Fonseka verdict signals trend to come out of LLRC

[TamilNet, Friday, 18 November 2011, 16:51 GMT]
Colombo High Court Bench on Friday convicted Sri Lanka’s former military commander Lt. Gen. Sarath Fonseka to three years rigorous imprisonment for him alleging that the SL President’s brother and defence secretary Gotabhaya Rajapaksa had ordered the execution of surrendering LTTE officials in the white flag incident. Fonseka was found guilty of “spreading rumours and causing public disorder.” His rigorous imprisonment may mean that he should perform manual labour in prison. Fonseka’s conviction signals what directions the LLRC findings and following actions might take, commented political observers in Colombo. “This conviction happens under a dictatorship,” Fonseka told the court rejecting the verdict. "People will rise against this judgement and only then will the independence of the judiciary be restored," he added.

Fonseka in an interview shortly after the war alleged that Gotabhaya had ordered the field commanders to kill the LTTE officials whose surrender by carrying a white flag was pre-arranged through some international efforts.

Gotabhaya Rajapaksa denied the allegation.

Fonseka said that he was misquoted in the interview.

Fonseka is already undergoing 30 months imprisonment after a court marshal finding him guilty of corruption.

He is also facing yet another case in the court in which he is accused of harbouring military deserters and employing them as his bodyguards during his election campaign.

The verdict on Fonseka was timed for SL President Rajapaksa’s 66th birthday celebrations and the roads around the court complex were found decorated with the portraits of Rajapaksa.

photo message

பல்லாயிரமாண்டுகள் மாக் கடலை ஆண்ட இனம் தமிழ் இனமே !

பல்லாயிரமாண்டுகள் மாக் கடலை 

ஆண்ட இனம் தமிழ் இனமே !

16-11-2011 அன்று ஆங்கில நாளிதழில் (TIMES OF INDIA) வெளியிடப்பட்ட
செய்தியைப் படித்துதான் பாருங்களேன் !


இன்றும் வால்பாறை என்ற பெயர் தென்னமெரிக்க நாடான சிலியில் உண்டு ! குறில்
தீவுக்கூட்டம் என்ற பெயர் வட ஜப்பானிய கடலில் உண்டு ! ரசிய நாட்டின்
(ஆசிய) கீழைப்  பகுதியான விலாடிவாச்டாக் அருகில் அதே குறில் தீவுகள் என்ற
பெயர் விளங்குவதை கூகிள வரைபடப் பகுதியில் தேடுபொறியால் நீங்களே
பாருங்களேன் !

மேலும் மாயன் நாகரிகத்துக்கும், தமிழருக்குமுள்ள தொடர்பெல்லாம்
வெளிவரும்.

Globetrotting man followed turtle track, claims study

M T Saju TNN

Chennai:

It was the beginning of a big voyage when he saw a school of turtles
scrawling towards the shore for nesting in the famous Gahirmatha beach
in Orissa. S Balasubramani, a marine researcher, was working on a
project when he got interested in turtle nesting and Tamil migration.
It is his belief that the two activities were linked in someway once
upon a time.

    He claims that people from the Tamil coasts used to travel to all
over the world following the tracks used by the turtles even from the
Stone Age. “Turtles are considered the navigator of the oceans. They
use ocean currents to cover long distances which helped Tamil sailors
explore other countries,” according to Balasubramani. Since the
coastal climate is ideal for nesting, turtles still travel to the
coasts of Orissa and Tamil Nadu from all parts of the world. There are
particular routes where sea currents occur and the turtles can sense
it very well, he says. “There are 53 turtle nesting places in Tamil
Nadu which are all close to the ancient ports. So there is a strong
connection between the migration of Tamils and the nesting of
turtles,” he concludes with his own logic.

    To prove his point, Balasubramani even has a list of turtle
nesting places in the world having Tamil names. “There are a number of
coasts having names in Tamil. Thamila (Myanmar) and Sabha Santagan
(Malaysia), Koolan, Cholawan and Ooru (Australia), Catalan (Spain)
Nanmadal and Kumari (Pacific ocean) are some examples,” he says.

    In addition to the study of literary references and scientific
oceanic studies, Balasubramani conducts experiments on the Tamil Nadu
coast making use of the traditional knowledge of the fisherfolk
community along with technical advances from various forums. The
study, conducted using latest technologies like satellite tracking,
claims there used to be voyages following the routes of turtles from
the coast of Tamil Nadu to places like US, Australia, New Zealand,
China and Japan. A bell with Tamil inscriptions on it found from a
Parua Maori tribal house at Vangarai, New Zealand, in 1836 shows that
voyages took place between the Tamil coasts and Kiwi land, it says.

    Why should one follow the turtles’ route? “The turtle can swim a
maximum of 85km a day, but it can cover at least 250km floating on the
ocean currents. Our ancestors must have used this system to cover the
sea,” he believes. However, more research is to be done in the field
to establish the point. “There are incidents like traveling from one
place to the other looking at the star. Likewise, there may be some
connection between turtle nesting and Tamil migration. If you take the
way the fisherfolk treat the turtles, you will know that they respect
the species. The won’t kill them, but send them back to sea. In many
temples in China, Philipines and Indonesia, people even adorn turtles.
There must be some connection. We need more research into the subject
to prove the point,” says M G Sahibhushan, a history expert. Recently,
researchers tracked over 12,700 miles of turtle swimming from the
Indonesian coast to the US. But did the human follows the turtle
species? A presentation will be made at the ICSA hall opposite the
Egmore Museum on Wednesday.

TIMES OF INDIA - 16.11.2011

என்று முடியும் இந்த மீனவர் சோகம்?

நல்ல கட்டுரை. இந்திய அரசு எல்லா மீனவர் நலனிலும் கருத்து செலுத்த இயலும். ஆனால் தமிழ் மீனவர்கள் மீது சிறிதும் கருத்து செலுததாது. எனவேதான் கடல் எல்லையில் சிங்கள நாடு வன் கவர்வு மேற்கொள்ளத் தேவையில்லாமல் தானே உள்வர வழி வகுத்துக் கொடுக்கிறது. மத்திய அரசிற்குத் தாளம்போடும் வேலையை அனைத்துக் கட்சிகளும் நிறுத்தினால்தான் மீனவர் நலன்  உட்பட அனைத்துத் தமிழர் நலன்களும் காக்கப்படும்.
அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் / தமிழே விழி! தமிழா விழி! எழுத்தைக் காப்போம்! மொழியைக் காப்போம்! இனத்தைக் காப்போம்! /

என்று முடியும் இந்த மீனவர் சோகம்?

உதயை மு. வீரையன்

First Published : 18 Nov 2011 01:51:30 AM IST

காலம் எல்லாம் உழைத்து உழைத்து ஓடாகிப்போன மக்களில் உழவர்களும், மீனவர்களும் முதலிடத்தில் இருக்கின்றனர். ஆனால், அவர்களுடைய துயரம், நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே போகிறதே தவிர, குறைந்தபாடில்லை. நாட்டு மக்களுக்கு உணவளிக்கும் கடமையைச் செய்யும் அவர்களைப் பாதுகாக்க வேண்டிய இந்திய அரசு பாராமுகமாக இருப்பதுதான் புதிராக இருக்கிறது.உலகம் முழுவதும் அரசாங்கம் என்பது தங்கள் குடிமக்களைப் பாதுகாப்பதற்காகவே இருக்கிறது. ஆனால், இந்திய நாட்டில் மட்டும் தற்கொலை செய்துகொள்ளும் விவசாயிகள் தொகை பெருகிக் கொண்டிருக்கிறது. இலங்கைக் கடற்படையால் கொலையுண்ட மீனவர் தொகையும் குறையவில்லை. இதற்குக் காரணம் என்ன?பல மொழி, பல இனம் கொண்ட இந்நாடு வேற்றுமையில் ஒற்றுமை காண்பதாகப் பேசினால் மட்டும் போதுமா? இந்திய மக்களில் ஒருவர் மேல் படும் அடி ஒவ்வொருவர் மேலும் பட்டதாக நினைக்க வேண்டும். ஆனால், இந்நாட்டுப் பழங்குடி மக்களாகிய மீனவர்கள் மீது தினமும் விழுந்து கொண்டிருக்கும் அடியைக் கண்டும் காணாமல் இருப்பது எப்படி?"தமிழ் மக்களின் தலைவர்கள்' எனக் கூறிக் கொண்டவர்கள் எல்லாம் வாய்ச்சொல்லில் வீரர்களாகவே இருக்கின்றனர்.கூரையில் ஏறி கோழி பிடிக்க முடியாதவர்கள், வானத்தைக் கீறி வைகுந்தம் காட்டப் போகிறார்களா? பலரைச் சிலகாலம் ஏமாற்றலாம்; சிலரைப் பலகாலம் ஏமாற்றலாம்; எல்லோரையும் எல்லா காலமும் ஏமாற்ற முடியாது.தமிழ் மக்களுக்கென ஓர் அரசு தமிழ்நாட்டில் இருக்கிறது. தமிழர் ஒருவரே மத்திய உள்துறை அமைச்சராக இருக்கிறார். அத்துடன் புதுவையைச் சேர்ந்த தமிழர் ஒருவரே மத்திய நாடாளுமன்ற விவகாரத்துறை இணையமைச்சராக இருக்கிறார். தமிழ் மக்களின் உரிமைகளுக்காகப் போராடுவதைவிட, தில்லிக்கு நல்ல பிள்ளைகளாக நடந்துகொண்டு சாகும்வரை பதவியில் இருக்க வேண்டும் என்பதையே கொள்கையாகக் கொண்டிருக்கின்றனர். தமிழ்நாட்டில் ஏதேனும் எழுச்சி ஏற்படுமானால் அதை அடக்குவதற்கு இவர்கள் பயன்பட்டு வருகின்றனர்.இப்போது கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்துக்கு எதிராகப் போராட்டம் நடைபெற்று வருகிறது. இதை எப்படியாவது அடக்கியாக வேண்டும். இப்போராட்டம் கடலோர மக்களுக்கானது. மீனவ மக்களின் வாழ்வாதாரமும் இதில் அடங்கியுள்ளது. இதை ஒடுக்குவதற்காக பிரதமரின் தூதுவராக புதுவை நாராயணசாமி வருகை தந்துள்ளார்.கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்துக்கு எதிர்ப்புத் தெரிவித்து, இடிந்தகரையில் போராட்டம் நடத்திய அப்பகுதி மக்களைச் சந்தித்துப் பேசியுள்ளார். கூடங்குளம் பகுதி மக்களின் பாதுகாப்பு, கழிவு நீர் கலப்பதால் மீன்கள் பாதிக்கப்படும் நிலையில் மீனவர்களின் வாழ்வாதாரம், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு ஆகியவை குறித்து அவர்கள் கேள்வி எழுப்பியுள்ளனர். மக்களின் சந்தேகத்தைத் தீர்ப்பது மத்திய அரசின் கடமையில்லையா?தமிழக முதல்வர் மத்திய அரசுக்கு எழுதிய கடிதத்தைத் தொடர்ந்து, மத்திய அரசின் சார்பில் 15 விஞ்ஞானிகள் கொண்ட குழுவும், மாநில அரசு மற்றும் போராட்டக்குழு இணைந்த குழுவும் பேச்சுவார்த்தை நடத்தியது. மத்திய வல்லுநர் குழு கூடங்குளம் அணு உலைப்பகுதிகளை இரண்டு கட்டங்களாக ஆய்வு நடத்தியது.இதைத் தொடர்ந்து போராட்டக்குழு சார்பில் நியமிக்கப்பட்டுள்ள 21 பேர் கொண்ட குழுவும் ஆய்வுப் பணிகளைத் தொடங்கவுள்ளது.கூடங்குளம் மக்களின் அச்சத்தைப் போக்க அனுப்பி வைக்கப்பட்ட மத்திய இணையமைச்சர் நாராயணசாமி, போராட்டக்காரர்களுக்குப் பணம் எங்கிருந்து வருகிறது என்பதுபற்றி விசாரணை நடத்த மத்திய அரசு ஆணையிட்டுள்ளதாகக் கூறியிருக்கிறார். மக்களின் அச்சத்தைப் போக்க வந்தவர் அவர்களை அச்சுறுத்திப் பணிய வைக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்டுள்ளார்.ஜெய்தாபூர் அணு மின் நிலையம் பிரான்ஸ், அமெரிக்க நாடுகளின் ஒத்துழைப்போடும், கூடங்குளம் அணுமின் நிலையம் ரஷியாவின் ஒத்துழைப்போடும் அமைக்கப்படுகிறது. அணு சக்திக்கு எதிரான போராட்டத்துக்கு வெளிநாட்டிலிருந்து நிதி வருகிறது என்றால் நமது நலன்களுக்கு எதிராக அந்தந்த நாடுகளே எப்படி நிதி உதவி அளிக்கும்?அணுசக்தித் துறையில் முன்னேறிய நாடுகளான பிரான்ஸ், இத்தாலி, ஜப்பான் போன்ற நாடுகள் அணுமின் நிலையங்களைப் படிப்படியாக மூடி வருகின்றன. 1973-க்குப் பிறகு அமெரிக்காவில் புதிதாக அணுமின் நிலையம் எதுவும் அமைக்கப்படவில்லை. ஆனால், இந்தியாவில் இப்போது அணுமின் நிலையங்களை அதிக எண்ணிக்கையில் அமைக்க அரசு திட்டமிட்டு வருகிறது.இவ்வாறு அணுசக்திக்கு எதிரான தேசிய யாத்திரைக் குழுவில் இடம்பெற்றுள்ள மும்பை உயர் நீதிமன்றத்தின் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி கோல்úஸ பாட்டீல் கூறியுள்ளார்."நாட்டின் அனைத்து அணுமின் நிலையங்களிலும் பாதுகாப்பு ஏற்பாடுகள் சிறப்பாகச் செய்துள்ள போதிலும் இந்த இடங்களில் நிலநடுக்கம் நிகழாது என்று கூறிவிட முடியாது' என்று தேசிய பேரிடர் மேலாண்மை ஆணையத்தின் துணைத்தலைவர் சகிதர் ரெட்டி பி.டி.ஐ. செய்தி நிறுவனத்துக்கு அளித்துள்ள பேட்டியில் தெரிவித்துள்ளார்."மழை வெள்ளம், நிலநடுக்கம் போன்ற இயற்கைப் பேரழிவுகளால் பாதிக்கப்படும் மக்களுக்கே அரசினால் முழுமையாக உதவி செய்ய முடியவில்லை. அணு உலைகளில் விபத்துகள் ஏற்படுமானால் என்ன செய்ய முடியும்?' என்று மக்கள் அஞ்சுவதில் நியாயம் இல்லாமல் இல்லை. 1984-ம் ஆண்டு போபால் நச்சுவாயு கசிவினால் ஏற்பட்ட இழப்பையே இன்றுவரை ஈடுசெய்ய முடியவில்லையே!பூமி தோன்றி கடல் தோன்றியபோதே தோன்றிய மூத்த இனம் காப்பாற்றப்பட வேண்டாமா? மீனவர்கள் கடல்தாயின் பிள்ளைகள். அந்தக் கடலோர மக்களை கடலோரக் கிராமங்களிலிருந்து விரட்டுவதற்குச் சட்டங்கள் போட்டது போதாதா? இப்போது அணுமின் நிலையங்கள் அமைத்தும் அவர்களை அழிக்க வேண்டுமா? இந்திய நாடு வல்லரசாக வளர்வதற்கு ஏழை எளிய மக்கள்தாம் தியாகம் செய்ய வேண்டுமா?இலங்கை கடற்படையால் தமிழக மீனவர்கள் தாக்கப்படும்போதெல்லாம் தமிழ்நாட்டு முதலமைச்சர் தில்லிக்குக் கடிதம் எழுதுவதும் இந்திய வெளியுறவுச் செயலர் இலங்கைக்குப் போகும் போதெல்லாம் தமிழக மீனவர் பிரச்னை பற்றியே பேசப்போவதாகக் கூறப்படுவதும் வழக்கமாகி விட்டது.கடந்த அக்டோபர் 8-ம் நாள் மூன்று நாள் பயணமாக இலங்கை சென்ற இந்திய வெளியுறவுச் செயலர் ரஞ்சன் மத்தாய் இடையில் சென்னை வந்து முதல்வரைச் சந்தித்தார். அப்போது தமிழ்நாட்டில் மீனவர்கள் மீது இலங்கை அரசின் தாக்குதலைத் தொகுத்து புள்ளிவிவரங்களுடன் தெரிவித்தார். தமிழக மீனவர்கள் மீது இலங்கைக் கடற்படையினர் நடத்தும் தாக்குதலை தேசியப் பிரச்னையாகக் கொள்ள வேண்டும் என்றும், இந்தியாவுக்கு எதிரான இலங்கை அரசின் தாக்குதல்களாகக் கருதி நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்றும் வலியுறுத்தினார். என்ன நடந்தது? இப்போது கூடங்குளம் அணுஉலை பிரச்னை பற்றிப் பேச்சுவார்த்தை நடத்த வந்த பிரதமர் அலுவலக இணையமைச்சர் நாராயணசாமி கூறுகிறார், இந்திய மீனவர்களுக்கு இனி பாதிப்பு நேர்ந்தால், மத்திய அரசு வேடிக்கை பார்க்காதாம்.""இலங்கை கடற்படையால் இந்திய மீனவர்கள் தாக்கப்படுவது நிறுத்தப்பட வேண்டும் என மாலத்தீவில் சார்க் மாநாட்டின்போது அந்த நாட்டு அதிபர் ராஜபட்சவிடம் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் வலியுறுத்தியுள்ளார். இந்திய மீனவர்களுக்கு இனி பாதிப்பு நேர்ந்தால் மத்திய அரசு வேடிக்கை பார்க்காது'' என்று நாராயணசாமி செய்தியாளர்களிடம் கூறியுள்ளார்.இவரது உறுதிமொழிக்குப் பிறகும் நவம்பர் 15-ம் தேதி ராமேசுவரம் மீனவர்கள் மீது இலங்கைக் கடற்படை தாக்குதல் நடத்தியதாகத் தெரியவந்துள்ளது. தமிழக முதல்வர் பிரதமருக்கு எழுதியுள்ள கடிதம் இதை உறுதி செய்கிறது. மீனவர் மீதான தாக்குதல் சம்பவத்தில் இலங்கை அரசு இரட்டை நிலையைக் கையாள்கிறது என்று கூறியுள்ளார். இந்திய அரசும் அதே இரட்டை நிலையைத்தான் கடைப்பிடிப்பதாக மீனவர்கள் கூறுகின்றனர். இந்தியாவின் கடற்கரையும் கடல் வளங்களும் மதிப்பு மிகுந்தவை. பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக மீனவர் வாழ்வும் வரலாறும் கடலோடும் கடற்கரையோடும் பின்னிப் பிணைந்தவை. அவர்களை அவ்விடங்களிலிருந்து வெளியேற்றும் நோக்கத்தோடு கொண்டுவரப்பட்ட கடற்கரை ஒழுங்கு மண்டல அறிவிப்பாணை-2010-ஐ எதிர்த்து பல போராட்டங்களை நடத்தியுள்ளனர். இப்போது கூடங்குளத்திலும் தங்கள் வாழ்வு மற்றும் வாழ்வாதாரங்களுக்காகவே போராடி வருகின்றனர்.இந்திய அரசியல் அமைப்புச் சட்டம் இந்தியக் குடிமகனுக்கு வழங்கியுள்ள உரிமைகள் மீனவ மக்களுக்கும் உண்டு. அவர்கள் கேட்பது மாட மாளிகைகள் அல்ல; கூடகோபுரங்கள் அல்ல; வாழ்வும் வாழ்வாதாரங்களுமே. இதை மறுப்பது நியாயமாகுமா? என்று முடியும் இந்த மீனவர் சோகம்?

Email

Print

Delicious

Digg

Facebook

Twitter

1 கருத்துகள்

கருத்துகள்

உண்மையில் எதற்காக தாக்குதல் நடக்கிறது? மீன் பிடிக்க கூடாது என்பதற்காகவா? அல்லது மீன் பிடிக்கும் சாக்கில் கடத்தல் செய்வதை தடுக்கவா? உண்மையை மாநில அரசும்,மதிய அரசும் மக்களிடம் கூறவேண்டும். எல்லோரும் கடத்தலில் ஈடுபடுகின்றவர்களா?

By Tamilian
11/18/2011 8:58:00 AM

உங்கள் கருத்தைப் பதிவு செய்யுங்கள்

வியாழன் கிரகத்தில் தண்ணீர்” நாசா விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடிப்பு

வியாழன் கிரகத்தில் தண்ணீர்” நாசா விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடிப்பு

Chennai வெள்ளிக்கிழமை, நவம்பர் 18, 1:07 PM IST

 

முந்தைய பதிவுகள் 5

இமெயில் பிரதி

வாஷிங்டன், நவ.18-

 

வியாழன் கிரகத்தில் தண்ணீர் உள்ளது என நாசா விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடித்துள்ளனர். சூரிய குடும்பத்தில் மிகப் பெரிய கிரகம் வியாழன், இங்கு பல சந்திரன்கள் உள்ளன. எனவே, வியாழன் கிரகம் குறித்து ஆய்வு நடத்த அமெரிக்காவின் நாசா விண்வெளி மையம் கடந்த 1989-ம் ஆண்டில் கலிலியோ விண்வெளி ஓடத்தை அனுப்பியது. அந்த ஓடம் வியாழன் கிரகத்தின் மேற்பரப்பை ஆய்வு செய்தது.

 

அதில் அங்கு ஐஸ்கட்டி படிவங்கள் ஓரளவு இருப்பது தெரிய வந்தது. அது மிக தெளிவாக தெரியாததால் அங்கு தண்ணீர் இருப்பது சந்தேகம் என கருதினர். இந்த நிலையில், வியாழன் கிரகத்தில் உள்ள “யூரோப்பா” என்ற சந்திரனில் தண்ணீர் இருப்பது உறுதியாக தெரிய வந்துள்ளது. “யூரோப்பா”வில் 10 கி.மீட்டர் அளவுக்கு கனமான ஐஸ்கட்டி படிவங்கள் உள்ளன.

 

அவை 3 கி.மீட்டர் ஆழத்துக்கு படிந்து உள்ளன. இதன் மூலம் அங்கு பெரிய கடல்களும் ஏரிகளும் இருக்க வாய்ப்பு உள்ளது. இந்த தகவலை அமெரிக்காவின் டெக்சாஸ் பல்கலைக்கழகத்தின் விண்வெளி இயற்பியல் நிறுவன தலைவர் பிரிட்னி தெரிவித்துள்ளார். 

 

 

Friday, November 18,2011 03:34 PM, வீட்டுகுருவி said: நல்ல வேல அங்க பெட்ரோல் இருப்பதுபோல் கண்டுபிடிக்கலா...இப்போதைக்கு வியாழன் தப்பிச்சது இக்கருத்துக்கு உங்கள் கருத்து .....?

Friday, November 18,2011 02:52 PM, Raja said: இது ஒரு நல்லகண்டுபிடிப்புதன் ஆனால் இந்த பயங்கரவாத செயல்களை இவுலகில் நடத்தும் அமெரிக்கா அங்கேயும் சென்று தாக்குதல் நடத்தி அனைத்தையும் அளித்து நாசமாக்கி விடுவார்கள் இது அனைவருக்குமே தெரிந்த விஷயம். On Friday, November 18,2011 02:54 PM, Aswin said : ஆமாம் இது சரியான செய்திதான் இக்கருத்துக்கு உங்கள் கருத்து .....?

Friday, November 18,2011 02:51 PM, விஜயகாந்த் said: அய்யா........இந்த தகவல் தந்த உங்களுக்கு எங்கள் கரிமேட்டு கருவாயன் நற்பணி மன்றம் சார்பாக நன்றி தெரிவித்துகொள்கிறோம்........ஏன் என்றல் வர வர எங்கள் அய்யாவுக்கு உள்ளூர் தண்ணி ஒத்துகொள்வதில்லை...அதனால் ஒரு மாற்றத்துக்கு “வியாழன் கிரகத்து தண்ணீர்” குடித்து பார்க்கலாம் என்று ஒரு ஆர்வ கோளாறு........."மாத்தி யோசி".......வாழ்க நாசா.......வளர்க எங்கள் கேப்டன் விஜயகாந்த்... On Friday, November 18,2011 03:14 PM, sathriyan said : எங்கள் தானை தலைவன் மாண்புமிகு நரசிம்மாவை தரக்குறைவாக பேச அனுமதிக்க மாட்டோம் . இப்படிக்கு கரிமேடு கரிவாயன் கள் இக்கருத்துக்கு உங்கள் கருத்து .....?

Friday, November 18,2011 02:33 PM, kusumban said: நல்ல முயற்சி.௨௨ எஅர்ஸ் இதற்கு இக்கருத்துக்கு உங்கள் கருத்து .....?

வெள்ளைக்கொடி வழக்கில் சரத் பொன்சேகா குற்றவாளி எனத் தீர்ப்பு: 36 மாதம் சிறைத்தண்டனை

வெள்ளைக்கொடி வழக்கில் சரத் பொன்சேகா குற்றவாளி என தீர்ப்பு: 

36 மாதம் சிறைத்தண்டனை

First Published : 18 Nov 2011 02:06:57 PM IST

கொழும்பு, நவ.18: வெள்ளைக் கொடி வழக்கில் ஜனநாயக தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவரும், முன்னாள் ராணுவத் தளபதியுமான சரத் பொன்சேகா குற்றவாளி என தீர்மானித்து 36 மாத கால சிறைத் தண்டனை வழங்கி கொழும்பு மேல் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது.மிகவும் பரபரப்பாக பேசப்பட்டு வந்த வெள்ளைக் கொடி வழக்கு தொடர்பான தீர்ப்பு இன்று கொழும்பு புதுக்கடைப் பிரதேசத்தில் அமைந்துள்ள மேல் நீதிமன்றக் கட்டடத்தில் அறிவிக்கப்பட்டது.நீதிபதி தீபாலி விஜேசுந்திர தலைமையிலான பெஞ்ச் இந்த வழக்கை கடந்த ஒன்றரை வருட காலமாக விசாரணை செய்து வந்தது.இறுதிக் கட்ட போரின் போது வெள்ளைக் கொடி ஏந்தி சரணடைந்த தமிழீழ விடுதலைப் புலி உறுப்பினர்கள் மீது, துப்பாக்கிச் சூடு நடத்துமாறு பாதுகாப்புச் செயலாளர் கோத்தபாய ராஜபட்ச உத்தரவு பிறப்பித்திருந்ததாக ஆங்கில ஊடகமொன்றுக்கு சரத் பொன்சேகா நேர் காணல் வழங்கியிருந்ததாக குற்றம் சுமத்தப்பட்டிருந்தது.பாதுகாப்புக் செயலாளருக்கும், நாட்டுக்கும் களங்கம் ஏற்படும் வகையில் சரத் பொன்சேகா தகவல்களை வெளியிட்டுள்ளதாக குற்றம் சுமத்தப்பட்டிருந்தது.இந்த வழக்கை விசாரணை செய்த நீதிபதிகள் பெஞ்ச், சரத் பொன்சேகா குற்றவாளி என தீர்மானித்து 36 மாத கால சிறைத்தண்டனை விதித்துள்ளது.இதற்கு முன்னர் ராணுவ நீதிமன்றத்தினால் சரத் பொன்சேகாவிற்கு 30 மாத சிறைத்தண்டனை விதித்திருந்தது குறிப்பிடத்தக்கது.ராணுவத்தில் கடமையாற்றிய போது அரசியலில் ஈடுபட்டதாகத் தெரிவித்து இந்தத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டது.

957 uprooted Tamil families in Ampaa'rai district still remain in shelters

[TamilNet, Thursday, 17 November 2011, 15:47 GMT]
Contrary to the claims by Colombo government and its paramilitary run subservient Eastern Provincial Council (EPC) that all uprooted Tamils have been resettled in Ampaa'rai district, 957 uprooted families from four Tamil villages in Thirukkoayil DS division of Ampaa'rai district in the East still remain in shelters amid claims, according to Batticaloa district TNA parliamentarian Mr.C.Yogeswaran. The MP visited the four villages, , Thangkavealaayutha-puram, Kagnchikudichchaa'ru, Kaagnchirangkudaa and Chaakama, last weekend to collect information about the Tamil families that have been struggling without resettlement.

Instead of resettling people, the Colombo government is attempting to refurbish existing camps of the once notorious Special Task Force (STF) in these villages, the TNA MP was told by the uprooted people.

Residents of these villages were uprooted following an attack by Sri Lankan military with the support of Muslim paramilitary homeguards in 1986. About 180 Tamils perished in the attack.

Many of the remaining villagers were abducted by armed groups and the SL military.

Since the war came to an end two and a half years ago in the East, the Tamil families who were seeking to resettle in their own villages, still remain in temporary shelters and with friends and relatives elsewhere without basic facilities and other assistance.

The uprooted people have not received any resettlement assistance. They lack basic facilities, there is no livelihood assistance to them and they all live in poverty.

Of 957 families, 425 are from Thangkavealaayutha-puram, 406 from Kangnchikudichchaa'ru and 126 from Chaakamam.

China timed SAARC summit to open embassy in Maldives

[TamilNet, Thursday, 17 November 2011, 18:41 GMT]
China hurriedly opened a full-fledged embassy in the Republic of Maldives on 8 November, just two days before the 17th summit of the South Asian Association for Regional Cooperation (SAARC) held this time in Addu in the southern most atoll of Maldives between 10–11 November. Commenting that such efforts by China in the region cannot be prevented, the Indian Defence Minister A. K. Anthony on Tuesday said, "China is expanding its military capabilities and building military infrastructure along the borders with us. We know that...we are aware of that, and we are concerned about that," Deccan Herald reported Thursday. India balanced the development by signing a pact worded as ‘maritime and counter-terrorism cooperation’ by which both nations agreed “their respective territories would not be allowed for any activity inimical to the other and by any quarter.”

Extending 100 million US dollar credit line to Maldives, the Indian Prime Minister, Dr Manmohan Singh in his address to the Maldivian parliament said, “This is our extended neighbourhood. We wish to work with the Maldives and other like-minded countries to ensure peace and prosperity in the Indian Ocean region.”

The Indian Navy was patrolling the Maldives, especially the Addu Atoll, to protect the heads of government of 8 countries of the region, including Sri Lanka President Mahinda Rajapaksa and Afghan President Hamid Karzai, besides the Indian Prime Minister Manmohan Singh.

Australia, China, Iran, Japan, Republic of Korea, Mauritius, Myanmar, USA and EU participated as Observers in the summit.

China was demanding for ‘Dialogue Partner’ status in the SAARC, similar to the privilege it now enjoys in ASEAN.

Responding to media questions at the end of the summit, the Maldivian President, Mohamed Nasheed said, “There was no hurry or further discussion to make China a dialogue partner.”

The 17th SAARC conference having the paradigm “Building Bridges” made declarations on many Establishment-important topics related to integration of trade, transport, universities, energy etc., including ‘coordinated and concerted efforts to combat terrorism’ and combating maritime piracy, had nothing to say on genocides, land-grabs, increasing state-conducted human rights violations and the unresolved national questions that actually plague the peoples of the region.

Addu, the southern-most atoll of Maldives lying just 45 minutes south of the equator. Note the airport and the entrance to the natural harbour protected by the atoll. [Image courtesy: Google Earth]

India, Sri Lanka, Maldives and Chagos [Image courtesy: Google Earth]

The choice of Addu for the summit and the show of China and India are symbolic of the on-going power games in the southern part of South Asia.

The Addu atoll (from Adda-duvu, meaning eight islands) formally had a British base and airstrip at the island of Gan (from Gamu- meaning village). It was of much strategic importance to the British during World War II, and later when Britain had to quit the bases in Trincomalee and Katunayake after SWRD Bandaranayake capturing power in Ceylon in 1956.

The Addu Atoll located at the southern most tip of the Maldivian archipelago has a well-protected deep-sea harbour.

Beyond the Addu Atoll towards the south, lies the Chagos archipelago and the US-British joint base in the island Diego Garcia.

Addu was also the centre of a de facto state United Suvadives Republic that was running a government parallel to that at Male for 8 years in the late 50s and early 60s, with tacit British support.

With India-led non-alignment challenging continued European colonialism in the east in the 50s and 60s, and with the prospects of developing a US-UK base at Diego Garcia, the British decided to abandon Addu and its de facto state. Male conquered it and the bitter memories and antagonism still exist in the psyche of the peoples of Addu and Male.

The governments in Male carefully suppressed Addu, the former hub of maritime trade and economy, for nearly half a century.

The government in Male now ‘developing’ Addu with a new city status, international airport, harbour, SAARC summit etc., are coupled with new power rivalry seeking status quo over the archipelago controlling strategic maritime alleys.

President Nasheed perhaps thinks Maldives cannot resist playing a role in the power equations.

Recently he even invited Israel to have activities in one of the islands.

Maldives made a symbolic military presence in favour of genocidal Colombo during the war and its defence minister recently visited the occupying SL military in Jaffna.

Maldives under Nasheed is proactive in shielding genocidal Colombo in the international arena. Nasheed’s government is also in recent times accused of increased human rights violations domestically.

The loser is actually India, because whatever China gains in the region are new gains for it.

Naturally India should have had the pre-eminence in the region, not status quo.

But, by the foul play of waging a proxy war for the genocide of the natural-ally nation of Eezham Tamils, India has not prevented the entry of China. Instead, it has inspired countries like Sri Lanka and Maldives to further consolidate Chinese influence.

India’s fallout with the nation of Ezham Tamils and its continued denial to the independence of Eezham Tamils are very likely to enhance Chinese inroads into the southern flanks of South Asia, to an extent that India will be totally helpless at a point.

For instance, if there is another coup in Maldives like the one that took place in 1988, India now cannot be the exclusive and confident saviour.

Maldives President Mohamed Nasheed and Sri Lankan President Mahinda Rajapaksa meeting at 17th SAARC Summit at Addu in Maldives [Photo courtesy: www.seventeenthsaarcsummit.mv ]

Eager to flaunt its newly acquired status quo in southern South Asia, two days before the SAARC summit China opened its embassy in Male, the capital of Maldives.

China was in such a hurry for the occasion that even though its own building was not ready, it rented out a guest house, Canary Lodge, located at Majeedhe Magu, the main street in Male, to convert it into the embassy.

Chinese Vice Foreign Minister Zhang Zhijun visited Male for the occasion.

President Nasheed avoided attending the opening ceremony, and on his behalf, his special envoy Ibrahim Hussain Zaki and Abdulla Shahid Speaker of the Majlis (both of whom are veteran diplomats) participated the event to inaugurate the embassy along with Zhang Zhijun.

Until now, the Chinese embassy in Colombo was looking after China’s diplomatic interests in Maldives.

China is the fifth country to have an embassy in Maldives, after Sri Lanka, India, Pakistan and Bangladesh.

Maldives opened its embassy in China in August 2007.

India, Sri Lanka, Maldives and Chagos [Image courtesy: Google Earth]

Related Articles:
13.10.11   Maldives defence minister visits Jaffna
28.09.11   Maldives President thinks Sunanda Deshapriya a Tamil
28.09.11   Regimes in Sri Lanka, Maldives, forge questionable alliance


External Links:

Deccan Herald:		India not worried over China's embassy in Maldives: Antony
SAARC:		SEVENTEENTH SAARC SUMMIT
Chinaembassy.se:		Chinese Embassy in Maldives Holds Opening Ceremony

dinamalar photo: sun rays

dinamalar cartoon about price hike

India emerges as main designer of ‘Asian Model’ in Norway report

[TamilNet, Wednesday, 16 November 2011, 10:25 GMT]
The Norway report on the failed peace in Sri Lanka, concluding that Asian powers in pursuance of military solution were a reason for the failure, cautions that this model of ‘conflict resolution’ will challenge future Norwegian-style mediations. India’s role in the genocidal model of conflict resolution is not adequately discussed in the report, yet bits and pieces in the report along with what transpired in the panel discussion in Oslo on Friday, place India as decisively responsible for the ‘Asian model’ that ended the war in genocide. Meanwhile, citing the upsurge of Sinhala nationalism as a result of the international peace process, the report advises appeasement by leaving the fate of Eezham Tamils to ‘domestic solutions’. But an upsurge of Tamil nationalism resulting from the genocide, snowballing in either side of the Palk Bay, is yet to make impact with the IC.

The geopolitical imbalance affecting Eezham Tamils continue even in post-war politics, as in the assessment of the international community Tamil solidarity or the possibility of an upsurge of Tamil nationalism is not a significant equation to influence the powers as the Sinhala nationalism influences them.

Perhaps the IC is confident that New Delhi or Tamil Nadu politicians could contain any upsurge of nationalism in Tamil Nadu materialising the cause of Eezham Tamils.

The Norway report indirectly or naively accepts that ‘peace’ within the framework of united Sri Lanka failed, either by international peace mediation or by military intervention. In both ways – military intervention by India and mediation by IC-backed Norway – all the attempts hitherto were aiming at preserving the unity and integrity of State in the island.

Obviously, the failure in achieving peace within united Sri Lanka has narrowed down the choice now. There need to be no mincing of words: either secession or genocide of the nation of Eezham Tamils sooner or later.

Norway, India and the IC, know this reality, but refrain from accepting it and naively opt for the latter solution in the name of ‘domestic’ solution or in other words, Rajapaksa’s ‘home-made’ solution.

The Norway report laments at the ‘military solution’, acknowledges the upsurge in Sinhala nationalism and speaks about “old tricks in the Sri Lankan book.”

At the Oslo panel discussion, the team leader of the report, Gunnar M. Sørbø, who as a social anthropology academic rising above the narrow perspectives of politicians, diplomats, and intelligence personnel, reminded the issue of life and death in such peace processes and argued that Norway had the option of quitting in order to signal the world on the realities of the war in the island.

The reality of ‘military solution’ in the context of Sri Lanka is nothing but genocide, as the military is a Sinhala military.

But none of the players, including the Norway report writers, are prepared to spell it out, as it would justify the independence of Eezham Tamils.

There is no point in any of them talking about war crimes because worse crimes are committed by not accepting people’s realities.

They all now talk about ‘domestic’ solutions because they think it is conducive for the competing powers in the island to maintain status quo.

Genocidal Colombo will carefully maintain the status quo to complete its agenda.

The biggest loser is India, even though it cons about its ‘exclusive rights’ in resolving the crisis in the island. But the realities are different. So, it does nothing, sits on any international solution and barters Eezham Tamil interests for its leverage in the island as that is the only thing it could offer to maintain its status quo with the other powers in the island.

* * *

India’s stand on political solution:

All hands now point to India for adamantly refusing to see secession as an option, for playing the decisive role in ending the war in genocide, for not acknowledging the war crimes and for sitting on international investigations, justice and solutions.

India never accepted the struggle for Tamil Eelam, as they never approved of the LTTE, the Norway report team leader said in the panel discussion Friday.

Gunnar Sørbø addressing the audience

The report comes out with further evidence that the paranoia of India didn’t stop just at refusing the independence of Eezham Tamils. India worked against even federalism and later against the ISGA proposals, which according to the Norway report was a significant alternative for Tamil Eelam coming from the LTTE.

“India had unsuccessfully mounted all the leverage it had to enforce a political solution short of federalism,” the report says about IPKF militarily trying a solution within united Sri Lanka, without even conceding federal status.

“ISGA was not acceptable for the Muslim and Sinhala minorities, for the government and for India, all of whom are concerned that the proposed referendum after the interim period could still lead to some form of secession.” (p 47)

“India supported Norway because they thought it would not work anyway. India had very clear ideas about the acceptable parameters for a settlement; it would not countenance anything that went beyond the 13th amendment in terms of devolution of power to the north-east. Also, the ‘LTTE could not be part of the solution.” (p 73)

India now promotes a nondescript domestic solution, while silently abetting the structural and demographic genocide of Eezham Tamils to take place intensively.

India has never come out with any substantial ideological or practical reasons why the Eezham Tamils long suffering from genocide should not get independence.

It can never be the wish of the peoples of India that Eezham Tamils should not get independence. It cannot be the wish of the popularly elected representatives of the peoples either. From what quarters the democracy of India is hijacked is for the peoples of India to identify.

Indian people continue to tolerate Foreign Secretaries and National security Advisors talking like politicians. The Indian Foreign Secretary Ranjan Mathai, on a bilateral issue with Bangladesh said that India would not go against the wishes of its states (West Bengal in this case). But he proclaimed the opposite in protecting Rajapaksa in the CHOGM, despite a unanimous resolution in the Tamil Nadu State Assembly urging war crimes investigations and sanctions against Sri Lanka.

The Norway report aptly observes: “India’s accelerated integration into the global economy transformed the main electoral priorities, with ‘bread and butter issues’ trumping solidarity with Tamils living across the Palk Strait.”

* * *

India and the conduct of the war as seen by the Norway report:

With Congress coming to power in 2004, India offers Radar services to Colombo. (p54)

“More importantly, Indian opposition to the LTTE starts to translate into firmer backing for the Sri Lankan government.” (p58)

“Sri Lanka also secured an air force servicing agreement with Pakistan, improved its electronic and other surveillance with inputs from Indian and US intelligence.” (p94)

“The interception of LTTE ‘merchant’ ships with reported Indian support (and possibly US intelligence.” (p95)

“India appeared to have given the government tacit (and to some extent active) support in its military campaign and as explored further below, other regional powers (mainly China) stepped in to back the government.” (p74)

Contrary to what India was projecting to its people about China’s involvement, the Norway report testifies that it was India that encouraged Sri Lanka to bring in China.

“Delhi maintains it will not provide offensive military assets – due to the political sensitivity of Indian weapons being used against Tamils – but off the record, it does not object to Sri Lanka purchasing weaponry elsewhere.” (p59)

“We did not want Indian bullets used against Tamils,” a senior Indian diplomat explained. But it did provide intelligence and radar surveillance, and it did not oppose Sri Lanka’s military purchases in China, “so as to not alienate Rajapaksa and to avoid China and Pakistan from getting a hold,” an Indian observer said, the report cited.

“As the military offensive intensifies, it becomes increasingly clear that India will not apply pressure on the Sri Lankan government to call off the offensive. Behind the scenes, India is ‘not hesitant to support the government’s offensive against the LTTE,’ but realizes it needs to ‘manage the political fallout,’ according to a senior Indian diplomat reflecting on this period. It is considered a ‘no-brainer’ that India should ‘support the government in this offensive. In public, however, the Indian government refrains from voicing these views,” (p63)

“India meanwhile walked a fine line between showing concern for the plight of the Tamils stuck in the war zone while supporting the defeat of the LTTE and preserving its ties with the Sri Lankan government. Most observers agree that India’s most important influence on the end of the war lay not in the things it did and said, but in the things it did not do and say. ‘The war was led by Indian silence.” (p78)

“It is also doubtful India has any interest in the LTTE surviving the end of the war.” (p67)

“The Indian External Affairs establishment in fact seems to consider its handling of the end of Sri Lanka’s war a relative success.” (p79)

* * *

Norway report talks on India’s handling of the peace process:

“It identifies India and the US as the main players and gets their concurrence. In meetings in Delhi with the Indian Foreign Secretary, the National Security Advisor and the intelligence agency (RAW), it becomes clear that India will keep an arm’s length approach and will not take an active role in the process [in 2001 during BJP government].” (p33)

“To keep the discussion moving, help is sought from Satish Nambiar, a retired Indian general, who drafts a revised plan, suggesting a phased dismantling of High Security Zones matched by simultaneous dismantling of LTTE operational capacities.” (pp 41-42)

“India’s response to Norway’s role was less committal and less optimistic. India did not object since they saw Norway as non-threatening and gave them (lukewarm) support in the absence of any obvious alternatives. As one Indian informant commented: ‘the attitude was: try it and we’ll see what happens, [but] the Indians never factored Norway as a serious presence. They were respectful, but sceptical of what they could actually do.” (p73)

“The downside, according to one Indian diplomat, was ‘that Norway gave the LTTE some legitimacy which we found very uncomfortable.” (p74)

“India did not oppose Japanese involvement, but there was little enthusiasm for an overly political Japanese role. In the words of an Indian diplomat, Akashi was pretty much irrelevant.”

“The Sea Tigers and maritime shipments are vital for the LTTE, but it is difficult for the government to accept a compromise on the sea. Moreover, the navy, Kumaratunga and India are very sceptical about this issue, so the clause on this [in the CFA] is deliberately kept woolly.”

India opposed a stronger SLMM.

The report also hints that the split of Karuna found Indian support. The report says that for the first time the SL Army played an autonomous role in dealing with Karuna, against the wishes of the then President Kumaratunga, and Karuna was subsequently brought to India (p50). [Karuna found the patronage of The Hindu in Chennai]. Norway tried through UNP and PA to tell India not to recognize Karuna (p51).

“With the peace talks deadlocked, however, it becomes clear international support for the process is increasingly fragmented. India refuses to take a more overt role. (p49)

Rajapaksa rejected Norway and suggested UN, India and another regional power to facilitate peace. (p56)

“The Norwegians continue to solicit a more active Indian role in support of the talks in 2007, but Delhi continues to decline the suggestion.”

The report records the following on the rift between the approaches of Norway’s peace process and the aims of India:

“The then Norwegian ambassador in Colombo, Tore Hattrem described India as suffering from a ‘Burma syndrome’ in its Sri Lanka policy, meaning that it would not place a focus on human rights and democracy issues (as arguably had been the case in Burma in the 1990s) for fear of pushing the country into a closer relationship with China. India continued to express support for Norway’s efforts in Sri Lanka, but with the return of the UPA and the resumption of war, Delhi’s support for the Sri Lankan government (whether open or tacit) amounted to pursuing peace through the military defeat of the LTTE (see also International Crisis Group, 2011). The contradictions between this and Norway’s approach became ever wider.” (p76)

* * *

Erik Solheim paints a different picture of India’s role:

The following are excerpts from the speech as well as question and answer session of Erik Solheim at the panel discussion on Norway’s report, Friday:

“We started the peace process on the part of Norway with the belief that this could be resolved in a few months time. The Indians told us please be patient. If you cannot be patient, go away, I mean, get out of South Asia, you will only complicate matters. This will take a decade at the minimum. So, we learnt to be patient and you need to be patient with a peace process.”

“India, throughout had a veto power over the peace process. Because the Tigers did not have access to India, Milinda and myself shuttled to Delhi. I don't know how many times I have been at the Indian airport of New Delhi, meeting Indian intelligence and others and there was no major step in the peace process whatsoever was taken without informing India. Sometimes they gave tacit accept even if they may have disagreed. But, India was throughout informed. And the reason for that was very simple.”

“From Day 1, we took the view that India is by far the most important foreign influence in Sri Lanka. The United States is important. But, it is second to India. And even more so, for India, Sri Lanka is a core interest. For the United States, it is periphery interest. And the United States will never ever risk relationship with India for Sri Lanka. So, if India is on board, ultimately the United States will basically follow. Most important and even into the details, for instance, what nations should be acceptable in the Sri Lanka Monitoring Mission – they [the Indians] gave us a list of nations that they would accept and we picked from that [smiling].”

Panel discussion

“Then, may be on the views on different roles of India, but there can be no different views on the fact that India was consulted throughout the peace process. Milinda can confirm it. I can confirm it. Every other actor can confirm it. India was much more into the peace process than most people tend to believe. There were secret meetings between the India and the LTTE. I participated in these meetings. I will not disclose who were they and where did that happen, but they did happen. There was lot more contacts. India, at every stage was consulted. They were kept informed on the smallest details and throughout they were supportive to the peace process. And, only in the final stage of 2008 onwards, top Indian officials saw there could be a military answer to the conflict. Prior to that they all said no –all that the foreign minister and all the heads of the intelligence apparatus and heads of the Foreign Service – who were the key individuals. So, the role of India was throughout.”

“I was very – I have to say Very Close – to Indian Intelligence. I met them enormous amounts of time throughout this process. Never, ever did any Indian official hint that a military victory was possible until mid 2008. Then they started, I mean I observed the change in Mr. Narayan and others, gradually shifting to the position that maybe – still may be that the government can wipe out the Tigers, militarily. Before that, no one thought it was possible. United States thought it was impossible; India thought it was impossible; Colombo thought it was impossible. So again, complete change from what we all based the peace process on, until that point.”

[Mr Solheim on Friday had to defend him against the observation of the report and the remarks of the report team leader that Norway should have quitted the peace process at an earlier opportunity in order to signal the world about the realities of the peace process turning into war. The thrust of Solheim’s speech largely blamed the LTTE, subtly shielded and defended the other players from war crime indictments and saw the end of the war not as a culmination of an intentional process but as a historical accident. “What happened was not necessarily what had to happen,” he said.]

* * *

BJP and Congress governments:

The report records the difference in the outlook between the BJP and Congress governments during peace and war in the island.

India under BJP was not much interested in involving in Sri Lanka, the report revelations showed.

According to Mr. Solheim, LTTE and India secretly met at the inception of the peace process [in BJP times]. Solheim declined to say where the meeting took place and who participated.

Since Congress coming to power, India militarily and diplomatically helped Colombo, and the Indian agenda of military solution differed from the approaches of the Norwegian peace process is the observation of the report that places much of the responsibility of the ‘Asian model of conflict resolution’ with the Congress regime of India.

The report also touches on the point that there were expectations of a different end of the war, pinning hopes on a BJP victory in May 2009.

“Indian Home Minister Chidambaram contacts Prabhakaran and suggests the LTTE agrees to a pre-drafted statement that they will lay down their weapons,” the report says, but without giving citations the report continues, “The document leaks to Vaiko, a radical but marginal Eelamist politician in Tamil Nadu, who rejects it as a Congress trick and assures the LTTE that BJP will win the ongoing Indian elections and come to the Tigers’ rescue.” (pp 67-68)

* * *

Rajiv Gandhi assassination factor:

The report also establishes a connection between the Rajiv assassination and the military solution to the conflict:

“However, crushing the LTTE has become the overriding concern after the disasters of the Indo-Lankan Accord in 1987 and the subsequent LTTE assassination of former Prime Minister Rajiv Gandhi in May 1991. The return to power of the Indian National Congress (now headed by his widow Sonia Gandhi) in 2004 and declining influence of Sri Lanka on Tamil Nadu politics (see chapter 7) mean that there are fewer inhibitions on a military solution to the conflict. India thus continues to advocate for the accommodation of Tamil aspirations in Sri Lanka, but does not apply any pressure against the Rajapaksa government in relation to the military option.” (p59)

Mr. Erik Solheim also extensively touched on the point in his speech and in answering questions Friday.

“Of course, the killing of Rajiv Gandhi was an enormous blunder. If you want to receive the support from the United States, would you kill an American president? I mean, who would even contemplate that? India was the main source of support for the Tamil Tigers, why then kill Rajiv Gandhi, an outstanding Indian prime minister, Solheim asked.

During the question and answer session, Mr. Solheim was asked by Mr. Pirabukkannan, a native of Tamil Nadu living in Norway that why was he always referring to the killings done by only one party while there were several Tamil leaders who were killed by the SL State.

Even on that occasion, Mr. Solheim brought out the case of Rajiv Gandhi and said: “But, for a non-state actor attacking and killing the [former] Prime Minister of India – Frankly, that is very rare. It is hard to think of any terrorist group attacking the president of America, or the president of China and the Prime Minister of India. It is immoral and is also enormously foolish. India was the main source of strength of the Tamil Tigers, why do they then kill the [former] prime minister of that land,” Solheim asked.

Many Tamil Nadu leaders who were negotiating with the New Delhi Establishment on stopping the war in the island also testify that there was a tendency in New Delhi to link Rajiv assassination with the military solution.

If what the report says and Solheim implies was true, then India is answerable to a serious war crime in contemporary human civilisation.

It is hard to think that the largest democracy in the world has decided to commit the genocide of a nation for the assassination of a former prime minister, whose case details are still murky and who was also not innocent of the command responsibility to the war crimes committed by the IPKF against Eezham Tamil civilians.

Why the continued injustice to the nation of Eezham Tamils if the assassination was the reason for the military solution, as some try to reduce and camouflage the larger issues?

While concluding his remarks at the panel discussion Friday, Gunnar M. Sørbø, the leader of the team that wrote the report said: “On the role of India, there are many other points of view than is reflected in the panel here – I must say. I just ask you to read the report. We have been in Delhi and Chennai and there were many other points of view that were simply reflective.”

Related Articles:
14.11.11   International unity on criticism of Sri Lanka’s conduct: Arm..
13.11.11   LTTE losing, SL winning was Norway failing: Norway report te..
12.11.11   SLMM tilted balance in favour of Sri Lanka, against LTTE: Ga..
11.11.11   Norway ‘LLRC’ distributes blame, washes hands of victims aft..

தனிச்சிங்களச் சட்டம் தவறானது! சந்திரிகா ஒப்புதல்

தனிச்சிங்களச் சட்டம் தவறானது! 

சந்திரிகா ஒப்புதல்

எனது தந்தையார் எஸ்.டபிள்யூ.ஆர்.டீ. பண்டாரநாயக்க கொண்டுவந்த தனிச்சிங்களச் சட்டமே இலங்கை இனப்பிரச் சினையின் மூலத்தவறாக அமைந்துவிட்டது. இவ்வாறு ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அளித்துள்ளார் முன்னாள் ஜனாதிபதி சந்திரிகா குமாரதுங்க.

அமெரிக்காவிலுள்ள பல்கலைக்கழகமொன்றில் மாணவர்களுடன் நடைபெற்ற கலந்துரையாடல் ஒன்றின்போதே அவர் இவ்வாறு தெரிவித்தார். 

 

இதன்போது அவர் மேலும் தெரிவித்தவை வருமாறு:

தனிச்சிங்களச் சட்டத்தால் தமிழ் மக்களுக்கும் ஏனைய சிறுபான்மை இனங்களுக்கும் சொல்லமுடியாத அளவுக்குப் பாதிப்புக்கள் ஏற்பட்டன. அவர்கள் கல்வி, வேலைவாய்ப்பு என்பவற்றை அடைந்துகொள்வதில் தனிச்சிங்களச் சட்டம் பெரும் தடையாக அமைந்தது. குறிப்பாக தமிழ் மாணவர்கள் பல்கலைக்கழகத்துக்குச் செல்வதைச் சிக்கலுக்குள்ளாக் கக்கூடிய சட்டங்கள் அனைத்தையும் ஆட்சியில் இருந்தவர்கள்நான் உட்பட கொண்டுவந்தனர்.

 

இது இனமுரண்பாடுகளை இன்னும் அதிகரிக்கச் செய்தது. இனத்துவ அடையாள அரசியல் ஒரு தவறான பாதையாகும். சாதகமான மாற்றங்களை ஏற்படுத்த வேண்டுமெனில் பன்மைத்துவமே பயன்படுத்தக்கூடிய சிறந்த தெரிவாகும்.

போர் முடிந்த பின்னரும்கூட தாம் எதிர்பார்த்த எதுவுமே நடைபெறாததால் மக்கள் சோர்வடைந்துள்ளனர். இளைய தலைமுறையினரிடமிருந்து உருவாகக்கூடிய புதிய அரசியல் தலைமை மூலமே போருக்குப் பின்னான காலத்திலாவது இனப்பிரச்சினைக்கு தீர்வினைக் காணமுடியும்.

 

இலங்கையின் இனப்பிரச்சினை காரணமாக அங்குள்ள மக்கள் எப்படி ஒரு சொர்க்கத்தை இழந்தார்கள் என்பதைத்தான் நீங்கள் (அமெரிக்கப் பல்கலைக்கழக மாணவர்கள்) எம்மிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்றார்.

அரசு செய்த பாவத்துக்கு பரிகாரம் அரசியல் தீர்வே; மரங்கள் நடுவதல்ல என்கிறார் விக்கிரமபாகு

வன்னியில் தமிழர்களைக் கொன்றொழித்து; அரசு செய்த பாவத்துக்கு பரிகாரம் அரசியல் தீர்வே; மரங்கள் நடுவதல்ல என்கிறார் விக்கிரமபாகு செய்த பாவத்துக்குப் புண்ணியம் தேடி அலையும் இந்த ஆட்சியாளர்களுக்கு உண்மையிலேயே தமிழ் மக்கள் மீது கரிசனை இருந்தால்,  உடனடியாக அரசியல் தீர்வை முன்வைக்கட்டும். அதுவே அவர்களுக்குச் சிறந்த பரிகாரமாக அமையும் என்று தெரிவித்திருக்கிறார் தெஹிவளை கல்கிஸை மாநகரசபை உறுப்பினரும், நவசமசமாஜக் கட்சியின் செயலாளருமான கலாநிதி விக்கிரமபாகு கருணாரட்ன. வன்னியில் அரசு நடத்திய இறுதிப் போரில் கொல்லப்பட்ட மக்களுக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் தினமாக மே மாதம் 18ஆம் திகதியை அரசு பிரகடனப்படுத்தவேண்டும் என்றும் அவர் வலியுறுத்தி உள்ளார்.  "பாவபுண்ணியம் தேடி மரம் நடுவது போன்று பாதிக்கப்பட்ட தமிழ் மக்களுக்கும் பரிகாரம் வழங்கவேண்டும். ஏகமனதாக ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய அரசியல் தீர்வே தமிழ் மக்களுக்கு சிறந்த பரிகாரமாக அமையும்''   என்றும் அவர் கூறினார். ஜனாதிபதியின் பிறந்த தினத்தை முன்னிட்டு நேற்றுமுன்தினம் நாடு முழுவதும் மரம் நடுகைத் திட்டம் முன்னெடுக்கப்பட்டது. இது தொடர்பாக  உதயனுக்குக் கருத்துத் தெரிவித்த விக்கிரமபாகு கருணாரத்ன, வன்னி யுத்தத்தில் பொதுமக்கள் கொல்லப்பட்டது மட்டுமன்றி, இயற்கை வளங்களும் அழிக்கப்பட்டன.  மரங்களை நடலாம் உயிர்களை மீட்க முடியுமா? மரங்கள் நடுவதன் மூலம் இயற்கையை கட்டியெழுப்பலாம். ஆனால், பறிபோன எமது சகோதரர்களின் உயிரை மீட்க முடியுமா? எனவே போரில் கொல்லப்பட்ட மக்களுக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் தினமாக மே மாதம் 18ஆம் திகதியை அரசு பிரகடனப் படுத்தவேண்டும்'' என்றார். அவர் மேலும் தெரிவித்ததாவது: நாட்டில் எண்ணெய் வளம் உள்ளது என்று ஆட்சியாளர்கள் சந்தோஷப்படுகின்றனர். மரம் நடுவதையோ நாட்டில் எண்ணெய் வளம் இருப்பதையோ நாம் எதிர்க்கவில்லை.விலைமதிக்க முடியாத தமிழ் மக்களை அறிவு வளங்களை இழந்த சோகத்தில் நாம் உள்ளோம். ஆனால் அதைப் பற்றிக் கவனம் செலுத்த இங்கு எவரும் இல்லை. வன்னியில் இறுதிப் போரில் எண்ணுக்கணக்கற்ற மனித உயிர்கள் மட்டுமன்றி, மிருகங்களும் கொல்லப்பட்டன;  இயற்கை வளங்களும் அழிக்கப்பட்டன. மரங்களை நடுவதன் மூலம் இயற்கையை கட்டியெழுப்பலாம். இழந்த உயிர்களை நாம் மீட்க முடியுமா? முடியவே முடியாது.இறுதிப் போரில் புலிகள் மட்டும் கொல்லப்படவில்லை. பொதுமக்களும் கொல்லப்பட்டனர். எனவே, கொல்லப்பட்ட பொதுமக்களுக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் தினமாக மே மாதம் 18ஆம் திகதியை அரசு பிரகடனப் படுத்தவேண்டும். இத்தினத்தில் உயிர்நீத்த படையினர் உட்பட அனைவருக்கும் அஞ்சலி செலுத்தலாம் என்றார்.

மரணத்தண்டனை காட்டுத்தனமானது -உச்சநீதிபதி கங்குலி