சனி, 7 ஜனவரி, 2012

Peermedu and Devikulam taluks belong to TN


The latest attempt by Kerala to deprive Tamil Nadu of its rightful share of waters from the Mullaiperiyar dam using the customary tools – court cases, inciting protests, assaulting Tamils in Kerala, creating a false scare through media and so on – has, for the first time in over three decades of the dispute's history, awakened the people of Tamil Nadu and resurrected an old grievance; that Tamil Nadu was not given Peermedu and Devikulam taluks of Idukki district during the reorganisation of states in 1956.
http://groups.google.com/group/thiru-thoazhamai/browse_thread/thread/911061299e514100?hl=ta_US
Youth holding a banner claiming Idukki at the recent rally organised by the May 17 Movement in Chennai
The demand that Idukki district be now acceded to Tamil Nadu has been articulated by many people, including politicians and activists, through different forms of protests across Tamil Nadu in the last two months. Political parties such as MDMK, PMK and VCK have voiced the demand and posters seeking retrieval of Tamil areas of Idukki district had also appeared in some places.

With people in urban areas too joining hands to thwart Kerala's game plan to illegally wrest the 8000-acre land on which the Mullaiperiyar dam stands, the talk about retrieving Tamil dominated taluks of Idukki district is not confined to the border districts any longer.

A case in point is the massive turnout at a rally to ‘save the Mullaiperiyar dam’ organized in Chennai last month by the ‘May 17 Movement’, a pro-Tamil organization having support among Tamil intelligentsia including those working in IT industries.

So, even if things are moving in favour of Tamil Nadu on the legal front, the people, who are angered by unsavoury developments like the attack on Sabarimala pilgrims, the abuse of Tamil women there, and Kerala's persistence in spreading the falsehood over the safety of the dam, expect Idukki district, or at least its two taluks of Devikulam and Peermedu that have a dominant population of Tamils, to be handed over to Tamil Nadu.
Not only do people feel that such a move will put an end to the Mullaiperiyar controversy forever, – which has been erupting periodically – but they turn the pages of history to justify such a demand.

Historically, the western territory of ancient Thamilagam, which included the present state of Kerala, was once part of Chera kingdom, one of the three Tamil kingdoms. After the fall of Chera dynasty, several small rulers reigned over the area.

Towards the end of 12th century AD, Poonjar Kingdom came into existence in the area that included the present day Peermedu taluk and the areas adjoining Gudalur in Tamil Nadu.

The Poonjar kingdom (Poonaiyar Thambiran Arasu, in Tamil) was admittedly a Tamil kingdom established by a Tamil king by name Kulasekaran whose father, a Pandian king by name Manavikrama was forced to flee from Madurai, the capital of Pandian kingdom, when it was captured by Cholas.

The Poonjar kingdom held interrupted sovereignty over the area, which consisted of present day Peermedu, Devikulam and Udumbanchola taluks of Idduki district and at times extended to present day Cumbam, Uthamapalayam, Bodi taluks and their surrounding areas, for centuries until the end of 19th Century.

A considerable portion of the catchment area of the Mullaiperiyar and also the area which is under the possession of Tamil Nadu after the agreement of 1886 – where the water is being accumulated and the dam is standing - falls in the Peermedu taluk.

Kerala government has acknowledged in its official website that major portions of present day Idukki district of Kerala had been under the sovereignty of Poonjar Kingdom in the 16th Century.

The Travancore kingdom, the predecessor of the state of Kerala - which shifted its capital from Pathmanabapuram (in Tamil Nadu) to Thiruvananthapuram in 1756 - gained control over a part of the land under Poonjar kingdom only in 1866, when the kings of Poonjar and Travancore entered into an agreement.
As per the agreement, Travancore was to perpetually supply 2000 paras of paddy a year to the family of the former ruler to take control of the region then called ‘Cardamom Hills,’ where paddy cannot be cultivated and rice was a precious food in scarcity.

So, the Travancore kingdom acquired the territory only just 20 years before it signed the 1886 agreement with the Madras Presidency. This agreement gave possession of 8000 acres of land on lease to the Madras Presidency to hold the water and to build a dam to divert the water of westbound Mullaiperiyar into the area under its control.

Archives reveal that the Travancore kingdom begged the Madras Presidency to consider an outright purchase of the land for Rs 6,00,000, but the Madras Presidency did not accede to the proposal.

It is now being alleged that this agreement had been enforced on the Travancore Kingdom, when the truth is that it was this agreement with the British that gave legitimacy to the sovereignty of the Travancore Kingdom over the area.

It is also to be noted that the Governor General of Madras Presidency advised the Travancore state to promulgate its sovereignty over the area under the sovereign control of Poonjar kingdom. Only after that the Travancore kingdom issued proclamation of its sovereignty over the territory of Poonjar kingdom on 24.9.1899 after an agreement with the rulers of Poonjar kingdom.

Thus, historically, the sovereignty of the territory rested with the Tamil kingdoms until the end of 19th century. The sovereignty of Travancore over the area was just for the period of over 50 years till1956, when the state of Kerala was formed by Parliament under States Re-organization Act, 1953. So, why should there be a sense of grievance for Kerala over the agreement of 1886?

Turning to the history of people of the area, one finds that the people who lived in the area before 1956 were also Tamils. In the sparsely populated region, which was a dense forest, the weather conditions were inhospitable and people from the plains did not prefer to live there. The indigenous inhabitants belonged to the tribes -
Muthuvans, Hill Pulayas, Mannans, Uralys, Malai Arayans, Ulladans, Palliyans, Malavedans and Mala Pandarams – all of whom were Tamils.

The Muthuvans are the people who are said to have followed the Pandian king when he fled from Madurai carrying the idols of Meenakshi and Sundareswar. The Mannan tribes who are descendents of the kings of Madurai still follow the custom of having a king for their community. All other tribes have a long history that could be traced back to their Tamil roots.
Among the non-tribal inhabitants, some of the Tamil people migrated from Cumbum, Uthamapalayam, Bodi taluks and their surrounding areas, while the other plantation workers hailed from Tirunelveli and Chengelpat districts.
Without the hard work of the Tamils in this highly cold and mountainous terrain, the plantations could not have come into existence. Malayalees formed a miniscule portion of the work force in the tea plantations and were only employed in the households of the plantation executives for menial work.
After Indian independence, when the question of reorganisation of states on linguistic lines came, a three-member committee, headed by Justice Fazal Ali, a judge of the Supreme Court of India, was formed to draw the state borders. The other members were H N Kunzru and K M Panikkar, a Malayalee journalist and administrator from Travancore, whose family is said to have owned plantations in Devikulam – Peermedu area.
Protests in Tamil Nadu condemned the attacks against Tamils in Kerala over the Mullaiperiyar issue
When the committee had to decide on the border between Uttar Pradesh and Bihar, Justice Fazal Ali recused himself as he was from one of the states. But when it came to deciding the Kerala border, Panikkar did not follow the principle but mobilized support in getting some of the Tamil majority areas annexed with Kerala.

Though questions were raised then – particularly by Prime Minister Jawaharlal Nehru and Tamil leader M P Sivagnanam, popularly called Ma Po Si - he continued to work as a member of the committee. Hence, the report of the committee can be challenged and the stain of bias cannot be removed from it by
citing the passage of time.

In the final report, of the 9 taluks in Travancore-Kochin state that the Travancore Congress Party wanted to be annexed with the Madras state, only five names figured. The Travancore Congress Party was fighting for the annexure of the nine taluks that were identified to have a majority Tamil speaking population. However, the Madras state was denied the four taluks, namely Neiyatrinkarai South, Nedumankadu East, Devikulam and Peermedu.

Subsequently, Devikulam – Peermedu taluks, where the Mullaiperiyar dam and reservoir are located, was made into one constituency in the Travancore – Kochin state legislative assembly.

In the first election after independence, the Travancore Tamil Congress party fielded a candidate by name S S Sharma, who was a Tamil Trade Union Leader. Sharma won the polls, which was an indication of the people's overwhelming desire to merge their area with the state of Madras.

In the Travancore – Kochin state legislative assembly, Sharma vehemently argued for the merger of these two taluks with the state of Madras by stating that the Tamils constituted more than the majority in the area and that only due to their hard work the area was flourishing.

Even now, Tamils are a majority in the area. The Deputy Superintendent of Police (SB-CID) of Idukki district had sent a report dated 17.11.2006 to the ADGP that growing Tamil population in Idukki district can be a threat to Kerala’s territorial integrity and that it could lose Devikulam and Peermedu taluks to Tamil Nadu and recommended strict measures to control issuance of voter ID cards and ration cards to Tamils.
So, it is only logical and legitimate for the people of Tamil Nadu to now seek redressal for an injustice committed to them during the reorganisation of states by demanding the accession of Peermedu, Devikulam and Udumbanchola - which was subsequently carved out of Peermedu and Devikulam taluks.

Note: Several facts and details for the above article were sourced from the book, “Thiruvithankoor Thamizhar Poratta Varalaru” (The history of struggle of Travancore Tamils) by Prof Dr P Yokeeswaran, first edition, Neela Publications)

The author is a Madurai based advocate










Statute for Namakkal Kavignar: உலகம் புகழ்ந்தாலும் ஊருக்குள் சிலை இல்லையே: நாமக்கல் கவிஞரின் மகள் பேட்டி

உலகம் புகழ்ந்தாலும் ஊருக்குள் சிலை இல்லையே: நாமக்கல் கவிஞரின் மகள் பேட்டி

First Published : 07 Jan 2012 02:45:18 AM IST


நாமக்கல், ஜன. 6: தமிழ் உணர்வையும் தேசிய உணர்வையும் தமிழர்களுக்கு ஊட்டி வளர்த்த நாமக்கல் கவிஞருக்கு நாமக்கல் நகரில் திருவுருவச் சிலை அமைக்கப்பட வேண்டும் என கவிஞரின் மகள் சரஸ்வதி ரங்கநாதன் விருப்பம் தெரிவித்துள்ளார்.  "கத்தியின்றி இரத்தமின்றி யுத்தமொன்று வருகுது' என்று பாடி இளைஞர்கள் மத்தியில் காந்திய அஹிம்சை கொள்கைகளைப் பரப்பிய பெருமை நாமக்கல் கவிஞர் வெ. இராமலிங்கம் பிள்ளையையே சாரும். பாமர மக்களுக்கு எளிதில் பொருள்படும் வகையில் இலக்கிய நயத்துடன் எளிமையான பாடல்களை இயற்றியவர் நாமக்கல் கவிஞர்.  தமிழனென்று சொல்லடா தலைநிமிர்ந்து நில்லடா என்று தமிழர்களின் வீரத்துக்கு வித்திட்டு, தேசியத்தையும் தமிழ் உணர்வையும் ஒரு சேர வளர்த்தார். அவரது தமிழ்த் தொண்டை போற்றும் வகையில் நாமக்கல் நகரில் அவர் வாழ்ந்த வீடு கிராம நூலகமாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. அந்த நூலகத்தைக் கிளை நூலகமாக தரம் உயர்த்த நாமக்கல் மாவட்ட நூலகத் துறை முடிவு செய்தது. கிளை நூலகத்துக்கான உறுப்பினர் சேர்க்கையைத் தொடங்கி வைப்பதற்காக வந்த நாமக்கல் கவிஞரின் மகள் சரஸ்வதி ரங்கநாதனை சந்தித்தோம்.  அமெரிக்க உள்துறை அமைச்சகத்தின் கீழ் இயங்கும் நிறுவனத்தில், அந் நாட்டவர்களுக்கு தமிழ் கற்றுக் கொடுக்கும் பணியை மேற்கொண்டுவிட்டு, சமீபத்தில் அவர் ஓய்வு பெற்றுள்ளார். அவரது கணவர் சி.பி.ரங்கநாதன் உலக வங்கியில் பொறியாளராகப் பணியாற்றியவர். கவிஞரும், தனது தந்தையுமான நாமக்கல் கவிஞர் குறித்து சரஸ்வதி ரங்கநாதனின் மலரும் நினைவுகள்....  ""நாமக்கல் கவிஞரின் 5 குழந்தைகளில் நான்காவதாக நான் பிறந்தேன். சிறுவயதில் இருந்தே எங்களுக்கு அவர் ஒழுக்கத்தைக் கற்றுக் கொடுத்தார். காந்திய கொள்கையில் ஆழ்ந்த பற்று கொண்ட அவர், நாள்தோறும் ராட்டையால் நூல் நூற்பார்.  அவருடன் எங்கள் தாயார் சவுந்திரம்மாளும் நூல் நூற்கும் பணியை மேற்கொள்வார். அவர்கள் தயாரிக்கும் நூலைக் கொண்டு உற்பத்தியாகும் கதர் ஆடைகளைத்தான் நான் அணிந்து கொள்வேன். கதர் ஆடையின் சிறப்பு குறித்து நாமக்கல் கவிஞர் பாடிய பாடல்களை பாடியவாறே தாயார் கதர் துணிகளை விற்பனை செய்தது இன்னும் என்னுடைய நினைவில் இருக்கிறது.  அவருக்கு அபாரமான ஓவியம் வரையும் திறமை இருந்தது. அவர் வரைந்த அனைத்து ஓவியங்களும் காலத்தால் அழியாதவை. காரைக்குடி பகுதியில் அவர் வரைந்த ஓவியங்கள் இன்றளவும் பொக்கிஷமாகப் பாதுகாக்கப்பட்டு வருகின்றன.  அந்தக் காலத்தில் நடத்தப்படும் தெருக் கூத்துகளை ஆர்வத்துடன் பார்ப்பார். அந்தக் கூத்துகளில் வரும் பாடல்களைப் போல மக்கள் நன்கு புரிந்து கொள்ளும் வகையில் கவி பாடினார்.  கவியும், வறுமையும் உடன் பிறந்தது என்றாலும், கஷ்டமென வந்தோருக்கு அவர் தன்னாலான உதவியைச் செய்து மகிழ்ந்தார். எங்களது வீட்டின் முன் இருந்த திண்ணையில் நாள்தோறும் ஏராளமானோர் படுத்து உறங்க இடமளித்தார். நாமக்கல்லில் தண்ணீருக்குத் தட்டுப்பாடு ஏற்பட்டபோது, தனது வீட்டுக்கு வழங்கப்பட்ட குடிநீரை மக்களுக்காக அளித்து உதவினார்.  தனது வாழ்நாளின் பெரும் பகுதியை தமிழின் மேன்மைக்காகவும், நாட்டின் விடுதலைக்காகவும் அர்ப்பணித்து பாடுபட்ட கவிஞர் நினைவாக, நாமக்கல் அரசு மகளிர் கல்லூரிக்கு அவரது பெயர் சூட்டப்பட்டது. அவரது இல்லம் நூலகமாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. அந்த இல்லத்துக்குப் பின்புறமாக நிறைய இடமுள்ளது. அந்த இடத்தில் மாவட்ட நிர்வாகமும் நகராட்சியும் இணைந்து சமுதாயக் கூடத்தை அமைத்து, அங்கு தமிழ் வளர்ச்சிக்கான நிகழ்ச்சிகள் நடத்த வேண்டும் என்பதே என் விருப்பம்.  நாமக்கல் கவிஞரை நாடே போற்றிப் புகழ்ந்தாலும், அவரது திருவுருவச் சிலை நாமக்கல் நகரில் அமைக்கப்படவில்லை என்கிற மன வருத்தம் நீண்ட நாளாகவே எனக்கு இருக்கிறது.  எனவே, நாமக்கல்லின் பெருமையை உலகறியச் செய்த கவிஞரின் சேவைக்குப் பெருமை சேர்க்கும் வகையில், அவரது திருவுருவச் சிலை நகரில் அமைக்கப்பட வேண்டும். அதே போல், அவரது தன்னலமற்ற வாழ்க்கை குறித்து தகவல்களை மாணவ சமூகத்திடம் கொண்டு சேர்க்கும் பணியை தமிழ் ஆர்வலர்கள் மேற்கொள்ள வேண்டும்.'

Hearing in Sivaram assassination case put off for April 25

Hearing in Sivaram assassination case put off for April 25

[TamilNet, Friday, 06 January 2012, 18:44 GMT]
The Colombo High Court on Thursday put off further hearing in the assassination case of TamilNet senior editor Dharmeratnam Sivaram (Taraki) for April 25, 2012. SL State Counsel appearing for the prosecution requested the court to postpone further hearing as he found difficult to proceed with the case in the ‘absence of vital witnesses’. The Sri Lankan high court has postponed the case also on earlier occasions citing the same excuse.

Mr. Sivaram was abducted and killed in April 2005 and his body was later found in the high security zone behind the Sri Lankan parliament in Colombo.

High Court Judge P.Surasena directed the prosecution to produce all the six witnesses in court at the next date of hearing, legal sources said.

Chronology:

வெள்ளி, 6 ஜனவரி, 2012

TNA MPs urge Ampaa'rai GA to allow resettlement of war-displaced Tamils

TNA MPs urge Ampaa'rai GA to allow resettlement of war-displaced Tamils

[TamilNet, Thursday, 05 January 2012, 20:43 GMT]
Tamil National Alliance parliamentarians Maavai Senathairaja, P. Ariyanethran and P Selvarasa, who visited Naavithan-ve'li, Kaarai-theevu, Aalaiyadi-vempu and Thirukkoayil Piratheasa Chapai (PS) in Ampaa'rai this week have urged the newly appointed Sri Lankan Government Agent of Ampaa'rai district Neil de Alwis to allow speedy resettlement of uprooted Tamil civilians in the district. Hundreds of civilians, uprooted from Kagnchi-kudichchaa'ru, Thangka-vealauthapuram, Chaakamam, Kanakar-kiraamam and Oo'ra'ni following Sri Lankan military operations are yet to resettle in their own villages and are still living with their relatives and friends elsewhere.

The Tamil parliamentarians have requested the new SLGA of Amppa'rai district to take action to resume the functioning of schools in the Tamil areas.

The TNA delegation also urged Mr. Neil de Alwis to make necessary arrangements for the civilians who are dependent on agriculture and fisheries to resume their livelihood activities.

The meeting between the TNA delegation and the SLGA of Ampaa'rai comes after the parliamentarians discussions with the elected representatives of the civic bodies in the district.

SLA, Police launch cordon, search in Trincomalee city

SLA, Police launch cordon, search in Trincomalee city

[TamilNet, Thursday, 05 January 2012, 20:48 GMT]
Tension prevailed in Trincomalee city Thursday morning when Sri Lanka Army and Sri Lanka Police cordoned off Vihara Road, Chivapuri, Maariyamman and Puthukkudiyiruppu and conducted house to house search operation in Trincomalee city.

On Tuesday, a shooting incident was reported on Vihara Road, where 38-year-old Kandiah Rajagopal, who operates a tourist hotel, sustained gunshot wounds.

SL Military governor sabotages Jaffna GA meeting British Conservative MP

SL Military governor sabotages Jaffna GA meeting British Conservative MP

[TamilNet, Thursday, 05 January 2012, 09:14 GMT]
Sri Lankan colonial governor of North, Major General (retd) G.A. Chandrasiri, on Wednesday instructed the SL Government Agent of Jaffna district, Ms. Imelda Sugumar, to come to his official residence and have meetings with the visiting British Conservative MP James Wharton, canceling her meeting at Jaffna District Secretariat with the British parliamentarian of UK - Sri Lanka Parliamentary Group. Colombo's Ministry of Public Administration and Home Affairs has recently ‘reminded’ the officials of the administrative sector in North and East that the foreign diplomats need to secure permission through the ministry in Colombo before meeting the officials. Ms. Imelda Sugumar had to receive Mr. Wharton at Alfred Duraiappah Stadium and join the delegation to governors residence, civil sources in Jaffna said.

Jaffna GA meets visiting British politician
Jaffna GA meets visiting British politician
Civil circles in Jaffna alleged that the Sri Lankan authorities did not want the visiting British Conservative MP to independently witness the situation even through the civil authorities of the Sri Lankan state.

The visiting MP and his crew were briefed by the occupying military ‘developers’ who showcased the military-led projects of structural genocide as ‘development’, civil sources told TamilNet.

Colombo authorities earlier transferred Government Agents of Mannaar, Mullaiththeevu and Ampaa'rai.

Divisional secretaries in the Batticaloa district from the areas bordering the Sinhala districts, who object to the plans of Sinhala colonisation and Sinhalicisation are also threatened with transfer orders from Colombo.

The visiting British Conservative MP has met the SL presidential sibling and defence secretary who has also taken over ‘urban development’. Matters of bilateral interest were discussed between Mr. Gotabhaya and Mr. Wharton, according to SL Defence Ministry.

Mr. Wharton also met SL minister of Industry and Commerce Rishad Bathiutheen, who is long known to be intervening in the affairs of resettlement and the aid disbursement in Vanni misappropriating the funds and abetting Colombo's structural genocide.

Mr. Bathiutheen was campaigning the British politician to promote Colombo as a base for British export to India projecting the framework of Indo-Lanka Free Trade Agreement.

“Sri Lanka provides a friendly atmosphere for British Investors, especially to invest in the North and East,” Mr. Bathiutheen was quoted by media in Colombo as telling the visiting British politician.

Sports development commission - a lazy corporation: தமிழகத்தின் சோம்பேறி வாரியம்

சொல்கிறார்கள்



மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான ஆசியப் போட்டிகளில், வீல்சேர் வாள் சண்டையில், வெண்கலப் பதக்கம் வென்ற நூர்தீன்: போலியோவால், சின்ன வயசுலேயே இரண்டு காலும் ஊனமாகிவிட்டது. இந்த உடம்பைக் கொண்டு என்ன செய்வதென்று புரியாமல், தடுமாறிக் கொண்டிருந்த எனக்கு, நண்பனின் ஜிம் தான் சாதனைக்கான அஸ்திவாரத்தை அமைத்துக் கொடுத்தது. முதல் முறை அங்கு சென்ற போது, பாடி பில்டர் ஒருவர், "தம்பி நீங்க இந்தப் பக்கம் வரக்கூடாது, கிளம்புங்க' என, கிண்டல் செய்தார். எனக்கு அப்ப வந்த கோபத்திற்கு அளவே இல்லை. 10 கிலோ எடையைக் கூட தூக்க முடியாத நான், ஆறு மாதம் ஜிம்மே கதியாக இருந்தேன். இப்போது, 100 கிலோவைக் கூட, சர்வசாதாரணமாகத் தூக்குவேன். பளு தூக்குப் போட்டிகளில் பங்கேற்க ஆரம்பித்து, மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான, "மிஸ்டர் தமிழகம்' பட்டத்தையும் வென்றுள்ளேன். இப்போது, பொதுப்பிரிவு ஆட்களுடனும், போட்டி போட்டு பதக்கம் வென்றுள்ளேன். நண்பர்களின் ஆலோசனைப்படி, வாள் சண்டைப் பயிற்சி பெற்று, ஆசியப் போட்டி வாள் சண்டைப் பிரிவில் பதக்கம் வென்றேன். ஆசியப் போட்டியில், வெண்கலம் வென்றதற்காக, தமிழக விளையாட்டு மேம்பாட்டு ஆணையம், எனக்கு முறைப்படி தர வேண்டிய, 10 லட்ச ரூபாயை ஒரு வருடமாகியும், இன்னும் தரவில்லை. மற்ற பொதுப் போட்டியாளர்கள் அனைவருக்கும், ஒட்டுமொத்தத் தொகையையும் கொடுத்துவிட்டு, ஒரு மாற்றுத் திறனாளியின் பணத்தை அபகரிக்க முயற்சி செய்வது எந்த வகையில் நியாயம்? கனடா, இத்தாலி, ஹங்கேரி என, வெளிநாடுகளில் நடந்த போட்டிகளுக்குப் போக முடியாமல் போனதற்கு இது தான் காரணம். அரசு தரும் அந்தப் பணத்தை வைத்து தான், லண்டனில் நடக்கப் போகும் பாரா ஒலிம்பிக்கில் பங்கேற்க வேண்டும். இப்ப என் வாழ்க்கை அரசின் கையில் தான் உள்ளது!

வியாழன், 5 ஜனவரி, 2012

Recognizing Tamil Achievements


Recognizing Tamil Achievements
Batticotta and Jaffna Wesleyan Seminaries &
Rev. Christian David, Missionary from India
January 4, 2012, 12:00 pm
By S. Ratnajeevan H. Hoole
National Integration – Celebrating Tamil Contributions
These are the days of talk – and I do mean talk – of national integration. As I write a paper to be read at the annual meeting of the American Society of Engineering Education on the siting of the new engineering faculty in Jaffna and do the requisite reading for it, my attention is increasingly forced on two Tamil achievements that do not get the plaudits they deserve from our nation.
If Tamils are truly a part of Sri Lanka, then our achievements must be recognised. And what better start to integration than that?
I. First Universities – Batticotta and Jaffna Central
Our official histories of university education in this country begin with University College Colombo (1921). But real university education began at Batticotta (1823, now Jaffna College) and the Wesleyan Seminary (1834, now Jaffna Central College [Note 1]). There could have been other seminaries between the two in Colombo. By the 1890s Jaffna’s schools (St. John’s, Central, and Jaffna Colleges) were successfully presenting candidates for the First in Arts of Madras and Calcutta.
It has been argued at the UGC in my time that if we included these institutions in our history of university education, then we must also include the Buddhist pirivenas which go back to earlier times. That argument is false and insulting; false because these seminaries were modern universities and not pirivenas. Indeed that argument did not apply at all to the FA candidatures.
Here is what Sir James Emerson Tennent (Colonial Secretary) had to say in a letter dated Jaffna, March 23, 1848 after observing the examinations being conducted at Batticotta and the Wesleyan Seminary: "The Collegiate Institution of Batticotta is entitled to rank with many an European University. I was present a few days after at a similar examination of the kindred Seminary of the Wesleyan Methodists at Jaffna, conducted by Mr. Percival, one of the most profound Tamil scholars now in India [as Professor and Registrar at Madras]; the course of study was nearly the same, the students taken from the same rank of the natives, and the display of classical learning and scientific attainment which I witnessed was in no degree inferior to that with which I had been so much charmed at the American Seminary."
We have testimony to the curriculum which was far above a pirivena training: "In the Academical Department, Algebra, Euclid, Conic Sections, Natural Philosophy, Chemistry, Astronomy, Logic, Rhetoric, Mental and Moral Philosophy, Paley’s Natural Theology, Butler’s Analogy, Classical Tamil and Sanskrit; in the Normal Department Arithmetic, Algebra, Grammar, Geography, History, Natural theology, Tamil, Classical Reader, English Bible, &c." Religion was but a tiny part of the curriculum.
So why were these so called seminaries not colleges? It is because the British administration had plans to found the first modern university/college as a Church of England institution and refused permission to other missions to use the appropriate title. In the event, the Anglicans never got down to it!
A century later, we must ask: How many of our UGC universities can today rank "with many an European university"? Just as the colonial government refused them the due recognition, will the government of independent Sri Lanka also so refuse?
II. Christian David – the First Black Missionary Priest and Educator
Nearly all written histories of the early missionaries, who contributed so much to our education, list only Europeans. A well accepted CMS history lists the first Protestant missionaries to visit Ceylon from England as the Rev. J. D. Palm who settled down as the Pastor of the Dutch Church at Wolfendahl in Colombo and therefore gives "the pioneer of modern missions in Ceylon" as the Rev. James Chater who landed in Colombo on April 16, 1812.
The real pioneer, however, is Christian David – born in 1771, "a native of Malabar," "formerly a servant in the family of the Rev. [Christian Frederick] Schwartz,"  "the son of the pious Satianaden …who had himself waited when a boy on the apostolic missionary [Schwartz]," "a Tamulian [sic.], and pupil of the late Rev. C. F. Schwartz … [one of the] the black preachers whom [the Dutch] left behind,"  and  "a convert of the missionary Schwartsz [sic.] in South India"[Note 2].
An energetic and creative man, David, who had been abandoned by the Dutch, noticed that Lieut. Colonel B.G. Barbut [Note 3], Commandant and Collector of Jaffna, was  at the "Cutcheri" using the Church of St. John the Baptist Chundikuli (affiliated later to St. John’s College (1851) named after St. John the Disciple) as a cattle shed. So David went daily to pray at the church occupied by Barbut’s cattle (probably to feed his soldiers). On noticing this Barbut melted and had the cattle removed from the church building and David appointed a Licensed Preacher of the Gospel. Governor Frederick North attended David’s service in March 1802. David was crucial to the Church, as catechist and, says Martyn,  superintendent "of over forty schools in the Northern Districts of the Island," which were in fact Dutch schools fallen into neglect.
 When the Rev. Claudius Buchanan of the CMS crossed from Rameswaram by Adam’s Bridge to Ceylon in 1808, he found that "the interests of the Church of England in the province of Jaffna were supported by the one Hindoo catechist, Christian David" (and that there were only two European priests elsewhere).  The other missions would not arrive till 1814-18.
 David’s reputation was so high that in 1814 in Arippoo (near Mannar), Governor Brownrigg’s  wife, upon finding David there, hurriedly organized a service to be officiated using her husband as David’s lay-assistant and her own prayer book for the liturgy since David had not come to Arippoo ready to hold a service.
 By the 1820s, The Revds Joseph Knight and W. Adley were running schools in Jaffna. On Sundays, they alternated performing divine service "in Tamul at Mr. David’s church." This was because he was still a catechist and not yet ordained.  However, David was formally in charge of the parish (according to a board at the church), and remained so until 1841.
Despite these credentials, David had difficulties in being recognised by the Anglican Church hierarchy. Bishop Reginald Heber (Anglican Bishop of Calcutta 1823-26, in charge of India and Ceylon then) seemed to have doubts about ordaining David into the Anglican priesthood. However, since David had been authorized to hold services at St. John’s with a licence to preach as "a catechist in the employ of the Society for Promoting Christian Knowledge in Ceylon" –  in fact, Ceylon’s Governor Barnes himself had in March 1802 given David the title of Colonial Chaplain –  Bishop Heber felt compelled to acknowledge David through ordination.
Heber calls David’s ordination as Deacon about June 1826 "interesting and awful," although he describes David as having "passed an exceeding good examination, and [giving] much satisfaction to everybody by his modesty, good sense and good manners."  An almost immediate ordination as priest followed (1826), which Heber puts as giving himself both satisfaction and a terrible responsibility. We presume this was because David would have become Ceylon’s first real black priest [Note 4]. Although others suggested that David’s first sermon upon ordination be published, Heber says he discouraged it.
Would we today deny to Christian David the ready recognition that his times denied him as Ceylon’s first black Protestant priest, missionary and educator?

Notes:
Note 1: Nearly all schools in a competition for heritage give earlier years for their founding. Their dates usually are not supported by the records.
Note 2: See works by Revs. George Smith, James Selkirk, Hugh Pearson, and J.W. Balding.
John H. Martyn says David was born of a highly connected and distinguished family, and his father held the post of the Judge of the High Court of Justice under the regime of the Royal Dutch Government and was one of the Elders of the Lutheran Church. However, I find Martyn unreliable because of inconsistencies in his account which space does not warrant expanding on.
I agree with the way "black" is used because there is no one who is really black and no one really white. Black and White are political concepts.
Note 3: Thanks to Mark E. Balmforth of Columbia University for the reference on Col. Barbut.
Note 4: Mr. de Sarum [sic.] with an English wife was the second black priest and Colonial Chaplain in Ceylon. Heber thinks he was "entered" at Cambridge but does not say if he graduated. The Roman Catholics probably already had black priests in Ceylon.
மார்க்சியம் கற்றவர்கள் அனைத்தும் கற்றவர்கள்: பழ. கருப்பையா

First Published : 05 Jan 2012 02:15:27 AM IST


சென்னை, ஜன. 4: மார்க்ஸியத்தை ஆழ்ந்து கற்றவர்கள் அனைத்தையும் கற்றவர்கள் என எழுத்தாளரும், அ.தி.மு.க.வின் சட்டப்பேரவை உறுப்பினருமான பழ. கருப்பையா கூறினார்.  'காவல் கோட்டம்' நூலுக்காக சாகித்ய அகாதெமி விருதுக்கு தேர்வுசெய்யப்பட்டுள்ள எழுத்தாளர் சு. வெங்கடேசனுக்கு சென்னையில் புதன்கிழமை பாராட்டு விழா நடத்தப்பட்டது. இதில் பங்கேற்று பழ. கருப்பையா பேசியது:  'காவல் கோட்டம்' நாவலுக்கு சாகித்ய அகாதெமி விருது கிடைத்ததைக் காட்டிலும், வசந்த பாலன் போன்றவர்கள் திரைப்படத்துக்கான கதையை இந்த நாவலிலிருந்து தேர்வு செய்திருப்பதுதான் படைப்புக்கு கிடைத்த மிகப் பெரிய அங்கீகாரம்.  திராவிட இயக்கத்தினருக்கு மட்டும்தான் தமிழ் உரியது என்ற நிலையை சு. வெங்கடேசன் மாற்றிருக்கிறார். ஏனெனில் மார்க்சியத்தை ஆழ்ந்து கற்றவர்கள், அனைத்தையும் கற்றவர்கள் என்றார் பழ. கருப்பையா.  ராஜேந்திர சோழன்: சாகித்ய அகாதெமி விருது என்பது ஒரு வசீகரமிக்க இளம் பெண் போன்றது. இந்த இளம் பெண் தகுதியில்லாதவர்களுடன் செல்லும்போது சிறிய வருத்தம் ஏற்படும். நமது பக்கத்தில் வரும்போது ஒரு வேகம், பரவசம், மகிழ்ச்சி ஏற்படும்.  ஏனென்றால், ஒவ்வொரு முறை இந்த விருது வழங்குகின்றபோதும் பெரிய சர்ச்சை ஏற்படுவது வழக்கம். கடந்த முறை எழுத்தாளர் நாஞ்சில் நாடனுக்கு வழங்கப்பட்ட போதும், இப்போது சு. வெங்கடேசன் பெற்றுள்ளபோதும் பெரிய சர்ச்சைகள் ஏற்படவில்லை. கடந்த 10 ஆண்டுகளாக உழைத்து தனது 38-வது வயதில் முதல் நூலாக வெளியிட்டு, 41-வது வயதில் அதற்காக சகித்ய அகாதெமி விருதுக்கு சு. வெங்கடேசன் தேர்வு செய்யப்பட்டுள்ளார் என்பது மிகுந்த பாராட்டுக்கு உரியது. தமிழ்ச் சூழலிலே மதுரை மாநகரை மையப்படுத்தி அந்தக் கால மக்களின் 600 ஆண்டு கால வாழ்க்கை வரலாற்றை நவீனமாக்கியிருக்கிறது இந்த நூல் என்றார் ராஜேந்திர சோழன்.  தமிழ்ச்செல்வன்: வரலாறு என்பதே சார்புடையதுதான். கல்கி, சாண்டீபன் உள்ளிட்ட சரித்திர நாவல்கள், ஏற்கெனவே எழுதப்பட்ட, சொல்லப்பட்ட சரித்திரத்தை கதையாக்கின.  ஆனால், "காவல் கோட்டம்ட எழுதப்படாத வரலாற்றை, சொல்லப்பட்ட வரலாற்றின் சில குறியீடுகள் வழியாக சொல்கிறது. அந்தக் கால மதுரைப் பெண்களின் வீரம், ஆதித் தாயை நினைவுபடுத்தும் வகையிலும், கோட்டைகள் இடிக்கப்பட்டு மதுரை எப்படி விரிவுபடுத்தப்பட்டது என்பது குறித்தும் புதிய வரலாற்றுச் செய்தியை இந்த நாவல் தந்திருக்கிறது.  சு. வேணுகோபால்: "காவல் கோட்டம்' நாவலுக்கு சாகித்ய அகாதெமி விருது கிடைத்தது குறித்து சிறு சர்ச்சை எழுந்துள்ளது. படைப்பாளியைவிட, அவர் படைத்துள்ள படைப்பையும், அவருடைய 10 ஆண்டு கால உழைப்பையும்தான் நாம் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டும். இதுபோன்று சர்ச்சைகளை எழுப்புவர்கள், தாங்கள் கூறும் நூலுடன் இந்த நாவலை ஒப்பிட்டு ஆரோக்கியமான விவாதம் நடத்த தயாராக இருக்கிறோம். அவ்வாறு விவாதத்துக்கு வருபவர் வெற்றி பெற்றுவிட்டால், இந்த விருது மூலம் சு. வெங்கடேசனுக்கு கிடைக்கும் பரிசுத் தொகை ரூ. 1 லட்சம் உடனடியாக அவரிடமிருந்து பெற்றுத் தரப்படும் என்றார்.  நாஞ்சில் நாடன்: ஒரு பரிசு அறிவிக்கப்படுகின்றபோது ஆதரவாகவும், எதிராகவும் எழும் குரல்கள் அந்த விருதின் முக்கியத்துவத்தை அதிகரிக்கச் செய்கின்றன. நெல்லுக்கு இரைத்த நீர் வாய்க்கால் வழியோடி, புல்லுக்கும் ஆங்கே பொசியும். நமது மொழியில் உள்ள துர்பாக்கியம் என்னவெனில், அது பெரும்பாலும் புல்லுக்கு மட்டுமே பொசிந்தது என்பதுதான். இந்தச் சூழலில் சு. வெங்கடேசனுக்கு கிடைத்த பரிசு முக்கியத்துவம் பெறுகிறது.  விஜயநகர சாம்ராஜ்ய உச்சமாக கிருஷ்ணதேவ ராயரின் தலைநகரான ஹம்பியைக் காணாதவர்கள் நாயக்கர் கால வரலாறு அறியாதவர்கள். அவர்களால் காவல் கோட்டத்தையும் முழுமையாக புரிந்துகொள்ள முடியாது என்றார் நாஞ்சில் நாடன்.

EP councilor opposes transfer of divisional secretaries from Batticaloa

EP councilor opposes transfer of divisional secretaries from Batticaloa

[TamilNet, Wednesday, 04 January 2012, 16:04 GMT]
The transfer of divisional secretaries in the Batticaloa district at the instance of SL administration in Colombo has created a stir among the public in the Batticaloa district. Eastern Provincial Councilor R.Thurairatnam has called for the immediate suspension of transfers of the divisional secretaries.

Although the transfer of Vavu'natheivu DS was later differed due to protest, a renewed move is being taken to transfer him, informed sources said.

The politically motivated transfers are made without even abiding to the rules and regulations of the discriminative administration of Colombo, civil sources in Batticaloa said.

Chronology:

Colombo targets Tamil officials who defy instruction in land alienation in East

Colombo targets Tamil officials who defy instruction in land alienation in East

[TamilNet, Wednesday, 04 January 2012, 16:09 GMT]
Tamil divisional secretaries who are in charge of the administration of border Tamil villages in Batticaloa district are transferred out to other areas as they are strict in allocating lands according to law and without yielding to Colombo pressure. Villagers have been holding protests against such transfers. Transfers of divisional secretaries are being carried out targeting officers who are not yielding to the pressure of the structural genocide program of Colombo and not allowing Sinhala colonisation in border Tamil villages.

Members of 22 rural development societies in the Vavu'natheevu DS division Monday morning held protests against the transfer of DS N.Vilavaretnam.

Later, the transfer of Mr. Vilvaretnam had been deferred for another month, according District Secretariat sources.

Around thousand acres of land in Vavu'natheevu DS division has been leased out to foreign companies.

Recently, Koa'ralaippattu South DS M.Thavarasa has been transferred to a Sinhala DS division Naanaavitta in Ampaa'rai district following reports that he had stopped illegal encroachment by Sinhalese on lands that belonged to Tamils in Vadamunai and Ooththuch-cheanai.

Chronology:

புதன், 4 ஜனவரி, 2012

New year greetings, All the days are ours:எல்லா நாளும் நம் நாளே

எல்லா நாளும் நம் நாளே

என்றும் நமக்கு நன்னாளே!

| December 31, 2011 | 0 Comments
ஒவ்வொரு நாளும் பிறக்கின்றோம்
எல்லா நாளும் சிறந்திடுவோம்!
வாழ்க்கை என்பது வாழ்ந்திடவே
வாழும் முறைப்படி வாழ்ந்திடுவோம்!
வாழ்க்கை என்பது போராட்ட மானால்
போரில் கலந்து வென்றிடுவோம்!
வாழ்க்கை என்பது விளையாட் டெனில்
ஆடி வாகை சூடிடுவோம்! 
வாழ்க்கை என்பது பயண மாயின்
இனிதே இலக்கை அடைந்திடுவோம்! வாழ்க்கை என்பது கேளிக்கை என்றால்
பார்த்து நாமே மகிழ்ந்திடுவோம்!
வாழ்க்கை என்பது கணக்கு என்வே
கணித்துப் பார்த்துத் தேர்ந்திடுவோம்!
வாழ்க்கை என்பது வரலா றாகச்
செம்மைச் செயலால் செதுக்கிடுவோம்!
வாழ நாமும் பிறந்து விட்டோம்
வாழ்ந்தேதான் காட்டிடுவோம்!
எத்தனைத் தடைகள் வந்தாலும்
அத்தனைப் படிகளாய் மாற்றிடுவோம்!
மெல்ல மெல்ல நாம் உயர்ந்தே
நல்ல வாழ்வை அடைந்திடுவோம்!
நாம் வாழ்வோம் பிறர் வாழ
நாமும் நலமாய் வாழ்ந்திடுவோம்!
நாம் உயர வீடு உயரும்
வீடு உயர நாடு உயரும்!
நாடு உயர உலகு உயரும்
உலக உயர்வில் நாம் மகிழ்வோம்!
எல்லா நாளும் நம் நாளே
என்றும் நமக்கு நன்னாளே!
- வாழ்த்துகளுடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன்

என்றும் நமக்கு நன்னாளே!~நட்பு இணைய இதழ்

Kalmunai tsunami affected demand permanent housing

Kalmunai tsunami affected demand permanent housing

[TamilNet, Tuesday, 03 January 2012, 02:41 GMT]
Kalmunai residents who lost their homes and livelihood in the tsunami of 24th December 2004, held a protest Monday morning in front of the Kalmunai District Secretariat demanding permanent housing, sources in Kalmunai said. The protesters were from the 178 families of Maruthamunai in Ampaa'rai district.

The protesters demanded that they should be provided with permanent houses that had been constructed at Meadduvaththaii area.

The spokesperson for the protestors said that without permanent houses they were undergoing untold hardships and they should be accommodated in the Meadduvaththai permanent housing scheme with basic facilities including electricity and water supply.

Protestors agreed to call-off the rally after Kalmunai DS Mr.M.M.Naubal visited the site and assured them that the matter would be brought to the notice of the Government Agent, and that the Maruthamunai villagers would be provided with houses within two weeks.

However, sources close to the District Secretariat said the Ampaa'rai District Government Agent had postponed the handing over of houses in Meadduvaththai permanent housing for undisclosed reasons.

‘Champions of Change’

‘Champions of Change’

[TamilNet, Tuesday, 03 January 2012, 15:02 GMT]
Even as the nation of the Scots enjoys limited autonomy in the United Kingdom, its desire for independence coupled with other political and economic developments compels the leader of the Scottish National Party to optimistically assert that Scotland and other similar small independent nation-states will be the champions of change in the near future. On the other hand, as the efficiently functioning de facto state of the Eezham Tamils was crushed by Sri Lanka with support of world powers in May 2009, there is a need to soar above mere war crimes calls and other similar discourses, which only blunt the aims of our political goals. The year 2012 must involve reinvigorated efforts to assert sovereignty of the Eezham Tamils and to set the moral victory of our national liberation struggle as a standard to natural allies, writes TamilNet Economic and Geopolitical Analyst in the Asia Pacific.

Full text of the article by TamilNet Economic and Geopolitical Analyst in the Asia Pacific, follows:

The beginning of a year always flows with hope. In Tamil we have the saying that there will be a way when January (Thai) is born. Hope is infectious and we feel happy and ourselves become more hopeful when we see others, particularly of our kind, overflow with hope.

It is in this spirit that we appreciate the article titled “How Scotland will Lead the World in 2012” written by Alex Salmond, first minister of Scotland and leader of the Scottish National Party. Although his concepts, including his conceptualization of nations and his idea of globalization as an emancipatory force, lack the clarity of social analysis, we admire his confidence for the Scottish Nation to Lead the World in 2012 and his conviction that “It is not the size of a nation that is important, but the size of its ambition and of the contribution that it can make to the world.”

The optimism of another Nation without State like us should inspire us to have greater hope and motivate us to get out of the lethargy of silence and inaction into which we have dumped ourselves since the Mu'l'livaaykkaal genocide of May 2009, particularly because our achievements as a Nation without State are far greater than those of the Scottish nation.

We had established and managed a de facto state against a brutal enemy supported by powerful global establishments, and despite being labelled a ‘non-state actor’ by many in the West, we exercised a moral high ground in principle and in practice that our enemies and their friends consistently failed to reciprocate.

The political and ideological comparisons that we make with other struggles must be purely for the purpose of further advancement of our struggle and our natural allies of Nations without State and the oppressed peoples in the Nations with State.

We along with our natural allies are on one side of the fence and the 193 global establishments with state power are on the other side of the fence. We should never forget this fundamental strategic division in the world order in dealing with our natural allies as well as dealing with our common opponents in the global establishments of former imperialists and agent imperialists on the other side of the fence.

It is because we as well as our natural allies do not understand and apply this strategic division, our common enemy is able to divide us and defeat us. Because some of us have not learnt this, the very enemies who facilitated our genocide are making use of naive elements within our polity to create illusory battles like war crimes, human rights etc.

The global establishments are divided into gangs like the two parties in the “democracies” and camouflage themselves by their apparent cosmetic differences while safeguarding their common interests whether in war or in peace.

They trapped us in the peace trap of the CFA to organize Sri Lanka’s military victory and to deprive us of our hard earned fruits of a politically consistent armed struggle. Those who have closely followed the LTTE documents of the 2006 talks that were released recently would understand how the CFA was used by the powers strategically to arm the Sri Lankan government, despite it deliberately violating numerous of the agreements, and to ‘disarm’ the LTTE, despite their eagerness in practice to conform to most of the clauses.

It can be bluntly said that this ‘war through peace’ was the political prelude to the ‘war through annihilation’ that happened in Mu’l’livaaikkaal genocide.

These very same powers are now engaged in crafting another peace and reconciliation trap to disarm Eezham Tamils of their political consciousness. The agents of these powers and failed peace-brokers will also seek to influence the Tamil polity towards a non-descript and ‘home-grown’ solution, without even allowing Eezham Tamils to seek the path of applying ‘remedial sovereignty’.

Attempting to divert the focus of the masses in Tamil Nadu and the Tamil diaspora, the powers also want Tamils to believe that ‘Gandhian means’ would work locally in the island, conveniently forgetting what response the Sinhala state gave to the satyagraha protests of the 50’s, 60’s and early 70’s.

Likewise, the UNHRC drama will continue for few more years till they politically disarm us and allow completion of the structural genocide of our nation by the Sinhala state by permanently mutilating our homeland as well as our will to liberate it. That is why groups like the ICG on behalf of the global establishments do not want us to speak of genocide, though Eezham Tamils are daily experiencing the genocide as a structural process as reports from all the districts of North and East clearly reveal.

We need also to tell the oppressed peoples in the Nations with State that the global establishments ‘defeated’ us as a pre-emptive move to prevent the New World Order we are fighting for from emerging. Even many of the socialists and leftists do not understand this though it was clearly stated 50 years ago by the then Chinese leaders that socialism cannot be built without completing the national liberation.

This is not a magical slogan but rather a simple fact that socialism cannot be built while imperialism exists and imperialism will exist even if one nation is oppressed by another nation. This is the reason why the ‘military defeat’ of the Eezham Tamil nation’s sole representatives, who were creating a new model of nation-state and society, was hailed by reactionaries world over, while genuine progressives in South Asia and elsewhere mourned it.

Beyond being just a loss for the Eezham Tamils, the powers engineered solution that was dealt to the LTTE was an immense loss to the struggling peoples of the world. This is an opinion that was also shared by the CCOMPOSA in their 5th conference held in March 2011.

Some who do not understand the cause and effect nature of events and think in terms of arbitrary time frames may even argue that changing the world order may not happen in “our life time”; but crude reality states that the world order has to change sooner than we can imagine because of the impending world economic crisis and the environmental crisis.

These crises indicate that the world, and especially nations that do not have political representation in the established global order through their own states, are crying for change but conceptual and political leadership are lacking. If we work in this direction, providing such a leadership for Nations without States and the oppressed in the Nation states through our rich experience, surely 2012 and beyond will be hopeful for Eezham Tamils and our natural allies.

Let those who have been bearing and who still want to bear the cross of ‘war crimes enquiry’ and those who want to operate within the established ‘Human Rights’ paradigm set by the Establishments and the NGO outfits carry on the burden of the cross. But, Eezham Tamils as a nation should realise the most important and strategic significance of taking the lead role of forming the conceptual and political leadership necessary for the powerful emergence of Tamil geopolitics.

Taking the spirit of the ‘Tamil Sovereignty Cognition’ that was released on Heroes Day 2011, let the year 2012 mark a beginning of a political trend that will have sovereignty for the Eezham Tamil nation as the primary focus of our discourse.

We need to be enlightened from the lessons we have learnt by these traps in war as well as in peace and we need to take this message not only among ourselves but also among our natural allies.

Unless we fully grasp the concept and importance of Tamil sovereignty and the leading role played by the Tigers during the CFA where they literally earned sovereignty, we cannot fulfil our historical task with due efficiency.

We are also at a conjuncture where the rogue states in global establishments are projecting our predicament in Mu’l’livaaikkaal as the threat of a final solution to national liberation struggles.

Before the ‘Sri Lankan solution’ is established as a negative example, we need to work to project our experiences as a nation that ran a successful de facto state in face of overwhelming odds and our resilience to carry our struggle up to Mu’l’livaaikkaal and beyond as a positive example of the moral victory of our national cause.

This is the leadership role we have to play among the Nations without State by teaching the lessons we have learnt through our practical struggle and our experience combined with the optimism of the leader of the Scottish National Party that “independent small nations will be champions of change”.

External Links:
The Economist: How Scotland will lead the world

No interest to take rest: ஓய்வாக இருக்க மனமில்லை!'


"ஓய்வாக இருக்க மனமில்லை!'



தன் 56 வயதிலும், மரமேறுவது முதல், கொத்தனார் வேலை வரை செய்யும் மேரியம்மா: என் சொந்த ஊர் நாசரேத் அருகிலுள்ள தோப்பூர். எனக்கு, 17 வயதில் திருமணம் முடிந்தது. கணவனுக்கு கூலி வேலை. அதைவிட குடி தான் முக்கிய வேலை. ஒரு மகன் பிறந்த நிலையில், என்னை விட்டுட்டு ஓடிப் போயிட்டார். உறவினர்கள் இருந்தாலும், உழைத்துச் சாப்பிட வேண்டும் என்ற எண்ணத்தால், குழந்தையுடன் தூத்துக்குடி மாவட்டம், ஒய்யான்குடி கிராமத்திற்கு பிழைப்பு தேடி வந்தேன். மரம் ஏறி, தேங்காய் பறித்துப் போட்டால், ஒரு மரத்திற்கு ஐந்து ரூபாய் கொடுப்பதை அறிந்து, மரம் ஏற முயன்ற போது, கீழே விழுந்து அடிபட்டது. ஆனால், விடாமுயற்சியால் மரம் ஏற கற்றுக் கொண்டேன். அதன் பின், பனை மரத்தில், நுங்கு, ஓலை வெட்டுவது, வேப்பமரம், புளியமரத்தில் விறகு வெட்டுவது என, ஒவ்வொன்றாக கற்றுக் கொண்டேன். கிணற்றில் தூர் வாருவேன், கூரை வேய்வேன், ஆட்டோ ஓட்டுவேன். இப்படி, ஆண்கள் செய்யும் வேலைகள் அனைத்தையும் அசராமல் கற்றுக் கொண்டேன். பொருளாதாரத்தில் கொஞ்சம் நிமிர்ந்ததும், இடம் வாங்கி வீட்டைக் கட்டினேன். அப்போது, கட்டட வேலைகளும் அத்துபடியாகிவிட்டது. தனி ஆளாக வந்து, என் வளர்ச்சியை கண்ட அனைவரும், இன்று வாயடைத்துப் போயுள்ளனர். என்னை போலவே சிரமப்படும் பெண்களுக்கு உதவ வேண்டும் என்பதற்காக, "பெண் தொழிலாளர் நலச் சங்கம்' ஆரம்பித்தேன். நான்கு பெண்களுடன் துவங்கிய சங்கத்தில், இன்று, 40 பெண்கள் உள்ளனர். இப்போது எனக்கு, 56 வயதாகிறது. ஓய்வாக உட்கார மனமில்லை; இன்னும் உழைக்கிறேன். பெண்களால், ஆண்களுக்கு சமமாக மட்டுமல்ல, அதற்கு மேலேயும் உழைக்க முடியும்!

செவ்வாய், 3 ஜனவரி, 2012

சென்னை விமானநிலையத்தில் திருடிய இலங்கை நாட்டவரிடம் விசாரணை

திருடியவர் சிங்களர் என்ற உண்மையைச் சொல்லக்கூடாதா?
அன்புடன் இலக்குவனார் திருவள்ளுவன் / தமிழே விழி! தமிழா விழி! எழுத்தைக் காப்போம்! மொழியைக் காப்போம்! இனத்தைக் காப்போம்! /

சென்னை விமானநிலையத்தில் இன்ஜினியரிடம் திருடிய இலங்கை நாட்டவரிடம் விசாரணை

First Published : 03 Jan 2012 04:35:30 PM IST


ஆலந்தூர், ஜன.3: சென்னை விமானநிலையத்தில் அமெரிக்கா செல்வதற்காக வந்த அம்பத்தூரைச் சேர்ந்த இன்ஜினியரிடம் திருடிய இலங்கை மிளகு வியாபாரியிடம் போலீசார் விசாரணை நடத்தி வருகின்றனர்.அம்பத்தூரைச் சேர்ந்தவர் வெங்கட்ராமன் (35). இவர் அமெரிக்காவில் சாப்ட்வேர் என்ஜினீயராக பணியாற்றி வருகிறார். விடுமுறைக்கு அம்பத்தூர் வந்த இவர் துபாய் வழியாக அமெரிக்கா செல்ல முடிவு செய்து சென்னை விமான நிலையத்துக்கு வந்திருந்தார். அவரிடம் அதிகாரிகள் சோதனை நடத்தினர். பின்னர் அவர் துபாய் விமானத்தில் ஏற கைப்பையுடன் தயாராக நின்று கொண்டிருந்தார். சில நிமிடங்கள் கழித்து கைப்பையை திறந்து பார்த்தார். அதில் இருந்த ரூ.25 ஆயிரம் மதிப்புள்ள டாலர்கள் திருடப்பட்டிருந்தது. இதையடுத்து இதுகுறித்து சென்னை விமான நிலைய அதிகாரிகளிடம் அவர் புகார் செய்தார். இதைத்தொடர்ந்து அதிகாரிகள் மற்றும் போலீசார் அங்குள்ள ரகசிய கேமராவில் பதிவான காட்சிகளை பார்வையிட்டு ஆய்வுசெய்தனர். அப்போது வெங்கட்ராமன் அருகில் நின்று கொண்டிருந்த இன்னொரு பயணி கைப்பையை திறந்து பணம் திருடுவது தெரிய வந்தது. அவரிடம் நடத்திய விசாரணையில் இலங்கை தலைநகர் கொழும்புவைச் சேர்ந்த மிளகு வியாபாரி பெர்னாண்டோ வார்னே குலகரி என்பது தெரியவந்தது. அவரிடம் இருந்து போலீசார் பணத்தை மீட்டு வெங்கட்ராமனிடம் ஒப்படைத்தனர். பெர்னாண்டோ வார்னேயிடம் விமான நிலைய போலீசார் தொடர்ந்து விசாரித்து வருகின்றனர்.

Birthday of Colonel Kittu: கிட்டு பிறந்த நாள்

சனவரி 2: கேணல் கிட்டு பிறந்த நாள்

| January 2, 2012 | 0 Comments
குழந்தைகளுக்கு கிட்டு மாமா, தோழர்களுக்கு கிட்டு, இயக்கப்பெயர் வெங்கிட்டு, இயற்பெயர் சதாசிவம் கிருஸ்ணகுமார். கேணல் கிட்டு (ஜனவரி 2, 1961 – ஜனவரி 16, 1993) என அழைக்கப்படும் சதாசிவம் கிருஸ்ணகுமார் தனது பதினெட்டாவது வயதில் 1979 இல் தமிழீழ விடுதலைப்போராட்டத்தில் இணைந்தார். வெங்கிட்டு எனப் பெயர் மாற்றம் பெற்று, பின் கிட்டு என தோழர்களால் செல்லமாக அழைக்கப்பட்டார்.
தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள் தலைவர் வேலுப்பிள்ளை பிரபாகரனிடம் இராணுவப் பயிற்சி பெற்றார். 1983 ஏப்ரல் 7 இல் விடுதலைப் புலிகளின் தாக்குதல் அணியில் கிட்டு இரண்டாவது பொறுப்பாளராக நிலையுயர்த்தப்பட்டார். இதன்பின் உள்ளுராட்சித் தேர்தலை பகிஸ்கரிக்கும் பொருட்டு யாழ்ப்பாணம், கந்தர்மடம் வாக்குச்சாவடியில் இராணுவம் மீது நடாத்தப்பட்ட தாக்குதல், ஜூலை 23 இல் இராணுவ வாகனங்கள் மீது நடாத்தப்பட்ட திருநெல்வேலிக் கண்ணி வெடித்தாக்குதல் என்பனவற்றிலும் கலந்து கொண்டார்.
kittaar_with_pet_a1983இன் இறுதிக் காலத்தில் இந்தியாவுக்குப் பயிற்சிக்கெனச் சென்ற இயக்கத்தின் முதற்குழுவில் கிட்டு இடம்பெற்றார். பயிற்சியை முடித்து தமிழீழம் வந்த கிட்டு 1984 மார்ச் 2 இல் நடைபெற்ற குருநகர் இராணுவமுகாம் தாக்குதல் உட்பட்ட பல்வேறு தாக்குதல்களில் முக்கிய பங்கு வகித்து நெறிப்படுத்தினார். இதேநேரம் யாழ். மாவட்டத் தளபதியாக இருந்த கப்டன் பண்டிதர் 1985 ஜனவரி 9 இல் வீரச்சாவடைய அவரின் இடத்திற்கு கிட்டு நியமிக்கப்பட்டார். யாழ். மாவட்டத் தளபதி ஆனவுடன் யாழ். பொலிஸ் நிலையத் தாக்குதலுக்குப் பொறுப்பேற்று நடாத்தி, அங்கிருந்த பெருந்தொகையான ஆயுதங்களைக் கைப்பற்றினார். 1987 மார்ச் இறுதியில் கைக்குண்டுத் தாக்குதலினால் தனது இடதுகாலை இழந்தார். இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்த காலத்தில் தனது சிகிச்சைக்காக இந்தியா சென்றார் கிட்டு. கிட்டுவை இந்திய அரசு வீட்டுக்காவலிலும், சென்னை மத்திய சிறையிலும் கைதியாக அடைத்து வைத்திருந்தது. இந்திய அரசு அவரை தமிழீழத்தில் விடுதலை செய்தது.
1989 இல் இலங்கை அரசுடன் பேசுவதற்கு கொழும்பு சென்ற குழுவில் அங்கம் வகித்த கிட்டு விடுதலைப் புலிகளின் வெளிநாட்டுப் பிரிவுப் பொறுப்பாளராக அங்கிருந்தபடியே லண்டன் சென்றார். பின்னர் லெப். கேணல் குட்டிசிறி உட்பட 10 பேருடன் ‘குவேக்கர்ஸ்’ இன் சமாதானச் செய்தியுடன் சர்வதேச கடற்பரப்பினூடாக எம்.வி அகத் என்ற கப்பலில் தமிழீழம் திரும்புகையில் இந்தியக் கடற்படையால் சுற்றி வளைக்கப்பட்ட போது கப்பலை வெடிக்க வைத்து வீரச்சாவடைந்தார்.
******************************************************************
இலண்டன் சந்திரா இரவீந்திரன் அவர்கள் வடித்த கிட்டார் பற்றி வடித்த பா…
( http://manaosai.blogspot.com/2008/01/blog-post.html)
வல்வை மண் தந்த – வீரத்
தமிழ்ப் பொட்டு!
வெல்வோம் நாம் என்று
நல்ல தமிழ் மண் மீட்கத்
துள்ளியெழுந்த தூய புலிவீரன் -
அவன் கிட்டு!
இல்லை என்ற சொல் துறந்து
கால் இல்லை என்று ஆன பின்னும்
தன் பணியை மண் பணியாய்
தன் நெஞ்சில் சுமந்தான் -
தன் நலம் விட்டு!
தலைவனுக்கு ஒரு கையாய்
தமிழ் மண்ணிற்கோ தளபதியாய்
நிலை இழந்த மக்களிற்கு நீதிபதியாய்
கலையுள்ளம் கொண்ட காளை – இவன்
வாழ்ந்த காலமதோ மிக மட்டு!
தாய் மண்ணைத் துறந்தது மட்டுமல்ல
தன் பெண்ணையும் துறந்திங்கு
அந்நிய மண்ணில் அவனிருந்தாலும்
எண்ணியதெல்லாம் ஈழமண் விடிவுதான்!
மண்ணைப் பொன்னாக்க
அவன் செய்த புண்ணியங்கள்
ஆயிரம் ஆயிரம்!
இதயம் பிழியும் இடர்கள் நேர்ந்து -
பன்னிரண்டு ஆண்டுகள்!
நெஞ்சம் மகிழ……..தன் மண் நோக்கிப்
புறப்பட்ட மாவீரன்!
என்ன நினைத்திருப்பான்?
வங்கக் கடலலையும்
வழியனுப்பி வாழ்த்திசைக்க -
இந்தியமோ -
இன்னோர் இழிசெயலை
இருளில் திணித்து விட
நம் வீரர் தமக்காக வாழ்பவரல்லவே!
திண் வீரர் – மண் காக்க -
விண்ணை உடைத்தொருகால்
வீர இடிமுழங்க -
தண்ணென்ற நீரலையில்
தம்மைக் கரைத்தனரே!
விண் வீரன் – கிட்டு
நீ எங்கள் காவிய நாயகன்.
— சந்திரா இரவீந்திரன்
இலண்டன்

EPDP accused of post-2006 killings as SLFP-EPDP feud escalates in Jaffna

EPDP accused of post-2006 killings as SLFP-EPDP feud escalates in Jaffna

[TamilNet, Sunday, 01 January 2012, 23:58 GMT]
Pandemonium prevailed and Police was called to manage the altercation during a Jaffna Municipal Council meeting Friday when Nishanthan, an ex-member of the Eelam People Democratic Party (EPDP), and currently functioning under ruling Sri Lanka Freedom Party (SLFP) label, accused EPDP of carrying out abductions, extortions, and gruesome killings that occurred in Jaffna after the breakdown of the peace process in 2006 under Sri Lanka military occupation, sources in Jaffna said. Nishanthan was a key activist within EPDP when EPDP was functioning as an armed-paramilitary unit under the command of Sri Lanka military intelligence. The exposé of EPDP complicity in killings was a manifestation of brewing infighting between the members of the EPDP and SLFP within the Jaffna Municipal Council, political observers in Jaffna said.

Nishanthan said that he has irrefutable evidence that EPDP was responsible for the post-peace process abductions of Tamil youth, and arbitrary killings of women and youth in Jaffna.

Heated verbal exchanges at the Council meetings culminated in members exchanging blows, and Municipal Council President Yogeswary Satkunam summoned the police to restore order, according to attending council members. Close to 30 Police officers visited the council premises and conducted investigations.

Nishanthan and Mangalanesan were both former EPDP members who left the EPDP and is working with Jaffna SLFP organizer, Ankayan who is providing security to the two coucilors. The two disgruntled ex-EPDPers are routinely exposing EPDP's atrocities during the post-2006 period, political observers in Jaffna pointed out.

The expected attendance of current EPDP member Komagan to the Municipal council meeting did not materialize as announced by the EPDP. Komagan was elected under EPDP banner but was arrested by Sri Lanka CID and was kept at the notorious 4-th floor offices of the CID.

Note that in a wikileaks cable of May 2007 U.S. Ambassador admits knowledge of the crimes being committed by EPDP and other paramilitary groups under tacit or direct approval from high-level officials in Colombo.

"Defense Secretary Gothabaya Rajapaksa has authorized EPDP and Karuna to collect the money from Tamil businessmen. This may account for the sharp rise in lawlessness, especially extortion and kidnapping, that many have documented in Vavuniya and Colombo. Even though EPDP and Karuna are each comprised nearly exclusively of ethnic Tamils, the crimes that they commit are almost always against other," the cable says, among other revelations. Tamils.

Teacher trade unions protest annual transfer in east

Teacher trade unions protest 

annual transfer in east

[TamilNet, Monday, 02 January 2012, 04:13 GMT]
The Ceylon Tamil Teachers Association, Ceylon Democratic Teachers Union and Ceylon Islamic Teachers Association, leading three teacher trade unions, have jointly requested the Eastern Provincial Minister of Education to postpone the transfer scheme for another month as transfers are not completed according to schedule.

The transfer scheme is to come into effect from January 2, 2012 when schools re-open for the new academic year in 2012.

Transfers made so far under the scheme have not been prepared with the consultation of teacher trade unions, according to union officials.

Teachers over the age of 45 are transferred to far away schools in education zones. Transfers are made violating the fundamental rights and in some zones on racial basis, teachers union representatives said.

Spokesperson for the Teachers Unions said that a protest letter has been sent to Mr.Wimalaweera Dissanayake, Provincial Education Minister with copies to Provincial Secretary N.A.A.Pushpakumara and Provincial Director of Education A.M.E.Paul.

ICG Report on Eezham Tamil women receives flak from diaspora feminist

ICG Report on Eezham Tamil women receives flak from diaspora feminist

[TamilNet, Monday, 02 January 2012, 23:49 GMT]
In an article published on Countercurrents, an Indian online journal, Janani Paramsothy, a student in a British University, criticized the ICG report on Eezham Tamil women report for having deliberately ignored the real problem of genocide of Eezham Tamils, in which, sexual violence on Tamil women is an essential component. Ms. Paramsothy, who had been a vocal participant in protests in the UK during the period of Mu’l’livaikaal genocide and after, came down heavily on the ICG for maligning genuine voices in the diaspora addressing the national question for having produced a distorted picture of the progress of women achieved under the LTTE. “Tamil women- safe under LTTE, raped and pillaged under Sri Lankan forces with no one to support them... For Tamil women to be safe under a Sri Lankan state is simply impossible”, she said.

Ms. Paramsothy, a second generation Eezham Tamil woman in the UK, is a law student at University College London.

The political and intellectual intervention of Eezham Tamil feminists in the diaspora on the plight that their fellow nationals face in the homeland is positive in the sense that they alone can provide an authentic representation of the problems that the women in the homeland face owing to their lived experience as both women and Tamils, remarked a Tamil academic.

Emphasising on the need for such feminists to build solidarity with women in the homeland, Tamil Nadu and elsewhere in the diaspora, the academic added that the articulation of gender based violence that Tamil women face, within the paradigms of the structural genocide that the Eezham Tamil nation experiences in the homeland, as has emerged in Ms. Paramsothy’s article, and a co-ordinated effort to act on the same understanding alone can solve the problems of Eezham Tamil women.

Excerpts from Ms. Paramsothy’s article titled ‘ICG report on Tamil women is woefully wrong’ in Countercurrents follow:

“This current report, like the ones before it, plays an interesting game. It accuses the Sri Lankan state while excusing it, exposes the smaller problems while masking the underlying bigger one, and although it cannot be entirely dismissed out of hand, as it provides essential evidence about what is happening to our women in Sri Lanka, it is such an apologist work that it cannot be regarded as having the final say on what the real situation is in Sri Lanka.”

“First and foremost, Western culture generally needs to let go of this illusion of ultimate control that they think they hold and of the accompanying notion where they think they know what is best for everyone everywhere. This lingering ignorance from imperialist years, leads to many a misunderstanding, some too grave to allow.”

“They cannot dictate to us what is right and what is wrong, without taking into account what our own understanding of the situation may be. And our understanding of the situation here is not parallel to that of the ICG’s since it fundamentally ignores the genocidal nature of what has been done.”

“In this event, the report appears somewhat patronising and a little removed from reality. Although comments of a very serious nature have been made, some of the additional comments appear so misguided, it is hard to know whether to laugh or be angry.”

“It appears- and this is observable with many international actors who have failed the Eelam Tamils- that the ICG simply cannot face up to the fact that it is they who have been wrong and we who have been right about Sri Lanka all along. The international community, its NGOs and its media have spectacularly failed in the case of Sri Lanka, leading to the loss of tens of thousands of lives and they are all still in denial. Therefore, instead of admitting that they have done wrong, they appear to choose to justify their actions by pointing fingers at what the Tamils have done.”

They say that the Sri Lankan government dismiss allegations ‘as part of an LTTE conspiracy to garner international sympathy and demonise Sri Lanka’s “war heroes”’ while in part, helping to do just that themselves.

“This is illustrated widely throughout the report- in the many references to the diaspora for example, in which we have been made to appear like bloodhounds intent on the destruction and humiliation of Sri Lanka.”

“So despite the fact that those people suffering out there are our family members, our friends and our kin, despite the fact that many of the Diaspora are people who have suffered in Sri Lanka first hand themselves, despite the fact that we- Diaspora and inhabitants of Sri Lanka alike- consider ourselves, and indeed are one single entity, we have been painted as the scavengers who would gladly sacrifice our kin in homeland, just so we can gain ground on our ‘elusive political solution’.”

“The entire point of Tamil Eelam is to ensure that those very people are not sold out, not because we want to win points in some imaginary sparring game with the government, but because there is no other solution to check the protracted genocide of the Tamils that has been happening ever since Sri Lanka gained ‘independence’ in 1948.”

“The report itself acknowledges that there was a ‘degree’ of equality under the LTTE, many women have openly said their lives were infinitely better under the LTTE- maybe because they weren’t subjects of mass rape then, any citizen living under any state has their life dictated by that state to an extent- this does not diminish their equality in any way, and since the LTTE were first and foremost a military organisation, engaged in war, it is perhaps understandable that some freedoms had to take a back seat to national security, especially since, these weren’t not exclusively restricted for women.”

““The male dominated leadership of the organisation prioritised the fight for a separate Tamil nation, and their own survival, over all other goals” states the report. Let us conveniently forget the fact that the LTTE’s decision making body, its Central Committee had five women in a twelve member team. Let us take their statement as true. Even then, it is entirely reasonable because without the success of the war effort, for men and women alike, there is nothing. “

“This has been clearly demonstrated now. Tamil women- safe under LTTE, raped and pillaged under Sri Lankan forces with no one to support them. It’s quite a simple equation really. For Tamil women to be safe under a Sri Lankan state is simply impossible.”

“The problem is that the Sri Lankan state does not intend to address our concerns. It is not because they are indifferent about our suffering; it is because they are active agents bringing it about. They want it to happen because it all fits in with their pre-planned attack on the Tamil nation as a whole.”

“When the report points out that the government ‘carefully nurtured nationalist sentiment within Sri Lanka’s Sinhalese Buddhist majority to build support for its efforts to destroy the LTTE’ it is not entirely true. This sentiment already existed; it is what the government were voted in on and what successive Sinhala governments have all been nurturing over the years.”

“Reading and hearing about what is happening to our sisters while sitting in England is hard enough. I don’t actually face the physical threat- although many of our Sinhala neighbours here have made many verbal ones over the internet- yet we still feel violated. Our empathy with our sisters leads to fear and anger. We as Diaspora Tamil women also share the additional feeling of helplessness sometimes because we cannot physically go out to Sri Lanka and stop this violence ourselves.”

“Often when we were younger, many activists would talk of forming our own ‘human shield’ around the ‘safe zones’ to protect the people. As we all know now though, this probably would not have deterred the government. They would have shot us all.”

“Tamil women actually on the island have a greater need to protect themselves. The feelings we feel are only magnified and exacerbated. More importantly, they have the chance to physically be there and protect one another. Indeed it is a chance they cannot afford to pass by. And since being a shield won’t work, they have to be the sword.”

“In conclusion, the ICG report, although acknowledging some important truths is fundamentally flawed. In an attempt to wash over their own mistakes, they have wiped under the carpet, the most important issue of all- the genocide of Tamils, in which process sexual violence against Eelam Tamil women is part and parcel- and in doing so, have produced a severely constricted view of how to deal with the issue.”

Chronology: