விபத்தின் போது, குழந்தைகளுக்கான முதலுதவி செய்யும் முறையை க் கூறும், மருத்துவர், தியாகராஜன்: நான்,
தஞ்சாவூரை சேர்ந்த, மனநல மருத்துவர். குழந்தைகள் கையில், எந்த சிறிய
பொருளும் கிடைக்காதவாறு, கவனமாக இருந்தாலும், அதையும் மீறி, பட்டன்,
மாத்திரை, பல்பம் போன்ற சிறிய பொருட்களை, குழந்தைகள் விளையாட்டாக வாயில்
போட்டு மெல்லுவர். அப்பொருட்கள் தவறுதலாக, மூச்சுக் குழல், உணவுக் குழல்,
தொண்டைக் குழி
போன்றவற்றில் சிக்குவதால், குழந்தைகள் விழி
பிதுங்கி, மூச்சுவிட சிரமப்பட்டு, அழுதபடி, வினோத சத்தத்துடன் இருமி,
தும்மி, அதை, வெளிக் கொணர முயற்சிப்பர். அப்போது, குழந்தையை மடியில்
குப்புற
போட்டு, தலையை சற்று கீழாக வைத்து, முதுகில் ஓங்கி தட்டினால், தொண்டையில்
சிக்கிய பொருள், மிக சுலபமாக வெளிவரும். ஆனால், பெற்றோர், "குய்யோ முறையோ'
எனக் கத்தி, முதலுதவி செய்யாமல், மருத்துவரிடம் வருவதற்குள், மரணம் கூட
ஏற்படலாம். எனவே, முதலுதவியில் எச்சரிக்கையாக இருப்பது நல்லது.
அடுப்பில்
இருந்து இறக்கப்பட்ட பாத்திரங்களில், குழந்தைகளின் கை, கால்கள் பட்டு,
அந்த இடமே வெந்து புண்ணாகும். அப்போது பெற்றோர், சற்றும் தயங்காமல் குழாயை
திறந்து, அதிக நேரம் குளிர்ந்த நீரில் கழுவ வேண்டும். காயத்தில் தண்ணீர்
பட்டால்,
சீழ் பிடிக்கும் என்பது தவறான கருத்து. சுத்தமான
கையால், காயத்தின் மீது தோசை மாவை தடவிய பின், மருத்துவரிடம் அழைத்து
செல்லலாம். குழந்தைகள், மூக்கில் ஏதாவது பொருட்களை
போட்டால், மூக்கு பொடி மாதிரியான பொருட்களை, மூக்கில்
போட்டு தும்ம வைக்கும் போது, அப்பொருட்கள் வெளியேறினால் நல்லது. இல்லையேல், மூச்சு குழலில் மாட்டி உயிருக்கே ஆபத்து
நேரிடும். குழந்தைகளின் காதுகளில், பூச்சி அல்லது ஏதேனும் போய் விட்டால், முதலில் தண்ணீர் ஊற்றுவது தவறு. தேங்காய் எண்ணெய்
போன்றவை ஊற்றினால், பூச்சிகள் மிதந்து வெளியேறும். குச்சி
போன்ற பொருட்கள் இருந்தால், உடனே மருத்துவரிடம் அழைத்து செல்வது நல்லது.
தமிழ்நாடு பாடநூல் கழகம் கல்வியியல் பணிகள் கழகமாக மாறுகிறது
தமிழ்நாடு பாட நூல் கழகம்' நிறுவனத்தின் பெயர், "தமிழ்நாடு பாடநூல் மற்றும்
கல்வியியல் பணிகள் கழகம்' என, மாற்றம் செய்யப்பட்ட உள்ளது. பள்ளி பாடப்
புத்தகங்கள், "தமிழ்நாடு பாடநூல் கழகம்' மூலம் அச்சிடப்படுகின்றன. அரசு
மற்றும் அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகளுக்கு, இலவசமாகவும், தனியார்
பள்ளிகளுக்கு, அரசு நிர்ணயித்த விலையிலும் வழங்கப்படுகின்றன. சைக்கிள்,
லேப் டாப், சீருடை, செருப்பு, புத்தகப்பை உள்ளிட்ட இலவசங்கள், சிறப்பு
திட்ட செயலாக்க துறை மூலம் வழங்கப்படுகின்றன. மாணவர்களுக்கான அனைத்து
இலவசங்களும், இனி, "தமிழ்நாடு பாடநூல் கழகம்' மூலம் வழங்கப்பட உள்ளன.
இதற்காக கழகத்தின் பெயர் மாற்றப்படுகிறது. "தமிழ்நாடு பாடநூல் மற்றும்
கல்வியியல் பணிகள் கழகம்' என, பெயர் மாற்றப்பட உள்ளது. மாவட்டத்திற்கு ஒரு
அலுவலகம் அமைத்து, இலவச திட்டங்கள் அனைத்தும், இத்துறையின் கீழ் கொண்டு
வரப்படுகின்றன.
சிட்னி: ஆசுதிரேலியாவில், விபத்துக்குள்ளான பெண் ஒருவர், மயக்கம்
தெளிந்ததும், தன் தாய் மொழியான ஆங்கிலத்திற்கு பதிலாக, பிரெஞ்சு மொழியில்
பேசத் தொடங்கியுள்ளார். இதனால், அவரது உறவினர்கள் அதிர்ச்சி அடைந்துள்ளனர்.
ஆஸ்திரேலியாவின்,
சிட்னி நகரை சேர்ந்த பெண் ஒருவர், சாலையில் நடந்து சென்ற போது, கார் மோதி
வித்துக்குள்ளானார். தலையில் பலத்த காயமடைந்த அந்த பெண் சுயநினைவிழந்தார்.
ஒரு வாரத்துக்கு பின், நினைவு திரும்பியதால், பெண்ணின் உறவினர்கள்
மகிழ்ச்சி அடைந்தனர். எனினும், அந்த பெண் என்ன பேசுகிறார் என, யாருக்கும்
புரியவில்லை. இது குறித்து, அவருக்கு சிகிச்சை அளித்த டாக்டர்களிடம்
தெரிவித்தனர். டாக்டர்கள் பரிசோதித்ததில், அப்பெண் பேசுவது ஆங்கிலம் அல்ல;
பிரெஞ்சு என்பது தெரிய வந்தது. "தலையில் பலத்த காயம் ஏற்பட்டதால், ஆங்கிலம்
மறந்து போயிருக்கலாம்' என, டாக்டர்கள் தெரிவித்தனர். "பிரெஞ்சு மொழியில்,
சிறிதும் அறிமுகம் இல்லாத பெண், எவ்வாறு அந்தமொழியில் பேச முடியும்' என,
உறவினர்கள் கேட்டதற்கு, பதில் கூற முடியாமல், டாக்டர்கள் விழி
பிதுங்கியுள்ளனர். "எங்கள் அனுபவத்தில், இது போன்ற சம்பவத்தை கண்டதில்லை'
என, குழப்பத்துடன் டாக்டர்கள் தெரிவித்தனர்.
India’s housing in un-freed land facilitates Sinhalicisation
[TamilNet, Friday, 21 June 2013, 09:32 GMT] Batticaloa district Tamil National Alliance parliamentarian Mr P
Selvarasa has warned that the occupying Colombo government has planned
to grab several houses allocated under the Indian aid for war-affected
Tamil families in the Eastern Province especially in Batticaloa district
to be handed over to Sinhalese who are being brought down to the
Batticaloa district from the South. The ultimate culprit that makes the
housing meaningless is the Indian policy of not recognising or freeing
the land of Eezham Tamils for them. If the policy is tacit support to
demographic genocide, the result will be a Palestinian crisis for Eezham
Tamils in the island. What has to be primarily addressed is the policy
of New Delhi, commented activists of alternative politics in the East.
The TNA parliamentarian Selvarasa, briefing the media this week, said
that the TNA would not allow such illegal handing over of houses under
the Indian-aid to Sinhalese encroachers.
“We will not allow the
Indian house aid scheme to be used for housing the newly settled
Sinhalese families in the district. We have brought this situation to
the notice of the district Government Agent”, Mr Selvarasa said.
Under
the 50-thousand Indian housing scheme for the war-affected families,
four thousand houses are allocated for the Eastern Province.
Two
thousand houses would be constructed in Batticaloa district, one
thousand houses in Trincomalee district and the balance 1000 houses in
the Ampaa'rai district.
Now, the Colombo authorities are diverting a section of these houses to colonisers from the South.
India
building houses without recognising the right of Eezham Tamils to their
land and home, and without recognising the sovereignty of their nation,
would be meaningless like what is now happening in the East. It would
only lead to Palestinisation and perpetual crisis, commented activists
of alternative politics in the East.
The TNA, rather than
telling that they would not allow Indian houses going to Sinhalese,
should be able to tell India itself to its face to first change its
policies towards the nation of Eezham Tamils and make their land free,
so that they could live in their houses in peace, the activists further
said.
[TamilNet, Friday, 21 June 2013, 00:11 GMT] The Muslims in Ki’n’niyaa have questioned the credibility of the
ruling UPFA’s action in awarding chief minister portfolio to a Muslim
politician in Ki’n’niyaa, Mr Najeeb Abdul Majeed, even while unleashing
the notorious Special Task Force (STF) elite commandos on Muslim
villagers from Kuddik-Karaichchi on Tuesday evening after a dispute
between the SL police and Muslim villagers involved in transporting wood
from a nearby forest. The STF personnel deployed had fired tear gas and
opened fire threatening the villagers who protested and a tense
situation prevails still in the area following the violent episode. The
chief minister of the Eastern Province hails from Ki'n'niyaa. The STF
was particular in isolating and targeting the Muslim youth during the
clash, Muslim leaders in Ki'n'niyaa complain. Colombo has beefed up SL
military presence following the episode.
A tense situation prevails in Ki'n'niyaa after the Special Task Force
(STF) – organised under the Sri Lankan police – unleashed a vicious
attack on Muslims transporting wood from a nearby forest.
The
incident on Tuesday sparked off after the SL police rounded up the six
bullock carts in which the Muslim villagers were transporting wood. The
SL police arrested them and demanded them to surrender their licences.
The bullock cart owners however had refused to handover the licences,
leading to a brawl between both sides.
The incident took place in
Kuddik-Karaichchi within the limits of China-Bay police division 20 km
from the North of Trincomalee.
Following the incident, the STF
were summoned to the area. Besides attacking the Muslims, the STF
personnel have also reportedly attacked a Mosque and some shops in the
area.
The bullock carts have been detained and those who
travelled in the carts have also been arrested and detained in
Ki’n’niyaa police station.
Meanwhile, large number of people
gathered at the place of incident and raised slogans demanding that
those arrested be released immediately. They also squatted on roads
disrupting the traffic.
The tense situation was further aggravated when the police summoned the STF to dispel the crowds.
The
STF tried to remove the people using strength but the people however
remained strong in their opposition. Following this the STF personnel
began attacking the people.
The assaulted people retaliated by
throwing stones on the STF personnel. The increasing crowds also began
surrounding the STF personnel.
The STF threatened that they would
open fire if the people continued to advance and in an attempt to
thwart the people opened fire into the skies.
Following this,
more STF personnel assembled in the area and began to ruthlessly
assault the people under the pretext of dispelling the crowds.
The
STF also continued to fire into the skies and in the process destroyed a
drinking-water vehicle affecting the distribution of water.
People
began to run away amidst fire after the STF intensified its attacks.
The STF however chased them down and attacked them. Muslim youth were
nabbed and attacked. The STF commandos also destroyed some vehicles.
The
streets of Ki’n’niyaa wore a deserted look after the brutal assault.
Shops were shut down and people were hardly seen walking on the streets.
Many of them chose to remain indoors.
After the SL Defence
ministry of Colombo government was apprised of the incidents, the STF
personnel were withdrawn from the area.
Leaders from Muslim
Community and political representatives from Ki’n’niyaa held
‘negotiations’ with the Sri Lankan STF, Police and the SL military on
the following day.
The unabashed attacks on Ki’n’niyaa Muslims
have also made the people wonder whether the awarding of CM portfolio to
a Muslim politician from the area was merely an act of deception by
Colombo's ruling UPFA.
சிறுவயதிலேயே
பிசினஸ் மீதான ஆர்வத்தால், தென்னை நார் ஏற்றுமதி தொழிலில் வெற்றி பெற்ற,
நேருமதி: நான், பட்டுக்கோட்டையை சேர்ந்தவள். பிளஸ் 2 வரை மட்டுமே
படித்தேன். பள்ளியில் படிக்கும் போதே ஒரு, "பிசினஸ் பெண்மணி'யாக வேண்டும்
என்ற ஆர்வம் இருந்தது. இந்த ஆர்வம் திருமணம் முடிந்த பின்னும்
குறையவில்லை. ஒரு முறை பேருந்தில் சென்ற போது, வழியில், தேங் காய் நார்
உதிர்க்கப்பட்ட தூளை, காயவைத்து கொண்டிருந்தனர். இதில், என்ன தொழில்
செய்வர் என்ற ஆர்வத்தால், மறுநாள் அதே இடத்திற்கு சென்றேன். அத்தூளை
செங்கல் வடிவத்திற்கு மாற்றி வெளி நாடுகளுக்கு, "எக்ஸ்போர்ட்' செய்தால்,
நல்ல லாபம் கிடைக்கும் என்ற தகவல் கிடைத்தது. உடனே, அந்த முதலாளி
வீட்டிற்கு சென்று, அத்தொழில் தொடர்பான அனைத்து தகவல்களையும் தெரிந்து
கொண்டேன். கணவர் உதவியுடன், நார் துண்டுகள் தயாரிக்கும் தொழிற்சாலையை
துவங்கினேன். தேங்காய் மட்டையை உடைத்து, கயிறு திரிப்பதற்கான நாரை எடுத்த
பிறகு கிடைக்கும் தூளை, இயந்திரத்தில் கொட்டி நன்கு, "பிரஷர்' கொடுத்து
அழுத்தினால், செங்கல் துண்டுகள் போன்ற வடிவத்தில் கிடைக்கும். ஒவ்வொரு
துண்டும், 5 கிலோ எடை இருக்கும். விவசாய நிலத்தில், இந்த துண்டுகளை
உதிர்த்து போட்டு தண்ணீர் பாய்ச்சினால், ஒரு துண்டு, 80 முதல், 90 லிட்டர்
நீரை உறிஞ்சி, தன்னுள் வைத்துக் கொள்ளும். இதனால் செடிகளுக்கு, ஆறு
மாதத்திற்கு தண்ணீரே தேவைப்படாது. இத்துண்டுகளை, வெளிநாடுகளுக்கே அதிகம்
ஏற்றுமதி செய்கிறோம். மார்ச் முதல் ஆகஸ்ட் வரையிலான கோடை காலத்தில்,
மாதத்திற்கு, ஒரு லட்சம் வரை சம்பாதிக்க முடியும். மழை காலங்களில், சிறு
தொய்வு இருக்கும். நார் தயாரிப்பிற்கான அனைத்து வேலைகளையும், பெண்களே
செய்கிறோம்; கடந்த, 10 ஆண்டுகளாக இத்தொழிற்சாலையை வெற்றிகரமாக நடத்தி
வருகிறோம்.
UK Tamils gather at Cardiff protesting Sri Lankan cricket
[TamilNet, Thursday, 20 June 2013, 16:12 GMT] Hundreds of Eezham Tamils from the UK gathered near the cricket
stadium in Cardiff on Thursday to protest the presence of the Sri Lankan
cricket team on British soil, urging the UK for a complete boycott of
sporting and cultural ties with the genocide-accused Sri Lankan state.
This mass protest follows on the heels of a violent incident near the
Oval stadium on Monday, where dozens of Tamil activists protesting on
the occasion of the Sri Lanka-Australia cricket match were brutally
attacked by Sinhala mobs.
[Photo courtesy: Philip Brown / Reuters]
In the protest in Cardiff,
British Tamil youth also reportedly ran through the cricket grounds
holding the Tamil Eelam national flag. Owing to Tamils joining the
Cardiff protest in large numbers, the British police maintained a large
presence.
[Photo: TamilNet]
The Cardiff protests in wake of the
India-Sri Lanka cricket match also saw some minor clashes between
Tamils and Sinhalese on Thursday. Sources said that this was largely
owing to the latter provoking the Tamils with vulgar abuses.
The
earlier protest in Oval stadium saw the elderly, women and children
being attacked and harassed by Sinhala cricket fans who were leaving the
match.
The attacks on peaceful protestors on Monday was
strongly condemned by several Tamil student, youth and grassroots
organizations.
Sources from Cardiff say that the crowds in the
Tamil side, which was around 500 when the protest started, have been
swelling over time.
Jaffna University teachers boycott SL-UGC ‘academic reconciliation’
[TamilNet, Thursday, 20 June 2013, 06:05 GMT] Jaffna University Teachers’ Association boycotted a ‘national’ level
conference on the “Role of Higher Education in Reconciliation” hosted in
Jaffna last week by genocidal Sri Lanka’s University Grants Commission.
Even though Colombo media reports said that the conference was a joint
venture of the SL-UGC and the University of Jaffna, it neither took
place in the Jaffna University premises nor was it participated by the
academics of the university. Fearing the prevailing mood at the
university, the conference was held almost as a closed-door affair at a
hotel in Jaffna. Only the VC and the administration that were obliged to
go represented the Jaffna University. Among the 25 speakers brought by
the SL-UGC, the star speakers to “set the tone and tempo of the
conference,” were ‘Terrorism Professor’ Rohan Gunaratna and Law
Professor C.G. Weeramantry.
C.G. Weeramantri, emeritus professor of Monash University in Australia
is a former judge and a former Vice-President of the International Court
of Justice in The Hague, Netherlands.
Reconciliation sans justice is the paradigm nowadays, commented academic circles in Jaffna.
Terrorsim professor Rohan Gunaratna
Terrorism Professor Rohan Gunaratna
is attached to the School of International Studies of the Nanyang
Technological University, which is one of the two largest public
universities in Singapore.
Those who know the modus operandi of
Singapore government institutions said that no one without ‘background’
could find the academic title and space to operate from Singapore in
such a field.
Rohan Gunaratna is also a member of the steering committee of George Washington University’s Homeland Security Policy Institute.
Revealing
his envisagement for the model of higher education in the island, Rohan
Gunaratna, who was allowed to address the convocation of the Ruhuna
University in the south of the island last month, said that 20 years
ago, of all the academic institutions in the island, the one that had
impressed him the most was the Sir John Kotelawala Defence Academy,
which has now become General Sir John Kotalawala University.
The Terrorism Professor was with all praises for the defence university and its Vice-Chancellor General Milinda Peiris.
In Jaffna, he was speaking on “Post-conflict Strategy: Promoting Moderation, Tolerance and Co-existence.”
His
remarks in Jaffna, shedding crocodile tears that the people of Jaffna
are not taking care of the former LTTE cadres, have enraged human rights
and social activists circles, news sources said.
After doing
everything to wreck the liberation fighters of a nation physically and
psychologically, and after allowing the continued abuse of them in every
respect by the occupying Sinhala military, when has the International
Community of Establishments restored the power of the Tamil people,
entrusting them with the task of rehabilitation of the cadres, the
activists asked.
The real rehabilitation, which is ultimately
connected to the self-esteem of the cadres, comes only with the
restoration of the sovereignty of the nation of Eezham Tamils, they
said.
Whoever was behind the SL-UGC conference, Rohan
Gunaratna’s presence made many in Jaffna to easily grasp the agenda as
one set by military minds to cover the crimes and to intimidate the
academics, especially the Tamil academics, to accept and fit into the
militarised reconciliation and unification of the island under the
Sinhala State.
Starting his career as a reporter to Colombo-based
The Island in the first half of 1980s, the fabricated and twisted
stories written by Rohan Gunaratna, as though he had seen them by his
own eyes in Jaffna, are still remembered by many old-timers in the media
circles of Jaffna.
Of ‘academic reconciliation’ orchestrated
from some quarters, political observers cited another example of English
Professor Rajiva Wijesinha, who was steadfastly denying even an iota of
crime committed by the Rajapaksa regime, compiling a
Sinhala-Tamil-English poetry anthology to prove affinities of higher
minds in the island, and another English professor launching that in the
SL High Commission in Canada.
Those who say that it is the
diaspora that misleads the Tamils in the island should see the
sentiments expressed by the academics of the Jaffna University in
boycotting the SL-UGC conference, the political observers further cited.
However, academics and the public in Jaffna were astonished to
learn that a well-known professor couple coming from the Eastern
University was in a situation to participate the conference.
When
all the Tamils were silent, a person who was conspicuous at the
conference in backing Rohan Gunaratna, was a diaspora visitor from the
UK, Mr M Sooriasegaram. He usually poses himself as a Leftist and
anti-imperialist.
But, Rohan Gunaratna was countered and questioned by Mr S Thavarasa, a former EPDP parliamentarian from Jaffna.
A diaspora stalwart from the USA, now in the service of the occupying Sinhala governor, was also seen at the conference.
2011ம்
ஆண்டு கணக்கின் படி, உலகளவில் 1 கோடியே 52 லட்சம் பேர் அகதிகளாக
வாழ்கின்றனர் என, யூ.என்.எச்.ஆர்.சி., ஆய்வில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
சொந்த நாட்டிலேயே அகதிகளாக ஆக்கப்பட்டவர்கள் பலர். இவ்வாறு அகதிகளாக
உள்ளவர்களுக்கு, அந்தந்த நாடுகள் சிறப்பு திட்டங்கள் மூலம், மறுவாழ்வு
அளிக்க வேண்டும். அகதிகள் சொந்த நாடுகளுக்கு திரும்புவதற்கு முயற்சி எடுக்க
வேண்டும் என யூ.என்.எச்.ஆர்.சி., வலியுறுத்துகிறது.
முகவரி தொலைத்த முகங்கள் :
பிறந்து
வளர்ந்த தேசத்தை விட்டு, பஞ்சத்தில் அடிபட்டு, தஞ்சம் அடைய இடம் தேடி,
அகதிகள் என்ற முத்திரையோடு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் அவலம். முகாம்களில்,
முகம் தெரியாமல், முகவரி தொலைத்து ஏங்கி தவிக்கும் உள்ளங்கள். வேற்று
நாட்டவர்கள் என்ற கட்டுப்பாட்டில், திறந்த வெளியில் கைதிகளாக
சிறைப்படுத்தப்படும் கொடுமை. துப்பாக்கி தோட்டாக்கள் துளைத்ததால் நிம்மதி
இழந்த இவர்கள், நாடு கடத்தப்பட்டவர்கள் அல்ல; நலம் நாடி வந்தவர்கள்.
வன்முறையால் விரட்டப்பட்டவர்கள். போரில் உயிர் பிழைத்து, சொந்த நாட்டில்
இருண்ட வாழ்க்கை வாழ்ந்து, அகதியாய் வந்த நாட்டிலும் உரிமைகள் இல்லை.
என்றாவது ஒரு நாள் விடியும் என்ற நம்பிக்கையில் இவர்களது வாழ்க்கை,
காலத்தின் போக்கில் கரைந்து கொண்டிருக்கிறது...
ஒர் அகதியின் உரிமைக் குரல்...:
நான்
17 வயதில், இலங்கையில் இருந்து அகதியாக நாடு விட்டு நாடு வந்தேன். அன்று
முதல், இன்று 40 வயது வரை, மனிதர்களோடு மனிதர்களாக இல்லாமல் ஆதரவின்றி
தனித்து, அகதிகளாக தான் நிற்கிறோம். "அகதி' என்று எங்களை யாரும்
மதிப்பதில்லை. அரசு ரேஷன் கார்டுகள் கொடுத்துள்ளது. இருந்தும் எங்கள்
பெயரில் சொந்தமாக வாகனங்கள்,சொத்துக்கள் வாங்கவும், வங்கி கணக்கு
தொடங்கவும், ஆதாரத்திற்காக இந்த ரேஷன் கார்டுகள் ஏற்றுக்
கொள்ளப்படுவதில்லை. முகாம்களை விட்டு வெளியே, வேலைக்கு செல்லவும்
அனுமதியில்லை. பிள்ளைகள் படித்தாலும் அரசு வேலையும் இல்லை. அரசு வழங்கும்
உதவி தொகையை மட்டுமே வைத்து, தேவைகளை முழுமையாக பூர்த்தி செய்ய
முடியவில்லை. ஓட்டுரிமை இல்லை. எனவே குடியுரிமை வழங்கி, இந் நாட்டவர்களாக
ஏற்றுக் கொள்ள, எங்களுக்காக யாரும் உரிமைக்குரல் எழுப்புவது இல்லை. நாங்கள்
வசிக்கும் இந்த நாடு நிரந்தரமல்ல; அகதிகள் என்ற வார்த்தை மட்டுமே
நிரந்தரமாக இருக்கிறது. இந்நாட்டு குடிமக்கள் போல நாங்களும் சுதந்திரமாக
வாழ வேண்டும். இல்லையேல், எங்களை சொந்த நாட்டிற்கு அனுப்பி வைக்க வேண்டும்.
இப்படி உணர்ச்சி போராட்டத்தில், காலம் காலமாக, அடிப்படை உரிமைகளுக்காக,
இவர்களுக்குள் எரிந்து கொண்டிருக்கும் "அகத்தீ' யை அணைப்பது யாரோ...?
இன்று(ஜூன்20) உலக அகதிகள் தினம்.
ஐந்து ரூபாய் சம்பளத்திலிருந்து, 30 கோடி வருமானம் ஈட்டுமளவிற்கு முன்னேறிய கிராமத்து பெண், ஜோதி ரெட்டி: நான்,
ஆந்திர மாநிலம், வாரங்கல் மாவட்டத்தின், மிக பின்தங்கிய கிராமத்தில்
பிறந்தேன். பெற்றோருக்கு, ஐந்து பெண் குழந்தைகள். குடும்பத்தின் வறுமை
காரணமாக, என் தந்தையே, நான் அனாதை எனச் சொல்லி, ஒரு இலவச காப்பகத்தில், 10
வயதிலேயே சேர்த்து படிக்க வைத்தார். மூன்று வேளை உணவு கிடைத்தாலும், இரவு
தூங்கும் போது, அம்மா நினைவு வந்து அழுவேன். நன்கு படித்து, 10ம் வகுப்பில்
அதிக மதிப்பெண்ணுடன் தேர்ச்சி பெற்றேன். வறுமையால் மேற்கொண்டு படிக்க
முடியாமல், 18 வயதிலேயே திருமணம் நடந்தது. பொறுப்பில்லாத கணவரும்,
வதைக்கும் மாமியாரும், என் வாழ்க்கையை சீரழித்தனர். என்னை போல்,
பிள்ளைகளும் பசியால் பாதிக்கப்பட கூடாது என்ற எண்ணத்தில், 5 ரூபாய்
சம்பளத்திற்கு விவசாய வேலை செய்து வந்தேன். நேரு யுவ கேந்திரா என்ற
அமைப்பு, எங்கள் ஊரில் இருப்பவர்களுக்கு, எழுத படிக்க சொல்லித் தர, 150
ரூபாய் சம்பளத்தில், என்னை ஆசிரியராக நியமித்தது. ஆசிரியர் பணியின் போதே,
தபால் மூலம் பட்ட மேற்படிப்பும், கம்ப்யூட்டர் தொடர்பான கல்வியும்
படித்தேன். வாழ்க்கை இப்படியே முடிந்து விடுமோ என்ற பயத்தால், குழந்தைகளை
விடுதியில் தங்கி படிக்க வைத்து, மாத ஊதியத்தை சிறுக சிறுக சேர்த்து,
றவினர் மூலம் அமெரிக்கா சென்றேன். "என் தலையெழுத்தை, நான் தான்
மாற்றியமைக்க வேண்டும். வேறு யாரும், எனக்காக கவலைப்பட போவதில்லை' என,
புரிந்தது. பணம் சம்பாதிக்க, பல கடைகளில் வேலை செய்தேன். அமெரிக்க கம்பெனி
ஒன்றில் நிரந்தர வேலை கிடைக்க, அங்கேயே தங்க முயற்சி பட த்து கஷ்டப்பட்டு,
"ஒர்க் பர்மிட் விசா' பெற்றதால், விசா பெறும் வழிமுறைகள் நன்கு தெரியும்.
அதனால், "கீ சாப்ட்வேர் சொல்யூஷன்' என்ற, விசா வாங்கி தரும், குட்டி
நிறுவனத்தை ஆரம்பித்தேன். வாழ்க்கையில் தோற்று போகாமல், கடின ழைப்பால்,
ஆண்டிற்கு, 30 கோடி சம்பாதிக்கும் அளவிற்கு முன்னேறி, இன்று குழந்தைகளுடன்
சந்தோஷமாக
Karl Nerenberg, a veteran journalist with over 25 years of
experience, came down sharply on Canadian Prime Minister Stephen
Harper’s policy towards refugees. In an article published on alternative
news site Rabble.ca on Tuesday, Nerenberg, giving examples of refugees
from Syria, Sri Lanka and Hungary, criticized the Harper government’s
approach to refugees for being ‘inconsistent’ and ‘stigmatizing’. Giving
the examples of the Tamils from the island, he opined Harper’s position
on holding the CHOGM in Sri Lanka was in contrast to his government’s
policy towards Tamil refugees. He further alleges that the new refugee
law in Canada gives the Ministry of Immigration “untrammeled power” to
pursue a discriminatory policy.
Excerpts from Karl Nerenberg’s article on Rabble.ca titled “Harper's
policy on vulnerable refugees is wildly inconsistent -- and cruel”
follows:
Karl Nerenberg
“Immigration Minister Jason Kenney
boasts that Canada is very generous when it comes to refugees -- or,
more precisely -- government-sponsored, resettled refugees.”
“The Immigration Ministry's website puts numbers on that generosity.”
“It says there are over 10 million refugees in the world (most in wretched refugee camps, which the web site fails to mention).”
“Of
these, about 100,000 are resettled each year. By 2013, the Immigration
Ministry says, "Canada will resettle up to 14,500 refugees and other
vulnerable persons a year"”
“This number, the Minister boasts, makes of Canada one of the leading refugee-resettlement countries in the world.”
“Canada is much less favourable, however, to refugees who arrive on these shores uninvited and unsponsored.”
“Sri Lankan Tamil refugees are a case in point.”
“Not
too long ago, the Prime Minister decided to boycott the Commonwealth
Heads of Government meeting in Sri Lanka because of the poor human
rights record of that country’s majority Sinhalese government.”
“Yet,
just a few years ago, when Tamils fleeing that same oppressive Sri
Lankan regime arrived in Canada, in two over-crowded boats, Harper's
ministers called them queue jumpers, bogus refugees and "irregular
arrivals." The Conservative government then locked them up.”
“The
Harper government vowed to do everything possible to stop any potential
influx of desperate people similar to the Sri Lankan Tamils who floated
in on those leaky boats.”
“Jason Kenney's new refugee reform
law, which the government introduced after the Tamil boat people came
here, places significant sanctions on these notionally "irregular"
arrivals.”
“Here again, the government is anything but consistent.”
“Definitely no little minds afflicted by those demon hobgoblins, here.”
“The Harper government has also moved to completely choke off any refugee flow from countries it deems "safe."”
“During
the minority government period, the opposition parties agreed to a
reform that would establish a so-called "safe" countries list.”
“That
provision would give government officials the power to deal with asylum
seekers from those designated safe countries much more expeditiously
than other refugees.”
“However, in the law passed during the
Harper minority, determination of which countries were actually safe was
to be made based on tangible and verifiable evidence together with the
analytic work of human rights experts.”
“Once he got a majority, Harper's Immigration Minister scrapped that carefully designed system, with its checks and balances.”
“Instead,
a new law now gives the Minister of Immigration the nearly untrammeled
power to determine the safe country list, arbitrarily.”
Referring to the ‘Code of Media Ethics’ official proposed by Sri
Lanka’s Ministry of Mass Media and Information two days back, Human
Rights Watch in a release on Wednesday criticised the proposal for its
“overbroad and vague language that could have a severe and chilling
effect on free speech”. Noting how the proposed code could be used to
curtail any dissent to the government and referring to the already
existing repression of journalists, HRW reported that “Violence remains a
real fear for journalists, which is only heightened by impunity for
perpetrators.” Arguing that the vagueness of this code would lead to
self-censorship by many journalists, Brad Adams, Asia Director of HRW,
also commented that “The code would hand the Sri Lankan authorities a
new tool to harass and threaten journalists who are already working in a
very difficult environment.”
“The government’s proposed media code is part of a sustained campaign to
control the media and curtail dissent,” Mr. Adams said, adding that
“Sri Lankan journalists are already under enormous pressure not to be
critical of the government, and the vagueness of this code will likely
lead to greater self-censorship to avoid government retaliation.”
The
HRW release was also apprehensive of the possible misuse of this code
by the Sri Lankan state, in that “The code contains 13 types of
substantive speech that would be prohibited from publication, including
content that vaguely ‘offends against expectations of the public,
morality of the country, or tend to lower the standards of public taste
and morality.’
“Also prohibited would be any content that
‘contains material against the integrity of the Executive, Judiciary,
and Legislative’ – which could be interpreted as barring criticism of
the government. The code also restricts content that ‘contains criticism
affecting foreign relations,” which could lead to sanctions for
reporting on international criticism of Sri Lankan government actions.’”
Tamil National Alliance MP C Yogeswaran on Sunday demanded that
immediate steps be taken to stop the aggressive and meticulously planned
sinhalicisation of Punaanai East, situated 52 km northwest of
Batticaloa city. During the times of the LTTE, the presence of the Tiger
forces from Kudumpimalai in the South to Vaakarai in the North had
thwarted the earlier attempts of sinhalicisation. In the absence of
LTTE, sinhalicisation is now rapidly taking place along the Batticaloa
and Polonnaruwa border, where Punaanai is situated. Besides occupation
by Sinhala families, Punaanai has also witnessed various instances of
Sinhalicisation such as demolition of Saiva temples in the guise of
archeological excavations and the deity in the sanctum sanctorum of a
Pi'l'laiyaar temple missing.
The location of Punaanai. Click to enlarge the map [Map by TamilNet]
Mr Yogeswaran has made the
above demand in a letter sent to SL Government Agent of the district in
which he has also alleged that a meticulously planned sinhalicisation is
being carried out in Punaanai East which comes under Koa'ra'laip-pattu
North (Vaakarai) DS divison.
Aided by the military camp in
Punaanai East and guided by a Sinhala monk who has recently constructed a
vihara, many Sinhala families have been made to systematically settle
down in the area.
It may be noted that a mere five Sinhala
families existed in Punaanai prior to 1988. These families too had
relocated to a Sinhala settlement called Kadawata out of fear of war.
Besides being beneficiaries of land and houses from the SL government,
these families have also been availing monetary assistance from Colombo
government for over two decades. Of these, two families have sold their
lands and have relocated elsewhere.
Under the circumstances, a
Buddhist monk ostensibly claiming that there was a small Buddha Vihara
in the area, constructed a lavish Vihara close to a Pi'l'laiyaar temple
on the Colombo-Batticaloa A4 highway. The monk also made the place as
his permanent residence.
The sinhalicisation is planned by the SL
State, aided by the above mentioned monk and is facilitated by the SL
military. The TNA MP has demanded the SL government to stop the
sinhalicisation with immediate effect.
The MP has also demanded
that the Indian consulate should provide houses to the Tamils living as
IDPs in Vaazhaich-cheanai and in other villages, adding that his party
was pushing for measures to resettle them.
The people have expressed concerns over settling in the area, owing to the presence of the military camp.
Alleging
that a few months ago, some Sinhalese men were roaming with an
intention to sexually harass Tamil women, the Tamils living in the area
said that they continued to face problems in trying to counter such
behavior of the Sinhalese.
ஆண்களுக்கு நிகராகப் பெண்களும், உயர் பொறுப்புகளை அடைவதற்கான வழிமுறைகளைக் கூறும், ஏ.கே.
சுகுமாரன்: நான், காம்பை சொல்யூஷன் நிறுவனத்தில், எச்.ஆர்., கன்சல்டன்டாக
பணியாற்றுகிறேன். பெண்களும், ஆண்களும், ஒரே மாதிரி கல்வி கற்கின்றனர்; ஒரே
மாதிரி வேலை தேடுகின்றனர். ஆனால், வேலை கிடைத்த பின், அந்த வேலையை தக்க
வைப்பதிலோ அல்லது அந்நிறுவனத்தின் உயர் பொறுப்புகளை அடைவதிலோ, பெண்கள்
குறைவாகவே உள்ளனர். சாப்ட்வேர், தகவல் தொழில்நுட்பம், மருத் துவ துறை,
வங்கி மற்றும் நிதி துறை, ரீடெயில் என, பெண்கள் இன்று அனைத்து துறைகளில்
சாதித்தாலும், ஏன் உயர் பதவியை எட்ட முடிய வில்லை? சமீபத்திய சர்வேயில்,
இந்தியாவில் உயர் அதிகாரிகளாக நிலைத்து நிற்க கூடிய பெண்கள் வெறும், 19
சதவீதம் மட்டுமே என, தெரிய வந்துள்ளது.
படித்த துறையில் வேலை கிடைக்காத
பட்சத்தில், மற்ற துறையிலும் பிரகாசிக்கும் வாய்ப்பு, இப்புதிய தலைமுறை
பெண்களுக்கு, "பிளஸ்' என்றாலும், பணி செய்யும் துறை பற்றி, மேலும் அறிந்து
கொள்ளும் மனப்பான்மையை வளர்த்துக் கொள்வதிலோ, அது பற்றிய கல்விக்கோ,
பயிற்சிக்கோ, அதிக ஆர்வம் காட்டுவதில்லை.
நிறுவனங்கள் எதிர்பார்க்கும்
தகுதிகள், பல பெண்களிடம் இருப்பதில்லை. அத னால், பெண்கள் கல்லூரி படிக்கும்
காலத்திலேயே, தாங்கள் விரும்பும் வேலை சார்ந்த துறை மற்றும் அதன் வளர்ச்சி
குறித்த தகவல்களை, "அப்டேட்' செய்வது நல்லது. இதனால், செய்யும் பணிக்கு
இன்னும் தகுதியுள்ளவர்களாக, உயர்த்திக் கொள்ள முடியும். எனக்கு
தன்னம்பிக்கை இல்லை என, தன்னைத் தான் சுயபரிசோதனை செய்து, தன்னம்பிக்கையை
திடீரென பெற முடி யாது. ஆரம்பத்தில் இருந்தே வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
இது இருந்தால், "பாசிடிவான' விஷயங்கள் அதிகரித்து, "நெகடிவான' விஷயங்கள்
குறையும். பெண்களிடம் தன்னம்பிக்கை இருந்தால், இன்னும் அதிகப்படியான உயர்
பதவிகளை அடைய முடியும்
சென்னை எழும்பூரில் இருந்து வேளாங்கண்ணிக்கு ஜூன்
22-ம் தேதியில் இருந்து தினசரி ரயில் சேவை அறிமுகப்படுத்தப்படவுள்ளது. இது
இணைப்பு ரயிலாக வேளாங்கண்ணி எக்ஸ்பிரஸ் என்ற பெயரில் இயக்கப்படும் என்று
தெற்கு ரயில்வே தெரிவித்துள்ளது. இது குறித்து வெளியிடப்பட்ட செய்திக்
குறிப்பில்:
ரயில் எண் 16185: சென்னை எழும்பூரில் இருந்து இரவு 11.15 மணிக்கு
புறப்பட்டு மறுநாள் காலை 7.45 மணிக்கு வேளாங்கண்ணிக்கு சென்றடையும். ரயில்
எண் 16186: வேளாங்கண்ணியில் இருந்து சென்னை இரவு 8.45 மணிக்கு புறப்பட்டு
மறுநாள் காலை 5.25 மணிக்கு எழும்பூர் வந்தடையும்.இந்த ரயில் (ரயில் எண்
16185/16186 ) சென்னை எழும்பூரில் இருந்து செல்லும் காரைக்கால் எக்ஸ்பிரஸ்
ரயிலில் இணைக்கப்பட்டு நாகப்பட்டினம் வரை இயக்கப்படும். இந்த ரயில்
நாகப்பட்டினம், திருவாரூர், பேரளம், மயிலாடுதுறை, சீர்காழி, சிதம்பரம்,
கடலூர், திருபாதிரிபுலியூர், விழுப்புரம், திண்டிவனம், மேல்மருவத்தூர்,
செங்கல்பட்டு, தாம்பரம் ரயில் நிலையத்தில் நின்று செல்லும் என
கூறப்பட்டுள்ளது.
மருத்துவ படிப்புக்கு இடம் கிடைத்தும் ஏமாற்றமடைந்த திருத்தங்கல் மாணவி
சிவகாசி: விளையாட்டுப்பிரிவின் கீழ், மருத்துவ படிப்பில் சேர இடம்
கிடைத்தும், கடைசி நேரத்தில் சேரமுடியாமல், விருதுநகர் மாவட்டம்
திருத்தங்கல் மாணவி ஏமாற்றம் அடைந்துள்ளார்
திருத்தங்கல் மாணவி நித்ய
லட்சுமி, பிளஸ் 2 தேர்வில் 810 மார்க் பெற்று தேர்ச்சி பெற்றார். இவர்,
பாட்னா, ஒடிசாவில் நடந்த தேசிய "டென்னிகாய்ட்' போட்டியில், 2
தங்கப்பதக்கமும், கேரளாவில் நடந்த போட்டியில் வெண்கல பதக்கமும் பெற்றவர்.
விளையாட்டுப் பிரிவின் கீழ், மருத்துவ படிப்பில் சேர, 3 இடங்களை அண்ணா பல்கலை
ஒதுக்கியுள்ளது. நித்ய லட்சுமி, விளையாட்டு பிரிவிற்கான மதிப்பீட்டில் 590
மார்க் பெற்று, 2 வது இடம் பெற்றார். இவருக்கு மருத்துவ படிப்பிற்கான
கலந்தாய்வில் பங்கேற்க வரும்படி, எஸ்.எம்.எஸ்., மூலம் அழைப்பு வந்தது.
கடந்த 17ம்தேதி சென்னையில் நடந்த கலந்தாய்வில், பங்கேற்ற நித்யலட்சுமிக்கு,
திருநெல்வேலி மருத்துவ கல்லூரியில் இடம் ஒதுக்கீடு செய்யப்பட்டு, 12
ஆயிரத்து 290 ரூபாய் மற்றும் 500 ரூபாய்க்கு, இரு வங்கி டி.டி.,
செலுத்தும்படி, அதிகாரிகள் கூறினர். இதற்கான ஆணையை, கீழ்பாக்கம்
மருத்துவமனையில் பெற்றுக் கொள்ளும்படி தெரிவிக்கப்பட்டது. விளையாட்டு
பிரிவில் ஒதுக்கீடு பெற்ற மாணவி நித்யலட்சுமி குறித்த செய்தி,
நாளிதழில்களில் வெளியானது. இதனிடையே, மாணவி நித்யலட்சுமியை சந்தித்த, அண்ணா
பல்கலை அதிகாரி ஒருவர்,""மருத்துவ படிப்பில் சேர, வேதியியல் பாடத்தில், 60
சதவீத மார்க் இருக்க வேண்டும். ஒரு சதவீத மார்க் குறைவாக இருப்பதால்,
மருத்துவ படிப்பில் சேர முடியாது,'' என, கடைசி நேரத்தில் தெரிவித்துள்ளார்.
இத் தகவலை கேட்ட மாணவி நிலைகுலைந்தார்.
மாணவியின் தந்தை மோகன்
கூறுகையில், "" என் மகளுக்கு திருநெல்வேலி மருத்துவ கல்லூரியில் இடம்
ஒதுக்கீடு செய்து, பணம் செலுத்தும்படி கூறினர். கடைசியில், ஒருசதவீத மார்க்
குறைவு என, அதிகாரிகள் கூறுகின்றனர். இதனால், மகளின் எதிர்காலம்
பாதிக்கிறது. ஏழை குடும்பத்தை சேர்ந்த என்னால், பல லட்சம் செலவு செய்து,
தனியார் மருத்துவ கல்லூரிகளில் படிக்க வைக்க இயலாது.
பொறியியல்
படிப்பில் 15வது இடத்தில் இருந்தார். பொறியியல் படிக்க, நல்ல கல்லூரியை
தேர்வு செய்யும் வாய்ப்பையும் இழந்து விட்டோம். இனி,யாரை சந்தித்து
முறையிடுவது என தெரியவில்லை,'' என்றார்.
திருமண த் தாம்பூலமாக விதை நெல் கொடுத்துவிவசாயி அசத்தல்திருவாரூர் : திருமண விழாவில் பங்கேற்ற விவசாயிகளுக்கு,
தாம்பூலமாக, 2 கிலோ விதை நெல் வழங்கிய விவசாயியின் செயல், அனைவரையும்
வியப்படைய வைத்தது.திருவாரூர் மாவட்டம், திருக்குவளையைச்
சேர்ந்தவர், காவிரி விவசாய பாதுகாப்புச் சங்க துணை செயலர் லட்சுமணன். இவர்,
தன் மகள் திருமண விழாவில் பங்கேற்ற விருந்தினர்களுக்கு, பாரம்பரிய நெல்
விதைகளான, மாப்பிள்ளை சம்பா, கருடன் சம்பா மற்றும் கவுனி என, நெல் விதைகளை,
"பேக்' செய்து வழங்கினார்.மணமக்கள் இருவரும், பொறியியல் பட்டதாரிகள்.
தாம்பூலத்திற்கு பதில், நெல் விதை வழங்கியதைக் கண்டு, நண்பர்கள்,
உறவினர்கள் மற்றும் திருமணத்திற்கு வந்தவர்கள் மகிழ்ந்தனர்.டெல்டா
மாவட்ட விவசாயிகள், இயற்கை சீற்றங்களுக்கு ஏற்ப, விவசாயம் செய்யும்
நிலையில் உள்ளனர். இந்நிலையில், அனைத்து சூழல்களையும் தாங்கி வளரக் கூடிய
விதை நெல், 2 கிலோவை, திருமண தாம்பூலமாக, 867 பேருக்கு வழங்கியதை கண்டு,
விழாவில் பங்கேற்ற விவசாயிகள், வியப்படைந்தனர்.
இதுகுறித்து, "நம்
நெல்லைக் காப்போம்' மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர், ஜெயராமன் கூறுகையில், "திருந்திய
நெல் சாகுபடி முறையில், ஒரு ஏக்கருக்கு, 2 கிலோ விதை நெல் போதுமானது;
ரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகள் தேவையில்லை. மறு
சாகுபடிக்கும், இந்த விதை நெல்லை பயன்படுத்த முடியும்' என, கூறினார்.
விருதுநகர் மாவட்ட மாற்றுத்திறனாளிகளிடம் இருந்து
இலவசமாக மூன்று ஆண்டு பட்டய படிப்பு மற்றும் 3 மாத தொழில் நுட்ப பயிற்சி
பெறுவதற்கு அரசன் கணேசன் பாலிடெக்னிக் கல்லூரிக்கு இருபாலரைச் சேர்ந்த
மாற்றுத்திறனாளிகளிடம் இருந்து விண்ணப்பங்கள் வரவேற்கப்படுகிறது.
இது தொடர்பாக மாவட்ட ஆட்சியர் டி.என்.ஹரிஹரன் வெளியிட்டுள்ள செய்திக் குறிப்பு விவரம்:
மத்திய அரசின் சிறப்பு ஒதுக்கீட்டின் அடிப்படையில் கை, கால்
பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு இக்கல்லூரியில் கட்டட பிரிவு, எலக்ட்ரானிக்ஸ்
மற்றும் தகவல் தொழில் நுட்பம், அச்சுக்கலை, இயந்திரவியல், எலக்ரிக்கல்,
எலக்ட்ரானிக்ஸ் மற்றும் கணிப்பொறியியல் பட்டயம் ஆகிய பிரிவுகளில் மூன்று
ஆண்டுகள் பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது. இப்பயிற்சியில் சேர்ந்து
படிக்கிறவர்களுக்கு படிப்புக் கட்டணம் இலவசமாக அளிக்கப்படுகிறது. மேலும்,
மாதந்தோறும் கல்வி உதவித் தொகை மற்றும் பயணப்படியும் வழங்கப்படும்.
அதேபோல், பிரின்டிங், தையல், மின்சாதன வீட்டு உபயோகப் பொருள்கள் பழுது
நீக்கம் பயிற்சி, ஸ்கிரின் பிரிண்டிங் உள்ளிட்ட 3 மாத பயிற்சியும்
அளிக்கப்பட இருக்கிறது. இப்பயிற்சிகளை பெறுவதற்கு 40 சதவீதம் முதல் 60
சதவீதம் வரையில் ஊனத்தின் தன்மை இருக்க வேண்டும். மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான
தேசிய அடையாள அட்டை பெற்றிருக்கவும் வேண்டும். இதில், சேர்வதற்கு
மாற்றுத்திறனாளிகள் 10-வது அல்லது 12-வது தேர்ச்சி பெற்றிருக்க வேண்டியது
அவசியம் ஆகும். விருதுநகர்-சிவகாசி சாலையில் அமைந்துள்ள அரசன் கணேசன்
பாலிடெக்னிக் கல்லூரியில் விண்ணப்பங்களை நேரில் இலவசமாக பெற்று வருகிற
26-ம் தேதிக்குள் பெற்று விண்ணப்பித்து பயனடைய வேண்டும் என அவர் கேட்டுக்
கொண்டுள்ளார்.
Whatever is the journalistic halo behind Swapan Dasgupta, his recent
writings and utterances on the struggle of the genocide-facing nation of
Eezham Tamils could have been ignored as coming from just another of
the dubious ilk that writes for agendas, had he not been a member of the
Rajapaksa-sponsored BJP-RSS-Shiv Sena delegation that went to Colombo
and Jaffna. Now as he openly bares the line of thinking in the camp, the
BJP-RSS-Shiv Sena lot aspiring for power in India, may have to answer
to the world of Tamils and to the humanity in general whether it is
aspiring to become worse than that of the present Establishments in New
Delhi, Washington and Beijing, commented an activist of alternative
politics in Jaffna, urging mainstream polity and public in Tamil Nadu to
be prepared with the needed.
Swapan Dasgupta
Swapan Dasgupta writing in The
Pioneer on 9th June was sympathetic for Mahinda Rajapaksa becoming “the
latest whipping boy of the morally indignant.”
He may be right
because the boys to be actually whipped by a righteous humanity are
sitting in the Establishments of New Delhi, Washington, Beijing, and in
the international media, especially in a particular section of Indian
media that was long blighting the cause of genocide-facing Eezham
Tamils, just because of petty benefits it was receiving from the
genocidal State or because of its Swapnas (dreams) of Indian imperialism
eating the cake of the island in full by catching the tail of the
Sinhala-Buddhists.
Swapan now 58, was recollecting his earlier
visit to Jaffna 25 years ago and seeing “gun-totting members of various
para-military factions walking with a swagger” to say that thinks are
much better now and to even justify the occupation of the territory of
Tamils by the genocidal Sinhala military, which according to him
“operates well below the radar.”
“Logistically, the army wants to
insulate itself in the security zones, build strategically located
cantonments and operate as a rapid response force just in case
insurgency resurfaces,” Swapan was defending.
If an occupying
military that has committed the worst genocide in the recent times and
is continued to commit genocide could be excused in this way, why the
Tamil sons of the land walking with a swagger in their own land had
worried the journalist or why should he be particular in giving the
epithet “murderous” to the LTTE, unless he is an agenda writer?
* * *
The
journalist was countering the realities of demographic and structural
genocide that take place in the territory of Eezham Tamils by citing a
Chettiar businessman he had met at a lunch hosted by businessmen of
Indian origin in Colombo, who had reportedly told him that 30 per cent
of the people in the capital are Tamils and they control 70 per cent of
the business.
“Sampanthan’s theory of Tamils being an endangered
breed in Sri Lanka doesn’t have too many takers south of the Elephant
Pass,” the BJP-RSS-Shiv Sena journalist says, coming out with his new
theory that “The ‘Tamil problem’ that provides livelihood to the global
human rights industry and provokes indignation in some circles in India
seems essentially a Jaffna problem, and should be renamed as such.”
Whether
the journalist wants to lure the Tamil business class in India to go
against the aspirations of Eezham Tamils or not, both the journalist and
the Chettiyar seem to have forgotten the three pogroms and the
probability further pogroms even now, once the structural genocide of
Eezham Tamils in their land is complete.
According to Swapan,
India “still takes a needlessly gratuitous interest in the internal
affairs of a sovereign neighbour,” in discussing devolution based on the
13th Amendment. But India partnering with the Sinhala State in
committing genocide and continuing partnership in the structural
genocide are not interferences into internal affairs.
Swapan even
put a reader to doubt his journalistic credentials when he projected
the formation of Provincial Councils under the unitary constitution as
“akin to India’s State governments.”
Perhaps, he might have
taken for granted the political ignorance of the majority of readers in
India on the island, as he himself has stated in another article that
Sri Lanka is “better known these days for the slinging arm of Lasith
Malinga and the classical elegance of the well-spoken Kumara
Sangakkara.”
What a contribution of journalism in India when there was a paradigm-setting genocide took place at its backyard!
In
the view of the BJP-RSS-Shiv Sena journalist, the “de-merger [of the
North and East of the Tamil territory in the island] is now a reality.”
Colombo may concede land powers to the province but who can blame
Colombo for its reluctance to give police powers, he asked.
* * *
Before
going to Colombo and Jaffna, on the Rajapaksa sponsored trip, Swapan
Dasgupta, giving an interview to India’s Niti Radio on 4th June said the
following:
“We may have some concerns over whether Hambantota
port should be Chinese. We can have some concerns about the level of
their proximity to China and etc., but by and large we do not consider
Sri Lanka to be a hostile force. Indeed, it seems to be a friend of
India – a country which has got a deep civilisational ties with India –
and more important: let us not forget that in the last stages of the
war, when a powerful section of the Western countries was urging Sri
Lanka to have a ceasefire with Pirapaharan and the LTTE – an opportunity
which no doubt Pirapaharan and the LTTE would have used to gain time,
re-group as he has done in the past, it was at that time the Sri Lankan
offensive that you either surrender or we fight to the last – that
policy had the basic tacit concurrence of the Government of India,
because everyone in the Government of India and in the rest of the
Indian society knew that the LTTE wasn't really an ordinary separatist
movement. It was a menace, which had really had a lot of damaging
implications, which had destroyed a part of Sri Lanka and its ability to
create a safe haven for itself in Tamil Nadu or something that
endangers Indian security, which is why there was a basic understanding
as far as Delhi and Colombo were concerned that the destruction of the
LTTE was a step in the right direction. […] India has very deep business
relations with Sri Lanka. We are jeopardising this for the sake of
remnance of an LTTE, which has really no interest of securing the
rehabilitation of Tamils, which wants to keep the fire of the separatism
alive.”
“Sri Lanka, for all its sins today, is one of those countries which we can call a friend,” he said.
“Any
country, which sees a powerful country trying to flex its muscles,
there is bound to be a domestic reaction,” he condemned any pressure of
India on the State in the island, asking “Wouldn't there be fury
building up there in India, if the US Senate had been planning some sort
of resolution which was on the issue of Kashmir or something like
that?”
One could see how the natural rapport between Eezham
Tamils and the Tamils of Tamil Nadu is perceived by the BJP-RSS-Shiv
Sena journalist as a worst ‘security’ threat than the Sinhala State
bringing in China to the borders of Tamil Nadu. What about Tamils
deciding to bring in China then, as a last resort to the audacity of New
Delhi?
If just a political pressure from a powerful country
[India] bringing in domestic reaction among Sinhalese is understandable,
what reaction should come from Tamils for the complicity of India in
the genocide of Eezham Tamils? Why that is not an understandable logic
to the ‘journalist’?
If Sri Lanka has ‘civilisational’ ties with
India, what logic is there that you should allow one nation there to
erase the identity of the other? What prevents you from thinking of a
policy of having two civilizational partners of parity in the island?
* * *
The
journalist condemned the DMK for coming out of the New Delhi coalition
after its demand to pass a resolution against Sri Lanka was not
accepted. “You cannot have a resolution pertaining to one single
country,” he said, adding that “next time, someone passes a resolution
on Kashmir, you do not have a leg to stand on, just remember that.”
What
does the journalist say for India condemning apartheid in far away
South Africa and liberating Bangladesh in the neighbourhood? Even the
Tibetans in India should beware of politics of Dasgupta genre coming to
power in India.
Kashmir always used to be cited by Sri Lanka
friends in India to detract Indian political and public support to the
cause of Eezham Tamils. It was there even in the early 1980s, but Mrs
Indira Gandhi was not afraid of it.
If the Dasgupta ilk’s
continued citation of it is going to be the policy of any future
government in New Delhi, even after committing a heinous genocide in
recent memory and continued genocide driving the people of the Tamil
nation to the wall, then Tamils have every justification in making a
strong bond with peoples of similar situation in the rest of South Asia.
In fact it will be a folly of their mainstream polity, if it is not
making such moves but continues to hang on the two culprits the Congress
and the BJP in making governments in New Delhi.
The
BJP–Rajapaksa paly-paly only shows that they are neither for Hinduism
nor for Buddhism, but only for using the religions of the ‘majority’ and
for power that doesn’t shun genocide as means.
* * *
Swapan Dasgupta again wrote in The Times of India on Sunday.
The
Bombay-based Times Group, including its Economic Times of India,
surpassing the Chennai-based The Hindu in buttressing the Rajapaksa
regime for whatever may be the reason, is very well observed in recent
times.
“The origins of that war lie in a divisive, chauvinist
politics that, thankfully, the country has now repudiated. There is a
sense of optimism in Colombo and a great sense of relief in Jaffna that
the war which probably left no family in the island unaffected is over,”
he reiterated on the new positive ‘avatar’ of the Sri Lankan State
while structural genocide through subjugation, militarisation, land
appropriation, forced demographic changes, rape and sexual abuse,
imposition of Sinhala language, destruction of Tamil/ Muslim places of
worship and construction of Buddhist establishments., is an everyday
phenomenon just like the physical genocide of mass killings taking place
every day during the war.
A journalist cannot overlook
objective evidence, but almost all the English language journalists
shamelessly shielded the magnitude of the genocide of Tamils that took
place during the war and one need not be surprised at what Dasgupta is
doing now.
After seeing the orientation of the BJP-led delegation
to Jaffna, the talk among the news reporters in Jaffna was that it was
just another group that had come to receive suitcases from Rajapaksa.
But more serious minded didn’t buy that story as they were aware that
the elements that had come are capable of giving suitcases to Rajapaksa.
* * *
In
both the features of Dasgupta that appeared in The Pioneer and in The
Times of India, the focus of attack was on the Tamil diaspora.
Within
a one-day guided visit arranged by Rajapaksa, he was capable of
grasping and telling to the people in India and to the world that the
ordinary people in Jaffna, desperate for a breather, are not seeking
separation, but it is the diaspora “with a view of the island that is
frozen in time.”
In his assessment the diaspora is with unchanging historical memory and hateful vision for future.
“The diaspora bankrolled murder,” he accused.
He was particular about the diaspora in three countries:
“Tragically,
the quiet elation over a new dawn is being soured on a daily basis by a
diaspora that wants its own version of Sri Lanka, crafted in Canada, UK
and Norway,” he wrote.
“Imagine our reaction if India’s politics
was sought to be remote-controlled from Southall and New Jersey [places
where Indian diaspora lives in large numbers in the UK and in the
USA],” Dasgupta concluded his Times of India feature.
* * *
Perhaps
Dasgupta is frozen in time with the memory of Indian Establishment
crushing the Khalistan struggle with a massacre in the Golden Temple, a
pogrom in Delhi, making a Sikh as a president and another a robot Prime
Minister, alienating the diaspora and pretending as though nothing has
happened. In his frozen memory, he may be thinking that the Sinhala
State could also do something like that.
But the war in the
island was not domestic. It was actually an international war waged by
30–40 Establishments across the world led by the USA and India. China
was an opportunist benefactor. No one can now escape from the responses
becoming international and the diaspora being an integral part of it.
India
had a chance of resolving the crisis within the region. But by its
injustice to Tamils and by an approach unrealistic to the chronic
question in the island, it lost the opportunity like a chasing dog
allowing the squirrel to climb the tree (A’nil ea’ravidda Naay).
New
Delhi’s Romila Thapar was also attacking the Tamil diaspora when she
rushed to Colombo to buttress the genocidal State immediately after the
war.
What many of them don’t see, or pretend they don’t see, is
that it is the Tamil people in the island facing the prick of the
day-to-day genocide, who are more determined secretly in their heart
than the people in the diaspora, about getting liberation from the
genocidal Sinhala State.
In the age of communication, the
diaspora is not frozen in time. It interacts every minute with its kith
and kin in the island and gets its impressions only from them.
What
right the Dasguptas coming from the outside have, in implying that they
know better than the kith and kin in the diaspora on what is good for
the Tamils in the island? MK Narayanan spoke in a similar way to the
TNA. This arrogance will never allow Eezham Tamils to reconcile with the
Establishment in New Delhi.
Leave aside the acknowledgement of
genocide and the right to self-determination. But, New Delhi has not
even taken a single step in soothing the emotions of Eezham Tamils. It
was constantly acting in contrary, irritating and mentally torturing the
Eezham Tamils at every step.
The sin that has been committed is
not a small one to forget and for Dasguptas to say that now everything
is becoming okay, unless there is substantial remedy in the form of
fundamental political justice. Dasgupta thinks, “only the political
loose ends remain.” He must have sure been imagining the loose ends
remaining for the completion of structural genocide and the total
annihilation of the nation and territoriality of Eezham Tamils in the
island.
The diaspora only voices what the gagged people in the island are unable to tell.
The
international war needs international justice and the diaspora has to
internationally operate until the justice is meted out with
international guarantees.
This internationalisation is the reality now.
The
Tamil diaspora responding in a hitherto unseen way for a hitherto
unprecedented genocidal paradigm of the International Community of
Establishments in unison is also a reality now.
These realities are in no way comparable to Dasgupta’s Southall and New Jersey examples.
New
Delhi and the ilk of Dasguptas have to first realise these realities
before daring to tell the Eezham Tamils that the de-merger of the North
and East is the reality now or the genocide is a reality with which the
Eezham Tamils should learn to live.
Mythili Raman, the newly appointed Acting Assistant Attorney General
for the Criminal Division of the U.S. Justice Department and successor
to Mr. Lanny Breuer, is widely acclaimed in legal circles as a
trailblazer in the Justice Department. Her parents are from
Vadaramaraadchi, Jaffna. Ms Raman had her undergraduate degree from
Yale, and obtained a law degree from the University of Chicago.
Full text of her bio from the Department of Justice website follows:
As head of the Criminal Division,
Ms. Raman oversees nearly 600 attorneys who prosecute federal criminal
cases across the country and help develop the criminal law. She also
works closely with the nation’s 93 United States Attorneys in connection
with the investigation and prosecution of criminal matters in their
districts. Ms. Raman has been serving in the Criminal Division since
August 2008, first as Acting Chief of Staff and, from September 2, 2009
to March 1, 2013, as Principal Deputy Assistant Attorney General and
Chief of Staff.
Ms. Raman joined the Department of Justice in
1996, as a trial attorney in the Criminal Division’s Narcotic and
Dangerous Drug Section, where she prosecuted narcotics cases in
districts across the country. From 1999 to 2008, she served as an
Assistant United States Attorney in the U.S. Attorney’s Office for the
District of Maryland, where she prosecuted and supervised dozens of
criminal cases involving violent crime, financial fraud, narcotics,
child exploitation and civil rights offenses. In Maryland, she served as
Branch Chief of the district’s Greenbelt office and then as the
district’s Appellate Chief. For her work in Greenbelt, Ms. Raman
received numerous honors and awards, including the Director’s Award for
Superior Performance and the Special Award of Honor from the
International Narcotic Enforcement Officers' Association. In 2006, on a
detail from the U.S. Attorney’s Office, Ms. Raman served as Senior
Counsel to the Deputy Attorney General, advising the Deputy Attorney
General on a variety of criminal law matters and managing the day-to-day
work of the President's Identity Theft Task Force.
Ms. Raman
began her legal career as a law clerk for the Honorable Francis D.
Murnaghan, Jr. of the United States Court of Appeals for the Fourth
Circuit. She graduated summa cum laude from Yale University in 1991 and
with honors from the University of Chicago Law School in 1994.
World Evangelical Alliance (WEA) Religious Liberty Commission (RLC),
which is a network of churches in 129 countries, in a ‘Research and
Analysis’ report issued on Monday observed that Sri Lanka “appears to be
seeking to establish social and political supremacy of the Sinhala
Buddhist majority within a unitary state,” in the ‘post-war resurgence’
of Sihala Buddhist nationalism that no longer threatens only the Tamils,
but also religious minorities, particularly Christians and Muslims.
“The resurgence of Sinhala Buddhist nationalism can be attributed to the
defeat of the Tamil Tigers in 2009, which by some was seen as a victory
of Buddhism over Tamil nationalism,” the report said. This year thus
far, at least 30 churches have reported being attacked. Last year, Sri
Lanka witnessed 52 incidents of Christian persecution.
“Besides, the end of the war led to contemplations over the identity of
the state, giving space to promotion of nationalism. This also helps the
government to legitimize the brutal military force it used in the war
and the tens of thousands of civilian casualties that occurred as a
result. This explains why the government is building Buddhist temples
and shrines in Hindu-majority areas in the north and the east, where the
war took place.
The report, giving examples of the persecution
against Hindu, Muslim and Christian persecution in the island, urged the
international community to act sooner than later.
However, the
report fails in directly pointing out the fact that the Sinhala Buddhist
extremism, which it reports today as resurging, is in fact a result of
the injustice caused by the influential sections of the same
international community that backed the genocidal onslaught on the
nation of Eezham Tamils, Tamil Christian circles in the island
commented.
Full text of the report by the WEA-RLC follows:
WEA-RLC Research and Analysis Report: Why Christian Persecution is Worrisome in Sri Lanka
Four
years after its military victory over Tamil Tigers, Sri Lanka appears
to be seeking to establish social and political supremacy of the Sinhala
Buddhist majority within a unitary state, instead of bringing about
reconciliation. And this post-war resurgence of nationalism no longer
threatens only the Tamil ethnic minority, but also religious minorities,
particularly Christians and Muslims.
While attacks on Muslims
have hit the headlines in some foreign media in recent months, the
increasing incidence of Christian persecution has received little
attention internationally.
The Bodu Bala Sena (Buddhist Power
Force or BBS) and the Sinhala Ravaya (Sinhala Echo) – currently the most
active Buddhist Right-wing groups which claim to protect the country’s
Sinhalese-Buddhist character – have led numerous attacks on Christians
and churches.
This year thus far, at least 30 churches have
reported being attacked. Last year, Sri Lanka witnessed 52 incidents of
Christian persecution.
It’s not just these “non-state” actors,
but authorities are also targeting churches. Many churches have reported
that administrative and police officials have ordered them not to
operate any longer because they have not been “authorized” by the state.
While
registration of religious organizations is not mandatory in Sri Lanka,
the government has been contemplating bringing all religious groups
under regulation for over a year. Churches last year complained they
received a circular stating that all new constructions or continuation
of places of worship will need prior approval from the Ministry of
Religious Affairs.
Authorities are targeting particularly
non-traditional or evangelical churches, apparently due to the suspicion
that they might become part of the country’s civil society and pose a
threat to the incumbent government in the future.
According to
the 2011 census, more than 70 percent of Sri Lanka’s population of 20.8
million is Buddhist. Christians are about 7.5 percent, and Muslims a
little less than 10 percent. About 80 percent of the Christians are
Catholics, and the rest are Protestants. About 40 percent of the
Protestants are ethnic Tamils.
Evangelical Christians are being
portrayed as enemies of the majority community. For example, the BBS
organized a large gathering in Colombo in February, where a prominent
leader of the group called on Archbishop of Colombo Cardinal Malcom
Ranjith to create a Catholic force of his own against evangelical
Christians “who were attempting to perpetuate Christian extremism in the
country.”
The hate campaign against Muslims and Christians has
been so fierce and frequent that sections of the people are seemingly
convinced that hapless religious minorities can actually threaten the
interests of the powerful majority community.
Last month, a
30-year-old Buddhist monk set himself alight in the central city of
Kandy to protest against the slaughter of cattle and “conversion of
Buddhists” by Christians. Later, about 200 Buddhists, supposedly
supporters of the BBS, blocked traffic in Colombo, demanding state
funeral for the monk. While the mob eventually dispersed without their
demand being met, they vowed to keep up pressure on the government to
stop the slaughter of animals and ensure there were no “unethical
religious conversions.”
The BBS was founded in July 2012 by two
Buddhist monks, who were formerly with the Jathika Hela Urumaya (JHU), a
political party of monks and part of the ruling alliance. The two monks
left the JHU, saying the party was not militant enough to protect
Buddhism.
The Sinhala Ravaya was also founded by a group of
Buddhist monks in recent months, and is believed to be headed by a
former parliamentarian from the JHU. The group has publicly supported
top officials of the government.
Leaders and members of the BBS
and the Sinhala Ravaya are apparently being backed by authorities, as
they have openly spread hatred against the religious minorities and
launched attacks on them with almost complete impunity.
Azath
Salley, leader of the newly formed Muslim Tamil National Alliance and
former deputy mayor of Colombo who is known for criticizing the BBS and
the current government, was arrested last month under the Prevention of
Terrorism Act for “inciting religious disharmony” by giving an interview
to a magazine in neighbouring India.
Salley had spoken against a
March 28 attack by BBS monks on a Muslim-owned clothing warehouse,
Fashion Bug, near Colombo. A mob of about 500 people had vandalized
Fashion Bug, injuring at least six people.
The resurgence of
Sinhala Buddhist nationalism can be attributed to the defeat of the
Tamil Tigers in 2009, which by some was seen as a victory of Buddhism
over Tamil nationalism. Besides, the end of the war led to
contemplations over the identity of the state, giving space to promotion
of nationalism. This also helps the government to legitimize the brutal
military force it used in the war and the tens of thousands of civilian
casualties that occurred as a result. This explains why the government
is building Buddhist temples and shrines in Hindu-majority areas in the
north and the east, where the war took place.
Moreover, the
government appears to be desperate to garner popular support – on which
the survival of some top officials depends in the post-war scenario – by
aggressively pursuing Sinhala Buddhist nationalism.
If the
propaganda against Christians and Muslims carries on unabated and the
government continues to provide impunity to Buddhist groups, the space
for religious minorities to practise their basic freedoms is likely to
shrink much further. The International community needs to act sooner
than later.
