சனி, 1 பிப்ரவரி, 2014

PPT verdict and Eelam Tamils

PPT verdict and Eelam Tamils

[TamilNet, Friday, 31 January 2014, 13:18 GMT]
While the PPT hearings peeled away the layers of oppression the Eelam Tamils had faced due to the prolonged activities of the UK and USA, a “vortex model” that is now put in action with the allure of proximity to power, has created a new kind of thinking among many Eelam Tamils. These Eelam Tamils rationalise their pro-UK-USA position, thinking that Eelam Tamils will not gain justice without the support of these states and thus exposing their complicity will not work in our favour. Such a position is incompatible with the meaning of struggle. Eelam Tamils should develop a better strategy for their struggle than one that requires them to cover up the crimes of those states that were in complicity in the genocide. The PPT verdict should play a central role in that new strategy, writes N. Malathy.

Full text of the communication from Dr N. Malathy, a key member of NorthEast Secretariat on Human Rights (NESOHR) and the author of ‘A Fleeting Moment in my Country’, follows:
Dr N Malathy
Dr N Malathy
I was a witness at the PPT session on Sri Lanka held in Germany in December 2013. I sat through most of the public evidence that was presented.

The evidence given by Sinhala activists, Viraj Mendis and Bashana Abeywardane and also Phil Miller from London against the UK and the USA for their complicity in the genocide was liberating.

It generated a strong emotion in me. It felt like layers of oppression Eelam Tamils had faced for more than a century due to the activities of these two states were being peeled away. I cry as I write these sentences.

The PPT on Sri Lanka website says this evidence will be published on the website soon. I will urge all Eelam Tamils to read it.

* * *

This evidence gives broader context to the “vortex model” which was my earlier attempt to comprehend the post-2009 western campaign against Sri Lanka.

The vortex model places the institutions like: the governments of the UK and the USA; United Nations; INGOs like Amnesty International, Human Rights Watch and Channel-4; and individuals like Francis Harrison and Gordon Weiss in layers.

The entities in these layers have very little disagreement among them. All of them work for the same mandate but present different public faces confusing the Eelam Tamils.

During my stay in London I was appalled to observe the trust the Eelam Tamil activists are placing in the British Establishment. The “vortex” in action I thought.

* * *

The vortex model has another attribute - allure of proximity to power.

In relation to this, a comment made by someone from Colombo on the assassination of Neelan Thiruchelvam in July 1999, allegedly by a LTTE suicide bomber is of relevance.

The person was reflecting on whether Neelan Thiruchelvam despite his brilliant intellect and multiple skills had fallen prey to the allure of king making. Indeed Neelan Thiruchelvam too was a victim of the “vortex”.

* * *

The vortex has also created a new kind of thinking among many Eelam Tamils who are aware of the complicity of the UK and the USA.

These Eelam Tamils rationalise their pro-UK-USA position as follows: They think that Eelam Tamils will not gain justice without the support of these states and thus exposing their complicity will not work in our favour.

* * *

Such a position is incompatible with the meaning of struggle.

Eelam Tamils should develop a better strategy for their struggle than one that requires them to cover up the crimes of those states that were in complicity in the genocide.

The PPT verdict should play a central role in that new strategy.

Chronology:

Peasaalai villagers mobilize against genocidal land grab

Peasaalai villagers mobilize against genocidal land grab in Mannaar

[TamilNet, Friday, 31 January 2014, 07:52 GMT]
The Tamil Catholic people of the coastal village of Peasaalai in the north-west of the Mannaar island on Thursday took to the streets in protest against the genocidal land grab by the occupying Sinhala military. The protest took place when the SL Navy brought land surveyors to measure a land belonging to the 600-year-old church in their village. The occupying Navy, which is already stationed in the one-acre coconut palm grove, is now trying to permanently seize the land from the church. The people of the village mobilized against the move and blocked the surveyors from measuring the land despite the harassment by the occupying navy video-filming the people amidst the deployment of a large number of SL navy sailors at the site.
Peasaalai villagers mobilize against genocidal land grab


Lawyer and Tamil National Alliance (TNA) councillor of the Northern Provincial Council, Mr Antony Soosairatnam Pirimussiraiva, Mannaar Divisional Council (PS) member Mr Jastin Jude Consal Kulaas (TNA) and Fr Arudkumaran were with the villagers, when the SL Navy officers from Sunny Village camp deployed additional troops at the site.

The people and their representatives refused to allow the surveying to take place.
Peasaalai villagers mobilize against genocidal land grab


A SLN officer was threatening the villagers and grabbed a cell phone from a protesting civilian and threw it away. He also warned the reporters against covering the episode. A SL Navy person was taking video of the protesters, but the people didn't leave the site till the SL Navy withdrew the troopers back to the barracks.
Peasaalai villagers mobilize against genocidal land grab


The Church of Our Lady of Victory is one of the largest Catholic churches in the island.

Peasaalai is a large village, situated in the North-West of the island of Mannaar, with a population of 8,000 Eezham Tamils and 90% of the population are Catholic fisher folk.

With one of major resourceful fishing beds in the island, Pesaalai fishermen were supplying fish to the entire island before 1980.

The Sri Lankan military is alleged of scheming Sinhalicisation of Thalaimannaar Pier, which is the closest point in Mannaar to the coast of Tamil Nadu in India.

On 17th June, 2006, the Sri Lanka Navy, in one of its brutal attacks on the village, shot at least four innocent Tamil civilians through their mouths and lobbed a grenade on the civilians, who had taken refuge at the church, killing a woman and injuring 44. Six civilians, one of them a Muslim, were killed by the SLN that day.

Many youths have been reported missing in the village.

The people of Peasaalai have been protesting against the occupation of their village by the Sinhala military for almost 10 years.
Colonisation and Sinhalicisation of Mannaar
The area of Sinhala militarisation and colonisation in the Mannaar district, abetted by New Delhi and Washington, targeted against the interaction of Eezham Tamils with the coast of Tamil Nadu

வெள்ளி, 31 ஜனவரி, 2014

NPC councillors demand SL military to hand over seized cattle

NPC councillors demand SL military to hand over seized cattle back to civilians

[TamilNet, Thursday, 30 January 2014, 18:31 GMT]
The occupying Sri Lankan military in Vanni is operating a dairy farm near Muththaiyan-kaddu tank in Mullaiththeevu and is competing with the resettling Tamil farmers by cutting the prices down through its military-corporatist approach, according to Tamil councillors P. Iyngaranesan and K. Sarveswaran of the Northern Provincial Council. The occupying SL military had seized around 2,000 cattle belonging to Tamil farmers in Vanni during the genocidal onslaught and has seized 65 acres of the lands and buildings belonging to the Irrigation Department to run its dairy farm.

After consuming the milk needed to the military, the SL military is marketing the milk to the public and is selling the remaining to Nestle company.

In the meantime, farmers who lost their cattle are struggling to sustain their livelihood, those who depend on the income from owning cattle are also affected by the competition by the SL military run dairy farm.

Tamil councillor Sarveswaran demanded that a civil authority such as a ministry under the NPC should take over the dairy farm, return the cattle back to their real owners and operate the facility under a civil administrative mechanism with transparency.

The SL military is running similar dairy farms in Vavuniyaa and Mannaar as well as in the former High Security Zone, which is being transformed into a Sinhala Military Zone in Valikaamam North in Jaffna, news sources further said.

The SL military in Jaffna has recently brought 65 severely infected cows for treatment at a civil facility in Jaffna and serious diseases are spreading from the SMZ in Jaffna to other places.


UNHRC urged against considering PSC route

UNHRC urged against considering PSC route

[TamilNet, Thursday, 30 January 2014, 12:33 GMT]
Genocidal Sri Lanka’s President Mahinda Rajapaksa’s submissions to the UNHRC seek international pressure on the TNA and the UNP to take part in the deliberations of the deceptive Parliamentary Select Committee (PSC). Rajapakse has not implemented even a single recommendation of his own Commissions and Committees so far. On what grounds can the International Community guarantee that a future for the Tamils lies in Sri Lanka, questioned a media release of the Tamil Action Front, New Zealand, on Tuesday. The media release signed by Mr. A. Theva Rajan reminded Tamils and the international community to never subscribe to the continuity of the catalogue of deceits.
A Thevarajan
Mr. A Thevarajan, New Zealand [Image courtesy: Vanitha Prasad, Western Leader]
Can any Sinhala leader make bold to claim that any of the agreements reached between Sinhala and Tamils leaders starting from the first agreement signed on 7th December 1918 by Peiris – Samarawickrema (2 Sinhala leaders) and Arunachalam , till end of 2013 – a period of 95 years – been implemented, asked the TAFNZ media release.

“If Arunachalam’s son Mahadeva and G G Ponnambalam had stuck to what Arunachalam and Sandrasagara stood for, and supported at least the Kandyan demand for Federalism led by S W R D Bandaranaike and the Kandyan Chiefs, the Tamils would not be in this sad plight as today,” the media release said.

But the TAFNZ media release also reminded the world on the realities of Sinhala psyche, how even federal was not possible when it was the demand of Tamils.

“An interesting reflection of the Sinhala psyche was noted when the late Mr. Albert Godamune, a Kandyan Chief and one who signed the demand of the Kandyan Chiefs for a federal constitution began to oppose federalism when S J V Chelvanayakam demanded Federalism,” the media release said.

Further excerpts from the TAFNZ media release:

“Rajapakse regime has transformed what until 2009 was a belief that Sri Lanka is a Sinhala Buddhist country into an indelible conviction that Sri Lanka is a Sinhala Buddhist country.

“He has lulled the rural Sinhala masses into believing that he has successfully rid the Sinhala Buddhist country of the alien Tamil Hindu menace. He has to maintain this to keep himself in power in spite of draining the country of its wealth and economic survival.

“The universal post war psyche of the Sinhala rural masses vis-a-vis the Tamils is that of victor and the vanquished. It is very unlikely that this will ever change.

“More stubborn than this ground reality is the Constitutional position of the PSC. The PSC is constituted with members of Parliament who have vowed to uphold the Constitution.

“The Constitution is a nasty rigid unitary constitution. The Members of Parliament cannot recommend any power sharing or devolvement of power or any form of autonomy as members of the PSC, an appendage of the this Parliament, which in turn is a creation of the very Constitution.

“The PSC cannot therefore recommend a Constitutional device that could meet the aspirations of the Tamils.

“President Percival Rajapakse’s oft chanted mantra of a solution through the PSC is counterfeit logic and is just another of his hoodwinks,” the media release said.

* * *

Sri Lanka briefed UN High Commissioner for Human Rights, Ms. Navaneethem Pillay and Permanent Representatives to the United Nations in Geneva on ‘Progress in the reconciliation process in Sri Lanka’, Colombo media Daily Mirror reported on 23 January.

A high level team of SL officials, led by Mr Lalith Weeratunga, Secretary to the SL President, briefed the Permanent Representatives of States at the UN and met Ms Navaneetham Pillai on 21 January.

Mr. Weeratunga had emphasized the importance of the opposition including the Tamil National Alliance (TNA) joining the government to make the Parliamentary Select Committee (PSC) that had been constituted, fully functional, the media report said.

According to the media report, during the Q&A session, commended the SL government for its commitment to and efforts in implementing the LLRC recommendations. Even the others were only questioning the “aspects of the implementation and the speed.”

Weeratunga was harping on saying that the solutions to reconciliation cannot be found overnight and that trying to do so at the stroke of a pen could be detrimental to a sustained process.

Responding to questions on what measures were being taken to prevent terrorism recurring in the country, Colombo’s UN Ambassador Aryasinha explained that while terrorism had been eradicated in Sri Lanka, many former LTTE cadre and sympathizers continued to be active, particularly in the western countries. He said that for these elements it was important to keep the pot boiling in Sri Lanka, as a means to stay relevant and to justify their continued existence in the more affluent host countries. He appealed to such countries to be very cautious of this fact, as it ran the danger of derailing reconciliation efforts in Sri Lanka, Daily Mirror reported.

Associated with Weeratunga at the Geneva briefings were the All-Sinhala officials of the genocidal State, Mr. S.B. Divaratne, Secretary to Presidential Task Force for Resettlement, Development and Security in Northern Province, Mr. Jayantha Jayasuriya, Additional Solicitor General, Ms. Manisha Gunasekera, Deputy Permanent Representative of the Permanent Mission in Geneva, Ms. Chandima Wickramasinghe, Senior Asst. Secretary to the President, Mr. Chandana Weerasena, Director/UN of the Ministry of External Affairs, Ms. Priyanga Wickramasinghe, Minister Counsellor of the Permanent Mission in Geneva, Mr. Chatura Perera, Second Secretary the Permanent Mission in Geneva and Ms. Dilini Gunasekera, Second Secretary in the Permanent Mission in Geneva.

* * *

Commenting on the Sinhala psyche noted by Theva Rajan and the current efforts of the officials, intellectuals and media of the Sinhala State, an academic in Jaffna cited a recent ‘unconventional obituary’ written by H.L. Seneviratne to Professor Stanley Jeyaraja Tambiah, who passed away in the USA on 19 January.
Professor Stanley Jeyaraja Tambiah
Professor Stanley Jeyaraja Tambiah (1929 - 2014)
Writing on the veteran anthropology professor’s long studies on Thai Buddhism, H.L. Seneviratne said, “If Professor Tambiah’s first Thai study represents a view from the village, and the second from the capital city, the third can be described as a view from the forest.”

Citing on Tambiah’s second Thai study, and drawing parallels in the island, Seneviratne wrote the following:

“The traditional polity of Thailand had no fixed centre or bounded territory. It consisted of a multiplicity of pulsating centres whose fortunes waxed and waned.

“In this system of inherent instability, a conquering hero emerges periodically from some corner of the political universe, and succeeds in bringing a considerable expanse of territory under “one umbrella”, without ever gaining effective control, but claiming ritual dominion.

“This claim is made on the model of the ideal Buddhist ruler, the “wheel-rolling emperor” (cakravarti) who, according to myth, conquers the directions by rolling the auspicious wheel in each direction, only to renounce the territory thus conquered, giving it back to the local ruler who in return accepts the wheel-roller’s ritual sovereignty.

“Parallels with Sri Lanka are clear, as in the case of Dutugamunu, emerging from the peripheral south, and marching on victoriously to bring the whole island under “one umbrella”. Such periodic concentrations of power enabled the king to support the Sangha economically and organizationally, giving rise to a pattern of simultaneous rise or fall in political and ecclesiastical fortunes. The effect on the Sangha is paradoxical: the king’s enhanced power meant that he could ensure the Sangha’s hierarchical authority, but it also gave him the ability to control the Sangha, for example, by staging “purifications” (sasanavisodhana).

Coming to Tambiah’s Sri Lanka studies, Seneviratne observed: “The identification of Buddhism with an ethnic group and a territory made it exclusive, demoting other groups to second class citizenship. Tambiah points out how this contrasts with the historical process of inclusion that characterized Buddhism, enabling new and incoming groups to be incorporated as equal citizens in a land that all shared. As pointed out by the distinguished anthropologist Gananath Obeyesekere, this is depicted in folk rituals performed up till now.”

Commenting on Tambiah’s book “Buddhism Betrayed,” Seneviratne said: “Far from being a work that should be banned, Buddhism Betrayed? should be read by every literate Sri Lankan, for what it contains is a patriotic message. Tambiah is appreciative of the genuinely nationalist and anti-imperialist urge to assert indigenous culture, and the restorative nationalist and cultural project that came into being in the 1960s and 70s. Most disarmingly of his Sinhala Buddhist critics if only they read the book, Tambiah imagines a pluralistic Sri Lankan culture with a distinctively Buddhist stamp, a position that brings him close to thinkers like Martin Wickremasinghe. To brand him a separatist and a Tiger is as ignorant as it is absurd.”

Seneviratne’s projection is nothing but ‘Tambiah Betrayed’ or more specifically, ‘Tamils Betrayed’.

Whether through a genocidal war, or through the structural genocide of reducing Eezham Tamils into ‘Kohomba Kangariya’ folk; whether through a military conquest or through assimilation in the guise of ‘pluralism’, what is envisaged collectively by the Sinhala politicians, military, monks, intellectuals and media is the annihilation of the nation of Eezham Tamils in the island and consolidation of the Sinhala-Buddhist State.

All their projections, approaches, representations, sermons and solution models basically reek of genocide.

Related Articles:
04.01.14   Theravada Sinhala Buddhism needs further understanding in Ta..


External Links:
Daily Mirror: Sri Lanka briefs Pillai
Harvard.edu: Stanley J. Tambiah
Colombo Telegraph: Stanley Jeyaraja Tambiah: Anthropologist And Patriot

திங்கள், 27 ஜனவரி, 2014

அகர முதல - நிகழ்வுகள் சில



             

அகவிழி பார்வையற்றோர் விடுதி 8ஆம் ஆண்டு விழா

தைப்பூச நன்னாளில் வடலூரில் ஒளி வழிபாடு…!

தைப்பூச நன்னாளில் வடலூரில் ஒளி வழிபாடு…!


 - செயசிரீ சங்கர்
அருட்பெருஞ்சோதி அருட்பெருஞ்சோதி தனிப்பெருங்கருணை அருட்பெருஞ்சோதி”

 thaipuusam01
தைப்பூசம் என்பது  தை மாதத்தில்   பூச நட்சத்திரமும்  முழுநிலவுநாளும் கூடி வரும் நன்னாளில் முருகனுக்கு எடுக்கப்படும் விழாவாகும். தைப்பூசத்தில் சிறப்புகள் பல இருந்தாலும், தைப்பூச  ஒளி வழிபாட்டு விழா  முதன்மையான ஒன்றாகும். வடலூரில் தைப்பூசம் வெகு சிறப்பாக வருடா வருடம் கொண்டாடப்படுகிறது.
ramalinga adikal02

முருகனை நினைத்துருகிக் கண்ணாடியில் அவன் காட்சியைக் கண்ட வள்ளலார் இராமலிங்க அடிகளார்தம் சித்திவளாகத்தை நிறுவி, அதில் அன்னதானம் செய்த திருநாள் தைப்பூசம். ஆகையால், அன்றைய  நாள் வடலூரில் வள்ளலாருக்குரிய  நாளாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. தைப்பூசத்தன்று சிறப்புப் பூசனைகளும் அன்னதானமும் இன்றும்  சிறப்பாக நடைபெறுகின்றன. ஒளிக் காட்சிகாண மக்கள் அலை அலையாக வடலூருக்கு வருகை தருவார்கள்.

வள்ளலார் என்பவர் யார்..? தைப் பூச  ஒளிக்காட்சிதான் என்ன? இதோ…! (விக்கிபீடியா தகவல்களுடன்)

கடலூருக்கு அருகே உள்ள மருதூர் எனும்  சிற்றூரில் இராமையா, சின்னம்மை  இணையருக்கு 1823-ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதம் 5-ஆம் நாள் ஐந்தாவது ஆண் குழந்தையாக இராமலிங்கம் பிறந்தார்.

தந்தை காலமான பின்பு தாய் தனது குழந்தைகளோடு சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்தார். காஞ்சிபுரம் மகாவித்துவான் சபாபதியிடம் கல்வி பயிலத் தொடங்கினார். அடிக்கடி இராமலிங்கம் கந்தகோட்டத்துக் கந்தசாமி கோயிலுக்குச் செல்வார். இளம் அகவையிலேயே இறைவன் மீது  மிகுதியான பாடல்களை இவர் பாடியுள்ளார்.

பள்ளிக்கும் போகாமல், வீட்டிலும் தங்காமல் கோவிலே கதி என்றிருந்த  இராமலிங்கத்தை அவரது அண்ணன் கண்டித்துத் தனது மனைவியிடம் இராமலிங்கத்துக்கு சாப்பாடு போடுவதை நிறுத்துமாறு கடுமையாக உத்தரவிட்டார். பாசமான அண்ணியின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி இராமலிங்கம் வீட்டில் தங்கிப் படிப்பதாக உறுதியளித்தார்.

அவர்களது வீட்டில்  இராமலிங்கத்துக்கு மாடியறை ஒதுக்கப்பட்டது. சாப்பிடும் நேரம் தவிர மற்ற நேரங்களில் அறையிலேயே தங்கி முருக வழிபாட்டில்  முனைப்பாக ஈடுபட்டார். ஒரு நாள் சுவரிலிருந்த முகம் பார்க்கும் கண்ணாடியில் தணிகை முருகன் தனக்குக் காட்சியளித்ததாகப் பேரின்பமுற்றுப் பாடல்கள் பாடினார்.

புராணச் சொற்பொழிவு செய்யும் அண்ணனுக்கு ஒருமுறை உடல்நலம் குன்றியபோது அவர் தம்பி ramalinga adikal01 இராமலிங்கத்திடம் சொற்பொழிவு நடக்கவுள்ள இடத்துக்குச் சென்று சில பாடல்களைப் பாடி, தான் வரமுடியாத குறையைத் தீர்த்துவிட்டு வருமாறு கூறினார். அதன்படி இராமலிங்கம் அங்கு சென்றார்.

அன்றைய  நாள் சொற்பொழிவைக் கேட்க ஏராளமானோர் கூடியிருந்தனர். அண்ணன் சொன்னபடியே சில பாடல்களை  இராமலிங்கம் மனமுருகப் பாடினார்.  இதன்பின், அவரிடம் சொற்பொழிவு நிகழ்த்துமாறு அனைவரும் வற்புறுத்தவே, இராமலிங்கமும் அதற்கு இசைந்து இரவில் நெடுநேரம் சொற்பொழிவு செய்யவும், அங்கிருந்தோர் அனைவரும் வியந்து போற்றினர். அப்போது  இராமலிங்கத்துக்கு ஒன்பது  அகவை தான் ஆகியிருந்தது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

அவரது பன்னிரண்டாம் வயதில்  நாள்தோறும் ஏழுகிணறு பகுதியிலிருந்து நடந்தே திருவொற்றியூர் சென்று வழிபட்டு வரத்  தொடங்கினார் இராமலிங்கம், பலரது வற்புறுத்தலுக்கு இணங்கத் தன் இருபத்தேழாவது  அகவையில், அவரது  தமக்கையின் மகள் தனக்கோடியைத் திருமணம் புரிந்து கொண்டார். எனினும்இராமலிங்கம் அவர்கள் அமைதியை நாடினார். கடவுள் என்றால் என்ன? என்று அறிய விரும்பி, 1858-ஆம் ஆண்டு சென்னையிலிருந்து புறப்பட்டுப் பல திருத்தலங்களைப் பார்வையிட்டுச் சிதம்பரத்தை வந்தடைந்தார்.

அங்கே கருங்குழி  ஊரின் மணியக்காரரான திருவேங்கடம் என்பவர்  இராமலிங்கத்தைச் சந்தித்து தனது இல்லத்தில் வந்து தங்கியிருக்குமாறு வேண்டிக்கொண்டார். அவரது அன்புக்குக் கட்டுப்பட்டு அவரது இல்லத்தில் ஒன்பது ஆண்டுகள் தங்கியிருந்தார்  இராமலிங்கம்.

அவர் தங்கியிருந்த அறையில் விளக்குக்கு எண்ணெய் வைக்கும் மண்கலயம் உடைந்துவிட, மணியக்காரரின் மனைவி புதுக்கலயம் ஒன்றை வைத்தார். அந்தக் கலயம் பழக்கப்பட வேண்டுமென்று அதில் நீர் நிரப்பிவைத்தவர், பின்னர் அதைத் தூய்மையாக்கி எண்ணெய் நிரப்பி வைக்க மறந்துபோனார். கலயத்தில் நீர் அப்படியே இருந்தது.

அன்றிரவுஇராமலிங்கம் வெகுநேரம் வரையில் எழுதிக் கொண்டிருந்தார். விளக்கில் ஒளி மங்கும்பொதெல்லாம் கலயத்தில் இருந்த நீரை, எண்ணெய் என்று நினைத்து விளக்கில் ஊற்றிக் கொண்டே இருந்தார். விடியும்வரை விளக்கு  ஒளிவிட்டுத் தண்ணீரில் எரிந்த அற்புதம் அன்று நிகழ்ந்தது.

கருங்குழியில் தங்கியிருந்தபோது 1865-ஆம் ஆண்டு  இராமலிங்கம் சமரச வேத சன்மார்க்கச் சங்கம்என்ற அமைப்பை உருவாக்கினார். பின்னர் அதைச் “சமரசச் சுத்தச் சன்மார்க்கச் சத்தியச் சங்கம்என்று மாற்றியமைத்தார். அதில் மக்கள் பின்பற்றக்கூடிய மிக எளிய கொள்கைகள் பலவற்றை அறிவித்தார்.  உயிர்க்கருணை (ஜீவ காருண்ய) ஒழுக்கத்தைகடைபிடிக்கச் சொல்லி அனைவரையும் வலியுறுத்தினார். பசித்த உயிர்களுக்கு உணவளிப்பது எல்லா நற்பயன்களுக்கும் மேலானது என்று  அறிவுறுத்தி வந்த அவர், அன்னதானச் சாலை ஒன்றை அமைக்க எண்ணம் கொண்டார்.

கருங்குழிக்குப் பக்கத்தில் வடலூரில் பார்வதிபுரம் என்னும்  ஊர் மக்களிடம் எண்பது காணி நிலத்தைத் தானமாகப் பெற்று, 1867-ஆம் ஆண்டு, மே மாதம் 23-ஆம் நாளன்று அங்கு சமரச வேதத் தருமச்சாலையைத் தொடங்கினார். இங்கு, சாதி, சமய, மொழி, இன, நிறப்பாகுபாடுகள் பாராமல் மூன்று வேளையும் பசித்தவர்க்கு உணவளிக்கும் தொண்டு இன்றும் தொடர்ந்து நடைபெறுகிறது. அவர் அன்று ஏற்றி வைத்த அடுப்பும் இன்று வரை அணையாமல் தொடர்ந்து அன்னம் உருவாக்க எரிந்த வண்ணம் இருப்பது  விந்தை தரும் செய்தி.

தனிமையை விரும்பிய வள்ளலார், வடலூரிளிருந்து விலகி, அருகில் இருக்கும் மேட்டுக்குப்பம் சென்றார். அங்கு சில வருடங்கள்  பயன்படாமல் இருந்து வந்த ஒரு வைணவ மதத் திருக்கூடத்தில் தங்கினார். அந்த இடத்துக்குச் சித்தி வளாகத் திருமாளிகைஎன்றும் பெயர் சூட்டினார். அங்கு அவர் அடிக்கடி பிரமதண்டிகா யோகம்செய்து வந்தார். அதாவது, இருபுறமும் இரும்புச் சட்டிகளில் நிலக்கரி கனன்று எரிய, நடுவில் அமர்ந்து தியானத்தில்இருப்பது பிரமதண்டிகா யோகம். அகச்சூடு நிறைந்த வள்ளலார், புறத்தே இவ்விதம் சூடேற்றித் தம் உடலை வெப்ப உடலாக ஆக்கி வந்தார்.

இறைவனை ஒளி வடிவமாகப் போற்றிய ராமலிங்க அடிகளார் வள்ளலார் என்று அறியப்பட்டு சத்திய தருமச்சாலைக்கு அருகில் ஒரு ஒளித் திருக்கோயிலை 1871-ஆம் ஆண்டு அமைக்கத் தொடங்கினார். சுமார் ஆறு மாதங்களில் கட்டி முடிக்கப்பட்ட அந்தத் திருக்கோயிலுக்குச் சமரச சுத்த சன்மார்க்க சத்தியஞான சபைஎன்று பெயர் சூட்டினார்.

25.1.1872, தை மாதம் 13-ஆம் நாள் தைப்பூசத் தினத்தன்று முதல் ஒளி வழிபாட்டு விழா நடைபெற்றது. 20.10.1973, அன்று திருமாளிகை முன் கொடியேற்றி வைத்து, கூடியிருந்தவர்களுக்கு அருளுரை வழங்கினார். அதுவே பேருபதேசம்என்று சொல்லப்படுகிறது.

தமது அறையில் எப்போதும் எரிந்து வந்த தீப விளக்கிச் சித்திவளாகத் திருமாளிகையின் முன்புறம் எடுத்து வைத்தார். மக்களிடம், தீப விளக்கைத் தொடர்ந்து வழிபட்டு வரச் சொன்னவர், தெய்வ பாவனையை இந்த தீபத்தில் கண்டு ஆராதியுங்கள் நான் இப்போது இந்த உடம்பில் இருக்கிறேன். இனி எல்லா உடம்பிலும் புகுந்து கொள்வேன்என்று  உறுதி அளித்தார்.

1874-ஆம் வருடம் தை மாதம் 19-ஆம் நாள், புனர்பூசமும் பூசமும் கூடும் நன்னாளில் வள்ளலார் அனைவருக்கும் அருள் வாழ்த்து வழங்கி விட்டு இரவு பன்னிரண்டு மணிக்குச் சித்திவளாகத் திருமாளிகைத் திருஅறைக்குள் புகுந்து கதவை மூடிக்கொண்டார். அவரது விருப்பப்படி, அவரது   முதன்மைச் சீடர்கள் மூடப்பட்ட அறையின் வெளிப்புறத்தைப் பூட்டினார்கள்.

அன்று முதல் வள்ளலார்  இராமலிங்கம் அடிகளார், உருவமாக நமது கண்களுக்குத் தோன்றாமல் அருவமாக நிறைந்து அருட்பெருஞ்சோதியாக  விளங்கிக் கொண்டிருக்கிறார். வள்ளலார் ஏற்றி வைத்த அணையாதீபம் இங்கே வழிபாட்டில் இருக்கிறது. அவர் சித்திபெற்ற அறையின் பூட்டப்பட்ட கதவுக்கு வெளியே அமர்ந்து ஒருமை வழிபாடு செய்யலாம். மாதந்தோறும்  பூச நாட்களில்  சிறப்பு வழிபாடு நடைபெறும்.தைப்பூசத்துக்கு மூன்றாவது நாள் இந்த அறையைப் பலகணி வழியாகப் பார்க்க  இசைவளிக்கப்படுகிறது.

ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் மனிதத்தன்மை என்ற ஒப்பற்ற  ஒளி இருக்கிறது. ஆனால், ஆசை, கோபம்தன்னலம். பொய்மை போன்ற பொல்லாத குணங்கள் பல்வேறு திரைகளாகப் படர்ந்து, அந்த மனிதத் தன்மையை அமுக்கி மறைத்துவிடுகிறது. இந்தப் பொல்லாத குணங்கள் விலகி, நல்ல நெறியை அடையும்போது மனிதன் தனக்குள் இருக்கும் தெய்வத்தைக் காண்கிறான்.  ஒளிக்காட்சி  என்பதும் இது போலத் தான். ஏழு திரைகளை நீக்கிய பிறகுதான்  ஒளியைக் காண இயலும். கருப்பு, நீலம், பச்சை, சிவப்பு, பொன்னிறம், வெண்மை, கலப்பு வண்ணம் என ஏழு வண்ணத் திரைகள். அதனால் தான் இன்றும்  ஒளிக்காட்சி முன்பு ஏழு வண்ணத் திரைகள் விலக்கப்படும். திரைகள் விலகியதும் ” அனல் பிழம்பாக  ஒளிக்காட்சி” கண்ணாடியில்  கண்டதும்  நம் உள்ளே கண்டிப்பாக அதிர்வு ஏற்படும்.

அவர் ஏற்றிய அந்த அகல்தீபம் இன்று வரை  அணையா ஒளியாகப் பேணப்பட்டு வருகிறது. அது தான் அந்த அறைக்குள் இருக்கும்  ஆறேமுக்கால் அடி உயரமும் நாலேகால் அடி அகலமும் கொண்ட ஒரு கண்ணாடியில் பட்டு எதிரொளிக்கிறது. அந்தத் தீபத்தின் எதிரொலியே ஒளிஆகும். அந்தக் கண்ணாடி, வள்ளலாரால் நாற்பத்தெட்டு நாட்கள்  சிறப்பு வழிபாடு செய்யப்பட்டது.

இதற்காக  இலட்சக்கணக்கில் மக்கள் வந்து குவிந்த வண்ணம் காத்திருப்பார்கள். இறைக்காட்சியோடு, தங்களையே தாங்கள்  காணும் உணர்வு இந்தப் பொழுதில் கிடைத்து விடுவதாக  மரபு. அன்று  வண்டி வண்டியாக உணவுகள்  ஆக்கி அன்னதானம் செய்விப்பார்கள். பசி என்பதே வடலூரில் இல்லாது செய்தார் வள்ளலார். பிற உயிர்களின் பசிப் பிணி போக்கி ஒப்பில்லாத  நிறைவான இன்பத்தை அளிப்பவர்கள் நல்வினையாளர்கள். இந்த நல்வினைக்கு வேறு எதையுமே இணையென்று சொல்ல முடியாது. இந்த நல்வினையைச் செய்கின்ற  நல்வினையாளர்களை எந்தத் தெய்வத்துக்கு ஈடாகச் சொல்வது..? இவர்கள் அனைவரும் தெய்வப் பண்பு பொருந்தியவர்கள் என்றே சொல்ல வேண்டும்.  வள்ளலார் சித்த மருத்துவரும் ஆவார். அவரது மருந்துக் குறிப்புகள் இன்றும் மக்களுக்குப் பயன்படுகிறது.

கடந்த நான்கு வருடங்களாகச் சூழ்நிலையின் காரணமாகச் சிதம்பரத்தில் வசிக்கும் பேறு பெற்றேன். அப்போது வடலூரில் வள்ளலாரின் ” ஒளிக்காட்சிகாணும் பேறு பெற்றேன். ஒவ்வொருமுறை அங்கு செல்லும் போதும் மக்களின் கூட்டத்தையும், அங்கு அன்னதானம் நடத்தும் பாங்கையும் கண்டேன். மூட்டை மூட்டையாக அரிசியையும், பருப்பையும் கொண்டு வந்து குவிப்பார்கள்  அன்பர்கள். இதைக் காணும் போது நம்மையும் அது போலச் செய்யத் தூண்டும். பசித்தவர்களுக்குப் பசியாற்றுவதை   நோன்பாகவே எடுத்துக் கொள்ளத் தூண்டும்.

தமது வாழ்நாளில் ஒரு முறையாவது வடலூர் சென்று திருஅருட்பிரகாச வள்ளலார் அவர்களின் சத்திய ஞானசபையைப் பார்த்துவிட்டு வாருங்கள். அங்கு வள்ளலார் இயற்றிய திருவருட்பாவும் மகாதேவமாலையும் பளிங்கில் செதுக்கியிருக்கும் அழகைப் பார்த்தால் கண்கள் பனிக்கும் .வெண்ணிற ஆடையில் தன்னை மறைத்துக் கொண்டு தானே ஒளியாக நின்ற பெருமான் நமக்கு அருளியிருப்பது பல நல்ல  செய்திகள். கடை விரித்தேன் கொள்வாரில்லை‘….என்பதைப் பொய்யாக்க்கும் பெரும் பொறுப்பு தற்போது நம்மிடம் உள்ளது.
தைப்பூச நாளில் காலை 6.30,10.00 மதியம் 1.00 இரவு 7.00, 10.00 மறுநாள் அதிகாலை 5.30 மணி ஆகிய ஆறு காலங்களில்  ஒளிக்காட்சி நடைபெறும். 
 அருட்பெருஞ்சோதி அருட்பெருஞ்சோதி தனிப்பெருங்கருணை அருட்பெருஞ்சோதி.

Colombo deploys Sinhala workers from South

Colombo deploys Sinhala workers from South at irrigation schemes in Batticaloa

[TamilNet, Saturday, 25 January 2014, 22:27 GMT]
After firing 26 local workers who have been employed in both the divisions of Irrigation Department on a temporary basis for more than 13 years, 10 new workers, including 8 Sinhalese from South have been employed on permanent basis by the Colombo government in the Batticaloa, civil sources in Batticaloa said. When questioned, the SL ministry in Colombo claims that it has employed the new workers after examining their qualifications. But, the intention behind the move is to get the Sinhala workers to facilitate Sinhalicisation of border villages in the district that come under the irrigation divisions of Navakkiri and U’rukaamam (Rugam), the civil sources in Batticaloa said.

66 minor workers have been employed under temporary contracts at both the irrigation divisions more than 10 years. U’ruukaamam irrigation division covers 14,139 hectares of agricultural lands and Navakkiri division covers 7,362 hectares of lands.

Recently, 26 of them, including 2 Sinhalese, were suspended.

Instead, 10 new workers were employed. 8 of them are Sinhalese from Badulla district. The remaining two, a Tamil and a Muslim, are from Ampaa’rai district.

Plans are afoot to employ at least 20 Sinhalese on permanent basis under these irrigation schemes to look after the interests of the Sinhalese to be brought into the border areas of Batticaloa district, civil sources in Ka’luvaagnchik-kudi irrigation department office said.

The new workers are also being provided housing facilities as part of their permanent engagement, the sources further said.

In the meantime, Tamil National Alliance (TNA) parliamentarian P. Selvarasa has condemned the Colombo government for deploying workers from external districts after removing those who were already employed there.

Chronology:

Veteran lawyer urges China to ensure UN investigation

Veteran lawyer urges China to ensure UN investigation on Tamil plight

[TamilNet, Friday, 24 January 2014, 23:49 GMT]
A veteran legal and social activist in Malaysia, Mr A. Kanesalingam urged the government of China on Thursday to ensure international conventions that could facilitate an independent international investigation conducted by the UN on the genocide in Sri Lanka. “I ask that China as a world leader and permanent member of he UN Security Council propose that an investigation be conducted by the UN under Chapter 7 of the Charter of the United Nations,” said, Mr A. Kanesalingam, in a letter sent to the Foreign Minister of China, Mr. Wang Yi. The Malaysian Tamils beseeching China on the issue is significant, commented diaspora Tamil political observers.

Making a presentation entirely based on the facts of the UNSG panel report of 2011, and proving the genocide by citing the UN convention, the barrister said: “Taking into consideration the finding of credible evidence of genocide by the Expert Panel appointed by the UN Secretary General, any investigation must be by an independent international panel appointed by the UN Security Council.”

“I hope that China as a world leader will help to ensure international conventions are respected and followed by all nations of the world to ensure peace in all the world,” Mr Kanesalingam wrote.

The letter also reminded China that, “While China enjoys a trade surplus with Sri Lanka and has a policy of non interference in the internal affairs of other nations, China’s commitment to observe international conventions must override certain considerations.”

“This is more so as China takes up its rightful place as a world leader,” the letter further said.

Washington and New Delhi often take cover for their ‘inabilities’ in the delivery of justice, by citing or hinting at China’s inroads into the island through investment as well as arms supply, money and protection at the UN level given to the Colombo regime by China.

* * *

After sending the letter to Chinese Foreign Minister, Mr Kanesaligam wrote to Tamil activists, whom he had met in the past, urging them also to write letters to foreign ministers of the permanent members of the UN Security Council.

“In the current UNHRC the 5 permanent members of the UN Security Council are members,” he said.

Mr. Kanesalingam has been writing letters to world leaders on Tamils plight for several years now and some of his timely letters have received the attention of the recipients in the past.

“I am thinking what would be the effect if appeal letters differently worded go to the Foreign Ministers of the 5 permanent member countries from New Delhi, Coimbatore, Chennai, Bangalore, Singapore, London, Manchester, Liverpool, New York, California, Toronto, Paris, Strasbourg, Oslo, Bergen, Amsterdam, Leyden, Munich, Frankfurt, Rome, Geneva, Lisbon, Madrid, Kuala Lumpur and so on and so on. There can be several letters from the same city from different organisations in that city. The organisations can be Tamil, Hindu, Christian, Muslim, NGOs, humanitarian or even from any non Tamil or partisan organisations writing as good people.”

“Although it may not achieve our objective we cannot let the opportunity go to say we have done 'our' best,” he said.

* * *

The following were the arguments presented by Mr Kanesalingam to the Chinese Foreign Minister on Thursday:

The Report of the independent international Panel of Experts appointed by the Secretary- General of the United Nations Mr Ban Ki Moon to look into the Accountability Process in Sri Lanka after consultation between Mr Ban Ki Moon and the Sri Lankan President Mr Mahinda Rajapakse published in the worldwide web on 31.3.2011 discloses disturbing facts.

I attach a PDF copy of the Report obtained from the worldwide web.

While the Report says war crimes were also committed by the Tamil rebels (LTTE), the Sri Lankan Armed Forces (SLA forces) and the Sri Lankan Government have dealt with them. The surviving Tamil rebels were either killed or taken as prisoners.

But the crimes committed by the Sri Lankan Armed Forces and the Sri Lankan Government amounting to genocide has not been dealt with at all.

Paragraph 58 of the Report shows that 300,000 heavily armed men were in the Sri Lankan Armed Forces. Paragraph 66 shows that there were less than 20,000 fighters of the Tamil rebels. Paragraph 125 shows that in the affected districts of Kilinochi and Mullaitivu armed in North Sri Lanka there were only 420,000 civilians according to Government records.

The power was heavily weighed against the Tamil population in Kilinochi and Mullaitivu.

Paragraph 27 of the Report states as follows:

."The armed conflict in Sri Lanka was the violent reflection of deepening divides along political and ethnic lines. It played out as a struggle for the existence of the Sinhalese and Tamil peoples."


On 20-1-2009 the Government of Sri Lanka designated a no fire zone (NFZ). The internally displaced Tamil civilians (1DPs) went into the no fire zone for safety. The civilians were then fired upon by the Sri Lankan armed forces.

Paragraph 80 of the report states as follows:

"On 20 January 2009, the Government unilaterally declared a No Fire Zone (NFZ); Commander for the Vanni, Major General Jayasuriya announced by notice that" the Army Headquarters has demarcated this safe zone, as the Security Forces are fully committed to provide maximum safety for civilians trapped or forcibly kept by the LTTE in the un-cleared areas of Mullaittivu."


Paragraph 84 states as follows:

" In the early morning hours of 24 January, hundreds of shells rained down in the NFZ. Those with access to the United Nations bunker dove into it for protection, but most IDPs did not have bunkers and had nowhere to seek cover. People were screaming and crying out for help. The United Nations security officer, a highly experienced military officer and others present discerned that the shelling was coming from the south, from SLA positions. He made frantic calls to the head of United Nations Security in Colombo and the Vanni Force Commander at his headquarters in Vavuniya as well as the Joint Operations Headquarters in Colombo, demanding that the shelling stop, which sometimes resulted in a temporary adjustment of the shelling before it started again. Heavy shelling continued over night, and shells continued to hit the United Nations hub and the distribution centre, killing numerous civilians,"


Paragraph 85 states as follows:

" When United Nations staff emerged from the bunker in the first morning light at the first opportunity, mangled bodies and body parts were strewn all around them including those of many women and children. Remains of babies had been blasted upwards into the trees. Among the dead were the people who had helped to dig the bunker the previous day."


Paragraph 100 states as follows:

"From as early as 6 February 2009, the SLA continuously shelled within the area that became the second NFZ, from all directions, including land, air and sea. It is estimated that there were between 300,000 and 330,000 civilians in that small area. The SLA assault employed aerial bombardment, long-range artillery, howitzers and MBRLs as well as small mortars, RPGs and small arms fire, some of it fired from a close range. MBRLs are unguided missile systems designed to shell large areas, but if used in densely populated areas, are indiscriminate in their effect and likely to cause large numbers of casualties."


Paragraph 137 states as follows:

" In the limited surveys that have been carried out in the aftermath of the conflict, the percentage of people reporting dead relatives is high. A number of credible sources have estimated that there could have been as many as 40,000 civilian deaths. Two years after the end of the war, there is still no reliable figure for civilian deaths, but multiple sources of information indicate that a range of up to 40,000 civilian deaths cannot be ruled out at this stage. Only a proper investigation can lead to the identification of all of the victims and to the formulation of an accurate figure for the total number of civilian deaths."


Paragraph 176 states as follows:

a) Killing of civilians through widespread shelling. The Sri Lanka Army (SLA) advanced its military campaign in the Vanni, using large-scale and widespread shelling, at times with heavy weapons, such as Multi-Barrel Rocket Launchers (MBRLs) and other large artillery, causing large numbers of civilian casualties. It shelled in three consecutive No Fire Zones, where it had encouraged the civilian population to concentrate, and after it had indicated that it would stop using heavy weapons. It shelled in spite of its knowledge of the impact, provided through SLA intelligence systems, including UAVs, and through notification by various external actors, including the United Nations and the ICRC. The majority of civilian casualties in the final phases of the war were caused by Government shelling. The Government sought to limit external pressure and observation by excluding international organisations from the conflict zone.

b) Shelling of hospitals and other humanitarian objects. The Government systematically shelled hospitals on the frontlines, some of them repeatedly. Some civilians who had been injured in shelling and who had come to the hospital were re-injured or killed due to this shelling. All hospitals in the Vanni were hit by shells and had to be evacuated. This was despite the fact that their locations were well known to the Government."


The above facts disclose the mass killings of Tamil civilians by the Sri Lankan Armed Forces which is a commission of the crime of genocide as defined by the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide 1948.

Articles 1 & 2 of the Convention defines genocide as follows:

"Adopted by Resolution 260 (III) A of the United Nations General Assembly on 9 December 1948.

Article 1

The Contracting Parties confirm that genocide, whether committed in time of peace or in time of war, is a crime under international law which they undertake to prevent and to punish.

Article 2

In the present Convention, genocide means any of the following acts committed with intent to destroy, in whole or in part, a national, ethnical, racial or religious group, as such:

a) Killing members of the group; b) Causing serious bodily or mental harm to members of the group; Deliberately inflicting on the group conditions of life calculated to bring about its physical destruction in whole or in part;"


I attach a copy of the Convention for easy reference.