தை ஏற்படுத்த வேண்டும்.ஒலிம்பிக் போட்டியில், சிலம்பாட்டத்தை சேர்க்கப் போகின்றனர். அதில் தங்கப் பதக்கம் வெல்ல வேண்டும் என்பது தான் என் லட்சியம், கனவு எல்லாமே!

மனித நேய ஆர்வலர்களே எங்களின் உயிர் காக்க உதவுங்கள்: ஆப்பிரிக்க தடுப்பு முகாமிலிருந்து ஈழத்தமிழர்கள்

மனித நேய ஆர்வலர்களே எங்களின் உயிர் காக்க உதவுங்கள்: ஆப்பிரிக்க தடுப்பு முகாமிலிருந்து ஈழத்தமிழர்கள்

பதியப்பட்ட நாள்February 6th, 2012 நேரம்: 23:54

அனைத்து சர்வதேச மனித அமைப்புகளுக்கும், மனிதநேயம் மிக்க மக்களுமாய் ஒரு கண்ணீர் மடலை வரைந்துள்ளனர். அனைத்து சர்வதேச மனித அமைப்புகளே!, மனிதநேயம் கொண்ட அன்பு உள்ளங்களே! எனத் தொடங்கும் அந்த மடலில்;

இலங்கையின் வடக்கு கிழக்கு பகுதிகளில் நடைபெற்ற போரினால் பாதிக்கப்பட்டு, இலங்கையில் இனி வசிக்க முடியாதென முடிவெடுத்து அகதிகளாக கனடா செல்வதற்காக மூன்று மாதங்களுக்கு முன் புறப்பட்ட நாங்கள் மேற்கு ஆபிரிக்க நாடான டோகோவில் உள்ள லோம் எனும் இடத்தில் தற்போது அந்த நாட்டு இராணுவத்தின் பிடியில் சிக்கி சொல்லொண்ணா துயரங்களை அனுபவித்து வருகின்றோம்.

500 பேருக்கு மேல் இவ்வாறு இலங்கையில் இருந்து புறப்பட்ட எங்களில் 209 பேர் மாத்திரமே இவ்வாறு இராணுவத்தினரின் பிடியில் சிக்கி உள்ளோம். இவர்களில் இரு தடவைகளில் 30 பேர் வரையில் தற்போது IOM நிறுவனத்தின் உதவியுடன் இலங்கைக்கு திரும்பியுள்ளனர் ஆனால் மிகுதியாக உள்ள நாங்கள் பல தடவைகள் இலங்கை இராணுவத்தினரின் இன்னல்களுக்கு உள்ளாகி சொல்லொண்ணா துயரங்களை அனுபவித்ததால் இலங்கை திரும்ப மனமின்றி இலங்கை இராணுவத்தினரின் கொடுமைகளைவிட இந்த சிறை வாழ்க்கை பரவாயில்லை என எண்ணி இங்கு வாழ்கின்றோம்.

IOM நிறுவனம் எங்களை விசாரணைசெய்து இலங்கை அரசுடனும் கனடா அரசுடனும், இரகசிய ஒப்பந்தங்களை செய்து எங்களை எப்படியாவது இலங்கைக்கு நாடுகடத்தி சிறையில் தள்ளுவதற்கு திட்டமிட்டுள்ளதாகவும் இதற்கு டோகோ நாட்டு இராணுவமும் உடந்தையாக செயற்படுவதாகவும் அறிகின்றோம்.

இந்த இரகசிய உடன்படிக்கையின் காரணமாக எங்களை அடைத்து வைத்திருக்கின் இராணுவம் கடந்த மூன்று நாட்களாக பாரிய கொடுமைகளுக்கு உள்ளாக்கி சித்திரவதை செய்கின்றது. இதன் உச்சக்கட்டமாக இன்றைய தினம் எங்களுடன் உள்ள இளம்பெண்களை அழைத்த இராணுவம் மலசலகூட கழிவுகளை உணவு உண்ணும் பாத்திரங்களில் எடுத்துக்கொண்டு வேறொரு இடத்தில் போடுமாறு கட்டளை இட்டுள்ளது வேறு வழி இன்றி பெண்களும் அந்தக் கட்டளையை நிறைவேற்றி உள்ளனர்.

அத்துடன் தற்போது ஒரு நாளைக்கு ஒரு தடவை மாத்திரமே எங்களை மலசலம் கழிப்பதற்கு இராணுவம் அனுமதிக்கின்றது. அதாவது காலை 6 மணிக்கு மலசலம் கழித்தால் மீண்டும் அடுத்த நாள் காலை 6 மணிக்குத்தான் மீண்டும் மலசலம் கழிக்க முடியும். இதனால் பலவாறான உபாதைகளை நாங்கள் தற்போது எதிர்கொள்கின்றோம்.

எங்களிடம் இருக்கின்ற சிறிய குழந்தைகள் தற்போது பல தொற்று நோய்களுக்கு உள்ளாகி உள்ளனர். நாங்கள் இருக்கும் இடத்தில் UNHCR, ICRC போன்ற நிறுவனங்கள் இல்லை இதனால் எங்களை வந்து கவனிப்பதற்கு யாரும் இல்லை இந்த அமைப்புகளுக்கு எங்களின் நிலை தெரிந்திருந்தும் அவர்கள் எங்களை வந்து பார்ப்பதில்லை. தென் ஆபிரிக்க நாடான கானா நாட்டில்தான் இந்த நிறுவனங்கள் இருக்கின்றன.

உணவு உடை மருத்துவ வசதிகள் இன்றி இராணுவத்தினரின் கொடுமைகளைத் தாங்கிக்கொண்டு எத்தனை நாட்களுக்கு நாங்கள் இன்னும் உயிருடன் இருப்போமென்று எங்களுக்கே தெரியாது.

எனவே உலகில் உள்ள மனித நேயம் கொண்ட அமைப்புகளே மனித நேய ஆர்வலர்களே, எங்களின் இந்த பரிதாப நிலையைக் கருத்தில்கொண்டு எங்களின் உயிர் காக்க உதவுங்கள் போரினால் பாதிக்கப்பட்ட இலங்கைத் தமிழர்களை அகதிகளாக ஏற்றுக்கொள்ளுகின்ற எந்த நாடாவது எங்களையும் அகதிகளாக ஏற்றுக்கொண்டு அடைக்கலம் தாருங்கள் என தங்களை மன்றாடிக் கேட்டுக்கொள்கின்றோம் எனத் தெரிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது.

உதவிகளை வழங்கக் கூடிய அமைப்புக்கள் மற்றும் சமூக நல ஆர்வலர்கள் விரைந்து இவர்களுக்கான உதவிகளை வழங்க முன் வரவேண்டுமென கோரிக்கை விடப்பட்டுள்ளது.

Eezham Tamils await dividends to come from Mahendran’s book

[TamilNet, Tuesday, 07 February 2012, 22:23 GMT]
“It is not a mere documentation sharing opinion, but it is on the demand for justice by the genocide-surviving Eezham Tamils, the plight of whom has not been experienced by any other society in the world,” writes Communist Party of India stalwart S. Mahendran, in the introduction to his book on the Vanni War. He encapsulates the global shame in a nutshell when he says “Mu’l’li-vaaykkaal is the heroes’ land in the 21st century world, where life was the weapon to claim one’s land.” The book in Tamil, “Veezhveanen’ru Ninaiththaayoa” (Have you thought that I would fall), brought out in December 2011 by veteran media publications Vikatan, Chennai, is on hot sales and has already found overwhelming appreciation among Tamil readers all over the world. Any good book is eventually judged by the impact it makes on society and Eezham Tamils await that dividend to come from the Tamil-speaking world.

Tamil Nadu Joint State Secretary of CPI, C. Mahendran

Mahendran has taken the task to his heart in writing the book and that is the secret of his success.

“When my heart was stressed by bleeding while writing this, I thought of stopping it. But then I thought of the determination of the people who had stopped breathing at Mu'l'livaaykkaal, and the debate that thought evoked within me gave me the determination to continue writing,” Mahendran says.

A significant feature of the book is that Mahendran orientates it entirely from the people’s point of view, which strengthens his moral right in proclaiming the truth that there was a planned genocide and it is an immediate question for the humanity to attend to.

“Resulting from ethnic animosities harboured for centuries, Mu’l’livaaykkaal was a planned genocide to finish off everything without witnesses,” Mahendran writes. Many of his political contemporaries, academics and media empires in India still suppress their conscience from proclaiming the truth.

A revealing example portrayed in the book showing the depth of the genocidal attitude is the plight of a group of orphan children looked after by a Catholic priest. The priest who was looking after 157 children saw 58 of them killed in shelling. When he managed to reach the barbed-wire camp with the remaining children, the SL military first took away the priest from the crying children and he died in custody according to the SL military. The Tamil children were later taken away to a centre in the South, despite the pleadings of the Church to hand over the children to it.

The book, first serialised in the Chennai-based Tamil weekly Aanantha Vikadan, was stopped in the middle. The concerned pages were torn off by genocidal Sri Lanka before the weekly was allowed for circulation in the island. Truth reaching the people was frightening for many in India and even in Tamil Nadu. However, Aanantha Vikadan brought out a complete publication later.

Mahendran’s book is the first substantial publication in Tamil, narrating the Vanni War

* * *

The reviewer was recently stunned by the naivety of an educated Tamil youth from Chennai who innocently asked whether there are still threats for Tamils in the island even after the LTTE had been crushed.

The reviewer couldn’t help comparing the awareness and emotions Tamil Nadu and its media evoked and showed during the liberation of Bangladesh.

It is against this backdrop, Mahendran writing this book addressed to the Tamil-speaking world with facts, insight, and in a lucid narrative style, makes an immense contribution.

Most of the frames brought out in the book by the author are not new to the Eezham Tamils in the island or even in the diaspora. They were living through it for ages. But there is a Tamil-speaking world outside of them that needs to know the basics.

Perhaps, it is the reality – the dearth of understanding among the general public in Tamil Nadu on the basic facts about what had happened – that might have made Mahendran to confine to simplification of the picture: The details and gravity of the genocide – the extent to which state in Sri Lanka controlled by the Sinhala nation had gone in doing away with the long-struggling nation of Eezham Tamils.

Passing references and remarks evenly distributed throughout the book show that the author is fully aware, and that he has also attempted to imply to the readers, about the India-involved international conspiracy risking even the genocide in engineering a dangerous paradigm for the world humanity.

But the focus of historiography falling on the genocidal and agent state of Sri Lanka, overshadows the role of the larger forces at work and master culprits in the Establishments of the powers, who have not only engineered and allowed the genocide but also sustain it after the war.

The activities of India, USA, China and many others in the aftermath of the war clearly show why, to achieve what, and to achieve it for whom, the genocidal war was conducted.

* * *

Accounts of the tragedies befallen on Eezham Tamils (Eezhaththuk Ka’n’neerk Kathaika’l) have long been written and filmed in Tamil Nadu, after every spurt of violence against Tamils in the island. But the impact being shallow to counter the designs of State in India was explicitly evident during the Vanni War.

A possible reason for the past attitude could be that whatever had happened was projected and seen as the problem of another people, of another country–even though the people affected were Tamil brethren.

But there is a difference now. This time, the deceit and challenges have directly been addressed to the people of Tamil Nadu, pricking the self-respect of every one of them.

Besides, the paradigm set by the powers including India, show that whatever has happened to the nation of Eezham Tamils could happen to any of the nations in the region and elsewhere, whether through genocide, through setting peoples against one another, or through any other means. In our immediate region, if we are unguarded it could happen even to the Sinhalese, Tamils of Tamil Nadu, Malayalis or the Maldivians as well.

On Tuesday, inspiring the entire region, the people of Maldives have successfully demonstrated how a people’s uprising could make a regime to bow down, despite manipulations and props of powers.

No remedy for Eezham Tamils could be achieved unless there is collective struggle directed against the real culprits and unless the message is clear that none of them could achieve their interests without due justice delivered.

Mahendran writes he was stunned by the quest for justice shown by the diaspora.

But the real issue we face is not confined to the Eezham Tamils in the island or diaspora alone. It is the issue of every one of the peoples in the region. Tamil Nadu has the prime responsibility in playing a role.

We need a new historiography going beyond State to bring in an awareness among our people on the new realities of imperialistic nature that have come into our region.

Such a historiography that is not alien to the Marxist ideology of Mahendran would have helped him to focus the issue beyond genocide or war crimes accountability, into another level, where there is no inhibition in proclaiming liberation or independence to Eezham Tamils.

Liberation of Eezham Tamils is a paradigm-setting global test case that has to be upheld in response to new imperialism’s genocidal paradigm experimented in the island. This is a universal issue going well beyond the national confrontation of Tamils and Sinhalese, the right to protection of a people from genocide, or the right to self-determination of a nation.

* * *

If the victors compose literature to parade triumphalism the vanquished also will have their literature to harbour the spirit of struggle with determination, Mahendran concludes his book, comparing the euphoria of one and the plight of the other in the island.

Tamil literary heritage, right from the times of Chilappathikaaram, has a long tradition in making epics out of tragedies, political injustices and social injustices. The tradition continued into folklore, such as the stories of Mathurai Veeran, Kaaththavaraayan, A’n’namaar etc. We even made demi gods out of them either to take psychological revenge on the oppressors or to inspire the spirit of struggle against injustice. In modern times they also became themes for successful entertainment films.

But the inspirations are meaningful only when there are focussed political efforts.

“Veezhveanen’ru Ninaiththaayoa” by a political leader of a progressive party cannot stop merely at documentation, as he himself has said in his introduction.

party-polictical based question paper : பள்ளி தேர்வில் துள்ளி விளையாடிய அரசியல் கிண்டல்: தலைவர்களை கலாய்த்த வினாத்தாள்

 பள்ளி தேர்வில் துள்ளி விளையாடிய அரசியல் கிண்டல்: தலைவர்களை கலாய்த்த வினாத்தாள்

கோவை:""தமிழர்களே! தமிழர்களே! நீங்கள் என்னை கடலிலே தூக்கி போட்டாலும், கட்டு மரமாகத் தான் நான் மிதப்பேன்; அதில் நீங்கள் ஏறி பயணம் செய்யலாம்; கவிழ்ந்து விட மாட்டேன்...'' இது தான் கலைஞர் தொலைக்காட்சியில், இரவு 7.00 மணிக்கு நீங்கள் கேட்கும் வசனம்.

"நீங்கள் என்னை கடலிலே தூக்கி எறிந்தாலும், நீந்தி கரைக்கு வந்து, தொடர்ந்து உங்களை ஏமாற்றுவேன்...!' இது தான் அந்த கேள்வித்தாளில் காணப்படும் "லேட்டஸ்ட் டயலாக்!'கருணாநிதியை அப்பட்டமாகக் கிண்டலடிக்கும் இந்த புது வசனம், "நமது எம்.ஜி.ஆர்' நாளிதழிலோ, எம்.ஜி.ஆர்., மன்ற அறிவிப்பு பலகையிலோ வந்த கேலிச் சித்திரமில்லை; தனியார் மெட்ரிக் பள்ளி ஒன்றில், 10ம் வகுப்பு மாணவ, மாணவியருக்கு தரப்பட்ட ஆங்கிலம் முதல் தாளில் தரப்பட்ட வினாத்தாளில் இருந்த ஒரு வாக்கியம்.அவர் தமிழர்களிடம் கூறுகிறார் என ஆரம்பித்து, "இதை மறைமுக உரையாக (இன்டைரக்ட் ஸ்பீச்) மாற்றி எழுது' என, மேலே கண்ட "டயலாக்' தரப்பட்டுள்ளது.

இதே வினாத்தாளில், "செயல்பாட்டு வினை'யாக (பாசிவ் வாய்ஸ்) மாற்றி எழுதுமாறு சில வாக்கியங்கள் தரப்பட்டுள்ளன; அதில், "அரசியல்வாதிகள் மக்கள் பணத்தை ஏமாற்றி சம்பாதிக்கின்றனர்; அவர்களை திகார் சிறைக்கு கடவுள் அனுப்புகிறார்' என்ற ஒரு வாக்கியம், பல அரசியல்கட்சியினரையும் பொதுவாக கிண்டல் அடிக்கிறது.

மற்றொரு வாக்கியம், "நீங்கள் மூன்று பெண்களை திருமணம் செய்யாதிருந்தால், அவர்களால் மூன்று அமைச்சர்களை (கேபினட் மினிஸ்டர்) தேர்வு செய்திருக்க முடியாது' என, மறைமுகமாக ஓர் அரசியல் தலைவரை பரிகசிக்கிறது.

இதே பகுதியில், "முதல்வர் தன் தேர்தல் பிரசாரத்தின் போது, பல வாக்குறுதிகளை அளித்திருந்தார்; அவற்றை ஒவ்வொன்றாக நிறைவேற்றி வருகிறார்' என்ற வாக்கியமும் இடம் பெற்றிருக்கிறது; அந்த வாக்கியத்திலும், பெண்பாலை குறிக்கும் வகையில், "ஷீ, ஹெர்' என்ற ஆங்கில வார்த்தைகள் பயன்படுத்தப்பட்டிருப்பது, ஆளும்கட்சிக்காரர் ஒருவரே இதை தயாரித்திருப்பதை உறுதி செய்கிறது.தி.மு.க.,வையும், அதன் தலைவரையும் அப்பட்டமாகக் கிண்டலடிக்கும் இந்த கேள்வித்தாள், மருதமலை ரோட்டிலுள்ள ஒரு மெட்ரிக் பள்ளியில் அரையாண்டுத் தேர்வின் போது தரப்பட்டுள்ளது. தி.மு.க.,வினர் சிலருக்கு இது தெரிந்தும், அவர்கள் யாரும் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை. அர்த்தம் புரியவில்லையா அல்லது அர்த்தம் புரிந்து ரசித்தார்களா என்றும் தெரியவில்லை.

கோவை மெட்ரிக் பள்ளி ஆய்வாளர் கோபிதாசிடம் கேட்ட போது, ""அரையாண்டு தேர்வுக்கு அரசு கொடுத்த வினாத்தாளை, 75 சதவீத பள்ளிகள் வாங்கியுள்ளன; மற்றவர்கள், வெளியில் வாங்கினர்; நீங்கள் சொல்லும் பள்ளி நிர்வாகம், திருநெல்வேலியிலுள்ள ஒரு பப்ளிகேஷன்ஸ் நிறுவனத்திடம் அந்த வினாத்தாளை வாங்கியுள்ளது; பள்ளி நிர்வாகத்திடம் விளக்கம் கோரப்பட்டுள்ளது,'' என்றார்.

தமிழுக்காகப் பலியாகக் கைதானார் இலக்குவனார்

"பிறர் தூக்கிச் சென்ற பிறகுதான் நம் சொத்து என்பதே தெரிகிறது'

First Published : 05 Feb 2012 03:18:31 PM IST

திருச்சி, பிப். 4: பிறர் தூக்கிச் சென்ற பிறகுதான் அது நம் சொத்து என்பதே தமிழனுக்குத் தெரிகிறது என்றார் மூத்த தமிழறிஞர் தமிழண்ணல்.  திருச்சிராப்பள்ளி மாவட்டத் தமிழ் அமைப்புகளின் கூட்டமைப்பு சார்பில் சனிக்கிழமை நடைபெற்ற தமிழறிஞர் மு. அருணாசலனார், முனைவர் சி. இலக்குவனார், முனைவர் மு. வரதராசனார் ஆகியோரின் நூற்றாண்டு விழாவில் அவர் மேலும் பேசியது:  "இலக்குவனார் எனக்கு ஆசிரியராக இருந்தவர். மு. அருணாசலனார் எனது வழிகாட்டி. இலக்குவனார் தன்னை இழந்தவர். தனக்கு வர வேண்டிய பதவிகளை இழந்தார். ஆனால், அருணாசலனார் வேறு தளத்தில் இருந்தார். தமிழறிஞன் தன்காலில் நிற்க வேண்டும் என்று வாழ்ந்து காட்டியவர் அவர்.  எனக்கு மூத்தவராகப் பணியாற்றி தமிழாசிரியர் பெற்ற ஊதியம் ரூ. 18. அப்போது கணிதம் உள்ளிட்ட வேறு பாட ஆசிரியர்களுக்கு ஊதியம் ரூ. 84. பிறகு பணியில் சேர்ந்த எனக்கு மாத ஊதியம் ரூ. 84. தமிழாசிரியரா? என ஏளனமாகப் பார்ப்பார்கள். பின்னாளில்தான் இந்த நிலை மாறியது.  தமிழின் சொத்தை, நம் சொத்தை நாம் காப்பாற்றுவதில்லை. பிறர் தூக்கிச் சென்ற பிறகுதான் என்னுடையது, என்னுடையது என்று கூச்சல் போடுகிறோம். தமிழிசையும் அப்படியே.  மு. அருணாசலனாரின் இந்த நூல்களை தமிழ் மாணவர்களிடம் கொண்டு சேர்க்க வேண்டும். ஏராளமான ஆய்வுகள் இவற்றிலிருந்து வெளிவர வேண்டும்' என்றார் தமிழண்ணல். 

விழாவில், முதுமுனைவர் இரா. இளங்குமரனார் பேசியது:  "தேவாரம், திருவாசகத்துக்கு கோயிலில் இடம் இல்லையென்றால் அந்தக் கோ  யிலைப் பூட்டு போட்டு பூட்டு என்றவர் மு. வரதராசனார். லட்சுமணன் என்ற பெயரை இலக்குவனாக்கியது சாமி சிதம்பரனார். அதன்பிறகு, "இலக்கை நோக்கிச் செல்பவன் இலக்குவன்' என்று மறுமொழி சொன்னார் இலக்குவனார்.  பெயரின் பின்னால் "ஆர்' சேர்த்துவிட்டால் அதைத் தாண்டி சாதிப் பெயரை ஒட்ட முடியாது. அதனால்தான் இலக்குவன், இலக்குவனார் ஆனார்.  தாய்மொழி பயிற்று மொழியாக வேண்டும் என்று போராடியதற்காக, இலக்குவனாரை சிறைப்படுத்த காவல் துறை முயற்சி செய்தது. இதை உளவுத் துறையைச் சேர்ந்த எனது பழைய மாணவர் மூலம் அறிந்து கொண்டு இலக்குவனாரிடம் தெரிவித்தேன்.  தமிழுக்காக பழியைச் சுமக்கவும், பலியாகவும் தயாராக இருப்பதாக கைதானார் அவர். வேலூர் சிறையில் 105 நாள்கள் சிறையில் இருந்தார்.  குட்ட வேண்டிய இடங்களில் குனிந்து குனிந்து வாழ்ந்தோம். இப்போது பல சிக்கல்களைச் சந்தித்து வருகிறோம். எனவே, தமிழர்கள் இலக்குவனாரின் வழியைப் பின்பற்ற வேண்டும்' என்றார் இளங்குமரனார்.  

விழாவில் மு. அருணாசலனாரின் "தமிழ் இசை இலக்கண வரலாறு', "தமிழ் இசை இலக்கிய வரலாறு' ஆகிய இரு நூல்களையும் இலக்கிய விமர்சகர் வீ.ந. சோமசுந்தரம் வெளியிட, திருச்சிராப்பள்ளித் தமிழ்ச் சங்க அமைச்சர் புலவர் சி. சிவக்கொழுந்து, காவேரி மகளிர் கல்லூரிச் செயலர் கி. அரங்கராசன் ஆகியோர் பெற்றுக் கொண்டனர்.  பேராசிரியர் த. கனகசபை, "மு. அருணாசலனாரின் இசைக் கொடை' என்ற தலைப்பில் பேசினார். விழாவில், புலவர் தமிழகன், பாவலர் முவ. பரணர், பதிப்பாளர் உல. பாலசுப்பிரமணியன் உள்ளிட்டோர் பங்கேற்றனர்.  விழாவுக்கு பாவாணர் தமிழியக்கத்தின் அமைப்பாளர் முனைவர் கு. திருமாறன் தலைமை வகித்தார். திருக்குறள் அஞ்சல் வழிக் கல்வி மையத்தின் தலைவர் சு. முருகானந்தம் வரவேற்றார். தமிழ்க் கலை இலக்கியப் பேரவைச் செயலர் கவிஞர் ராஜா ரகுநாதன் நன்றி கூறினார்.

free aksash tablet for students

லேப்டாப் என்பது மடிகணிணி. டேப்லெட் என்பது சிறு கணிணி. செய்தி சரிதான். 
அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் / தமிழே விழி! தமிழா விழி! எழுத்தைக் காப்போம்! மொழியைக் காப்போம்! இனத்தைக் காப்போம்! /

ஆகாஷ் டேப்லெட் மாணவர்களுக்கு இலவசமாக கிடைக்கும் : கபில் சிபல்

First Published : 07 Feb 2012 12:40:45 PM IST

பெங்களூரூ, பிப். 7 : மாணவர்களுக்காகவே மிகக் குறைந்த விலையில் தயாரிக்கப்பட்டு வரும் ஆகாஷ் டேப்லெட்டை, இலவசமாக அளிக்கும் திட்டத்தை மத்திய அரசு பரிசீலித்து வருகிறது என்று மத்திய மனிதவள மேம்பாட்டுத் துறை அமைச்சர் கூறியுள்ளார்.பெங்களூரூவில் பேசிய மத்திய அமைச்சர் கபில் சிபல், ஆகாஷ் டேப்லெட்டில் வெளிநாடுகளில் இருந்து பெறப்பட்ட சில பொருட்கள் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், அடுத்த திட்டத்தில் முற்றிலும் இந்தியாவில் தயாரிக்கப்பட்ட ஆகாஷ் டேப்லெட்டை உருவாக்க திட்டமிட்டுள்ளோம்.தற்போது ஆகாஷ் டேப்லெட் ரூ.1500க்கு மாணவர்களுக்கு வழங்கப்படுகிறது. இதில், மத்திய அரசும், கல்வி நிறுவனமும் தலா ரூ.750 செலுத்தினால், மாணவர்களுக்கு இலவசமாகவே ஆகாஷ் டேப்லெட் கிடைக்க வழி உள்ளது. இந்த திட்டத்தை பரிசீலித்து வருகிறோம் என கபில் சிபல் கூறியுள்ளார்.

Email

Print

Delicious

Digg

Facebook

Twitter

2 கருத்துகள்

கருத்துகள்

dont`t fool the people get the exat date when it will happen.

By abd
2/7/2012 3:50:00 PM

ப்ளீஸ் நிச்சயமாக சொல்லுங்கள், ஆகாஷ் லேப்டாப் தானே, அணைத்து எடங்கள்ளிலும் ஆகாஷ் டேப்லெட் என்று வந்துள்ளது

By bala
2/7/2012 2:41:00 PM

Understanding is necessary : புரிதல் அவசியம்!

சொல்கிறார்கள்                                                                                                                                

புரிதல் அவசியம்!

உளவியல் நிபுணர் சுஜிதா: மூன்று உறவு வட்டங்கள், ஒவ்வொருவர் வாழ்க்கையிலும் தவிர்க்க முடியாதவை. முதலாவது காதலர்கள், தம்பதிகள் இவர்களுக்கு இடையே உணரப்படுவது; இரண்டாவது பெற்றோர், உடன் பிறப்புகள் உள்ளிட்ட குடும்ப அங்கத்தினர்கள் இடம் பெறுவர். மூன்றாவது நண்பர்கள், உறவினர்கள் இடம் பெறுவர். இந்த வட்டங்களின் வேறுபாடு, யாரை, எங்கே வைப்பது என்பதில், நமக்கு உள்ள தெளிவே, நம் முதிர்ச்சியின் வெளிப்பாடாகிறது.சில சமயங்களில், வெளி வட்டத்திலிருக்கும் ஒருவர், அதற்கடுத்த உள் வட்டத்திற்குள் நுழைய நேரிடலாம். உதாரணத்திற்கு, நட்பு வட்டத்தில் இருக்கும் ஒருவர் மிக நெருக்கமான நண்பராவது. அதேபோல், எதிர்ப்பால், நண்பர் ஒருவர் மீதான ஈர்ப்பு, நேசமாக உருவெடுப்பது போன்ற தருணங்களில், அவர்களை அந்த உறவு வட்டத்திற்குள் நுழைய அனுமதிப்பதில், நிதானமும், கவனமும் அவசியம்.தெளிவாகச் சொன்னால், பயங்கரவாதிகள் வசம் நீண்ட நாட்களுக்குப் பிணைக் கைதிகளாக இருப்பவர்கள், அதிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட பின், அந்த தீவிரவாதிகளின் அருகாமையில் ஈர்க்கப்பட்டதன் அடிப்படையில் அவர்களின் அனுதாபிகளாகி விடுவர். போதிய மனப்பக்குவம் அவர்களின் வளர்ப்பு முறையில், கிடைக்காததன் கோளாறு மற்றும் வெகுளித்தனத்தின் வெளிப்பாடு தான் இது.இந்த மனநிலையிலிருந்து நாம் மீண்டு வர, எண்ணங்களை மறு சீரமைக்கும் உத்தியை மேற்கொள்ளலாம். நம்மால் மறந்தாக வேண்டிய, ஆனால், மறக்க முடியாத நபரைப் பற்றிய, அவருடனான நினைவுகளை திரும்பச் சீரமைக்கலாம். இதற்கு தீர்வாய் ஒரு குறிக்கோள், நல்ல புத்தகங்கள், விளையாட்டு, பொழுதுபோக்கு போன்றவை உதவியாக இருக்கும். நம்மை எப்போதும் பிசியாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். இது போன்ற மன ரீதியான பாதிப்பில் இருப்பவர்களை, குற்ற உணர்ச்சிக்கு ஆளாக்காமல், புரிதலுடன் அணுக வேண்டும்.