சனி, 24 ஜனவரி, 2015

சனவரி 25 கதை - முனைவர் ம.நடராசன்

சனவரி 25 கதை - முனைவர் ம.நடராசன் 

  அனைத்திந்திய தமிழ் எழுத்தாளர்கள் சங்கம் நடத்திய தமிழ் அறிஞர், தன்மானத் தமிழ் மறவர் பேராசிரியர் இலக்குவனார் அவர்களின் நூற்றாண்டு விழாவில் கலந்துகொள்ளும் அற்புதமான வாய்ப்பு எனக்குக் கிட்டியது.
  சான்றோர்களும், புலவர்களும், அறிஞர் பெருமக்களும் கலந்துகொண்ட அவ்விழாவில் நான் பகிர்ந்துகொண்ட என் உணர்வுகளை வாசகர்களுக்காக இங்கே தருகிறேன்.
 அமெரிக்காவில் இருக்கின்ற உலகத் தமிழர் அமைப்பு இலக்குவனார் அவர்களுக்கு நூற்றாண்டு விழாவை நடத்தினார்கள். அந்தச் செய்திகள் எனக்கு மின் அஞ்சலில் வந்து சேர, அதைப் படித்ததும் அவர்களுக்கு என் பாராட்டுகளையும் வாழ்த்துகளையும் தெரிவித்தேன். அதைப் பார்த்த என் நண்பர்கள் சிலர் ஏன் இங்கேயும் அவருக்கு ஒரு விழா எடுக்கக் கூடாது என்றார்கள்.
  அப்படித்தான் இந்த விழா ஏற்பாடானது.
இப்பொழுது சென்னையிலே கருத்துகளைச் சொல்வதற்குக்கூட இடமில்லாத ஒரு நிலை ஏற்பட்டிருக்கிறது. எண்ணிப் பாருங்கள்.  விடுதலைக்காகப் பாடுபட்ட காந்தியடிகளிலிருந்து, சுபாசு சந்திரபோசிலிருந்து, இன்னும் எத்தனை எத்தனையோ மாமனிதர்கள் கடற்கரையிலே சொற்பொழிவாற்றித் தம் கருத்துகளை வெளியிட்டிருக்கிறார்கள்.
  உலகில் எல்லா ஊர்களிலும் இடம் கிடைக்கிறது. சென்னையில் மட்டும் கருத்துகளை வெளியிட இடங்கள் கிடைக்கவில்லை. ஏன்?
  
முதலமைச்சராக இருப்பவர் கடற்கரையில் பேச முடியாத சூழ்நிலையில் இருப்பதால் இதைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருக்கிறாரா என்றும் யோசிக்க வேண்டும்.இலண்டன் மாநகரில் ஒரு பகுதி இருக்கிறது. அங்கே யார் வேண்டுமானாலும் எப்போது வேண்டுமானாலும் தனது கருத்துகளைப் பதிவுசெய்யலாம். பத்து பேர், இருபது பேர் நின்று கேட்டுக் கொண்டிருப்பார்கள். அங்குள்ள சின்ன நாற்காலியில் நின்று கொண்டு பேசுவார்கள். எதைப் பற்றியும் சொல்லலாம். வெள்ளை மாளிகை எதிரே நின்றுகொண்டு ஒபாமாவையோ அந்த நாட்டு உயர் அதிகாரிகளையோ  குறைகூறியோ, எதிர்த்தோ ஊர்வலம் செல்லலாம். ஆனால் இந்தியாவில், தமிழ்நாட்டில்  விடுதலைக்குப் பிறகும் நம்  உரிமை பறிக்கப்பட்டிருக்கிறது.
  
இலக்குவனார் தமிழக வரலாற்றில், தமிழருடைய வரலாற்றில், இந்தி எதிர்ப்பு வரலாற்றில் நீக்கமற நிறைந்திருப்பவர். அசாத்திய தைரியமிக்கவர். அற்புதமான பேரறிஞர். ‘நிமிர்ந்த நன்னடை நேர்கொண்ட பார்வை’ என்பதற்கிணங்க வாழ்ந்து காட்டியவர். இப்படிப்பட்ட முன்னோடிகளை நாம் ஏற்றுக் கொண்டதாலோ என்னவோ நாமும் பகைவர்களாகப் பார்க்கப்படுகிறோம். நல்ல கருத்துகளைச் சொன்னாலும் சண்டைக்காரர்களாகப் பார்க்கப்படுகிறோம். எதுவுமே வாய் திறக்காமல் அமைதியாய் இருப்பவர்கள் நல்லவர்களாகி விடுகிறார்கள்; வெற்றிபெற்று விடுகிறார்கள். கருத்துகளைச் சொல்வதனாலேயே பலர் சமூக விரோதிகளாகச் சித்தரிக்கப்படுகிறார்கள்.
எதற்காகச் சொல்லுகிறேன் என்றால் இலக்குவனார் அவர்கள் எப்பேர்ப்பட்ட சூழ்நிலைகளிலும், நெருக்கடியிலும் தம் கருத்துகளை ஓங்கி ஒலித்தவர் என்பதற்காகத்தான் சொல்லுகிறேன்.
நான் ஒன்று கேட்கிறேன்: தமிழகத்தில் உள்ள அனைத்துக் கட்சிகளும் சனவரி 25ஆம் நாளை இந்தி எதிர்ப்பு நினைவுநாளாகக் கொண்டாடுகிறார்கள். அது ஏன் என்று யாராவது இன்றுவரை கேள்வி எழுப்பியிருக் கிறார்களா? விளக்கம் கொடுத்திருக்கிறார்களா?
  
  அய்யா பெரியார் அவர்கள் தலைமையிலும் அண்ணா அவர்களின் முன்னிலையிலும் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்கள் நடந்திருக்கின்றன. அதன்பிறகு தமிழ்ப் புலவர்கள், சான்றோர்கள், அறிஞர்கள் எல்லாம் நடத்தியிருக்கிறார்கள். கி.ஆ.பெ. விசுவநாதம், இலக்குவனார், பெருஞ்சித்திரனார் போன்றோர் நடத்தியிருக்கிறார்கள். மாணவர்களாக  இருந்த நாங்கள் இந்தப் போராட்டங்களையெல்லாம் பார்த்தும் கேட்டும் மனம் உந்தப்பட்டு இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தில் கலந்து கொண்டோம்.
அரசியலுக்காக இந்தி எதிர்ப்பைக் கையில் எடுத்ததாகவும் சிலர் சொன்னார்கள். ஆனால் அது உண்மையல்ல. நாங்கள் போராடினோம். அண்ணா அவர்கள் அதை அரசியல் களத்திற்குக் கொண்டு சென்று வெற்றிக்கனியாக மாற்றினார். பிற்காலத்தில் நாங்கள் இந்தி எதிர்ப்பைக் கையில் எடுத்தபோது அண்ணா அவர்கள் எங்களையெல்லாம் அழைத்து எங்களுடைய அனைத்துக் கோரிக்கைகளையும் விடிய விடியக் கேட்டார். பிரிவினை வரை பேசினோம். அதையும் கேட்டுக் கொண்டார். விவாதிக்க அனுமதித்தார். இப்படி ஒரு போராட்டத்தின் முழுக் கோரிக்கையையும் விவாதிக்க அனுமதித்த ஒரே தலைவர் அவர் தான். சட்டமன்றத்தைக் கூட்டினார். “இந்தி இல்லை தமிழ்தான்’’ என்கிற தீர்மானத்தையும் நிறைவேற்றினார்.
  இதில் எங்கே அரசியல் இருக்கிறது? இந்திய அரசியல் சட்டத்திற்கு எதிராக அந்தத் தீர்மானத்தை நிறைவேற்றிவிட்டு ‘என்னால் ஆனதைச் செய்து விட்டேன். டெல்லி தன்னால் ஆனதைச் செய்யட்டும்’’ என்று சொன்னாரே, அவர்தான் அண்ணா. அந்த வெற்றியை மாணவராக இருக்கும்போதே நாங்கள் பெற்று விட்டோம்.
  இலக்குவனாரைப் பற்றிப் பேசவேண்டுமென்றால் இந்தி எதிர்ப்பைப்பற்றிப் பேசித்தான் ஆகவேண்டும். அவர் கால்டுவெல் அவர்களின் வழியில் நின்று,  சி..யு. போப் வழியிலே நின்று தன்னுடைய தொல்காப்பியத்தைப் பற்றிய ஆராய்ச்சியை நடத்தினார்.
 
  இலக்குவனார் அவர்கள் ஆராய்ந்து தொகுத்த தொல்காப்பியத்தின் சிறப்பு அளவிட முடியாதது. அறிஞர் அண்ணா அவர்கள் ரோம் நகருக்குச் சென்றபோது போப் அவர்களைச் சந்தித்தார். அப்போது அவரிடம் அண்ணா இலக்குவனாரின் தொல்காப்பிய ஆராய்ச்சி நூலைத்தான் வழங்கினார். இது ஒன்றே அந்நூலின் சிறப்புக்குப் போதுமானது.
 
  அப்படிப்பட்ட தொல்காப்பியத்தையும் திருக்குறளையும் மறந்தால் அது தமிழருடைய வரலாற்றில் பெரும் பிழையாகும். நான் தஞ்சை சரபோசி கல்லூரியில் மாணவராக இருந்த போது தமிழ் மன்றத் தலைவராக இருந்தேன் அப்போது ஒரு விழாவிற்குக் கி.ஆ.பெ. விசுவநாதம், இலக்குவனார் ஆகியோரை அழைத்தேன். ஆனால் எனக்குத் தெரியாமலேயே, என் பெயரிலேயே கல்லூரி முதல்வரால் அந்த கூட்டம் நீக்கப்பட்டது. இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் தொடங்குவதற்குச் சில நாட்களுக்கு முன்பாகத்தான் அந்தக் கூட்டத்தை ஒருங்கிணைத்தேன். ஆனால் ரத்து செய்யப் பட்டது. அதை எதிர்த்தும் போராடினோம். பிறகு இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டங்களிலும் சுதந்திரமாகப் பங்கெடுத்துக் கொண்டோம்.
  இப்படி நாங்கள் மாணவராக இருந்து கலந்துகொண்ட போராட்டங்களில்கூட அண்ணா அவர்கள் தூண்டியதில்லை. “நீங்கள் எல்லாம் படிக்கவேண்டிய மாணவர்கள். நன்றாகப் படிக்க வேண்டும். முன்னேற வேண்டும்.  சிக்கல்களை நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன். என்னிடம் விட்டு விடுங்கள். நீங்கள் உங்கள் கல்வியிலே கவனம் செலுத்துங்கள்’’ என்று சொன்னார். அதோடு மட்டுமல்லாமல் “ஒவ்வொருவரும் மிகமிக அமைதியான முறையில் அவரவர் இல்லத்தில் இந்தி எதிர்ப்புக்கு அடையாளமாகக் கருப்புக் கொடியைப் பறக்க விடுங்கள்’’ என்றுதான் சொன்னாரே தவிர எங்களைப் போராடத் தூண்டவில்லை.
இப்படி அறிஞர் அண்ணாவால் இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்ட நாளாகக் குறிக்கப் பட்டதுதான் ஜனவரி 26. ஆனால் நாங்களும் எங்கள் குழுவைச் சார்ந்தவர்களும், நாளைக்குத் தானே அண்ணா அவர்கள் போராட்ட நாளாக அறிவித்திருக்கிறார். நாம் ஒரு நாள் முன்பாகப் போராட்டத்தை  தொடங்குவோம் என்று தீர்மானித்தோம். அப்படித் தீர்மானித்தபோது நாங்கள் குறித்த நாள்தான் சனவரி 25. அதுதான் இந்தி எதிர்ப்பு அடையாள  நாளாகக் கொண்டாடப்படுகிறது.

  தி.மு.க.வோ மற்ற எந்தக் கட்சிகளுமோ இதை ஒருபோதும் சொன்னதில்லை. சொல்லவும் மாட்டார்கள். ஏனென்றால் அதைச் சொல்ல வேண்டியவர்கள் நாங்களாக இருக்கிறோம். ஆனால் ஒருபோதும் இதை முதன்மைப்படுத்தி நாங்கள் தம்பட்டம் அடித்துக் கொள்வதில்லை. இப்போது சொல்ல வேண்டிய தேவை இருப்பதால் சொல்கிறேன். 1965இல்  மூன்று மாதங்கள் தஞ்சையிலே இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டத்தைத் தொடர்ந்து நடத்தினோம். அண்ணா அவர்கள் வேண்டுகோள் விடுத்தும் கூட போராட்டத்தைத்  தொடர்ந்தோம். பிறகு சில காரணங்களுக்காக நிறுத்தி வைத்தோம். பிறகு 1966இல் தஞ்சையில் இந்தி எதிர்ப்பு மாணவர் மாநாடு. வங்காள, கருநாடக, மாணவர்களையெல்லாம் அழைத்து அண்ணா அவர்கள், காயிதே மில்லத், இராசாசி, இலக்குவனார், கி.ஆ.பெ. விசுவநாதம்,  சி.டி.நாயுடு எல்லோரையும் அழைத்திருந்தோம். அந்தக் கூட்டத்தில் அண்ணா பேச ஆரம்பிக் கிறார். அப்பொழுது ஒரு செய்தி வருகிறது. மதுரையில் இருந்து கலைஞரும், பேராசிரியர் இலக்குவனாரும் வந்து காத்துக் கொண்டிருக் கிறார்கள். வாருங்கள் அழைத்து வரலாம் என்று சொல்ல “இந்த மாநாட்டை நடத்துகிறவன் நான் என்பதனால் அண்ணா பேசுகிறபோது  என்னால் வரமுடியாது’’ என்றேன். பிறகு சென்றேன். இங்கே ஒரு பின்னணியைச் சொல்லவேண்டும்.
 
அப்போது கலைஞர் அவர்கள் தஞ்சையில் சட்டமன்ற உறுப்பினர். நாங்கள் தஞ்சையில் மாநாடு நடத்துகிறோம். அதில் அவர் இல்லை. இதற்குச் சில நாட்கள் முன்பு அன்பில் அவர்கள் திருச்சியில் நடத்திய தி.மு.க. மாநாட்டிலேயும் கலைஞர் இல்லை. நான் யாரையும் குறை சொல்வதற்காகச் சொல்லவில்லை. வரலாற்றைத்தான் சொல்கிறேன். கலைஞர் இல்லாமல் அந்த மாநாடு நடந்தது. அப்போது கட்சியிலிருந்து வெளியேறுவதா இருப்பதா என்கிற சூழல் இவர்களுக்கு. இப்படிப்பட்ட சூழலில்தான் அதற்குப் பிறகு நடந்த எங்கள் கூட்டத்திற்குக் கலைஞரை அழைத்து வருகிறோம். அண்ணா பேசி முடிக்கும் தறுவாயில் அழைத்து வந்தவர்களை மேடை ஏற்றுகிறபோது  அண்ணா அவர்கள் கலைஞரை செல்லமாக மேலே அழைத்து அடுத்ததாகப் பேசச் சொல்கிறார். ‘அண்ணா பேசினால் தமிழே பேசியது போலத்தான் அர்த்தம்’ என்று முடித்துவிடுகிறார் அவர். அப்படிப்பட்ட வரலாற்றோடு கூட வந்தவர்தான் பேராசிரியர் இலக்குவனார் என்பதற்காகத் தான் இதைச் சொல்கிறேனே தவிர என்னுடைய பெருமைக்காக அல்ல.
அப்படிப்பட்ட இலக்குவனார் பற்றிய நினைவுகள் எனக்குள் இருப்பது என் பாக்கியம் என்பதை இங்கே பெருமிதத்துடன் சொல்லிக் கொள்கிறேன்.

 


அகரமுதல 63 நாள் தை11,2046 / சனவரி 25, 2015

உம் பேச்சு கா – பட்டு இளங்கதிரின் நூல் வெளியீடு



உம் பேச்சு கா – பட்டு இளங்கதிரின் நூல் வெளியீடு


தை 10, 2046 / சனவரி 24,2015

காலை 10.00

ஆனந்து திரையரங்க வளாகம்,  அண்ணாசாலை,

சென்னை

தலைமை : கவிஞர் விசயபாரதி
நூல்  வெளியீடு :  இயக்குநர் இலிங்கசாமி
நூல் பெறுநர்  : இயக்குநர் செல்வமணி
நூலுரை : முனைவர் முகிலை இராசபாண்டியன்
ஏற்புரை :  பட்டு இளங்கதிர்
தொடர்பிற்கு  : சந்திரன் 97 900 100 94
azhai-umpechu-kaa01


Singapore Principles of 2013: Tamil polity taken for ride from Oslo to Singapore

Singapore Principles of 2013: Tamil polity taken for ride from Oslo to Singapore

[TamilNet, Thursday, 22 January 2015, 07:19 GMT]
Right from the Indo-Lanka agreement of 1987 to Oslo Declaration of 2002 and to hitherto unrevealed Singapore Principles of 2013 that brought the Sampanthan polity into a conceptual framework for the recent regime change in Colombo, the external forces seeking to influence the affairs of the island have taken the Eezham Tamils for a ride to confine the Tamil polity into the unitary State of genocidal Sri Lanka without securing any concrete and descriptive guarantee from the Sinhala polity. By its latest move, the ITAK has pushed the Tamils back into the past, Tamil political observers in Jaffna said citing the so-called Singapore Principles from 2013. TamilNet brings out the text of the so-called Singapore Principles for the edification of global Tamils.

All the clauses of the so-called Singapore principles are non-descriptive with regards to a principled approach in resolving the national question.

Mr M.A. Sumanthiran, the non-elected national list ITAK parliamentarian and Mr V.T. Thamilmaran, the dean of the Faculty of Law at the University of Colombo were the Tamil representatives from the island while representatives of the so-called Global Tamil Forum (GTF) were representing the Diaspora Tamils at a meeting in Singapore in 2013 when Dr Jayampathy Wickramaratne came with his proposal points to agree upon a conceptual framework aimed at regime change, the removal of Executive Presidency and other arrangements targeting good governance. Dr Jayampathy Wickramaratne was an adviser to Sri Lanka’s past two Presidents.

“Mangala Samaraweera came as a ‘beggar’ urging Tamil support for regime change and abolition of the executive presidency. It was 2013,” said one of the participants, reflecting on the Singapore meeting.

When Tamil aspirations came for discussion, M.A. Sumanthiran wanted to avoid the mentioning of terms such as Nation and Right to Self Determination in the document.

Only the voice of a human rights defender, a Sinhalese, representing the civil society, was in favour of a formula based on the recognition of nationhood to Tamil people with their traditional homeland in the North-East.

V.T. Thamilmaran, who was once respected for his principles on Tamil sovereignty, was silent and was talking only about good governance.

Tamil aspirations went missing in the proposal. Instead, the document was drafted with the intention of being non-descript. But, a consensus was achieved on winning Tamil voters through the TNA for the regime change.

A lawyer from Sri Lanka Muslim Congress was also represented at the meeting apart from several other representatives.

The meeting was organised by South Africa and was funded by two European countries.

The directors of South African ‘In Transformation Initiative’ Roelf Meyer, Ivor Jenkins and Mohammed Bhabha organised the meeting.

Ironically, the ‘approach’ of the South African outfit, according to its website is “premised on the philosophy that any solution to differences or even conflict must be designed, must evolve, and must be developed and settled domestically; solutions cannot be prescribed from external actors.”

The ‘Singapore principles’ was giving secondary status to religions other than the Buddhism.

The 10-points agreed between the Sampanthan polity and the regime changers including the new SL Foreign Minister, Mangala Samaraweera, at Singapore in 2013 follow:

Singapore Principles

  1. In describing the nature of the State what is important is the substance; the labels are secondary.
  2. The Constitution shall be based on basic constitutional principles and values including sovereignty of the people, participatory democracy and supremacy of the Constitution which shall form an unalterable basic structure.
  3. Power sharing shall be on the basis of self-rule and shared-rule within an undivided Sri Lanka.
  4. The Executive Presidency shall be abolished and the form of government shall be Parliamentary.
  5. The pluralist character of Sri Lankan society as well as identities and aspirations of the constituent peoples of Sri Lanka shall be constitutionally recognised.
  6. There shall be a strong and enforceable Bill of Rights consistent with universally accepted norms and standards.
  7. There shall be a separation of powers and an independence of judiciary which includes a Constitutional Court.
  8. Important institutions shall be independent and accountable. Appointments to these and High Posts shall be through a transparent mechanism that provides for a national consensus, example Constitutional Council.
  9. Institutions of the State shall reflect the pluralist character of Sri Lankan society.
  10. The Republic of Sri Lanka shall be a secular state. The Foremost place to Buddhism and equal status to other religions shall be assured.


* * *


The controversial paragraph of the so-called Oslo Declaration of December 2002 follows:

Responding to a proposal by the leadership of the LTTE, the parties agreed to explore a solution founded on the principle of internal self-determination in areas of historical habitation of the Tamil-speaking peoples, based on a federal structure within a united Sri Lanka. The parties acknowledged that the solution has to be acceptable to all communities. [Related story with full text]


* * *


On 11 November 2011, Mr Erik Solheim was claiming that it was the UNP politician Mr Milinda Moragoda and himself, who were behind the drafting of what he termed as ‘Oslo Declaration’ in December 2002, which was signed by Mr Ranil Wickramasinge on behalf of the Government of Sri Lanka (GoSL) and by Mr Anton Balasingham on behalf of the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE).

“It was Milinda and myself who wrote that document at the [...] restaurant here in Oslo and Balasingham accepted it and he took it to Prabhakaran and Prabhakaran refused. It was not public at that time, but it was clear he was furious because he was reluctant to federalism,” Solheim said during the evaluation of the Norwegian Peace Process [Video evidence].

Mr Balasingam has recorded his version of the narrative on the subject in his book, “War and Peace: Armed Struggle and Peace Efforts of Liberation Tigers”: “[I]t must be stated that there was not any specific proclamation titled ‘Oslo Declaration’. The decision to explore federalism was included in the record of decisions at the Oslo talks and signed by the chief negotiators of both delegations and the head of the Norwegian facilitating team.” (page 403)

He further explains LTTE leader's position that Tamils were prepared to consider favourably a political framework that offers substantial regional autonomy and self-government from the part of the Sinhala side.

But, failing the delivery of regional self-rule, the position of the LTTE leadership was that the Tamils have no alternative other than evoking the external right to self-determination. In an implied sense, Balasingham explains the objection by the LTTE leader to the exact phrasing of the paragraph in the so-called Oslo Declaration.
-
It was after the LTTE submitting the ISGA framework, which stressed the external dimension of the right to self-determination in its preamble and after the publishing of the War and Peace book questioning the ‘Olso Declaration,’ Mr Balasingham was brought back into the negotiations as chief negotiator by the LTTE leadership in 2006 during the Norway facilitated talks between Mahinda Rajapaksa's GoSL and the LTTE.

While there was a leadership committed to principled political foundations, the Tamil polity had internal mechanisms to address the external manoeuvrings that sought the Tamils to abandon their principles.

But, now, the Tamil polity claiming to represent the Eezham Tamils in the homeland has no such fundamental principles or mechanisms.

The Tamil polity could be course-corrected and brought back to track only through the edification of the masses.

Related Articles:
26.08.13   Fundamentals diluted behind the scene in Colombo
18.02.12   TNA tries to sell Indo-US pre-emption to Eezham Tamil civil ..
22.11.11   Solheim hijacks thrust of Norway report
18.10.10   Birth centenary of V. Navaratnam, pioneer of Tamil Eelam pol..
18.10.09   Addressing ambiguity of Right to Self-Determination
08.05.09   'Post-conflict is post-Sri Lankan'
26.10.04   Balasingham questions ‘Oslo Declaration’ in new book
01.11.03   Tigers release proposal for Interim Self Governing Authority
21.06.03   Negotiating Tamil sovereignty
22.05.03   Colombo’s new proposals said not valid in law
19.01.03   'Federalism will unite divided Sri Lanka' – Jaffna don
05.12.02   LTTE, GOSL reach exploratory agreement

Protests erupt in Jaffna against continued militarisation, unemployment

Protests erupt in Jaffna against continued militarisation, unemployment

[TamilNet, Wednesday, 21 January 2015, 23:44 GMT]
The owners of five houses and lands that have been illegally seized by the Sri Lankan military for more than two decades at Koozhaavadi, situated on Maanippaay Road at Aanaik-koaddai in Jaffna protested on Wednesday against the attempt by Colombo to transform their lands into State property with the motive of permanently sustaining a war-time military camp, which was notorious for extra-judicial interrogations, abductions and disappearances since 1996. At the same time, unemployed graduates staged a protest in front of Jaffna District Secretariat demanding jobs.

Protest at Koozhaavadi
Protest at Koozhaavadi
A notorious torture cell of the Sinha Regiment of the Sri Lanka Army was operating at Koozhaavadi in Jaffna.

After issuing a gazette notification to seize the private properties where the military camp is situated, the occupying SL military got the survey department officials to undertake surveying without informing the owners of the exact timing. However, the Divisional Secretariat officials were obliged to inform the families of the date of the ‘legal appropriation’ of their properties.

Following the information, Tamil National Peoples Front (TNPF) organised a protest together with the landowners and the grassroots activists in Jaffna.

The SL government officials who were to hand over the lands didn't show up and the protest concluded peacefully amidst heavy deployment of Sri Lankan police and the military.

The landowners complained that the SL military was harassing them to transfer the lands without staging any protest.

Protest at Koozhaavadi
Protest at Koozhaavadi


Tamil National Alliance (TNA) NPC Councillor Mrs Ananthy Sasitharan, General Secretary of Tamil National Peoples Front (TNPF) Mr Selvarasa Kajendren, Mr Krishna, the treasurer of the TNPF, Chairman of VVT Urban Council Mr Sathees, and Deputy Chairman of Valikaamam North Divisional Council Mr Shageevan Shanmugalingam were present with the owners of the land.

In the meantime, University teachers, students and non-academic staff at the University in Jaffna are preparing for protests against EPDP appointed personalities controlling Jaffna University Council, informed TNA sources told TamilNet on Wednesday. A TNA MP has recently held meetings with the University staff.

Unemployed graduates protest
Unemployed graduates rally in front of Jaffna District Secretariat

வெள்ளி, 23 ஜனவரி, 2015

இளவரசு இறுதி ஊர்வலம் மாலை 4.00 மணிக்கு


இளவரசு இறுதி ஊர்வலம்

பேராசிரியர் இரா,இளவரசு இறுதி ஊர்வலம்
இன்று தை 9, 2046 / சனவரி 23, 2015
 மாலை  4.00 மணிக்கு
வேளச்சேரியில் உள்ள அவரது இல்லத்திலிருந்து
[(G) தொகுதி,
 முதல்மாடி  3 (F 3), ' பேபி ' நகர், (தரமணிச் சாலை) வேளச்சேரி, சென்னை 600 041]

மாலை 4.00 மணிக்குப் புறப்படும்.
 தொடர்பிற்கு இள.ஓவியன் : 
7845051100
78450 87807 



பேராசிரியர் இரா.இளவரசு அவர்களுக்குக் கனத்த நெஞ்சுடன் இறுதி வணக்கம்! பெ.மணியரசன் இரங்கல்!

தமிழறிஞரும் தமிழியக்கத் தலைவருமான பேராசிரியர் - முனைவர் இரா. இளவரசு அவர்கள், இன்று (22.01.2015), சென்னை மருத்துவமனை ஒன்றில் காலமான செய்தியறிந்து அதிர்ச்சியும் வேதனையும் அடைந்தேன்.
1970 தொடக்கத்தில், தஞ்சாவூர் அரசினர் சரபோசி கல்லூரியில் தமிழ்த்துறைப் பேராசிரியராக இளவரசு அவர்கள் பணியாற்றிய காலத்திலிருந்து, அவருடைய தமிழ் மொழி காக்கும் துடிப்பையும், தமிழின விடுதலைக்கான உறுதியையும் நான் அறிவேன்.
சிறந்த தமிழ்த் தேசிய அறிஞராக விளங்கிய பேராசிரியர் இளவரசு அவர்கள், தூய தமிழ், தமிழின விடுதலை ஆகிய இலட்சியங்களுக்காக அமைப்பு வழி செயல்பட்டவர். ஆதலால், அவருக்குத் தமிழகம் முழுவதும் மட்டுமின்றி, தமிழகத்திற்கு வெளியேயும் அன்பர்களும், ஆதரவாளர்களும் நிறைந்துள்ளார்கள்.
புரட்சிப்பாவலர் பாரதிதாசன் அவர்கள் குறித்த ஆய்வில் எல்லை கண்டவர் இளவரசு அவர்கள். அதேபோல், பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில், ஆழ்ந்த புலமையும், திறனாய்வும் உள்ளவர். மொழிஞாயிறு தேவநேயப்பாவாணர், பாவலரேறு பெருஞ்சித்திரனார் ஆகியோர் தொடங்கிய, உலகத் தமிழ்க் கழகத்தின் வழியாகத்,  தமிழ் மொழி – தமிழினம் சார்ந்த செயற்களத்தை முதலில் அமைத்துக் கொண்டவர்.
கடந்த சில ஆண்டுகளாக, பார்க்கின்சன் என்ற உடல் நடுக்க நோய் அவரைத் தாக்கியதால், தமிழர்க்கும் – தமிழுக்கும் அவர் மூலம் மேலும் கிடைக்க வேண்டிய பல ஆய்வு நூல்களைத் தமிழகம் இழந்துள்ளது. இப்பொழுது, அவரையே தமிழகம் இழந்துள்ள அவலம் நேர்ந்துள்ளது.
பேராசிரியர் இரா. இளவரசு அவர்களின் மறைவுக்குத் தமிழ்த் தேசியப் பேரியக்கத்தின் சார்பில், கனத்த நெஞ்சோடு இறுதி வணக்கத்தையும், அவரது குடும்பத்தினருக்கும் நண்பர்களுக்கும் ஆழந்த இரங்கலையும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
இன்னணம்,
பெ.மணியரசன்
தலைவர், தமிழ்த் தேசியப் பேரியக்கம்

++++++++++++++
காண்க: 

1. இரா. இளவரசு பற்றிய விக்கிபீடியா குறிப்பு
2. மு.இளங்கோவன்  வரைந்துள்ள குறிப்பு

‘ஒளி எனும் மொழி’ – நூல் வெளியீட்டு விழா

vijayarmstrong01

‘ஒளி எனும் மொழி’ – நூல் வெளியீட்டு விழா

நாள்:  தை 11, 2046 /25-01-2015, ஞாயிறு, மாலை 5.30 மணிக்கு.
இடம்:  நூல்முனை(புக் பாய்ன்ட்டு) அரங்கம், அண்ணா சாலை,  சுபென்சர்அங்காடி(பிளாசா) எதிரில், அண்ணா சாலை காவல் நிலையம் அருகில்.
நண்பர்களே தமிழ்ப் படநிலையத்தின் பேசாமொழி பதிப்பகம் சார்பாக இந்த ஆண்டு ஒளிப்பதிவு துறை தொடர்பான ‘ஒளி எனும் மொழி’ என்கிற நூல் கொண்டுவரப்பட்டுள்ளது. ஒளிப்பதிவு பற்றியும், அதன் தொழில்நுட்பம், அழகியல், காட்சியமைப்புகள் பற்றியும் எல்லாருக்கும் புரியும் வகையில், ஒளிப்பதிவாளர் விசய் ஆர்ம்சுட்ராங்கு இந்தப் புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். இந்தப் புத்தகக் காட்சியில் முதல் பதிப்பு முற்றிலும் விற்றுத் தீர்ந்துவிட்டது. தேவைக்காக அச்சடித்த 50  படிகள் மட்டுமே எஞ்சியுள்ளன. வாங்கிப் படித்த பல நண்பர்களும் புத்தகம் அருமையாக இருப்பதாகத் தெரிவித்துள்ளனர். எனவே நண்பர்கள் இந்த நூல் வெளியீட்டு விழாவிற்கு வருகை புரிந்து சிறப்பிக்க வேண்டுமென கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
சிறப்பு அழைப்பாளர்கள்:
ஒளிப்பதிவாளர் பி.. கண்ணன்
இயக்குநர் பாலாசி சக்திவேல்,
ஒளிப்பதிவாளர் & இயக்குநர் விசய் மில்டன்
இயக்குநர் சீனு  இராமசாமி
இயக்குநர் இராம்
இயக்குநர் பா.இரஞ்சித்து
இயக்குநர் சார்லசு
நீயா நானா ஆண்டனி
தயாரிப்பாளர் துவார் சந்திரசேகர்
எழுத்தாளர் கவுதம சித்தார்த்தன்
ஒளிப்பதிவாளர் விசய் ஆர்ம்சுட்ராங்கு
&
நீங்கள்…
அனைவரும் வருக…
தொடர்புக்கு: 9840698236
 

இலக்கிய வீதியின் இதயத்தில் வாழும் எழுத்தாளர்கள் – மு.வ.

இதயத்தில் வாழும் எழுத்தாளர்கள் – மு.வ.


அன்புடையீர்,
வணக்கம். நலனே விளைய வேண்டுகிறேன்..
இலக்கியவீதியின் இதயத்தில் வாழும் எழுத்தாளர்கள்வரிசையில்
இந்த ஆண்டின் முதல் நிகழ்வு:
தை 9, 20146 - 23.01.2015 -வெள்ளியன்று,
மறு வாசிப்பில் – மு.வ.பற்றிச் சிறப்புரை ஆற்ற இருப்பவர்
முனைவர் தெ. ஞானசுந்தரம் அவர்கள்..
தலைமை : திரு பழ நெடுமாறன் அவர்கள்,
முன்னிலை : மருத்துவர் மு.வ, நம்பி அவர்கள்,
விருதாளர் : எழுத்தாளர் சுந்தரபுத்தன் அவர்கள் 
நேரம்           :  மாலை 6.30 – 8.30..
இடம்            : பாரதிய வித்யா பவன் சிற்றரங்கம்,    மயிலாப்பூர்,  

உறவும் நட்புமாக வருகை தந்து நிகழ்வைச் சிறப்பிக்க வேண்டுகிறோம்..
என்றென்றும் அன்புடன்..
இலக்கியவீதி இனியவன்..



ilakkiya veethi230115