திங்கள், 31 டிசம்பர், 2012

கூடங்குளம் : கலைநிகழ்ச்சிகள் மூலம் கொண்டு செல்லும் திட்டம்

கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தைக் கலைநிகழ்ச்சிகள் மூலம் இந்தியா முழுவதும் கொண்டு செல்லும் திட்டம்
கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தை கலைநிகழ்ச்சிகள் மூலம் இந்தியா முழுவதும் கொண்டு செல்லும் திட்டம்
 
இராதாபுரம், டிச.31-

கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்தை மூடக்கோரி அணுஉலை எதிர்பாளர்கள் ஒரு ஆண்டுக்கும் மேலாக இடிந்தகரை கிராமத்தில் தொடர் போராட்டம் நடத்தி வருகிறார்கள். அதுமட்டுமின்றி ஏராளமான மக்களை திரட்டி மேலும் பல போராட்டங்களையும் நடத்தி உள்ளனர்.

அணுஉலைக்கு எதிராக போராட்டம் தொடங்கிய நாள் முதல் இதுவரை இடிந்தகரை மக்கள் எந்த ஒரு விழாவையும் ஆடம்பரமாக கொண்டாடவில்லை. திருமண நிகழ்ச்சிகள் உள்ளிட்ட சுபநிகழ்ச்சிகள்கூட மிகவும் எளிமையாகவே நடத்தப்பட்டன.

இந்நிலையில் 2013 புத்தாண்டை முன்னிட்டு கேரளா, ஆந்திரா, கர்நாடகா, கோவா, மராட்டியம், சத்தீஸ்கர், ஜார்க்கண்ட், டெல்லி, ஒடிசா ஆகிய மாநிலங்களை சேர்ந்த அணுஉலை எதிர்ப்பாளர்கள், இயற்கை வளங்கள் பாதுகாப்பு அமைப்பினர், மீனவ மக்கள் 250பேர் நேற்று இடிந்தகரை வந்தனர்.

அவர்களை இடிந்தகரை பங்குத்தந்தை ஜெயக்குமார், அணுசக்திக்கு எதிரான மக்கள் இயக்க ஒருங்கிணைப்பாளர்கள் உதயகுமார், புஷ்பராயன் ஆகியோர் வரவேற்றனர். பின்பு அவர்களுக்கு அணுஉலைக்கு எதிரான போராட்டத்தின் போக்கு குறித்தும், விளைவுகள் குறித்தும் விளக்கப்பட்டது.

இடிந்தகரை வந்துள்ள வெளிமாநில அணுஉலை எதிர்ப்பு குழுவினர், கூடங்குளம் அணுமின் நிலையத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தை பாடல்கள், நாடகங்கள் உள்ளிட்ட கலைநிகழ்ச்சிகள் மூலமாக இந்தியாவின் அனைத்து பகுதிகளுக்கும் கொண்டு செல்ல திட்டமிட்டுள்ளனர். இதனை புத்தாண்டு தினத்தில் இடிந்தகரையில் இருந்து தொடங்குகின்றனர்.

அதேநேரத்தில் அந்த குழுவினர், விடுதலையை உறுதிப்படுத்துவோம், எதிர்ப்பை கொண்டாடுவோம் என்ற கருத்தை மையப்படுத்தி இங்கு இன்று காலை முதல் நள்ளிரவு 12மணி வரை பல்வேறு கலை நிகழ்ச்சிகள் நடத்தி புத்தாண்டை கொண்டாடுகிறார்கள்.

இதன் முன்னோட்டமாக இடிந்தகரையில் நேற்று (30-ந்தேதி) கலைநிகழ்ச்சிகள் நடத்தினர். கூடங்குளம் அணுமின்நிலையத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தை கலைநிகழ்ச்சிகள் மூலம் இந்தியா முழுவதும் கொண்டு செல்லும் திட்டத்தை வெளி மாநில அணுஉலை எதிர்ப்பு குழுவினர் இடிந்தகரையில் இன்றுகாலை தொடங்கினர்.

அணுஉலை எதிர்ப்பு போராட்டங்களை விளக்கும் வகையில் பாடல்கள், நாடகங்கள், நடனங்கள் உள்ளிட்ட பல்வேறு கலை நிகழ்ச்சிகள் நடத்தப்பட்டன. மேலும் இக்குழுவினர் பல்வேறு கடற்கரை கிராமங்களுக்கும் சென்று கலைநிகழ்ச்சிகளை இன்று நடத்துகிறார்கள்.

இதில் டாக்டர் வினாயக்சென், வக்கீல் பிரசாந்த் பூஷன், முன்னாள் கடற்படை தளபதி ராம்தாஸ், அஜின் வினாயக், வக்கீல் காலின் கொன் சால்வ்ஸ், பிரபுல் பிட்வாய், லலிதா ராம்தாஸ், அனில் சவுத்ரி, அஜிதா ஜார்ஜ் உள்ளிட்டோர் கலந்துகொண்டு பேசுகிறார்கள்.

+ 2: முதல்வரின் தகுதிப் பரிசுத்தொகை திட்டத்துக்கு விண்ணப்பங்கள் வரவேற்பு

+ 2: முதல்வரின் தகுதிப் பரிசுத்தொகை திட்டத்துக்கு விண்ணப்பங்கள் வரவேற்பு

ஆதிதிராவிடர் மற்றும் பழங்குடியின வகுப்பைச் சேர்ந்த பிளஸ் 2 மாணவர்கள் முதல்வரின் தகுதி பரிசுத் தொகை திட்டத்துக்கு விண்ணப்பிக்கலாம் என்று அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது.
இதுகுறித்து ஆதிதிராவிடர் மற்றும் பழங்குடியினர் நலத்துறை வெளியிட்ட செய்திக் குறிப்பு:
தமிழை ஒரு பாடமாகக் கொண்டு பயின்று தொடர்ந்து கல்வி பயிலும் ஆதிதிராவிடர், பழங்குடியினர், மதம் மாறிய கிறிஸ்தவ ஆதிதிராவிடர் இனத்தைச் சேர்ந்த முதல் ஆயிரம் மாணவர்கள் மற்றும் முதல் ஆயிரம் மாணவிகளுக்கு முதல்வரின் தகுதி பரிசுத் தொகை வழங்கப்படுகிறது.
பிளஸ் 2 படிப்பைத் தொடர்ந்து அல்லது ஓராண்டு இடைவெளிக்குப் பின்னர் மேல்படிப்பு பயிலும் மாணவர்களுக்கு இந்த ஆண்டு முதல் ரூ.3 ஆயிரம் வீதம் ஐந்தாண்டுகளுக்கு பரிசுத் தொகை வழங்கப்படும். மாணவர்கள், 1069 மதிப்பெண்களும், மாணவிகள் 1082 மதிப்பெண்களும் பெற்றிருக்க வேண்டும். 2011-12-ம் கல்வியாண்டுக்கு முந்தைய ஆண்டுகளில் முதல்வரின் தகுதி பரிசுத் தொகையினைப் பெற்று தொடர்ந்து புதுப்பிக்கும் மாணவர்கள், அடுத்த நிதியாண்டு முதல் (2012-2013) ரூ.3 ஆயிரம் பெறலாம்.
நடப்பாண்டு (2012) மார்ச்சில் நடைபெற்ற பொதுத் தேர்வில் அதிக மதிப்பெண்கள் பெற்ற தகுதி வாய்ந்த மாணவர்கள் மட்டும் தங்களது பிளஸ் 2 மதிப்பெண் பட்டியல், ஜாதிச் சான்றிதழ் மற்றும் மேல்படிப்புக்கான மதிப்பெண் பட்டியல் நகல்களுடன் தங்கள் கல்லூரி அமைந்துள்ள மாவட்டத்திலுள்ள மாவட்ட ஆதிதிராவிடர் மற்றும் பழங்குடியினர் நல அலுவலருக்கு கல்லூரி மூலம் விண்ணப்பிக்க வேண்டும் என தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

திருடர்கள், ஊழல்வாதிகள் பதவிக்கு வரக்கூடாது:சகாயம்

திருடர்கள், ஊழல்வாதிகள் பதவிக்கு வரக்கூடாது:சகாயம் பேச்சு

சேலம்:""உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில், மக்கள் பிரதிநிதிகளாக வருபவர்களுக்கு என்னென்ன தகுதிகள் இருக்க வேண்டும். அதற்கான தகுதி நிர்ணயம் குறித்த தகவலும், திருடர்கள், ஊழல்வாதிகள் பதவிக்கு வரவிடக்கூடாது. நேர்மையானவர்கள் மட்டுமே பதவிக்கு வரவேண்டும் என்பது பற்றியும், அதில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, அதுபோல் ஆட்சியாளர்கள் வரவேண்டும்,'' என,கோ ஆப்டெக்ஸ் மேலான் இயக்குனர் சகாயம் பேசினார்.

லஞ்ச, ஊழலற்ற சமுதாயம் என்ற தலைப்பில், சேலம் குஜராத்தி திருமண மண்டபத்தில், சிறப்பு கருத்தரங்கு நேற்று நடந்தது. கோ ஆப்டெக்ஸ் மேலாண் இயக்குனர் சகாயம் பேசியதாவது:ரத்தம் சிந்தி வாங்கிய தேசத்தில், லஞ்சமும், ஊழலும் பெருகி கிடக்கிறது. நாமக்கல் கலெக்டராக பணியாற்றியபோது, ராசிபுரத்தில் கல்லூரி விழாவுக்கு காரில் சென்று கொண்டிருந்தேன். அப்போது, முன்னால் இரு சக்கர வாகனத்தில் சென்ற, இரு வாலிபர்கள், அங்கும், இங்குமாக ஓடியபடி சென்றனர்.

அவர்களை மறித்து, என்னுடைய உதவியாளர்கள் சோதனை செய்தபோது, அவர்கள் மது அருந்தியிருந்ததும், லைசென்ஸ் இல்லாமல் வண்டி ஓட்டியதும் தெரியவந்தது. உடனடியாக அவர்களை எச்சரித்து நடவடிக்கை எடுக்க உத்தரவிட்டேன்.அப்போது, அதில் ஒரு வாலிபர், 100 ரூபாயை எடுத்து என்னுடைய கையில் கொடுத்தான். லஞ்சம் கொடுத்தால், தப்பித்து விடலாம் என்ற பழக்கத்தை, இந்த சமூகம் உருவாக்கியுள்ளது.

மூன்று ஆண்டுக்கு முன், அப்போதைய முதல்வருக்கு கடிதம் எழுதினேன். அதில், "நான் சரியாக வேலை செய்யவில்லையென்றால், என்னை பணி நீக்கம் செய்யுங்கள். ஜாதி, மத ரீதியாக யாருக்காவது உதவியிருந்தால் கைது செய்யுங்கள். 19 ஆண்டு காலத்தில், யாரிடமாவது, ஒரு ரூபாய் லஞ்சமாக பெற்றிருந்தால், தூக்கிலிடுங்கள்' என, கூறினேன். என்னுடைய இருக்கைக்கு பின்புறம், "லஞ்சம் தவிர் நெஞ்சம் நிமிர்' என்ற வாசகம் தான் இருக்கும்.

உத்திரமேரூர் கல்வெட்டில், அப்போதே, மக்கள் பிரதிநிதிகள் எப்படியிருக்க வேண்டும். அவருக்கு உண்டான தகுதிகள் என்னன்ன, திருடர்கள், ஊழல்வாதிகள் பதவிக்கு வரக்கூடாது. நேர்மையானவர்கள் மட்டுமே வரவேண்டும் என, கூறப்பட்டுள்ளது.ஊழல் நாடுகள் பட்டியலில், இந்தியா, 140வது இடத்தில் உள்ளது. இது, இந்தியாவுக்கு நேர்ந்த தேசிய அவமானம். அரசு பள்ளிகளில், முன்பு ஆய்வு செய்தபோது, அங்குள்ள மாணவர்களிடம், உன்னுடைய லட்சியம் என்னவென்று கேட்டால், சம்பாதித்து அரிசி வாங்க வேண்டும் என்கின்றனர். அந்த அளவுக்கு வறுமையின் பிடியில் மக்கள் தள்ளப்பட்டுள்ளனர்.

லஞ்சத்தை ஒழிப்பதை பற்றி பேசுகின்றனர், ஆனால், பின்னர், அவர்களே லஞ்ச ஒழிப்பு போலீஸில் சிக்குகின்றனர். ஊழல், லஞ்சம் என்பது புற்றுநோய் போன்றது. அது தொற்றுநோயாக உருவெடுத்து, தேசத்தையே அழித்து விடும்.

தமிழகத்தில், கடந்த காலங்களில், 40 சதவீதம் இருந்த ஊழல், தற்போது, 80 சதவீதமாக உயர்ந்து விட்டது. கோவணம் தான், இன்றைய விவசாயியின் தேசிய அடையாளமாக மாறிவிட்டது. ஒவ்வொரு மாணவரும், லஞ்சம், ஊழலற்ற சமூகத்தை உருவாக்க வேண்டும் என, சபதம் ஏற்க வேண்டும்.இவ்வாறு அவர் பேசினார்.ஜெயராம் கல்லூரி தலைவர் ராஜேந்திரபிரசாத், கன்ஸ்யூமர் வாய்ஸ் பூபதி, ஐந்தாவது தூண் ராசமாணிக்கம் உள்பட பலர் பங்கேற்றனர்.

நலக்காப்பீடு

சொல்கிறார்கள்

ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ் அவசியமா?'
ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ் ஆலோசகர் பத்மநாபன்: ஆறு மாத குழந்தை முதல், 80 வயது வரை உள்ள எல்லாருக்கும், இன்சூரன்ஸ் தேவை. இன்றைய வாழ்க்கை முறையில், நாம் நோய்களின் கூடாரமாகி விட்டோம். மாறி வரும் வாழ்க்கை சூழலால், சரியான பழக்க வழக்கமோ, தூக்கமோ கிடையாது; சரிவிகித உணவைச் சாப்பிடுவதும் இல்லை. 30 வயதிலேயே சர்க்கரை நோய் வருகிறது. குழந்தைகளை, "கேன்சர்' தாக்குகிறது. இதற்கு ஈடு தருவது போல, மருத்துவச் செலவுகளும் இங்கே அதிகம். லேசாக காலிலோ, கையிலோ அடிபட்டு, 10 நாட்கள் மருத்துவமனையில் இருந்தாலே, 40 ஆயிரம் ரூபாயிலிருந்து, 50 ஆயிரம் ரூபாய் வரை செலவாகிறது.
இந்நிலையில் தான், ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ் முக்கிய தேவையாகிறது. இன்சூரன்ஸ் எடுத்திருந்தால், செலவுகளை நிறுவனமே ஏற்கும்.இன்சூரன்சை பொறுத் தவரை, முன்பு நிறைய கண்டிஷன்கள் இருந்தன. இப்போது தேவைக்கு ஏற்ப, ஹெல்த் இன்சூரன்ஸ் எடுக்க முடியும். ஹெல்த் இன்சூரன்சில் தனிநபர் பாலிசி, குரூப் பாலிசி மற்றும் பேமிலி ப்ளோட்டர் பாலிசிகள் பிரபலமானவை. குரூப் பாலிசிகளை, அலுவலகங்களில் வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு, அலுவலகமே எடுத்துத் தரும். வேலையின் தன்மையைப் பொறுத்து, மூன்று லட்சத்துக்கோ அல்லது ஐந்து லட்சத்துக்கோ, பாலிசி எடுப்பர். குடும்பத்தில் உள்ளவர்களுக்கும் சேர்த்து எடுப்பது, பேமிலி ப்ளோட்டர் பாலிசி. பாலிசி எடுக்கும் போது, அதிக மருத்துவமனைகளை உள்ளடக்கிய நிறுவனத்தின் பாலிசியை தேர்ந்தெடுப்பது நல்லது. மகப்பேறுக்கும் பாலிசி இருக்கிறது; ஆனால், பாலிசி எடுத்த இரண்டாண்டுகளுக்கு பின் தான், செலவுத் தொகையை நீங்கள், "க்ளெய்ம்' செய்ய முடியும். சர்க்கரை, பி.பி., கேன்சர் நோயாளிகளுக்கும், ஸ்பெஷல் பாலிசிகள் இருக்கின்றன.
 

முயலும் ஆமையும் பிடிக்கும்; முயலாமை பிடிக்காது'

முயலும் ஆமையும் பிடிக்கும்; முயலாமை பிடிக்காது'

சோர்ந்து விடாதே பிறையே, உன்னுள் தான் பூரண சந்திரன் புதைந்து கிடக்கிறான்' என்னும் வைர வரிகளுக்கு ஏற்ப, பார்வையற்ற வாலிபர் சந்திரசேகரன், படித்து பட்டம் பெற்றதுடன், வேலை இல்லையே என்று வெட்டி கதை பேசாமல், சோம்பலைச் சுடும் தீயாய் மாறி, சுய தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ளார். ரயில்களில் பொருட்கள் விற்பதுடன், நடைபாதைகளில் வசிக்கும் பார்வையற்றோருக்கு என, "அகதீப ஒளி அறக்கட்டளை' என்ற அமைப்பை தண் டுரையில் துவங்கி, நடத்தியும் வருகிறார். அவரிடம் உரையாடியதில் இருந்து...

உங்கள பத்தி சொல்லுங்களேன்?

கரூர் அடுத்த சூளபுரம் என் சொந்த ஊர். குடும்பத்தில் நாங்க மொத்தம் ஐந்து பேர் . நான் மூன்றாவது பிள்ளை. மற்றவர்களை காட்டிலும், எனக்கு வீட்டில் செல்லம் அதிகம்.கரூரில் பள்ளி படிப்பு. பரமத்தி வேலூரில் பட்ட படிப்பு முடித்தேன். எங்களை போன்றோர் படிப்பதற்கு, சென்னையில் வசதிகள் இருப்பதால், எம்.ஏ., படிக்க இங்கு வந்தேன்.தற்போது, தமிழில், எம்.ஏ., - எம்.பில்., - பி.எட்., முடித்துள்ளேன். எல்லாமே, "மெரிட்'ல தான் கிடைச்சது. போட்டி தேர்வுகளுக்கு தயார் செய்ய வேண்டிருப்பதால், சென்னையிலேயே தங்கிட்டேன்.

உங்களை போன்றோருக்காக அறக்கட்டளை துவங்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் எப்படி வந்தது?


ஒரு நாள், ரயில் நிலைய நடைபாதையில் வசிக்கும், என் போன்ற பார்வையற்றவர்களை சந்தித்தேன். அப்போது, அனைவரும் சேர்ந்து ஒன்றாக தங்கி, சுய தொழில் செய்யலாம்; நம்மை போன்ற பிறருக்கும் உதவலாம் என்று அவர்களிடம் சொன்னேன்.அவர்களும் சம்மதிக்க, இன்று ஓரளவு வளர்ந்து நிற்கிறது, "அகதீப ஒளி' அறக்கட்டளை.கடந்தாண்டு முதல், பார்வையற்ற மாணவர்களுக்கான சதுரங்க போட்டிகளையும் நடத்தி வருகிறோம்.

தற்போது, உங்களுக்கு போதுமான வருமானம் கிடைக்கிறதா?


சிரமம் தான். மூர் மார்க்கெட் பகுதியில் இருந்து, ரேஷன் கார்டு கவர், டார்ச் லைட், கடலை மிட்டாய் மற்றும் அந்தந்த பருவத்திற்கேற்ற பொருட்களை வாங்கி வந்து, ரயில்களில் விற்பனை செய்கிறோம். 1,000 ரூபாய்க்குவிற்றால், 200 ரூபாய் கிடைக்கும்.

சில நேரங்களில், வியாபாரமே இருக்காது. தினமும், ஒவ்வொருவரும் தங்கள் பங்களிப்பாக, 30 ரூபாய் கொடுக்க வேண்டும். ஆனால், கட்டாயப்படுத்த மாட்டோம். எது எப்படி இருந்தாலும், இரவு, 9:00 மணிக்கு வீடு வந்து சேர்ந்து விடுவோம்.

ரயிலில், உங்களுக்கு என்ன விதமான அனுபவங்கள் கிடைத்தன?

சில நேரங்களில், "இதுங்கெல்லாம், வீட்டுல கெடந்தா என்ன? ரயில்ல வந்து, இத வாங்கு, அத வாங்குன்னு உயிரெடுக்குதுங்க' என,பயணிகள் திட்டுவார்கள்.சிலர் அலுத்து சலித்துக் கொள்வார்கள். பல சமயங்களில் ரயில்வே போலீசார், பொருட்களை பிடுங்கி வீசிய சம்பவங்களும் நடந்ததுண்டு. அப்போது, மனசு ரொம்பவலிக்கும். எந்த தொழிலில் தான் இடைஞ்சல் இல்லை என, என்னை நானே தேற்றிக் கொள்வேன்.

உங்கள் வாழ்க்கையின் லட்சியம் என்ன?

தகுதி தேர்வில் வெற்றி பெற்று, ஆசிரியர் ஆவதற்காக என்னை தயார்படுத்திகொண்டிருக்கிறேன். ஆசிரியர் ஆனவுடன், கிடைக்கும் வருமானத்தில், பார்வையற்றவர்களுக்கு, தொழிற்
பயிற்சி அளிப்பதுடன், அவர்களுக்கு வேலைவாய்ப்பையும் உருவாக்குவேன்.

பிடித்த, பிடிக்காத விஷயங்கள்?
பாரதிதாசன் கவிதைகள், பட்டிமன்றங்கள் கேட்பதில் அதிக ஆர்வம் உண்டு. இது தவிர, எனக்கு பழைய கதைகளில் வரும் முயலும், ஆமையும் ரொம்ப பிடிக்கும்; ஆனால், முயலாமை தான் பிடிக்காது.

தகுதி தேர்வில் வெற்றி பெற்று,ஆசிரியர் ஆவதற்காக என்னை தயார்படுத்தி கொண்டிருக்கிறேன். ஆசிரியர் ஆனவுடன், கிடைக்கும் வருமானத்தில், பார்வையற்றவர்களுக்கு உதவுவேன்!
ந்திரசேகரன் "அகதீப ஒளி அறக்கட்டளை' நிறுவனர்
 

Brian identifies Sri Lanka, Australia as beneficiaries of his Singapore deportation

Brian identifies Sri Lanka, Australia as beneficiaries of his Singapore deportation

[TamilNet, Sunday, 30 December 2012, 12:35 GMT]
Dr Brian Seneviratne, 81-year-old Australian human rights activist of Sinhala origin steadfastly fighting for the rights of Tamils in the island of Sri Lanka, was deported by Singapore immigration on 14 December, when he came from Australia to go to Malaysia and address closed-door meetings on the push factors of refugees coming from the island via Malaysia and their handling by Australia. In a letter addressed to Australian Prime Minister, Ms Julia Gillard, raising several questions on the modus operandi of his deportation by Singapore defying a State’s obligation to the international rights of any person, Brian identifies the Government of Sri Lanka and the Government of Australia as the ultimate beneficiaries of his deportation.

“Who was responsible: that, Prime Minister, is for you to find out. As a lawyer you should be able to ask the correct questions – “who would be threatened by what I had to say in Malaysia”? The possibilities are limited,” Brian wrote, summing up the possibilities:

  1. The Government of Sri Lanka – determined to prevent any information being presented as to what is going on behind the closed and censored doors of that country, which are responsible for people wanting to flee the country and seek asylum.
  2. The Government of Australia, whose handling of these asylum seekers is an absolute disgrace, and a violation of the UN Refugee Convention and others, including the Australian Constitution.


Dr Brian Senewiratne
Dr Brian Senewiratne
Brian, according to his letter, was kept locked in a room at the Changi Airport for 5 hours, denied of toilet facilities, food and communication, deported by an ‘armed guard’ leading him into the aircraft and was given with his passport back only in Australia.

He was served with a deportation letter stating: “This is to inform you that you are refused entry into Singapore for being ineligible for the issue of a pass under current Immigration policies.”

Singapore may have its ‘sovereignty’ to refuse entry to any one. But if a citizen of one country is denied of transit rights through a second country, at the request of a third country or countries, then it raises serious questions on the individual international rights of all humanity in the clutches of States, human rights activists commented.

Brian was not even permitted to travel back according to his schedule, via Indonesia, but was deported to Brisbane.

As an Australian citizen, Brian urged the Australian Government to ask 17 questions at the Singapore Government that had deported him. The last of the questions was: “Did Rohan Guneratna , the supposed ‘world expert on terrorism’, a Sinhalese, working hand in glove with the Sri Lankan government, who is employed in Singapore, have anything to do with the deportation?”

Singapore Government as well as several corporates and individuals from the country enjoy active trade contacts with the genocidal regime in Colombo.

Many countries that uphold the genocidal regime in Colombo, including a power in the region that is in complicity with it, are suspected of receiving lists from the regime, on people who should not be given entry into those countries, informed sources said.

Brian’s case is an illustrative example for the extent of importance given by the Establishments to the genocidal experiment of World Order taking place in the island at the cost of Eezham Tamils, while on one hand doing everything to suppress information and on the other shedding crocodile tears that the island is not getting enough world attention, human rights activists commented.

Full text of Brian Senewiratne's letter, dated 14 December 2012, to Australian Prime Minister Julia Gillard follows:

Deported for trying to address the serious problem of Asylum seekers from Sri Lanka

Hon Julia Gillard
Prime Minister of Australia
Office of the Prime Minister
Canberra
ACT 2600


Dear Prime Minister,

I am an 81 year old Consultant Specialist Physician, who has been an Australia citizen for 36 years. I have had a long-standing interest in human rights, in particular, the unresolved problem of asylum seekers and the way they are treated.

What Australia is doing is a violation of the UN Refugee Convention, the UN Convention on the Rights of the Child and the Universal Declaration of Human Rights, signed and ratified by Australia. It is also a violation of the Australian Migration Act and even the Australian Constitution 1901(Section 75(V)).

I have been particularly concerned about the so-called ‘push-factors’ which make people seek asylum in Australia and other countries.

The problem of asylum seekers trying to get to Australia has also created problems in Malaysia and Indonesia. Moreover, as you well know, there have also been attempts to use these countries (and others) as off shore detention centres for asylum seekers. This is illegal.

Concerned Malaysians invited me to address two meetings in Malaysia (15th December 2012 in Johor, and the following day in Kuala Lumpur). Since Johor is literally next to Singapore, it made sense to fly to Singapore and take a coach to Johor.

On arrival in Singapore on the 14th December (today), I was refused admission, held incommunicado in a locked room for five hours without even basic amenities such as food or water, or facilities such as a toilet, and deported by an armed policeman to the flight back to Brisbane.

My request for the return of my passport, a fundamental right, was refused. It was only given back to me in Brisbane, and that too after a significant delay.

Singapore refused my right to travel to Malaysia or to Indonesia, which is not only high-handed but illegal. Singapore could stop me entering that country, but had no right to stop me from getting to another country.

This is a serious problem that has already generated national and international concern. I hope it will be taken up in the Australian parliament after the recess.

I am entitled to an explanation. As a citizen of this country, and you, as the Prime Minister, have a duty to get this for me, if being an Australian citizen is to have any meaning.

The date of this letter is correct since it was written on the way back home. The delay in sending it to you is that I have rarely written a letter in anger, but have allowed a ‘cooling off’ period to lapse, and to also try and make sense of this senseless act.

I will set out in detail what was done to me. I will first give a brief account of who I am and what I was trying to do. This should not be necessary, since no citizen of this country should be treated like this.

My position

  1. I have been an Australian citizen for 36 years (from 1976).
  2. I am a Consultant Physician, and have, for two and a half decades, been a Senior Visiting Physician in a major teaching Hospital in Brisbane (Princess Alexandra Hospital), and a Clinical Associate Professor of Medicine. I currently work as a Consultant Physician in Brisbane. I have a Specialist registration in General Medicine and in Gastroenterology.
  3. In addition to Medicine, I have had a long-term commitment to human rights and have been the recipient of a dozen international awards, which I will not list here but will be glad to send you.
  4. I have been invited to address meetings in the British parliament (‘House of Commons’), the European Parliament, the Indian Parliamentary complex, the Canadian parliamentary complex, and even the Australian parliament. I was granted an audience with the Nobel Laureate, Archbishop Desmond Tutu in South Africa, to discuss the escalation of human rights violation in Sri Lanka which has been of serious concern to him.

    I have addressed scores of meetings in Australia and across the world over three decades, and attended the UN Human Rights Council meetings in Geneva.

    I have been invited to meet, and met, staff of the Office of the UN Special Adviser on the Prevention of Genocide in New York.
  5. I am of Sri Lankan origin, from the majority Sinhalese community, and not from the brutalised Tamil community who form the vast majority of asylum seekers arriving in Australia. The past President of Sri Lanka, Chandrika Bandaranaike Kumaratunga, was my cousin. When I met Archbishop Tutu, he repeatedly said, “Isn’t it wonderful that a Sinhalese should be campaigning for the Tamils for more than six decades”.
  6. I have published scores of articles on the humanitarian crisis in Sri Lanka, the war crimes and crimes against humanity that have been committed, the dismantling of democracy and the establishment of a Totalitarian State. I have also recorded nearly a dozen dvds to show the humanitarian crisis in that country.
  7. I have been seriously concerned with what is going on behind the closed and censored doors of Sri Lanka where despite the end of the ‘war’, the Sri Lankan government still refuses to allow Amnesty International (AI), Human Rights Watch (HRW), International Crisis Group (ICG), and all independent international observers, access to the Tamil areas in the North and East.
  8. I have also been concerned with the fall out of the chaos in Sri Lanka, especially on countries such as Australia, and the way asylum seekers are treated by Australia. As I have said, there is overwhelming evidence that asylum seekers and refugees are treated in Australia in violation of international Conventions and even domestic laws and the Australian Constitution which I have indicated earlier.
  9. I have nothing to gain personally from getting involved in all this except my concern for human beings and the way they are treated by a succession of Sri Lankan governments, and a succession of Australian governments.
  10. Of serious concern has been the disinformation campaign of the Sri Lankan government as to what has gone on, and is still going on, to this very day, in that country. It is to address this disinformation campaign that I have spent thousands of dollars of my money and thousands of hours of time and energy, over many years.


The problem

  1. There have been international concerns about the humanitarian situation in Sri Lanka, in particular, the human rights of the Tamil people.
  2. This was discussed extensively in the March 2012 meeting of the UN Human Rights Council (HRC) in Geneva, the November-December 2012 UN Universal Periodic Review, and is to be discussed again at the March 2013 meeting of the UN HRC.
  3. Every major human rights group in the world (AI, HRW, ICG) has continued to publish report after report to express their concerns. So has the UN Secretary-General’s Panel of Experts appointed by him to look into accountability in Sri Lanka, which submitted a devastating 200 page Report on 31 March 2012. The Sri Lankan government was accused of lying. These senior lawyers strongly recommended an international independent investigation into war crimes and crimes against humanity which the Sri Lankan government has flatly rejected.
  4. This humanitarian problem in Sri Lanka is resulting in a flood of asylum seekers not only to Australia and New Zealand, but to Malaysia, Indonesia, India and several western countries (the UK, Europe, Canada, and the USA). It is therefore not just a problem confined to Australia.
  5. Concerned people in Malaysia, many of them respected members of civil society, decided to act. The first time was in March 2009, and the again in December 2012.


March 2009

In March 2009, when I was returning to Australia after receiving a major international award for human rights in Canada, I was told that there were hundreds of people in Malaysia who wanted to hear me. Would I stop over in Malaysia to address several meetings in Kuala Lumpur and in Penang? I said I would. Police permission was obtained for these meetings.

Here is the Canadian Award they referred to:

“Canadians for Genocide Education. Educators Award 2009. Presented on March 25,2009 to Dr Brian Senewiratne. In recognition of his dedication to Inclusivity and Equity in Genocide Education. James Katieh Executive Secretary, John Gregorovich Chairman.

In accepting the Award, I chose to speak on:
“Peace with Justice in Sri Lanka. Genocide of Sri Lankan Tamils. Its Causes and Solutions”.

Canadians for Genocide Education consists of some 46 groups, which include the Buddhist Communities of Greater Toronto, the Canadian Islamic Congress, and many others. Here is the contact: JK_CGE@hotmail.com.

However, when I arrived in Kuala Lumpur on 27th March 2009, I was held at Immigration for 7 hours and deported. The ‘reason’ was equally vague, “Your presence in Malaysia is a ‘security concern’”. It was unclear how a 79 year old man who had never handled a weapon in his life was a ‘security concern’ to Malaysia.

I was taken by six policemen (!), two security guards and as Immigration officer to the next flight to Brisbane. At least they gave me back my passport, which is more than what Singapore did in December 2012.

Investigating this, it was revealed that the Malaysian authorities were responding to a direct request from the then Sri Lankan Foreign Minister.

The Malaysian Award (which I could not collect) was posted to me. It was a pewter plaque:

“The Malaysian-Sri Lankan Diaspora Fellowship Award is presented to Associate Professor Dr Brian Senewiratne Consulting Professor, Princess Alexandra Hospital, Brisbane For his excellent contribution to the International Sri Lankan Diaspora in promoting peace and goodwill in campaigning for human rights and safety of globally displaced peoples. 27th March 2009.


December 2012

With increasing concerns about what was going on behind the closed and censored doors of Sri Lanka which was responsible for the flood of asylum seekers/refugees to Malaysia, concerned Malaysians decided to invite me back to Malaysia to address two meetings in Johor (15th December) and Kuala Lumpur (16th December).

I have already explained why I was in Singapore – to board the coach to adjacent Johor (in Malaysia) to address the first meeting, and then proceed to Kuala Lumpur, address another meeting, and then fly out to Indonesia (for some medical commitments), and return to Brisbane on Christmas Day.

What was this all about?

As I have said, I was invited to Malaysia to address two meetings on asylum seekers, the push factors from Sri Lanka, and the problem of handling refugees/asylum seekers on arrival here via Malaysia or sent there by the Australian government.

These addresses were for an invited audience of concerned people. They were not public demonstrations or rabble rousing activities. Nor were they public appeals urging the people to storm the Sri Lankan Embassy. They were ‘closed doors’ serious discussions with much respected people of high standing in Malaysia.

The sequence of events

With an Australian passport, I did not need a visa to enter either Singapore or Malaysia.

I left Brisbane at 11.45 pm on 13th December, 2012, on a Singapore airlines flight, and arrived in Singapore at 5.10 am on 14th December. My luggage was off loaded in Singapore.

  1. I got to the immigration counter and produced the arrival card and my passport. The Immigration officer typed in my details, raised his eyebrows and said ‘Oh!”. This raising of eyebrows was done three times. Cleary he had seen something ‘interesting’ or ‘of concern’. What did he see that was of concern? He asked me to stand aside till he saw his ‘boss’.
  2. After some time another man, presumably the ‘boss’, arrived and asked me to come with him. He punched in a code which opened a door to a very small room. He asked me to sit down and wait. There were some plastic chairs, a notice on the wall that cameras, mobile phones etc could not be used and a glass window for ‘observation’. It clearly was, since as soon as my mobile phone rang, an officer was there in a flash and pointed to the notice on the wall. “No phones allowed”.

    There was certainly no toilet –something that worried me because I am on a diuretic (which increases urine flow – treatment for early heart failure), and a moderately severe prostate obstruction. At the age of 81, on a diuretic and an enlarged prostate, lack of access to a toilet is a concern.
  3. From time to time some dark Asian boys were led into this room. They spoke Tamil, a language I do not understand. They were taken in one by one to another room, they reappeared with a piece of paper, the locked door was opened and they were sent out. It is important to appreciate that immigration officers were constantly coming in and out of this locked room, though they did not pay any attention to me. I just sat, and sat, and sat - 5.30am, 6.00 am, 6.30am, 7.00 am.
  4. With nothing to do, I thought I would get my powerpoint presentation sorted out and got out my computer. The immigration officer was there in a flash, “No computers”. I summoned up enough courage to do the unthinkable in Singapore– to ask, “Why can I not use my computer?”
  5. The Officer seemed irritated that I had actually questioned him. “How do I know that you do not have a transmitting device in your computer to communicate”. I said that I had no such device and he was welcome to check my computer. He said “I will ask my boss”.

    He did not even bother to tell me the answer, but simply stood at the window and crossed his arms – “No” it was.
  6. It was nearly 8am. My last meal was at about 3.30am on the plane and I was beginning to feel faint. I asked one of the immigration officers coming in and out of the room, whether I could get something to eat and drink. I was not asking for a donation. I said I would pay for it. It was the usual “No”.

    I then asked for the toilet, explaining that my bladder was severely distended. The answer was the now familiar “No”.

    I could, of course, have wet my pants but this might have been interpreted, “He was so guilty that he even wet his pants”. Moreover, I had no change of clothes, these being in my suitcase which was inaccessible. I could have simply urinated in a corner of the room. Then there was the possibility of being charged for ‘wilful damage to government property’. There are heaps of reasons (or no reason at all) to be charged in all dictatorships and totalitarian regimes, which I know full well having studied Singapore’s stable-mate, Sri Lanka.

    To ‘fast-forward’ this, when Immigration, or to give it its full name, Singapore Immigration and Checkpoint Authority – SICA) was contacted by the Singapore media, they said that what I had claimed was untrue. Would they like me to send my lawyer to Singapore to that locked room where they can show him the invisible toilet? If what Singapore’s ICA did was outrageous – to hold incommunicado in a locked room an Australian citizen - the least they can do is not to lie about what happened.
  7. At 8 am an Immigration officer came and spoke with me in the locked room. “You can go to Malaysia but not by coach. You will have to fly”. I could not see his logic unless he thought that in the 2 hours I was going to be in Singapore, I would blow the place up or start a riot. If that was his concern, he could have searched me, strip searched if necessary.

    I was not going to push my luck by questioning his logic. This is Singapore where one does not open one’s mouth except to eat – and I was not doing any of that.
  8. At 8.30 am he reappeared with a different story. I could not go to Malaysia by air or land. It is important to find out what happened between 8am and 8.30am for this change of mind. Was there a call to Malaysia, or Australia, or even bonny Sri Lanka (to give it its thoroughly inaccurate name, the Democratic Socialist Republic of Sri Lanka – about as ‘democratic’ as Singapore)?
  9. I asked him whether I could go to Bali (Indonesia) where I had medical work to do and had a hotel booked for the 17th, but could find accommodation immediately (14th). The answer was “No. From Brisbane you came, to Brisbane you go. You are being deported. A Police officer will come to take you to the next flight to Brisbane”.
  10. Why did I not telephone the Australian High Commissioner in Singapore? After all, the man is paid by me (and all other taxpayers in Australia) to look after Australians. Here was an Australian citizen and taxpayer facing difficulties – to put it mildly.

    Well, I could not because I was not allowed to use my mobile phone. I did not want to press the issue because of the real possibility that they would say, “You were born in Sri Lanka, to Sri Lanka you go”. That would have been a disaster in a country that has the world’s highest rate of involuntary disappearances.

    Sri Lanka would have welcomed my arrival and even provided free transport – a white van with no number plates - that would have taken me to an undisclosed destination. In Sri Lankan language today, I would have been ‘white-vanned”.
  11. At about 8.30 am a Police officer arrived to take me to the plane – a Singapore airline flight to Brisbane. We had to go in a series of trains from one terminal to the other. I noticed that the Police officer was armed. I asked him whether he was. He said, “Yes. There are auxiliary Police who are armed and some who are not armed. I am armed”. I ventured to ask him whether the weapon had live ammunition. He said, “Yes, it has live ammunition” - not the sort of thing you want to hear. I could only hope that the safety catch was on.

    The Singapore authorities will have to explain the need for a policeman armed with live ammunition, to take an 81 year old unarmed man to the aircraft. Did they think that a sudden run was possible resulting in the need to open fire?
  12. I thought I might inquire why I was being deported. The policeman said, “Oh Yes. Here is the Deportation Order”, and handed me the document I have already referred to. It was short and sweet, and said nothing. Here it is in full:

    Notice of Refusal of Entry

    Issued by the Immigration and Check-point Authority – “Notice of Refusal of Entry No DA 085308. Place of issue Changi Airport PTB 11

    This is to inform you that you are refused entry into Singapore for being ineligible for the issue of a pass under current Immigration policies

    Signed CI 2 Tan Hock Guan Michael
    For Controller of Immigration
    Singapore
    Dated 14.12.2012


    I was conducted to my seat, a few rows from the toilet! During the flight some of the passengers who clearly knew me (I have worked in Brisbane as a Consultant Physician for 36 years) came and asked me, “Doc, are you alright? We saw a policeman bring you to the plane. Is there a problem?” I said that there was a ‘problem’ but that this was not the place to discuss it. I thanked them for their concerns.

    This public humiliation raises legal issues by way of damage done to my medical practice in Brisbane. I will discuss this with my lawyers.
  13. Eight hours later, I was back in Brisbane. Prime Minister Gillard, consider this: I got to the Brisbane airport 3 hours before the flight – as was required. A 7+ hour flight to Singapore. Then 5 hours in custody in a locked room. 7+ hours back. That is 23 hours. At 81, in heart failure (yes, mild, but heart failure nonetheless), it is not exactly a walk in the park.
  14. The ordeal was not yet over. The plane landed at 9pm. There was then considerable difficulty in finding my passport. Since this is due to the incompetence of Singapore Airlines, I will not go into this.


What happened on the other side of the barrier in Singapore

I was not allowed to contact whoever had come to meet me in Singapore. I was later told what had happened.

Someone had flown into Singapore to meet me and take me to the coach. He came to the airport at 4.30 am, and waited for me.

Through the glass door, he saw the bags being picked up by the passengers. One black bag was going round and round on carousel 37. He tried to get to the bag to check the tag to see if it was mine. As he entered the area the alarm went off. Security came and asked him what he was doing. He said, “I am trying to see if that bag belongs to Dr Brian Senewiratne”. The official said, “I will check it, but you first get out of this area”. He did. The official checked the label and told him that it was mine. He asked, “So where is the passenger? The official said, “He has been refused entry into Singapore”.

He went to the information desk and asked to see the passenger list. The answer, No. See Immigration”. He did, and confirmed that I had been refused entry. He asked, “Can I speak with him? Answer: No” “Can you tell him that I am here?” Answer: No”. In desperation, he asked, ‘So, what can I do?”. The Official replied, “Get lost”. That is Singapore in a nut shell.

He did a little more than ‘getting lost’. He called Johor and cancelled the meeting I was to address. He cancelled the hotel booking where I was to spend the night before leaving for Kuala Lumpur. He called Kuala Lumpur and cancelled the meeting there and the hotel booking.

There was one point which might shed some light as to who was responsible. When he came out of the baggage area, there was a crowd of men talking in Sinhalese. They had probably come to ‘welcome’ me and make sure I had not entered Singapore. Sensing danger, he hurried on (wisely).

Questions that you should ask the Singapore Goverment

  1. Why was an Australian citizen with a valid passport deported?
  2. What are the “current Immigration policies” that made him “ineligible for the issue of a pass” to enter Singapore?
  3. What did the Immigration officer see on the computer that made him raise his eyebrows (thrice), and say ‘Oh”? Who put it there and when?
  4. If there were ‘concerns’ about an Australian citizen, was the Australian High Commissioner in Singapore informed? If not, why not?
  5. Is the treatment given to an Australian citizen, an 81 year old Senior Specialist Physician, appropriate?
  6. What is the difference between travelling to Malaysia by coach or by air?
  7. Why was there a decision change between 8 am and 8.30 am – ‘You can go to Malaysia by air’ to ‘You cannot go to Malaysia?’
  8. What right had an Immigration officer to tell an Australian citizen where he could or could not go? His job was to allow him into Singapore or refuse entry, hand back his passport and luggage and allow him to go where he chose.
  9. What was the need for an armed Police officer to take him to the aircraft?
  10. Why was the Deportation Order not given to him by Immigration? Why was it done just before he entered the aircraft?
  11. Why was his Passport not returned to him when he left Singapore?
  12. What right had the Singapore authorities to hand it over to Security in Australia? Is Australian security a business of Singapore – and of a mere immigration officer at that?
  13. Did the Sri Lankan government or agents of the government, contact Singapore or vice versa?
  14. Did the Malaysian government or the Sri Lankan Embassy in Malaysia contact Singapore or vice versa?
  15. Did the Australian government contact Singapore about me, or vice versa?
  16. If the answer to the above three questions is ‘yes’, what was discussed and why was the Australian Embassy not informed.
  17. Did Rohan Guneratna1, the supposed ‘world expert on terrorism’, a Sinhalese, working hand in glove with the Sri Lankan government, who is employed in Singapore, have anything to do with the deportation?


Who was responsible?

That, Prime Minister, is for you to find out. As a lawyer you should be able to ask the correct questions – “who would be threatened by what I had to say in Malaysia”? The possibilities are limited.

  1. The Government of Sri Lanka – determined to prevent any information being presented as to what is going on behind the closed and censored doors of that country, which are responsible for people wanting to flee the country and seek asylum.
  2. The Government of Australia whose handling of these asylum seekers is an absolute disgrace, and a violation of the UN Refugee Convention and others, including the Australian Constitution.


Circulation

I am forwarding a copy of this letter to Julian Burnside QC, who has been heavily involved with asylum seekers/refugees, to Geoffrey Robertson QC, London, a former Australian and now a leading British lawyer who has expressed concern as to what is going on in Sri Lanka, to Senators Lee Rhiannon, Sarah Hanson-Young and Larissa Waters – all of the Green’s Party of which I am now a member, to the Refugee Council of Australia to be distributed to members of this exceptional organisation, to the Australian Refugee Foundation and its very distinguished Patrons, some of whom I have met, to former Democratic party leader, former Senator Andrew Bartlett, now in the Greens party, and to Hon Kevin Rudd MP, my Federal member of parliament.

I am also sending a copy to:
  • Archbishop Desmond Tutu, whom I have met in Cape Town, and who has serious concerns about what is going on. He has expressed these frequently and forcefully.
  • John Murphy, formerly the most senior British member of the European Parliament, whom I know very well. He has offered whatever help I need. I have no doubt that he will have this taken up in London.
  • Judy Sgro, Canadian parliamentarian, and a former Minister of Immigration, whom I know and who has a particular interest in Sri Lanka.
  • The Australian Medical Association of which I am a member.


In summary

A citizen of Australia, who has been recognised nationally and internationally for his work in human rights over six decades, was trying to address a serious problem facing this, and neighbouring countries. He is harassed and deported by another country on some very dubious grounds. Do you not think you should act?

Yours sincerely

Brian Senewiratne

Copy.
Hon Kevin Rudd MP for Griffith.
Hon Bob Carr, Foreign Minister, DFAT, Canberra.


1 In an outstanding article, Amir Butler, Australian Muslim Public Affairs Committee (AMPAC) has seriously questioned his activity. http://muslimvillage.com/forums/topic/58-who-is-rohan-gunaratna-the-self-proclaimed-al-qaeda-expert/

Colombo posters wage war against all shades of Tamil nationalism

Colombo posters wage war against all shades of Tamil nationalism

[TamilNet, Sunday, 30 December 2012, 09:20 GMT]
Citing the posters that appeared in Colombo and in southern parts of the island last week, a notice in Sinhala addressing ‘intelligent students’ of the Jaffna University, invariably accused all shades of Tamil polity in the island and in the diaspora that are not collaborating with the genocidal regime, as working for the division of the ‘country’. The notice also accused Sinhala students and shades of Sinhala Left in the south showing solidarity with the students of the Jaffna University, as unconsciously becoming a “prey to the interests of the LTTE to divide the country.” An English translation of the notice is produced herewith.

The posters and the notice named the main Tamil political parties TNA and TNPF based in the North and East of the island, Inter-University Students’ Federation and Frontline Socialist Party based in the South and all the shades of diaspora activism which the force behind the posters and the notice ‘classify’ as the TGTE, GTF, TCC and Headquarters Group.

Notice in South
Notice in South
The ‘organisation chart’ allegedly produced by SL intelligence and distributed in the island with a Sinhala notice ‘explaining’ the chart
Who finally remain left out by the posters and the notice were the collaborating EPDP that too now subtly sidelined by the regime, the Ankajan Group, a direct part of the regime’s Sri Lanka Freedom Party (SLFP) the regime now tries to simulate to impose on Tamils in the North, the TMVP in the East outwitted by the regime and rejected by the people, KP in captivity and the few collaborating individuals operating in the diaspora, who accuse others for ‘interfering’ in the affairs of the island from being in the diaspora but reserve that ‘license’ only to them, Tamil political observers in the island commented.

According to the political observers, the posters and the notice indirectly acknowledge the following:
  1. Tamils in the island and in the diaspora overwhelmingly favour their independence.
  2. Tamils in the island and in the diaspora are not with the State and regime of Sri Lanka.
  3. The State and regime of Sri Lanka is bankrupt in coming out with alternatives that could convince any of the shades of non-collaborating Tamil polity.
  4. The war waged in the name of countering ‘LTTE terrorism’ was in fact a war against Tamils getting their liberation.
  5. The on-going SL military oppression on Jaffna University students is not because they observed the Heroes Day, but because of the long-term need of militarily erasing out Tamil liberation activism from germinating again even in democratic ways.
  6. As the State and regime of Sri Lanka can’t come out with alternatives other than militarily erasing out Tamil aspirations and structurally annihilating the Tamil nation in the island for the unity of the ‘country’ and its ‘prosperity’, it is a crime if any Sinhalese in the South voices against what the State and regime are doing.


The current wave of terror unleashed against Tamil youth in the island by the State and regime of Sri Lanka, as a part of the chain of terror-campaign since the genocidal war, aims at isolating Tamils from their polity by intimidation, and aims at prodding Tamil youth needing security to join the elements and outfits run or promoted by the genocidal State and its abetters, the political observers said, adding that the terror campaign is part of a larger orchestration.

At the height of the current terror campaign, a security analysis team of New Delhi was present in the North and East. When Mr. Sampanthan denounced the LTTE and detracted total withdrawal of the occupying SL military, a key person of a ‘group’ backed by the West in setting agenda on Sri Lanka was tweeting that Sampanthan's speech reflected an influence of his recent reporting and that was “good to see”, the political observers cited.

Just like the Colombo posters and the notice, the international abetters of genocidal Colombo too are known for mischievously not distinguishing the ‘terrorism’ they saw in the LTTE, which they still ban, and the righteous national liberation aspirations of Eezham Tamils.

The posters and the notice remind all the shades of Tamil national polity in the island and in the diaspora of the need of showing solidarity and unwavering firmness on the fundamentals in presenting Tamil aspirations to the world and to the face of the powers, the Tamil political observers in the island further said.

Chronology:

SL Governor's secretary allegedly involved in acid attack

SL Governor's secretary allegedly involved in acid attack on Jaffna trader

[TamilNet, Saturday, 29 December 2012, 23:15 GMT]
The owner of Easwaran Traders, Mr. T. Thuvarakeswaran, who is a brother of the assassinated Tamil parliamentarian T. Maheswaran, was rushed to Jaffna Hospital after he was subjected to acid throwing Saturday morning in the premises of Nalloor temple in Jaffna. While the Sri Lankan police said that the motive of the attack was a private land dispute within the family circles, the victim, Mr Thuvarakesawaran has alleged that the attacker was a Sri Lankan military officer who is a personal secretary of the SL Governor of North, Maj. Gen. (retd) G.A. Chandrasiri.

Mr Thuvarakeswaran was injured in his shoulder when the attacker who came in a motorbike threw acid on him while he was getting ready to get into his jeep at Nalloor Temple Saturday morning.

Informed sources in Jaffna said that Mr Chandrasiri had shown interest in the disputes prevailing between the brothers and the wife of the slain parliamentarian.

The SL governor was taking the side of Mrs Vijayakala against the brothers of the late parliamentarian, the sources further said.

Mrs Vijayakala Maheswaran is an elected parliamentarian representing the United National Party (UNP).

ஞாயிறு, 30 டிசம்பர், 2012

தமிழர்க்கு விருது தமிழில் அல்ல! தில்லியில்அரங்கேறிய அவலம்



 தமிழக அரசியல்  02.01.2013 ஆம் நாளிட்டு இன்று வந்த  இதழில் செம்மொழி விருதளிப்பு நிகழ்ச்சி தமிழில் நடத்தாமை பற்றிய  என் கருத்துரை வந்துள்ளது.  தமிழர்க்கு விருது! - தமிழில் அல்ல ..! டெல்லியில் அரங்கேறிய அவலம் என்னும் தலைப்பில் இதழின் பக்கங்கள்26-27 இல் வந்ததை இத்துடன் இணைத்துள்ளேன். செம்மொழி நிறுவனத்திற்கும் குடியரசுத்தலைவருக்கும் எடுத்து வரும் நிகழ்வுகளைத்  தமிழில் நடத்துமாறு அஞ்சலட்டை விடுக்கலாம். அன்புடன்
இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்

கடலுக்கு எல்லை பிரிப்பதை எதிர்த்து வேலை நிறுத்தம்

கடலுக்கு எல்லை பிரிப்பதை எதிர்த்து நாகை மீனவர்கள் வேலை நிறுத்தம்

நாகை வட்ட மீனவ கிராம மீனவர்கள் இன்று முதல் தொடர் வேலை நிறுத்தப் போராட்டம் அறிவித்துள்ளனர்.
இன்று காலை நாகை வட்ட மீனவ பஞ்சாயத்தார் கூட்டம் நடைபெற்றது. கூட்டத்தில், கடலுக்கு எல்லை வகுத்து மீன்பிடி தொழிலை முடக்கக் கூடாது. மீன் பிடிக்கும் அனைத்து இடங்களிலும் மீனவர்களுக்கு உரிமை உள்ளது.
தமிழக மீனவர்கள் மீது, இலங்கை கடற்படையினரின் அத்துமீறும் செயலுக்கு நிரந்தர தீர்வு காண வேண்டும்.
இதற்கு மத்திய, மாநில அரசுகள் நிரந்தர தீர்வு காணும் வரை தொடர் வேலை நிறுத்தம் இன்று முதல் நடத்தப்படும் என்று முடிவெடுக்கப்பட்டு அறிவிக்கப்பட்டது.
நாகை வட்ட மீனவக் கிராமங்களில் 8 கிராமங்கள் அடக்கம். சுமார் 600க்கும் மேற்பட்ட விசைப் படகுகள், 2000க்கும் மேற்பட்ட பைபர் படகுகள் மீன்பிடித் தொழிலில் ஈடுபட்டு வருகின்றன.

அறிவுரை பெறத் தயங்காதீர்!'

அறிவுரை பெறத் தயங்காதீர்!'
மருத்துவர் தேவாம்பிகை: பெண் வாழ்க்கையில் பருவம் அடைவது இயல்பானதும், முக்கியமானதும் கூட; அதே போல் உரிய சமயத்தில், "மெனோபாஸ்' வருவதும் இயற்கையானது."மெனோபாஸ்' என்றால், மாத விலக்கு நின்று விடும் என்று மட்டும், எல்லாருக்கும் தெரியும்; சிலர், நோய்கள் வரத் துவங்கி விடும் என்று பயப்படுவர். பயப்படவும் வேண்டாம்; அதை, உதாசீனப்படுத்தவும் வேண்டாம்.முன்பு, 45 வயதில், "மெனோபாஸ்' வரும்; இப்போது, 55 வயதிற்கு மேல் தான், "மெனோபாஸ்' வருகிறது.இந்த காலகட்டத்தில், "ஓவரி' என்ற சூலகத்தின் செயல்பாடு குறைந்து, மாத விலக்கு சுழற்சி முறையற்றதாக மாறி, சில காலம் கழித்து, முற்றிலுமாக நின்று விடும்.ஆனால், சிலருக்கு, 35 வயதில் கூட, "மெனோபாஸ்' வந்து விடும். இது அபூர்வம் தான். இதை, "ப்ரிமெச்சுர் மெனோபாஸ்' என, குறிப்பிடுவர்."ஓவரி'யில் கட்டி போன்ற பிரச்னைகள் இருந்தாலோ, "ஓவரி'யை அறுவை சிகிச்சை மூலம், அகற்றி இருந்தாலோ அல்லது கீமோதெரபி, ரேடியோதெரபி போன்ற சிகிச்சைகள் அளிக்கப்பட்டு இருந்தாலோ, "ப்ரீமெச்சூர் மெனோபாஸ்' வரலாம்.அதற்கான அறிகுறிகளாக, மாதவிலக்கு சுழற்சி முறையில் ஒழுங்கின்மை ஏற்படும்; மாதக்கணக்கில் தள்ளிப் போகும். அதிகமாக வியர்க்கும்; தூக்கமின்மை, அடிக்கடி சோர்வு, மறதி போன்றவை ஏற்படும். ஓராண்டு காலம் வரவில்லை என்றால், "மெனோபாஸ்' என, எடுத்து கொள்ள வேண்டும். பெண்களின் உடலில் சுரக்கும், "ஈஸ்ட்ரோஜன்' என்ற ஹார்மோன் குறைந்து விடுவதால், தாம்பத்திய உறவின் போது, அசவுகரியமும், வலியும் உண்டாகும். இதனால், கருத்தரிக்க முடியாது.சிலருக்கு, முகத்தில் ரோமங்கள் வளரக்கூடும். தலைமுடி உதிர்வு, எடை அதிகரித்தல் போன்ற தொல்லை எல்லாருக்கும் ஏற்படாது; ஆனால், சிலருக்கு வரலாம்.வயது, 45க்கு மேல் ஆகிவிட்டால், "மெனோபாஸை' எதிர்கொள்ள மனதளவில் தயாராகுங்கள். இது, இயற்கையாக நிகழக் கூடியது. ஓர் ஆண்டுக்கு ஒருமுறை, "ஹெல்த் செக்-அப்' செய்து கொள்ளுங்கள். மகப்பேறு மருத்துவரை அணுகி, ஆலோசனை பெறத் தயங்காதீர்.
"மணல்கொள்ளைவேட்டை தொடரும்!'

மணல் கொள்ளையரை வேட்டையாடும், சுடலைக்கண்ணு:தூத்துக்குடி மாவட்டம், ஸ்ரீவைகுண்டம் அருகே உள்ள, அனவரதநல்லூர் கிராமம் தான், என் சொந்த ஊர். பிளஸ் 2 வரை படித்திருக்கேன். எனக்கு, 50 ஏக்கர் நிலம் இருக்கு. காலங்காலமாக விவசாயம் செய்திட்டிருக்கோம்.முத்தாலங்குறிச்சியில், 2005ல் மணல் குவாரி அமைக்க, அரசு அனுமதி கொடுத்தது. அதோடு நிற்கவில்லை; பக்கத்தில் இருக்கிற கிராமம் முழுவதும், 20, 25 அடி ஆழத்தில் தோண்டி மணல் எடுத்தனர்.இதுகுறித்து, கலெக்டரிடம் மனு கொடுத்தும் பலனில்லை.மதுரை கோர்ட்டில் மனு கொடுத்து, ஆதாரங்களை சேகரிக்க, கேமராவை வாங்கி, இரவும் பகலும், வயல்களில் பதுங்கி இருந்து, போட்டோ எடுத்தேன். ஆதாரங்களை வைத்து, கோர்ட், முத்தாலங்குறிச்சி குவாரியை மூட உத்தரவிட்டது. இது தான், என் முதல் வெற்றி. இதைப் போல், மற்ற ஊரையும் காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற ஆதங்கம், எனக்கு இருந்தது.இரண்டு பொக்லைன் மட்டும் பயன்படுத்த வேண்டும்; 1 மீட்டர் ஆழத்துக்கு மேல் அள்ளக் கூடாது; காலை, 7:00 மணி முதல், மாலை, 5:00 மணி வரை தான் ஓட்டணும்; ஆற்றுக்குள் தடம் போடக் கூடாது என, கோர்ட்டில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. இது, எனக்கு கிடைத்த பெரிய வெற்றி.திருச்சியில், 20 கி.மீ., தூரத்திற்கு, ஆற்றுக்குள் கிராவல் ரோடு போட்டிருந்தனர். ரோட்டை அகற்ற, மனு போட்டு, உத்தரவு வாங்கினேன்.தாமிரபரணியை விட, காவிரி மணல் கொள்ளை அதிகம். கரூர் முதல், நாகப்பட்டினம் வரை, காவிரி கரையிலேயே, 10 நாட்கள் கண்காணித்தேன். ஒவ்வொரு குவாரியிலும், திருவிழா கூட்டம் போல், 20, 30 பொக்லைன்கள் நின்றன.இதைத் தடுக்க, அரசு உத்தரவு பெற்ற குவாரிகள் குறித்து, ஒவ்வொரு மாவட்டமாக, லிஸ்ட் எடுத்தேன். கையில் தூக்கு சட்டி, அதற்குள் கேமரா வைத்து, போட்டோ எடுப்பேன்.உள்ளூர் மக்கள் துணையுடன், 43 குவாரிகளுக்கும் ஆதாரத்தை சேகரித்தேன்."காவிரி நீர்வள ஆதார அமைப்பு' உருவாக்கி, அதன் மூலம் கோர்ட்டுக்கு போனேன். வெற்றி கிடைத்தது. இதையடுத்து, மக்கள் எனக்கு பாராட்டு விழா நடத்தினர். பணம் தரவும் முன்வந்தனர்.எனக்கு, பணம் முக்கியம் இல்லை. மணல் என்பது, இயற்கை நமக்கு கொடுத்திருக்கும் சொத்து; அதை அழிய விடக் கூடாது.

சனி, 29 டிசம்பர், 2012

பருத்தியால்கிடைக்கும்வருமானம்!

சொல்கிறார்கள்

பருத்தியால்கிடைக்கும்வருமானம்!

வேளாண் விஞ்ஞானி, பாமயன்: மதுரை மாவட்டம், டி.கல்லுப்பட்டி என்ற ஊர், மழை காணாத மானாவாரி நிலங்கள் நிறைந்த பகுதி. இந்த நிலங்கள், தண்ணீர் தேங்காத, மண் வளம் மிக்க, நெய்க் கரிசல் மண் கொண்டவை. இங்கு பருத்தி நன்கு விளையும். பூச்சித் தாக்குதலுக்கு பயந்தும், வருமானக் குறைபாடு காரணமாகவும், இவ்வூர் மக்கள், மக்காச்சோளம் பயிரிடத் துவங்கி விட்டனர்.பருத்தியை, எந்த விதத்தில் மதிப்புக் கூட்டலாம் என, யோசித்த போது, இத்தாலியைச் சேர்ந்த நெசவாளர், அலெக்சாண்ட்ரா என்பவர், பருத்தியை, சட்டையாக மாற்றும் ஐடியாவைக் கொடுத்தார்.

இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன், சோதனை முயற்சியாக, ரசாயன உரங்கள் எதையும் பயன்படுத்தாமல், பருத்தியை விளைவித்து, இயற்கை சட்டைகளை உருவாக்கினோம்."டெக்ஸ்டைல் பிரம் யுனைடெட் குரூப் இனிஷியேட்டிவ் பார் லேண்டட் குரூம்' என்பதைச் சுருக்கி, "துகில்' என, இதற்குப் பெயரிட்டோம்.
பருத்தி நூலை, கைத்தறி மூலம் துணியாக நெய்து, இயற்கை சாயங்களால் வண்ணம் பூசித் தயாராவது தான், துகில் சட்டைகள். இதன், பித்தான்கள் கூட, பிளாஸ்டிக்கால் செய்யப்படாமல், தேங்காய் கொட்டங்கச்சியால் ஆனது என்பது, சிறப்பு.

கடுக்காய், அவரி, மஞ்சிஷ்டம், வேம்பாளம் பட்டை, வெல்லம் போன்ற, 20 வகை இயற்கைப் பொருட்களால், சாயம் தயாரித்து, அதைத் தான், துகில் துணிக்கு ஏற்றுகிறோம்.
தற்போது, ஒரு துகில் சட்டையின் விலை, 600 ரூபாய். இயற்கை சாயம் இல்லாத, வெள்ளைச் சட்டைகள், 500 ரூபாய்க்குக் கிடைக்கின்றன. குழந்தைகளுக்கும், பெண்களுக்கும், இயற்கைத் துணி ஏற்றது என்பதால், அவர்களுக்கான ஆடைகளை நெய்வதில் இறங்கி உள்ளோம். பெரிய அளவில் உற்பத்தி செய்ய முடிந்தால், விலை இன்னும் குறையலாம்.
எங்கள் நோக்கம், மானாவாரி விவசாயிகளைக் காப்பதே. 10 மானாவாரி விவசாயிகள் ஒன்று சேர்ந்து இது போல் முயற்சி எடுத்தால், அவர்களின் உடல் நலம் மட்டுமின்றி, அவர்கள்
வாழ்வும் முன்னேறும்.

ஐரோப்பா இருக்கும் வரை தமிழ்மொழி சாகாது: தமிழறிஞர் சிவப்பிள்ளை

ஐரோப்பா இருக்கும் வரை தமிழ்மொழி சாகாது: தமிழறிஞர் இங்கிலாந்து சிவப்பிள்ளை பேச்சு

சிதம்பரம்:சிதம்பரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் நேற்று துவங்கிய 11வது உலக தமிழ் இணைய மாநாட்டை துணைவேந்தர் ராமநாதன் துவக்கி வைத்தார்.கணினி, இணையம் ஆகியவற்றில் தமிழின் பயன்பாடுகள், உலகில் தமிழும், தொழில் நுட்பமும் பல நாடுகளில் செய்துவரும் ஆராய்ச்சிகள் பயன்முறைகள் பலவற்றை உலக தமிழறிஞர்கள் கலந்தாய்வு செய்யவும், தமிழர்களிடையே பரப்பவும் 11வது உலக தமிழ் இணைய மாநாடு சிதம்பரம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழக குமாராஜா முத்தையா அரங்கில் நேற்று துவங்கி வரும் 30ம் தேதி வரை நடக்கிறது.

மாநாட்டை துணைவேந்தர் ராமநாதன் தலைமை தாங்கி துவக்கி வைத்தார். மொழியியல் உயராய்வு மைய புல முதல்வர் கணேசன் வரவேற்றார். உத்தமம் அமைப்பின் தலைவர் மணிவண்ணன் தலைமை உரையாற்றினார்.இங்கிலாந்து சிவப்பிள்ளை, சிங்கப்பூர் மணியம், மலேஷியா இளந்தமிழ், இலங்கை சிவ அனுராஜ், ஆஸ்திரேலியா முகுந்த் ராமமூர்த்தி, இந்தியா ராமமூர்த்தி வாழ்த்திப் பேசினர்.

உலக நாடுகளில் இருந்த 100க்கும் மேற்பட்ட தமிழ் அறிஞர்கள், ஆராய்ச்சியாளர்கள் வருகை தந்துள்ளனர். கருத்தரங்கம், கண்காட்சி, மக்கள் கூடம் என மூன்று முனைகளில் மாநாடு நடக்கிறது. கண்காட்சி காலை 10 மணி முதல் இரவு 8 மணி வரை நடக்கிறது. பொதுமக்கள் ஆர்வமுடன் வந்து பார்த்து பொருட்களை வாங்கிச் செல்கின்றனர்.மாநாடு ஏற்பாடுகளை உத்தமம் அமைப்பின் தலைவர் மணிவண்ணன், கணித்தமிழ் சங்க தலைவர் வள்ளி ஆனந்தன் செய்துள்ளனர்.

தமிழறிஞர் இங்கிலாந்து சிவப்பிள்ளை பேச்சு: ஐரோப்பா இருக்கும் வரை தமிழ்மொழி சாகாது'' என இங்கிலாந்து சிவபிள்ளை பேசினார். சிதம்பரம் அண்ணாமலைப்பல்கலைக் கழகத்தில் நேற்று துவங்கிய உலகத்தமிழ் இணைய மாநாட்டில் பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த தமிழறிஞர்கள் கருத்துரை வழங்கினர்.

இங்கிலாந்து நாட்டைச் சேர்ந்த சிவப்பிள்ளை பேசுகையில்,"ஐரோப்பா இருக்கும் வரை தமிழ் சாகாது. இணையதளத்தில் ஐரோப்பியா, அமெரிக்கா நாடுகளில் தமிழ் இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. இங்கிலாந்தில் 326 மொழி பேசப்படுகிறது. அவற்றில் தமிழ்மொழியும் ஒன்று. அதே போன்று பயிற்சி மொழிகளில் தமிழ் மொழியும் ஒன்றாக உள்ளது' என்றார்.

மலேசியாவைச் சேர்ந்த இளந்தமிழ் பேசுகையில்," மலேசியாவில் 523 தமிழ் பள்ளிகள் உள்ளன. இதில் ஒரு லட்சத்து 3 ஆயிரம் மாணவர்கள் படிக்கின்றனர். அரசு சார்பில் நிதி உதவி அளிக்கும் 60 தமிழ் பள்ளிகளில் 20 ஆயிரம் பேர் தமிழ் தொழில்நுட்பம் படிக்கின்றனர். மலேசியாவில் மலையா, சீனம் பேசுகிறவர்கள் யாரும் அந்த மொழி சோறு போடுமா என கேட்பது இல்லை. ஆனால் அடிப்படையில் தமிழ் உணர்வு இல்லாதவர்கள், "தமிழ்' சோறு போடுமா என கேட்கின்றனர். பேசுவதற்கும், கருத்துரை நடத்துவதற்கும் தமிழ் தொழில் நுட்பம் தேவைப்படுகிறது' என்றார்.

இலங்கை சிவ அனுராஜ் பேசுகையில்,"உலகத்தில் தமிழர்கள் அதிகம் வாழும் பகுதி தமிழ்நாட்டிற்கு அடுத்தது இலங்கை தான். உலகத்தமிழ் இணைய மாநாடு இன்னும் இலங்கையில் நடத்தப்படவில்லை. 2004, 2005ம் ஆண்டு உலக தமிழ் இணைய மாநாடு நடத்த முயற்சி எடுக்கப்பட்டது. அப்போது அமைச்சர் இறந்ததால் அந்த முயற்சி கைவிடப்பட்டது. தமிழிலே தொழில்நுட்பம் பெற வேண்டும் என தமிழ் ஈழ மக்கள் ஆர்வமாக உள்ளனர்' என்றார்.

இந்தியாவைச் சேர்ந்த ராமமூர்த்தி பேசுகையில்,"பத்து நாடுகளில் உலகத்தமிழ் இணைய மாநாடு நடத்தப்பட்டுள்ளது. அதில் ஏழு மாநாடு வெளிநாடுகளிலும், தமிழ்நாட்டில் மூன்று மாநாடுகள் அரசு உதவியுடன் நடந்துள்ளது. அரசிற்கு இணையாக அண்ணாமலைப் பல்கலைக் கழகம் உதவியுடன் இன்று சிதம்பரத்தில் உலகத்தமிழ் இணைய மாநாடு நடத்தப்படுவது பெருமையாக உள்ளது. மொழியியல் கணினி என்பது ஊடகம். அதை உள்ளடக்கமாக பார்க்கலாம். கணினி வழியாக தமிழ் தொழில்நுட்பம் உள்ளடக்கம் வளர்ந்தால் தமிழ் வளரும்' என்றார்.

உலகத் தமிழ் இணைய மாநாட்டில் 142 கட்டுரைகள் சமர்ப்பிப்பு: மாநாட்டில், வெளிநாட்டை சேர்ந்த 100க்கும் மேற்பட்ட கணினித்தமிழ் ஆய்வாளர்கள், தமிழ் அறிஞர்கள், தமிழ் ஆர்வலர்கள் கருத்துரை வழங்கினர்.பிற்பகல் மாநாட்டில் பல்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த தமிழ் ஆய்வாளர்கள் 142 கட்டுரைகளை சமர்ப்பித்தனர். இதில் தொழில்நுட்பம் தொடர்பாக 48 கட்டுரைகளும், கல்வி தொடர்பாக 24 கட்டுரைகளும், பொதுவான தமிழ் கணினி சார்ந்த கட்டுரைகள் 70ம் அடங்கும்.
இன்று நிறைவு விழா:


உலகத் தமிழ் மாநாட்டின் 2ம் நாளான இன்று காலை தமிழ் ஆய்வாளர்கள் பேசுகின்றனர். பிற்பகல் நிறைவு விழா நடக்கிறது. அண்ணாமலை பல்கலைக்கழக பதிவாளர் மீனாட்சிசுந்தரம் தலைமையுரையாற்றுகிறார். மொழியில் உயராய்வு மைய புல முதல்வர் கணேசன் முன்னிலை வகிக்கிறார். அண்ணாமலை பல்கலைக்கழக தமிழியல்துறை பேராசிரிய
ர் அரங்க.பாரி வரவேற்கிறார்.சென்னை தமிழ் வளர்ச்சித்துறை இயக்குனர் சேகர், உலகத் தமிழ் சங்க தனி அலுவலர் பசும்பொன், கணித்தமிழ் சங்க தலைவர் வள்ளி ஆனந்தன், மைசூர் இந்திய மொழிகளின் நடுவண் நிறுவனம் முன்னாள் தேர்வுக் கட்டுப்பாட்டு அதிகாரி நடராஜ பிள்ளை ஆகியோர் வாழ்த்துரை வழங்குகின்றனர்.எஸ்.ஆர்.எம்., பல்கலைக்கழக துணைவேந்தர் பொன்னவைக்கோ நிறைவுரையாற்றுகிறார்.

Five districts in North under floods, over 100,000 displaced

Five districts in North under floods, over 100,000 displaced

[TamilNet, Saturday, 29 December 2012, 13:43 GMT]
101,569 members of 28,297 families in five districts Mullaiththeevu, Ki'linochchi, Vavuniyaa, Mannaar and Jaffna in the Northern Province have been badly affected by the torrential rain. Of them about 35,000 members of over 10 thousand families have been sheltered in transit centres. Over twenty thousand houses have been damaged completely and partially due to the rain and flood, according statistics provided by the officials attached to the Disaster Management Unit. Mullaiththeevu district is the worst affected one in the Northern Province where 36,019 persons of 11,261 families have been affected.

60,796 persons from 2147 families Oddu-chuddaan DS division, 16,899 persons from 5,336 families in Puthukkudiyiruppu DS division, 8,063 persons from 2,338 families in Karaithu'raip-pattu, 3,359 members from 1,143 families in Thu'nukkaay DS division, 857 persons from 277 families in Maanthai East DS division and 45 persons from 20 families Ma'nal-Aa'ru (Weli Oya) DS division have been displaced and are being sheltered in 50 transit centres.

Roads in Vavuniyaa, Mullaiththeevu, Oddu-chuddan and Puthukkudiyiruppu are under several feet of flood bringing the transport to a standstill.

In Mullaiththeevu alone 16,150 houses have been badly damaged.

In Ki'linochchi district 2,068 families residing in three DS divisions, Karaichchi, Kandaa-va'lai and Poonakari have been badly affected.

Of them 1,228 families have been rendered homeless.

1,381 persons from 344 families have been sheltered in 9 transit centres in Karaichchi DS division, 2,430 persons from 702 families in Kandaava'lai DS division in 14 transit centres, and 582 persons from 182 families in Poonakari DS division in 25 transit centres.

According to SL Government Agent of Ki'lnochchi district Ms Rupavathi Keetheesvaran 4,373 persons from 1,228 families are sheltered in transit centres. She said cooked meals and essential services are provided to these displaced.

In Vavuniyaa district, 34,170 persons from 9,123 families have been affected. 6,919 persons from 1,865 families in Cheddi-ku'lam DS division, 26,341 persons from 6,714 families in Nedungkea'ni DS division, and 819 persons from 514 families in Vavuniyaa Sinhala DS division have been affected and they are sheltered in 67 transit centres, according to Assistant Director of Disaster Management Unit Janaka Jayewardene.

In Mannaar district 23,300 persons from 5,865 families have been affected.

906 persons from 248 families in Mannaar DS division, 12,868 persons from 2,960 families Musali DS division, 6,471 persons from 405 families in Madu DS division, 4,093 persons from 1,138 families in Nanaaddaan DS division, and 3,942 persons from 1,105 families in Maanthai West DS division have been affected.

Transport between Mannaar,-Jaffna and Mannaar-Madawachchiya has come to halt due to heavy flood.

Land route to Musali area has been disrupted.

People in Vidathaltheevu have been rescued from flood by boats due to efforts made by the the district secretariat and irrigation officials.

Chronology:

Indian police remedy against rape is ‘reconciliation’

Indian police remedy against rape is ‘reconciliation’

[TamilNet, Friday, 28 December 2012, 08:12 GMT]
A 17-year-old Indian girl, gang-raped in November, committed suicide on Wednesday, after the Indian police pressured her to drop the case and accept a cash settlement or ‘marry’ one of her attackers, AFP reported on Thursday citing the victim’s sister, a senior police official and the Indian media NDTV. The girl had been “running from pillar to post to get her case registered,” but officers failed to open a formal inquiry and tried to convince her to withdraw the case, the Inspector General of Punjab Police, P.S. Gill, conceded. What the Indian police had applied in the individual case of the hapless girl is just analogous to the larger political policy of ‘reconciliation’ imposed by the Establishments in New Delhi and Washington on the genocide-affected nation of Eezham Tamils, said an activist in Jaffna standing for the human rights of nations.

The girl coming from Patiala region of Punjab took poison on Wednesday. Her suicide comes amidst public fury over another gruesome gang rape of a student on a bus in New Delhi earlier this month.

Out of 256,329 violent crimes recorded in India last year, 228,650 were against women. The real figure is thought to be much higher as so many women are reluctant to report attacks to the police, AFP said.

Meanwhile, rape and sexual exploitation committed and being committed with a genocidal intent by the Sinhala military occupying the country of Eezham Tamils are allowed to go as ‘accepted’ by the powers that see the Sinhala militarisation as solution to their interests in the island, Tamil social workers in the island said.

Victims among the ex-LTTE cadres and among the public are unable to come out with cases, as not only the victims but also their family members are intimidated and gagged. The occupying SL military is confident of the international impunity bestowed on it by the Establishments that groom it, the social workers said.

Besides New Delhi that never said anything against the SL military or against the multi-faceted genocide, some European Establishments having significant Tamil diaspora are also keen in seeing that such victims should not come out in making their cases public to get justice from the world, informed sources said.

Related Articles:
30.08.12   Genocidal sex abuse of ex-LTTE female cadres becomes routine..


External Links:
AFP:Indian teen kills self after pressed to drop rape case

Schalk tells Tamil politicians to claim territory of Tamil Buddhists

Chalks tells Tamil politicians to claim territory of Tamil Buddhists

[TamilNet, Friday, 28 December 2012, 07:37 GMT]
“The real danger for the Tamil speaking community is the traditional bond between Sinhala Buddhism and its claims to the whole territory of the island. Now we understand why the historical existence of Tamil Buddhism is denied: it is apprehended as a dangerous counter-movement to the Sinhala Buddhists’ claims of territory. Tamil politicians are expected to reject the territorial claims of Sinhala Buddhists by referring to the historical existence of territories settled by Buddhists who were Tamil speakers with their own claims for territorial control,” writes Emeritus Professor Peter Schalk in sending a note, responding to TamilNet feature “Simulated Buddhists, Sinhala-Buddhist schools to accelerate colonization, genocide,” appeared on 19 December.

A minimum definition of Tamil Buddhism is: Buddhism, which is transmitted in Tamil and is indigenised in Tamil culture. But what the SL government means is Sinhala Buddhism among Tamils who are taught Theravada Buddhism in Sinhala. This is a propagandist misuse of the term Tamil Buddhism, Schalk said.

Commenting, an academic in Jaffna who has seen his note writes: “It is not exactly the traditional bond between Sinhala Buddhism and its claims to the whole territory of the island, that is the real danger. The real danger is the international system that is allowing, abetting and shielding the false claim to take its genocidal toll.”

“The question is not whether the Sinhala-Buddhism denies the existence of Tamil Buddhism in the past, or whether in which language Buddhism is propagated, or whether which school of Buddhism is taught or whether it suits the Caiva/ Vainava idiom assumed as comfortable to Tamil speakers […] The question is one that of self-respect of a nation of people – whether any religious mission of the military occupiers could take place in the country of Eezham Tamils when it is deprived of its sovereignty and right to self-determination,” the academic in Jaffna further commented.

* * *


Full text of the note received from Emeritus Professor Peter Schalk responding to TamilNet feature “Simulated Buddhists, Sinhala-Buddhist schools to accelerate colonization, genocide,” appeared on 19 December:

Peter Schalk
Professor Peter Schalk
“Buddhism among Tamils” is indeed a complex conceptualisation. We have to distinguish between Tamilakam and Ilam, between different languages, periods and regions, finally between different interests, religious and political.

“Buddhism among Tamils” is a blanket for several concepts. The most important one today is Tamil Buddhism. A minimum definition of Tamil Buddhism is: Buddhism, which is transmitted in Tamil and is indigenised in Tamil culture. Tamil religious culture was and still is dominated by Caivam/Vaiṇavam, even in the Diaspora. Therefore Tamil Buddhism will be related to and recognised by its traits of Caivam/Vainavam, more or less, during different periods.

In Ilam, Tamil Buddhism is hardly visible; its existence in the past is vehemently denied by representatives of political Sinhala Buddhism, which is instrumentalised by the Government to homogenise the culture of the island into one culture as means of consolidating the unitary state. The Mahasamgha as a mass-movement is, however, not only an instrument; parts of it are also an actor who instrumentalises the Government to impose Siṃhala Buddhism, today with the help of an intensive militarisation. Sometimes this kind of Buddhism is called Tamil Buddhism, but what is meant is Sinhala Buddhism among Tamils who are taught Theravada Buddhism in Sinhala. This is a propagandist misuse of the term Tamil Buddhism.

There is no forceful conversion of Caivas, but of gradual land-grabbing in connection with the “sealing” of a territory by establishing Buddhist sacred architecture. It reduces Tamil control over territory. This kind of expanding political Buddhism has a self-designation, which the reader should associate to Hindutva; it is Sinhalatva. Both work against a multicultural society. But the real danger for the Tamil speaking community is the traditional bond between Sinhala Buddhism and its claims to the whole territory of the island.

Now we understand why the historical existence of Tamil Buddhism is denied: it is apprehended as a dangerous counter-movement to the Sinhala Buddhists’ claims of territory. Tamil politicians are expected to reject the territorial claims of Sinhala Buddhists by referring to the historical existence of territories settled by Buddhists who were Tamil speakers with their own claims for territorial control.

See also a feature article ‘Buddhism among Tamils is quenched from two sides: Peter Schalk’, appeared in TamilNet in June 2009.

* * *


Full text of the observations made by an academic in Jaffna who had seen the note of Peter Schalk:

Whether Hindutva in India or Sinhalatva of the Sri Lankan State, they are largely inspired by the European colonial legacy in which the oriental religions in Indo-Aryan text were re-discovered in the Western libraries especially by the German school, and were coupled with the then idea of nation state.

What the Sinhala State, centred in Colombo, is doing today in the country of Eezham Tamils is collectively deploying all what it has learnt from the colonialists who had set up a regime in Colombo: the conquistador model of the Portuguese, economic manipulation of the Dutch and the unitary island political lure of the English.

The genocide model is something the Sinhala State has been encouraged to experiment by the powers of today. The Sinhala State was a studied choice of the Establishments that architected the Vanni War and consciously coursed it through, even when it became clearly known as a genocidal war. The Wikileaks cables would tell who was the leading architect and who were all in the bandwagon.

If the genocide against the Eezham Tamils continues today in a multifaceted and structural way, including in the area of religion, that is essentially because of the continued denial in declaring it a genocide by the International Community of Establishments (ICE). Impunity is indirectly assured in such a practice.

It raises a question, whether the genocide, including the modus operandi of Sinhala-Buddhism in the country of Eezham Tamils, has for all practical purposes become a silently nodded way of implementing a world order of the ICE choice. If so, the genocide could never be stopped by wasting time on local arguments such as Tamil Buddhism or Sinhala Buddhism.

‘Multiculturalism’, now professed with a new religious fervour but conceived to camouflage the corporate-imperialist aspirations of a part of the world that finds nation-states no more whetting its appetite, will never be understood in other contexts that are yet to resolve the national question. Illogical application of multiculturalism would only result in the kind of genocide one sees in the island.

An island such as Sri Lanka having a history of chronic genocide that ever escalates should be allowed to go through the separation of nations, to grow up.

It is not exactly “the traditional bond between Sinhala Buddhism and its claims to the whole territory of the island,” that is the “real danger.”

The real danger is the international system that is allowing, abetting and shielding the false claim to take its genocidal toll.

The question is not whether the Sinhala-Buddhism denies the existence of Tamil Buddhism in the past, or whether in which language Buddhism is propagated, or whether which school of Buddhism is taught or whether it suits the Caiva/ Vainava idiom assumed as comfortable to Tamil speakers. These are only ways of giving ideas to Sinhala-Buddhism, like the colonialists were finding ways.

The question is one that of self-respect of a nation of people – whether any religious mission of the military occupiers could take place in the country of Eezham Tamils when it is deprived of its sovereignty and right to self-determination.

Eezham Tamils may embrace Japanese Buddhism, Tibetan Buddhism, Wahabi Islam, church-disregarding Christianity of the West today, African Animism or any other religion, or may even do away with all the religions –but that should be their choice when there is freedom to their nation.

Those who base their theories confining Tamil to Caivam/ Vainavam and don’t want to concede its largely secular substratum coming from the times of the Cankam corpus, ostensibly forget the contemporary phenomenon in which an atheist movement using Tamil as its primary medium and was essentially targeting Caiva/ Vainava practices, was able to capture popular polity and in that name is able to rule Tamil Nadu for nearly half a century.

For the Tamil claim of territory in the island, Peter Schalk advises Tamil politicians to “reject the territorial claims of Sinhala Buddhists by referring to the historical existence of territories settled by Buddhists who were Tamil speakers.”

In a recent interview to TamilNet, the Sri Lanka Project Director of the International Crisis Group (ICG), Dr Alan Keenan said that the Tamils have to prove the genocide and the post-war genocide by exploring it, putting together the facts, comparing it to the legal issues and making some kind of chronological assessment by well-informed people and legal scholars.

Why the act of proving the territorial claim by showing ‘Tamil-Buddhism’? Will there be a Tamil territorial enclave of ‘sacred architecture’ set up, just by Tamils proving that there was a Siva temple at Dondra Head, the southern tip of the island? Could anyone tell the Maldivians to justify modern Dhivehi Buddhists because once there was Buddhism?

Does Schalk in his note imply that some Eezham Tamils on their own should become ‘Tamil Buddhists’ for political purposes?

Expertise in the study of religions or in the study of Tamil Buddhism is of little help when the ICE has no respect at all to common sense and is determined to engineer every nuance of every expertise to suit its agenda.

The struggle has to be waged at some other plane by some other democratic means, by an awakened and prepared nation identifying and targeting the ultimate culprits.

Chronology: